-
1 Νίνος
-
2 Νῖνος
-
3 Νινος
Iὅ Нин (основатель Ассирийского государства, муж Семирамиды) Her., Plat. etc.IIἥ Нин (впосл. Ниневия - Νινευΐ, столица Ассирии, разрушена Киаксаром в 606 г. до н.э.) Her. etc. -
4 Νίνος
Νίνοςmasc nom sg -
5 Νίνω
Νίνοςmasc nom /voc /acc dualΝίνοςmasc gen sg (doric aeolic)Νί̱νω, Νῖνοςmasc nom /voc /acc dualΝί̱νω, Νῖνοςmasc gen sg (doric aeolic)——————Νίνοςmasc dat sgΝί̱νῳ, Νῖνοςmasc dat sg -
6 Νίνου
Νίνοςmasc gen sgΝί̱νου, Νῖνοςmasc gen sg -
7 Νίνων
Νίνοςmasc gen plΝί̱νων, Νῖνοςmasc gen pl -
8 Νίνον
Νίνοςmasc acc sg -
9 Νινιος
-
10 Νίνωι
Νίνῳ, Νίνοςmasc dat sgΝί̱νῳ, Νῖνοςmasc dat sg -
11 πόντος
πόντος, ὁ (mit βένϑος, βάϑος zusammenhangend), das Meer, bes. das hohe Meer; Hom. oft, Ggstz von γαῖα Il. 8, 479; er vrbdt auch πόντος ἁλὸς πολιῆς, 21, 59, etwa »das hohe Meer der grauen Salzfluth«, vgl. unter πέλαγος; κύματα μακρὰ ϑαλάσσης, πόντου Ἰκαρίοιο, 2, 145, die langen Wellen auf dem hohen Meere; er nennt es οἶνοψ, μέλας, ἰοει-δής, ἰχϑυόεις, πολύκλυστος, μεγακήτης; Pind. πόντου πλάκα, P. 1, 24; γᾶν τε καὶ πόντον κατ' ἀμαιμάκετον, 1, 14; πόντου περῶσα φλοῖσβον, Aesch. Prom. 794, u. öfter, wie Soph. u. Eur., wie in Prosa überall (s. auch nom. pr.). – Uebertr. jede ungeheure Menge od. Fülle, wie Phoenix Coloph. bei Ath. XII, 530 d Νίνος, ὅςτις εἶχε χρυσίου πόντον.
-
12 πνεῦμα
πνεῦμα, τό, Hauch, Wind, Luft; zuerst bei Her., ἀνέμων, 7, 61; das Schnauben der Rosse, Aesch. Spt. 446; λύσσης πνεύματι μάργῳ, Prom. 886; auch σάλπιγξ βροτείου πνεύματος πληρουμένη, Eum. 538; u. vom Hauche des Windes, Prom. 1049 Pers. 110; der Lebensathem, σωϑεὶς δὲ πνεῠμ' ἀπώλεσεν, Spt. 966; auch, wie aura, Gunst, δέξαιϑ' ἱκέτην τὸν ϑηλυγενῆ στόλον αἰδοίῳ πνεύματι χώρας, Suppl. 29; vgl. Soph. O. C. 618; ὀξυτόνου διὰ πνεύματος, Soph. Phil. 1082, u. öfter vom Winde, ἐπεὶ ἀφῆκε πνεῠμα, Eur. Hec. 571; πνεῠμ' ἀνεὶς ἐκ πνευμόνων, Or. 277, u. öfter; πνεῦμα λεῖον καὶ καϑεστηκός, Ar. Ran. 1001; u. in Prosa, Athem. πνεῠμα ἄτοπον καὶ δυςῶδες ἠφίει, Thuc. 2, 49; τὰς τοῦ πνεύματος διεξόδους ἀποφράττον, Plat. Tim. 91 c; πότερον τὸ πνεῦμα ψυχρὸν φήσομεν, Theaet. 152 b, u. öfter; auch = Wind, κονιορτοῦ ὑπὸ πνεύματος φερομένου, Rep. VI, 496 d; ἡ βία τοῦ πνεύματος, πνεῦμα ἆντίον, Pol. 1, 44, 4. 60, 6; τὸ πνεῦμα ἔχειν διά τινα, d. i. Einem sein Leben verdanken, 31, 18, 4 u. Sp., wie Plut. u. Luc.; ἀφῆκε τὸ πνεῦμα, N. T., er gab seinen Geist auf; – τὸ πνεῦμα ἄνω ἔχειν, außer Athem sein, auch τὸ πνεῦμα γίγνεται ἄνω, Mein. Men. p. 12; Epicrat. bei Poll. 9, 57; eben so μετέωρον πνεῦμα, Hippocr., Athemlosigkeit, wobei der Athem oben am Ende der Luftröhre zu sitzen scheint. Auch belebtes Wesen, ἐγὼ Νίνος πάλαι ποτ' ἐγενόμην πνεῦμα, νῦν δ' οὐκέτ' οὐδέν, ἀλλὰ γῆ πεποίημαι, Phoenix Coloph. bei Ath. XII, 530 f. – Im plur., Athemzüge, Medic. – In der Jägersprache, die Witterung des Wildes. – Bei den Gramm. das Hauchzeichen, spiritus.
-
13 Νίνον
-
14 Νῖνον
-
15 μυθιήτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυθιήτης
-
16 οἰκέω
οἰκέω, [dialect] Ep. [full] οἰκείω Hes.Th. 330, [dialect] Locr. [full] ϝοικέω IG9(1).334.29 ; [dialect] Aeol. [tense] pres. part.Aοἴκεις Alc.69
; Arg. [ per.] 3sg. [tense] pres. opt. : [tense] impf.ᾤκεον Il.20.218
, al., [dialect] Att. ᾤκουν, [dialect] Ion.οἴκεον Hdt.1.57
: [tense] fut. (lyr.): [tense] aor.ᾤκησα Hdt.1.1
: [tense] pf. :— [voice] Pass. and [voice] Med., [tense] fut. οἰκήσομαι in med. sense, Men.Rh.p.363 S. ; but in pass., v. A. 11: [tense] aor.ᾠκήθην Il.2.668
, etc. ;ᾠκησάμην Aristid.1.103
J.: [tense] pf. ᾤκημαι as [voice] Med. and [voice] Pass., [dialect] Ion. [ per.] 3pl. οἰκέαται, v. A.1.2, 3: ([etym.] οἶκος):A trans., inhabit,ὑπωρείας ᾤκεον πολυπίδακος Ἴδης Il.20.218
(elsewh. in Hom. always intr., v. infr. B) ;οἰ. τοῦτον τὸν χῶρον Hdt.1.1
, cf. 175, etc. ;οἰ. δόμους A.Supp. 961
; : metaph., οἰ. αἰῶνα καὶ μοῖραν have, enjoy, E.l.c.:—[voice] Pass., to be inhabited,οἰκέοιτο πόλις Πριάμοιο Il.4.18
;ἐς γῆν.. οἰκουμένην S.Ph. 221
; διὰ τῆς οἰκεομένης through the inhabited country, Hdt.2.32 ;ὁδοιπόρεον ἐς τὴν οἰκεομένην Id.4.110
; τὰς ἄλλας πόλιας οἰκεομένας μηδὲν ἧσσον although inhabited no less than before, Id.1.170 : for ἡ οἰκουμένη, v. sub voce.2 colonize, settle in,τὰς πλείστας τῶν νήσων Th.1.8
, cf. 2.27, etc. ; πόλιν prob. in E.Fr.360.11 ; νῆσον οἰκῆσαι, i.e. to be deported, POxy.1101.24 (iv A. D.) : in [tense] pf. [voice] Pass., to be settled in, occupy,τοῖσι τὰς νήσους οἰκημένοισι Ἴωσι Hdt.1.27
; αἱ δύο [ πόλιες] νήσους οἰκέαται ib. 142 (cf. infr. 3).3 in [voice] Pass., to be settled, of men or tribes to whom new abodes are assigned,τριχθὰ ᾤκηθεν καταφυλαδόν Il.2.668
: [dialect] Ion. [tense] pf. [voice] Pass. οἴκημαι, as [tense] pres., οἱ ἐν τῇ ἠπείρῳ οἰκημένοι Ἕλληνες those who have been settled, i.e. those who dwell.., Hdt.1.27 ; οἱ ἐντὸς Ἅλυος ποταμοῦ οἰ. ib.28, cf. 8.115 ; also of cities, to be situated, lie,παρ' ὃν [ποταμὸν] Νίνος πόλις οἴκητο Id.1.193
.II manage, direct a household or a state, S.OC 1535 (dub. sens.), E.El. 386, Th.3.37 ; : metaph., μὴ τὸν ἐμὸν οἴκει νοῦν don't manage.., E.Fr. 144 :— [voice] Pass., εὖ οἰκούμεναι πόλεις well governed, Id.Hipp. 486 ; μετρίως, ὀρθῶς, ἄριστα οἰ., Pl.Lg. 936b, R. 371c, 520d, etc. ;πατρίδος τετυχηκὼς ἣ νόμοις.. μάλιστα οἰκεῖσθαι δοκεῖ D.21.150
: [tense] fut. οἰκήσεται in pass. sense, , cf. Pl.La. 185a, Aeschin.1.22, D.58.62, Arist.Pol. 1284b38.B intr., dwell, live, of persons, families, or tribes, have their abodes, settlements, in Hom. and Hdt. generally withἐν.., ᾤκεον δ' ἐν Πλευρῶνι Il.14.116
, cf. Od.9.200, 400 ;οἴκεε ἐν Πίνδῳ Hdt.1.56
, cf. A. Ag. 1234, Ar.Av. 967 (Orac.), Antipho5.78 ; esp. of metics,ἐγ Κολλυτῷ οἰκοῦντι IG12.373.60
, al. ;κατὰ στέγας E. Ion 314
;ὑπὸ χθονός Id.Fr. 450
: after Hom. with dat. (loc.) alone,Σαλαμῖνι IG12.1.2
(vi B. C.) ;οὐρανῷ Pi.N.10.58
; ;ἐλθόνθ' ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον οἰ. Eub.10
;παρὰ κρημνοῖσιν Pi.P.3.34
;παρὰ ὄχθον E.IT 1098
(lyr.) ; οἰ. μετά τινος, = συνοικεῖν τινι, S.OT 414, 990 ; κέρδη μὲν οἰκήσαντα.. having fixed my dwelling [ there] with gain to my hosts, Id.OC92 ; τὸ τὴν φροντίδ' ἔξω τῶν κακῶν οἰκεῖν γλυκύ sweet it is for the mind to keep free from cares, Id.OT 1390 ; ἐπὶ προστάτου οἰ. (v. προστάτης) Lys.31.9.II of cities, to be situated, Hdt.2.166, X.HG 7.1.3, 7.5 5; but τὴν πόλιν σποράδην καὶ κατὰ κώμας οἰκοῦσαν formed of detached villages, Isoc.10.35, cf. 4.39 (so in [voice] Pass., X.An.1.4.1).2 to be governed or administered, τίς τῶν πόλεων διὰ σὲ βέλτιον ᾤκησεν ; Pl.R. 599d, cf. 462d, 472e, 473a, 543a, al.: freq. hardly distinguishable from the [voice] Pass. (supr. A. II) ; σωφρόνως γε οἰκοῦσα [ πόλις] εὖ ἂν οἰκοῖτο a state administered by self-control would be well governed, Id.Chrm.162a ;ἀρετῆς, ᾗ πόλεις τε καὶ οἶκοι εὖ οἰκοῦσι X.Mem.1.2.64
; εἰς ὀλίγους, εἰς πλείους οἰκεῖν, to be governed in the interest of the few or the many, Th.2.37. -
17 πνεῦμα
A blast, wind, first in Anaximen.2, ὅλον τὸν κόσμον π. καὶ ἀὴρ περιέχει: freq. in Trag., etc.,ἀνέμων πνεύματα πάντων A.Pr. 1086
(anap.), cf. 1047 (anap.);θαλάσσας.. πνεύματι λάβρῳ Id.Pers. 110
(lyr.);πνευμάτων ἐπομβρίᾳ Id.Fr.300.3
; ; (but πνοή is commoner in Poets; Hom. uses πνοιή); πνεύματα ἀνέμων Hdt.7.16
.ά; τὸ π. κατῄει Th.2.84
; κατὰ πρύμναν ἵσταται τὸ π. ib.97;τὸ π. λεῖον καὶ καθεστηκὸς λαβεῖν Ar.Ra. 1003
;τὸ π. ἔλαττον γίγνεται Id.Eq. 441
;εἰ φορὸν π. εἴη X.HG6.2.27
; κατὰ πνεῦμα στῆναι τοῦ ἄρρενος to leeward of him, Arist.HA 560b14; but κατὰ π. προσιόντες down wind, ib. 535a19; πνεύματος ἀνείλησις, ἐκπύρωσις, Epicur. Ep.2pp.44,45 U.; as an element, air, Corp.Herm.1.9, 16;τὸ π. τὸ περὶ τὴν ψυχήν Plot.2.2.2
, cf. Porph.Sent.29.2 metaph., θαλερωτέρῳ π. with more genial breeze or influence, A.Th. 708(lyr.);λύσσης π. μάργῳ Id.Pr. 884
(anap.); αἰδοίῳ π. χώρας with air or spirit of respect on the part of the country, Id.Supp.29(anap.); π. ταὐτὸν οὔποτ'.. ἐν ἀνδράσιν φίλοις βέβηκεν the wind is constantly changing even among friends, S.OC 612;π. συμφορᾶς E.IT 1317
;ὅταν θεοῦ σοι π. μεταβαλὸν τύχῃ Id.HF 216
.II breathed air, breath, ; αὐλῶν, λωτοῦ π., E.Ba. 128(lyr.), Ph. 787 (lyr., pl.); π. ἀπέρρηξεν βίου the breath of life, A.Pers. 507;π. ἀπώλεσεν Id.Th. 984
(lyr.); π. ἄθροισον collect breath, E.Ph. 851; π. ἀφεῖναι, ἀνεῖναι, μεθεῖναι, to give up the ghost, Id.Hec. 571, Or. 277, Tr. 785 (anap.);π. δειμαίνων λιπεῖν Id.Supp. 554
;π... δυσῶδες ἠφίει Th.2.49
; πνεύματος διαρροαί the wind-pipe, E.Hec. 567;τὰς τοῦ π. διεξόδους ἀποφράττον Pl.Ti. 91c
(v. πνεύμων); πνεύματος ῥώμη Plu.2.804b
: prov.,ἄνθρωπός ἐστι π. καὶ σκιὰ μόνον S.Fr.13
.2 breathing, respiration, freq. in Hp., π. πυκνόν, ἀραιόν, ἐκτεῖνον, κατεπεῖγον, Epid.2.3.7;π. πυκνότερον Acut.16
; π. προσκόπτον checked, difficult breathing, Aph.4.68; π. ἄσημον indistinct, feeble breathing, Epid.6.7.8;π. βηχῶδες Coac. 622
; π. μετέωρον shallow breathing, Epid.2.3.1; τὸ π. ἔχειν ἄνω to be out of breath, Men.23, cf. Sosicr.1; τὸ π. ἀνήνεγκαν recovered their breath, Hp.Prorrh.2.12 (so withoutτὸ π. Aph.2.43
); but ἀναφέρουσιν.. κλαίοντά τε καὶ ἐς τὰς ῥῖνας ἀνέλκοντα τὸ π. they sob.., Id.Hebd.51.b pl., of the air imagined as filling the veins, πνευμάτων ἀπολήψιες ἀνὰ φλέβας Id.Acut.(Sp.)7,al.4 breath of life,π. ζωῆς LXXGe.6.17
, 7.15, cf. Plu.Per.13,etc.; π. ἔχειν retain life, Plb.31.10.4; living being,ἐγὼ Νίνος πάλαι ποτ' ἐγενόμην π. Phoen.1.16
; οὐ π. πάντα βρότεια σοὶ (sc. Πλούτωνι)νέμεται; IG14.769
([place name] Naples).5 that which is breathed forth or exhaled, odour,ὦ θεῖον ὀδμῆς π. E.Hipp. 1391
; π. βαρὺ ἀφιεῖσα, of a tree, Plu.2.647b.6 Gramm., breathing with which a vowel is pronounced, ib. 1009e (pl.), A.D.Adv.147.18; π. δασύ, ψιλόν, Id.Pron. 78.6, Adv.148.9.III divine inspiration,ἄγρια.. πνεύματα θευφορίης AP6.220.4
(Diosc.);εἰ μή τι θεῖον.. ἐνῆν π. τῇ ψυχῇ Pl.Ax. 370c
;τὸ ἱερὸν καὶ δαιμόνιον ἐν μούσαις π. Plu.2.605a
;καθαρὸν δίκαιον.. π. θεοῦ σωτῆρος BMus.Inscr.1062
(Cyrene, ii A. D.).2 spirit of man,εἴτ' ἐστὶ τοῦτο π. θεῖον εἴτε νοῦς Men.482.3
: in NT, opp. ψυχή, 1 Ep.Thess.5.23, cf. Ep.Rom.8.2; τῷ π., opp. τῷ σώματι, 1 Ep.Cor.5.3; also, opp. γράμμα, Ep.Rom.2.29.V spiritual or immaterial being, angel, Ep.Hebr.1.14, Apoc.1.4; τὰ ἄχραντα π., τὰ κακὰ π., Iamb.Myst.3.31; π. πονηρόν, ψευδές, LXX Jd.9.23, 3 Ki.22.21, cf. Act.Ap.19.12, 15, Apoc.16.14, Porph. ap. Eus.PE4.23, etc.; ἀλάλου καὶ κακοῦ π. οὖσα πλήρης (sc. ἡ Πυθία) Plu.2.438b.VI Rhet., sentence declaimed in one breath, Hermog.Inv.3.10,4.4,al. -
18 συκάμῑνον
συκάμῑνονGrammatical information: n.Meaning: `fruit of the mulberry-tree, mulberry'(Amphis, Arist.).Derivatives: -ῑνος f. (m.) `mulberry-(fig)tree' (Arist., Thphr., middl. com. etc.) with -ῑνινος `of the mulberry-(fig)tree' (Sotad. Com., hell. pap.; on the formation Schulze KZ 43, 189 = Kl. Schr. 308), - ινώδης `mulberry-like' (Thphr.). Also -ῑνέα f. = -ῑνος (after συκέα a.o.; Aesop., Dsc. a.o.). - ινεων = moretum (gloss.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Semit.Etymology: Sem. LW [loanword]; cf. primarily Aram. pl. šiqemīn (Hebr. sg. šiqmā) `mulberrytrees', with adaptation(?) to σῦκον. Lewy Fremdw. 23 (w. lit.), Strömberg Pflanzenn. 36, Ross KZ 77, 273; on the matter Schrader-Nehring Reallex. 2, 50 f. Ruijgh?Page in Frisk: 2,817-818Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > συκάμῑνον
См. также в других словарях:
Νῖνος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νίνος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νίνος — Μυθολογικό πρόσωπο. Σύμφωνα με την παράδοση ήταν ιδρυτής της Νινευί και θεμελιωτής του ασσυριακού κράτους (περί το 2.000 π.Χ.). Ο Ν. υπέταξε τη Βαβυλώνα, νίκησε τον βασιλιά της Αρμενίας Βαρσάν και σταύρωσε τον βασιλιά της Μηδίας Φάρνο.… … Dictionary of Greek
Νίνω — Νίνος masc nom/voc/acc dual Νίνος masc gen sg (doric aeolic) Νί̱νω , Νῖνος masc nom/voc/acc dual Νί̱νω , Νῖνος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νίνου — Νίνος masc gen sg Νί̱νου , Νῖνος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νίνων — Νίνος masc gen pl Νί̱νων , Νῖνος masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νίνῳ — Νίνος masc dat sg Νί̱νῳ , Νῖνος masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Нин в мифологии — (Νίνος) мифический основатель большого ассирийского государства, по преданию простиравшегося от Египта до Индии, сын Нинии, основателя Ниневии. Оба имени, вероятно, произошли от олицетворения Ниневии (см.). Н. был женат на (также мифической)… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Нин — (Νίνος) мифический основатель большого ассирийского государства, по преданию простиравшегося от Египта до Индии, сын Нинии, основателя Ниневии. Оба имени, вероятно, произошли от олицетворения Ниневии (см.). Н. был женат на (также мифической)… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Νῖνον — Νῖνος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Νίνον — Νίνος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
