-
1 βάν-αυσος
βάν-αυσος ( βαῦνος-αὔω), eigtl. beim Ofen, Kamin arbeitend, VLL. πᾶς τεχνίτης διὰ πυρὸς ἐργαζόμενος; neben χαλκεύς u. πυρίτης Luc. sacr. 6; übh. ein Handwerk, bes. wobei man sitzt, betreibend, τέχναι, Handwerke, mechanische, niedrige Arbeiten, Soph. Ai. 1100; Plat. Rep. VII, 522 b u. Sp.; τεχνίτης Arist. Pol. 3, 4; ἔργον 2, 8; πόνος Plut. Num. 14; ἀσχολίαι Sol. 22; βίος Arist. Pol. 3, 5; μέρος, der Handwerkerstand, 6, 7; gemein, der edlen, freien Kunst entgeggstzt, βάναυσον καὶ ἀνελεύϑερον καὶ οὐκ ἀξίαν τὸ παράπαν παιδείαν καλεῖσϑαι Plat. Legg. I, 644 a; φιλότης Ep. VII, 344 b; prunksüchtig, gemein, hoffärtig, Arist. Eth. 4, 6; vgl. Automed. 2 (XI, 326); Strat. 76 (XII, 184). Den superl. hat Arist. Pol. 1, 11; Plut. Cic. 5. – Adv. βαναύσως, Clem. Al.
-
2 βάναυσος
βάναυσος [ᾰ], ον, (for βαύναυσος, from βαῦνος, αὔω acc. to EM187.40, cf. βαναυσία· πᾶσα τέχνη διὰ πυρός, Hsch.; βαναύσων seems to beA f.l. for βαύνων in Heraclit.All.69):—epith. of the class of handicraftsmen or artisans, τὸ β., = τὸ περὶ τὰς τέχνας ὧν ἄνευ πόλιν ἀδύνατον οἰκεῖσθαι Arist.Pol. 1291a1, etc.; ὁ β. δῆμος, opp. ὁ γεωργικός, ὁ ἀγοραῖος, ib. 1289b33: as Subst., artisan, ib. 1277b35; ἡ βελτίστη πόλις οὐ ποιήσει β. πολίτην ib. 1278a8; τὸ β., = οἱ βάναυσοι, ib. 1329a20.II τέχνη β. a mechanical art, handicraft, S.Aj. 1121, Pl.Tht. 176c(pl.);β. ἔργον Arist.Pol. 1337b8
; βαναυσόταται τῶν ἐργασιῶν ib. 1258b37; β. βίον ζῆν a mere mechanic's life, ib. 1278a21, 1328b39;β. πόνοι Plu.Num. 14
: hence,2 vulgar, in bad taste, Arist.EN 1123a19, Pl.Ep. 334b; of persons, Axiop.1.4. Adv.-σως, προσβλέπειν
unworthily, meanly,Phld.
D.1.11.3 later, fastidious, AP11.326 (Autom.), 12.237 (Strat.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βάναυσος
-
3 βάναυσος
βάναυσος, - ονGrammatical information: Adj., subst. m.Meaning: `of an artisan; artisan'; metaph.. `vulgar' (Ion.-Att.).Derivatives: βαναυσία.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Acc. to EM 187, 40 dissimilated from *βαύναυσος, from βαῦνος `furnace' and αὔω, which fits Hesychius' explanation ( βαναυσία πᾶσα τέχνη διὰ πυρός. κυρίως δε ἡ περὶ τὰς καμίνους. καὶ πᾶς τεχνίτης χαλκεὺς ἤ χρυσοχόος βάναυσος), but is rather folketymology. S. Kretschmer, Glotta 21, 178. An evident Pre-Gr. word; on - σος cf. κόμπασος, ὄρυξος (Beekes, Pre-Gr.)Page in Frisk: 1,218Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάναυσος
См. также в других словарях:
Banausos — (Ancient Greek polytonic|βάναυσος, plural polytonic|βάναυσοι, banausoi ) is an epithet of the class of manual laborers or artisans in Ancient Greece. The related abstract noun polytonic|βαναυσία ndash; banausia is defined by Hesychius as every… … Wikipedia
βάναυσος — η, ο (AM βάναυσος, ον) τραχύς αγροίκος αρχ. 1. χειρώνακτας, χειροτέχνης 2. σχετικός με τον χειροτέχνη 3. ταπεινός, χυδαίος, κακόγουστος 4. φρ. «βάναυσος τέχνη» χειρωνακτική εργασία. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πιθ. βάναυσος < *βαύναυσος με… … Dictionary of Greek
πύραυνος — ο, και πύραυνο(ν), το, ΝΜΑ, και κατά τον Ησύχ. πύραινος Α μεταλλικό ή και πήλινο φορητό αγγείο ανοιχτό προς τα επάνω στο οποίο ανάβεται φωτιά είτε για θέρμανση, όπως είναι το μαγκάλι, είτε για ετοιμασία φαγητού, όπως είναι η φουφού αρχ. 1. αυτός… … Dictionary of Greek
