-
1 Οιχαλία
Οἰχαλίᾱ, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem nom /voc /acc dualΟἰχαλίᾱ, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————Οἰχαλίαι, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem nom /voc plΟἰχαλίᾱͅ, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem dat sg (attic doric aeolic) -
2 Οιχαλια
эп.-ион. Οἰχᾰλίη ἥ Эхалия1) город в зап. Фессалии Hom. etc.2) город в Мессении Hom. etc.3) город на Эвбее, близ Эретрии Soph. etc. -
3 Οἰχαλία
Οἰχᾰλία, [dialect] Ion. -ιη, ἡ, name of several cities, one in Thessaly, Il.2.730 ; another in Euboea, S.Tr. 354, cf. Str.9.5.17:—Adj. [full] Οἰχᾰλιεύς, έως, [dialect] Ep. ῆος, ὁ, Il.2.596, 730:—also [full] Οἰχᾰλιώτης, St.Byz.:—[dialect] Ep.Adv. [suff] οἰσυπ-ίηθεν,A from Oechalia, Il.2.596.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Οἰχαλία
-
4 Οἰχαλία
Βλ. λ. Οιχαλία -
5 Οἰχαλίᾳ
Βλ. λ. Οιχαλία -
6 Oecalia
Οἰχαλία, ἡ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Oecalia
-
7 Οιχαλίας
Οἰχαλίᾱς, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem acc plΟἰχαλίᾱς, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem gen sg (attic doric aeolic) -
8 Οἰχαλίας
Οἰχαλίᾱς, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem acc plΟἰχαλίᾱς, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem gen sg (attic doric aeolic) -
9 Οιχαλίαι
Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem nom /voc plΟἰχαλίᾱͅ, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem dat sg (attic doric aeolic) -
10 Οἰχαλίαι
Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem nom /voc plΟἰχαλίᾱͅ, Οἰχαλίαfrom Oechalia: fem dat sg (attic doric aeolic) -
11 Οιχαλιη
-
12 Οιχαλίαν
-
13 Οἰχαλίαν
-
14 Oechalia
-
15 πατρῲος
πατρῲος, attisch auch 2 Endg., poet. und ion. πατρώϊος, väterlich, vom Vater herrührend, vom Vater ererbt, überkommen (Ammon. unterscheidet πατρῲα τὰ ἐκ πατέρων εἰς υἱοὺς χωροῠντα, πατρικοὶ δὲ ἢ φίλοι ἢ ξένοι, πάτρια δὲ τὰ τῆς πόλεως ἔϑη; vgl. B. A. 297 u. Herm. ad Eur. Med. p. 362), bes. von Gütern u. Besitzthum, σκῆπ τρον, τέμενος, ἔγχος, Il. 2, 46. 19, 387. 90, 391, ὅ τοι γενεῇ πατρώϊόν ἐστιν, Od. 1, 387, öfter, immer in der gedehnten Form, auch im fem, εὕδων ἐν γαίῃ πατρωίῃ, Od. 13, 188; πατρώϊον οἶκον, Hes. O. 374, ἀέϑ λων πατρωΐων, Pind. P. 4, 220, γαῖαν πατρωΐαν, Ol. 7, 75, u. öfter, auch πατρῴων οἴκων, N. 9, 14, πατρῴας γᾰς, P. 4, 290, u. so öfter, bes. im fem. Auch die Tragg. haben beide Formen, obwohl die kürzere vorherrscht, πατρωΐους δύας, πατρόϊον μόρον, Aesch. Ch 437; τὸν πατρῷον ἐς ϑρόνον καϑέζετο, Prom. 228, u. öfter in ähnlichen Verbindungen, aber auch μιαίνων παρϑενοσφάγοισιν ῥεέϑροις πατρῴους χέρας, Ag. 203. seine väterlichen Hände; Soph. κτῆσις, El. 1282, ϑρόνοι, 260, δόμος u. ä., auch οὐ πατρῴαν τὴν τέχνην ὲκόμπ ασας, 1492; πατρῴων ὁρκίων μεανημένος, des vom Vater abgenom menen Eides, Trach. 1213, γνώμης πατρῴας πάντ ' ὄπισϑεν ἑστάναι, Ant. 640, aber φόνοι πατρῷοι ist der am Vater verübte Mord, O. C. 994 El. 769, πατρῷ' ὁρῶσα πήματα, das Leid des Vaters, 250. In καϑ ηρέϑη παρῷος Οἰχαλία, Soph. Trach. 478, ist das vom Vater besessene, regierte Oech. bezeichnet, vgl. πατρῷον ἄστυ γῆς ἔχει O. R. 1450; Ant. 928; u. so ὦ πατρῴα γῆ ϑεοί τ' ἐγχώριοι, El. 67, u. öfter; vgl. ποῦ γῆς; πατρῴας εἴτε βαρβάρου, Trach. 235; auch Zeus heißt in Beziehung auf Herakles πατρῷος, 287. 750; allgemeiner ὦ ϑεοὶ πατρῷοι, El. 403 Phil. 921, die von den Vätern überkommen sind, die alten Götter des Geschlechtes; vgl. Ar. Vesp. 388; ἔστι σοι Ζεὺς πατρῷος; Plat. Euthyd. 302 b; Xen. Hell. 2, 4, 21 Cyr. 1, 6, 1 u. Sp., wie Plut. Alc. 2; εἴ τι κήδει τῶν πατρῴων ἀλφίτων, Ar. Nubb. 106; in Prosa: οἰκία, Plat. Charm. 157 e; κλῆρος, Legg. XI, 923 d; aber auch ἤϑη, IX, 855 a; ἀρχή, οἰκία, χώρα, Xen. An. 1, 7, 6. 3, 1, 11. 7, 2, 34; στρατηγήματα, Mem. 3, 5, 22; πατρῴα δόξα, Hell. 7, 5, 16; τὰ πατρῷα, das väterliche Erbe, oft bei den Rednern, Arist. pol. 5, 4 u. Sp. – 'Ημῖν πατρώϊόν ἐστι, Her. 9, 27, vgl. πάτριος u. πατρικός. – [Die mittlere Sylbe findet sich bei att. Dichtern zuweilen kurz gebraucht, vgl. Eur. Hec. 78 Troad. 164 Bacch. 1367 El. 1315, in Anapästen, und Alc. 259, im Choriambus.]
-
16 καθ-αιρέω
καθ-αιρέω (s. αἱρέω), ion. καταιρέω, herab-, herunternehmen; καϑείλομεν ἱστία, wir nahmen die Segel herunter (zogen sie ein), Od. 9, 149; in tmesi, κὰδ δ' ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον Il. 24, 268; τὸ ἄχϑος, abnehmen, die Last, Ar. Ran. 10; τὸ σημεῖον Andoc. 1, 36, vgl. σημεῖον; – ὄσσε, ὀφϑαλμοὺς καϑελεῖν, die Augen des Verstorbenen herunter-, zudrücken, Il. 11, 453 Od. 24, 296, wofür auch in tmesi κατ' ὀφϑαλμοὺς ἑλέειν gesagt ist, 11, 426. – Gew. mit Gewalt herunternehmen; herunterziehen, τὴν σελήνην, von Zauberinnen, Plat. Gorg. 513 a; vgl. Ar. Nubb. 740; τὴν εἰκόνα αὐτοῦ ἐξ ἀκροπ όλεως καϑελόντες καὶ συγχωνεύσαντες Lycurg. 117. Dah. niederreißen, niederstürzen, tödten; von Menschen, εἰς ὅτε κέν μιν Μοῖρ' ὀλοὴ καϑέλῃσι, auf den Fall, daß die Möre ihn hinstreckt, Od. 2, 100; 3, 238; μὴ καϑέλοι μιν αἰών Pind. Ol. 9, 60; φῶτ' ἄδικον Aesch. Ag. 387; μοῖρα τὸν φύσαντα καϑεῖλε Soph. Ai. 511; γυνὴ μόνη με καϑεῖλε φασγάνου δίχα Tr. 1052; Ἀϑηναίο υς Thuc. 3, 13; im Gesetz bei Dem. 23, 53 dem ἀποκτεῖναι entsprechend; im Wettkampfe den Gegner niederwerfen, εἰ καϑέλοι τοῦτο τὸ ῥῆμα ὥςπερ εὐδοκιμοῦντα ἀϑλητήν Plat. Prot. 343 c; von Sachen, χρόνος καϑαιρεῖ πάντα, vernichtet Alles, Aesch. Eum. 276; καϑῃρέϑη Οἰχαλία δορί Soph. Tr. 478; in Prosa, τείχη καϑελόντες, zerstören, Plat. Menex. 244 c; herunterbringen, besiegen, Κῦρον καὶ τὴν τῶν Περσέων δύναμιν Her. 1, 71; ἐνεγράφησαν ἐν τοῖς τὸν βάρβαρον κατελοῦσι 8, 82; τὴν Εὐρυσϑέως ὕβριν 9, 27; ἡ ἡγεμονία καταιρεϑεῖσα, die gebrochene Obergewalt, 1, 46; δύναμις 4, 137; Thuc. öfter, τὸ λῃστικὸν ἐκ τῆς ϑαλάσσης, ausrotten, 1, 4; καϑαιρεϑῆναι Φίλιππον Dem. 2, 8, im Ggstz von ἤρϑη; so καϑ. τινὸς δυναστείαν Luc. Nigr. 23; – ψήφισμα, aufheben, den Beschluß, ihn vernichten, Thuc. 1, 140; Plut. Pericl. 29. 30, καϑῃρημένος τὴν αἴσϑησιν, besinnungslos, 38; – ergreifen, nehmen, ναῦν, ein Schiff wegnehmen. Her. 6, 41; τὰ χρήματα καταιρέϑη 5, 36; ἐν ἀφροσύνῃ καϑελόντες Soph. Ant. 379, ihn dabei ertappen; πάλος καϑαιρεῖ, das Loos trifft ihn, 275; τίνα ἀμήχανος συμφορὰ καϑαιρεῖ Plat. Prot. 344 c; – ἀγῶνα, ἀγώνισμα, den Kampfpreis erringen, Plut. Pomp. 8; vgl. Her. 7, 50, 2; – verurtheilen, ψῆφος καϑαιροῦσα, der σώζουσα entgeggstzt, Lys. 13, 37; τίνες λόγοι καϑεῖλον ἡμᾶς Eur. Or. 860. – Med. für sich herab-, herunternehmen, τὰ τόξα Her. 3, 78; ἱστούς Pol. 1, 61, 1 u. Sp. – Ein fut. καϑελῶ hat Antiphil. 15 (Plan. 334).
-
17 αἰπεινός
αἰπεινός, = αἰπύς, hoch, Hom. Μυκάλης (ὀρέων) αἰπεινὰ κάρηνα Versende Il. 2, 869. 20, 58 Od. 6, 123, αἰπεινὸν πτολίεϑρον Il. 15, 257; sonst nur sing. fem., z. B. Ἴλιος αἰπεινή Il. 13, 773, Ἰλίου αἰπεινῆς 9, 419, αἰπεινῇ Καλυδῶνι 13, 217, Πήδασον αἰπεινήν 6, 35; – Ἴλιον Eur. Andr. 103 Theocr. 15, 101; Οἰχαλία Soph. Tr. 855, βάϑρον Phil. 988; πυραμίδες Antp. Sid. 52 (IX, 58), u. oft sp. D. Uebertr. λόγοι, hochfahrende Reden, Pind. N. 5, 32, σοφία, tiefe W., Ol. 9, 116.
-
18 ὑψί-πυργος
-
19 Ευρυτειος
3Εὐ. πόλις Soph. — град Эвритов = Οἰχαλία;
Εὐρυτεία παρθένος Soph. — дочь Эврита, т.е. Ἰόλη -
20 πολυφθορος
I.2для многих губительный, весьма пагубный(ἁμέραι Pind.; τύχαι Aesch.)
II.21) пораженный многими бедствиями(δῶμα Πελοπιδῶν Soph.)
2) совершенно разрушенный, разоренный(Οἰχαλία Soph.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Οἰχαλία — Οἰχαλίᾱ , Οἰχαλία from Oechalia fem nom/voc/acc dual Οἰχαλίᾱ , Οἰχαλία from Oechalia fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οἰχαλίᾳ — Οἰχαλίαι , Οἰχαλία from Oechalia fem nom/voc pl Οἰχαλίᾱͅ , Οἰχαλία from Oechalia fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οιχαλία — Sp Ichalijà Ap Οιχαλία/Oichalia L C Graikija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Οιχαλία — I Ονομασία αρχαίων ελληνικών πόλεων. 1. Πόλη της Ευρυτανίας, χτισμένη στον άνω ρου του Καμπύλου ποταμού, τον σημερινό Μέγδοβα, και στους πρόποδες του Τυμφρηστού. 2. Πόλη στην Τραχινία. 3. Πόλη της Μεσσηνίας, που ιδρύθηκε από τον Μελανέα, γιο του… … Dictionary of Greek
Οἰχαλίας — Οἰχαλίᾱς , Οἰχαλία from Oechalia fem acc pl Οἰχαλίᾱς , Οἰχαλία from Oechalia fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οἰχαλίαι — Οἰχαλία from Oechalia fem nom/voc pl Οἰχαλίᾱͅ , Οἰχαλία from Oechalia fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οἰχαλίαν — Οἰχαλίᾱν , Οἰχαλία from Oechalia fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Эхалия — (Οίχαλία) 1) город в древней Мессении, на границе с Аркадией; 2) город в Эретрийской области на острове Эвбея; 3) город в Фессалии, на Пенее. Фессалийская Э., согласно поэтическому преданию, была местопребыванием царя Эврита, славного стрелка,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Οἰχαλιέων — Οἰχαλία from Oechalia fem gen pl (epic ionic) Οἰχαλιεύς from Oechalia masc gen pl Οἰχαλιέω̆ν , Οἰχαλιεύς from Oechalia masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οἰχαλίην — Οἰχαλία from Oechalia fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οἰχαλίης — Οἰχαλία from Oechalia fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
