-
1 βρασματίας
A = βράστης, opp. σεισματίας, Posidon. ap. D.L.7.154, Amm.Marc.17.7.13 (pl.), Heraclit.All.38.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρασματίας
-
2 βρασματίας
βρασματίᾱς, βρασματίαςmasc acc plβρασματίᾱς, βρασματίαςmasc nom sg (attic epic doric aeolic) -
3 βρασματίαι
βρασματίαςmasc nom /voc plβρασματίᾱͅ, βρασματίαςmasc dat sg (attic doric aeolic) -
4 βρασματία
βρασματίαι, βρασματίαςmasc nom /voc plβρασματίᾱͅ, βρασματίαςmasc dat sg (attic doric aeolic) -
5 βρασματίᾳ
βρασματίαι, βρασματίαςmasc nom /voc plβρασματίᾱͅ, βρασματίαςmasc dat sg (attic doric aeolic) -
6 βρασματίαν
βρασματίᾱν, βρασματίαςmasc acc sg (attic epic doric aeolic)βρασματίαςmasc acc sg -
7 βράσσω
βράσσω, βράζωGrammatical information: v.Meaning: `shake violently, agitate, boil (up), winnow' (Ar.).Other forms: Att. βράττω, also ἐκ-βρήσσω (Gal.), aor. βρᾰ́σαι, ἐβράσθην, fut. βράσω, perf. βέβρασμαι. βράζειν `be boiling' τὸ ἡσυχῃ̃ ὀδύρεσθαι H.Derivatives: βρασμός `boiling', βράσμα `id.', βρασματίας `upheaving' (Posidon. a. o.; cf. μυκητίας σεισμός, σεισματίας Chantr. Form. 94f.), βράσις `boiling' (Orib.). - βράστης m. `earthquake' (Arist.), βραστήρ `winnowing-fan' (Gloss.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Bezzenberger BB 27, 152f. connected Latv. murdēt `boil up', Lith. mùrdau, mùrdyti `etwas im Wasser usw. rüttelnd behandeln'. Uncertain.Page in Frisk: 1,263Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βράσσω
-
8 βράζω
βράσσω, βράζωGrammatical information: v.Meaning: `shake violently, agitate, boil (up), winnow' (Ar.).Other forms: Att. βράττω, also ἐκ-βρήσσω (Gal.), aor. βρᾰ́σαι, ἐβράσθην, fut. βράσω, perf. βέβρασμαι. βράζειν `be boiling' τὸ ἡσυχῃ̃ ὀδύρεσθαι H.Derivatives: βρασμός `boiling', βράσμα `id.', βρασματίας `upheaving' (Posidon. a. o.; cf. μυκητίας σεισμός, σεισματίας Chantr. Form. 94f.), βράσις `boiling' (Orib.). - βράστης m. `earthquake' (Arist.), βραστήρ `winnowing-fan' (Gloss.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Bezzenberger BB 27, 152f. connected Latv. murdēt `boil up', Lith. mùrdau, mùrdyti `etwas im Wasser usw. rüttelnd behandeln'. Uncertain.Page in Frisk: 1,263Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βράζω
-
9 μῡκάομαι
μῡκάομαιGrammatical information: v.Meaning: `low, bellow', of cattle, metaph. `roar, creak' (mostly poet.).Compounds: Also with prefix, e.g. ἀμφι-, παρα-, (κ 413), -- As 2. member e.g. in ἐρί-μῡκος `(bel)lowing loudly' (Hom.). The pair μῠκεῖν: μέμῡκα agrees with κρᾰγεῖν: κέκρᾱ-γα, λακεῖν: λέληκα a.o.; to these came after the intensives the present μυκάομαι with the innovation μυκήσασθαι (βέβρῡχα: βρῡχάομαι; Fraenkel Nom. ag. 2, 95 n. 3 [p. 96]); on the middle diathesis Schwyzer-Debrunner 227.Derivatives: Nom. actionis: μῡκ-ηθμός m. `the bellowing' (Il.; Chantraine Form. 137, Porzig Satzinhalte 236), - ημα `id.' (E., Arist., Call.), - ησις `id.' (Arist.); backformation μυκή `id.' (A. R.). Nom. agentis: μυκ-ητής, Dor. - ατάς `the bellowing' (Theoc.), - ήτωρ `id.' (Nonn.), - ητίαι σεισμοί (Arist.; " σείοντες την γῆν μετὰ βρόμου"; cf. on βρασματίας s. βράσσω); μυκάμων `bellowing' (Hymn. Is.). Adj. μυκητικός `bellowing' (Corn., S. E.). Adv. μυκηδόν `with bellowing' (unknown. poet POxy. 864, 22).Etymology: The Greek verb has immediate agreements in Balto-Slavic and Germanic area: Lith. mūkiù, mū̃kti `bellow', Slav., e.g. Russ. myčátь, Ukr. múkaty, MHG mūhen `id.'; besides with IE *g Lat. mūgiō etc., s. 2. μύζω. WP. 2, 310, Pok. 751 f.; cf Fraenkel and Vasmer s.vv., Lidén GHÅ 40 (1934): 3, 35 ff (for Germ., esp. the Nord., important).Page in Frisk: 2,266Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῡκάομαι
-
10 παλλω
παλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to sway, to rock, to shake lots, to draw lots', midd. `to swing oneself', also `to jump, to hop'.Other forms: Aor. πῆλαι (Il.), midd. πήλασθαι (Call.), πάλτο ( ἀν-, κατ-έπαλτο s. bel.), redupl. ἀμ-πεπαλών (Hom.; also πεπάλ-εσθε, - έσθαι for - ασθε, - άσθαι resp. - αχθε, - άχθαι? s.bel.), aor. pass. ἀνα-παλείς (Str.), perf. midd. πέπαλμαι (A.).Compounds: Also w. prefix, late ἀνα- ( ἀμ-). -- As 2. member in ἐγχέσ-, σακέσ-παλος `swaying the spear, shield' (ep. Il.; Trümpy Fachausdrücke 28).Derivatives: 1. πάλος m. `(shaken) lot' (Sapph., Hdt., trag.), ἄμπαλ-ος m. `fresh casting' (of the lot, Pi.); ἀναπάλ-η f. name of a dance (Ath.); 2. παλτόν n. `javelin' (A., X.) with ἐπάλταξα παλτῳ̃ ἔβαλον H., - ός adj. (S.); 3. παλμός m. `vibration, pulsation' (Hp., Arist., Epicur.) with - ώδης `full of vibrations' (Hp.); παλματίας σεισμός `heavy earthquake' (Arist.; cf. βρασματίας s. βράσσω); 4. πάλσις ( ἀνά-, ἀπό- παλλω) f. `pulsation etc.' (Arist., Epicur.). -- Intensive παι-πάλλειν σείειν H. On a velar enlargement seem to go back *παλ-άσσομαι, πεπάλ-αχθε, - άχθαι (H 171, ι 331); for these difficult perfects perh. redupl. aor. - εσθε, - έσθαι must be posited (Chantraine Gramm. hom. 1, 396 with Döderlein; diff. Bechtel Lex. 266).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As common basis of all forms served παλ- (*πάλ-ι̯ω, *πάλ-σαι); through false analysis of the compounds κατ-επ-αλτο, ἀν-επ-αλτο (to ἅλλομαι `jump, hop') in κατ-, ἀν-έπαλτο one had an apparently augmented ἔ-παλτο, from where πάλτο and backformed πάλλομαι = ἅλλομαι arose (Geiss Münch. Stud. 11, 62ff. with Leumann Hom. Wörter 60 ff., with lit. a. further details). -- No cognates outside Greek. The connection with Lat. pellō, pe-pul-ī `set in movement with a push' (Curtius 268 with Fick, Ernout-Meillet) seems possible in spite of Solmsen Wortforsch. 18 f., Bq and WP. 2, 57; cf. παλμός = pulsus; further s. πελάζω (not ἀπελλαι)}. Here also Slav., e.g. Russ. polóch `revolt, commotion, confusion' (Solmsen PBBeitr. 27, 364, WP. 2, 52; further lit. in Vasmer s.v.)? Not with Fraenkel Mél. Bq 1, 358 and Pok. 801 to pel- `flow, swim' (cf. πολύς, πλέω, πίμπλημι); diff., also to be rejected, Palmer Glotta 27, 134ff., Richardson Trans. Phil. Soc. 1936, 101 ff. -- Hardly here πελεμίζω, πόλεμος, s. vv. - The analysis given is of course quite uncertain.Page in Frisk: 2,469Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παλλω
См. также в других словарях:
βρασματίας — βρασματίας, ο (Α) [βράσσω, βράζω] αυτός που προκαλεί σεισμό με κατακόρυφες δονήσεις … Dictionary of Greek
βρασματίας — βρασματίᾱς , βρασματίας masc acc pl βρασματίᾱς , βρασματίας masc nom sg (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρασματίαι — βρασματίας masc nom/voc pl βρασματίᾱͅ , βρασματίας masc dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρασματίαν — βρασματίᾱν , βρασματίας masc acc sg (attic epic doric aeolic) βρασματίας masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρασματίᾳ — βρασματίαι , βρασματίας masc nom/voc pl βρασματίᾱͅ , βρασματίας masc dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βράσσω — και βράττω (Α) 1. (για περιπτώσεις ναυαγίων) εκβράζω, ρίχνω στην ακτή 2. λιχνίζω 3. βράζω 4. φρ. «βράσσομαι ὑπό γέλωτος» χτυπιέμαι στα γέλια. [ΕΤΥΜΟΛ. Το βράσσω και το (παράλληλο μτγν.) βράζω είναι αβέβαιης ετυμολογίας. Συσχετίζονται με τα λεττ.… … Dictionary of Greek
