-
1 śpiewać
глаг.• воспевать• петь• пропеть* * *śpiew|ać\śpiewaćany несов. 1. петь;2. разг. раскалываться; выдавать, сыпать posp. (сообщников);● \śpiewać jak z nut отвечать (говорить) как по нотам (как по-писаному);
ktoś cienko \śpiewaćа а) чьй-л. дела плохи; кому-л. туго приходится;б) кто-л. присмирел, сбавил тон;\śpiewaćająco шутя, играючи, без труда;
ptaki \śpiewaćające певчие птицы+2. sypać
* * *śpiewany несов.1) петь2) разг. раска́лываться; выдава́ть, сы́пать posp. ( сообщников)•- ktoś cienko śpiewa
- śpiewająco
- ptaki śpiewająceSyn:sypać 2)
См. также в других словарях:
chóralny — «śpiewany chórem, przeznaczony do śpiewania chórem; stanowiący chór» Pieśń chóralna. Dzieła, utwory chóralne. Zespół chóralny. przen. «o dźwiękach: pochodzący jednocześnie od wielu istot; zbiorowy, ogólny» Chóralny śmiech, płacz, wrzask. Chóralny … Słownik języka polskiego
antyfona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. antyfonanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krótki tekst religijny, najczęściej cytat biblijny, recytowany lub śpiewany po pewnych częściach ceremonii liturgicznej, zwykle w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antyfona — ż IV, CMs. antyfonanie; lm D. antyfonaon rel. «w liturgii chrześcijańskiej: krótki tekst modlitewny, dawniej śpiewany lub recytowany na przemian przez dwa chóry po wersetach psalmu, obecnie przeplatający psalmy i hymny lub występujący… … Słownik języka polskiego
chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… … Słownik języka polskiego
lekcja — ż I, DCMs. lekcjacji; lm D. lekcjacji (lekcjacyj) 1. «jednostka zajęć szkolnych lub nauczania prywatnego trwająca zwykle 45 minut» Lekcja historii, matematyki, muzyki. Brać, dawać lekcje. Prowadzić lekcję. Udzielać lekcji. Zostać, umówić się po… … Słownik języka polskiego
minorowy — «grany, śpiewany, ułożony w minorze» Skala, tonacja minorowa. przen. «smutny, melancholijny, przygnębiony» Nastrój minorowy … Słownik języka polskiego
pienie — n I; lm D. pień zwykle w lm, podn. «utwór śpiewany, przeznaczony do śpiewania; pieśń, śpiew» Chóralne, żałobne, religijne, nabożne pienia. Pienia dochodzą skądś, dają się słyszeć. przen. «pochwały, zachwyty» … Słownik języka polskiego
wielogłosowy — muz. «przeznaczony do śpiewania na kilka głosów, śpiewany przez kilka głosów; grany, przeznaczony do grania na kilku instrumentach; śpiewający wieloma głosami» Utwór wielogłosowy. Muzyka wielogłosowa. Chóry wielogłosowe … Słownik języka polskiego
chór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół śpiewaków wykonujących wspólnie wokalne utwory lub części dzieł muzycznych; także grupa aktorów zespołowo i jednocześnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chóralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywany (najczęściej: śpiewany) jednocześnie przez wiele osób; przeznaczony do wykonania przez chór – zespół śpiewaków; będący chórem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drugi — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, drudzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} następny w kolejności po pierwszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drugi odcinek serialu. Chodzić do drugiej klasy. Urodzić drugie dziecko. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień