-
1 idoneus
ĭdōnĕus, a, um [st2]1 [-] propre à, apte à, bon pour, fait pour. [st2]2 [-] capable, digne de. [st2]3 [-] convenable, opportun, favorable. [st2]4 [-] en bon état, solide, qui a les qualités requises. [st2]5 [-] méritant, estimable, estimé. - idoneus alicui rei (ad aliquam rem): bon pour qqch. - locus idoneus castris, Caes. BG. 6.10.2: emplacement bon pour un camp. - idoneus rhetori puer, Quint. 2, 3, 1: enfant en état de suivre les leçons d'un rhéteur. - perferendis mandatis idoneus, Tac. A. 1, 23: capable de transmettre les ordres. - homo ad amicitiam idoneus, Cic. Lael. 17, 62: fait pour l'amitié. - ad egrediendum idoneus locus: lieu favorable à un débarquement. - in nullam spem idonei, Sen. Contr. 5, 33: sur qui on ne peut fonder aucun espoir. - res non idoneae dignitate, Auct. Her. 3, 3, 5: choses qui sont au-dessous de notre dignité. - idoneus qui + subj.: digne de. - idoneus qui impetret: digne d'obtenir. - idoneus in quo illudat (aliquis), Plaut.: fait pour servir de jouet. - video te me arbitrari, hominem idoneum, quem ludos facias, Plaut. Aul. 2, 2, 74: je vois bien que tu penses que je suis un homme dont tu peux te jouer. - fons dare nomen idoneus, Hor. Ep. 1, 16, 12: source assez importante pour donner son nom. - idoneum tempus: moment propice. - idoneum visum est... Sall.: il a paru à propos de... - exemplum ab idoneis ad non idoneos transfertur, Sall. C. 51, 27: la peine exemplaire appliquée à des coupables tombent sur des innocents (sur des gens qui ne la méritent pas). - idonei homines indigentes, Cic.: hommes estimables qui sont dans le besoin. - idoneus auctor: autorité imposante.* * *ĭdōnĕus, a, um [st2]1 [-] propre à, apte à, bon pour, fait pour. [st2]2 [-] capable, digne de. [st2]3 [-] convenable, opportun, favorable. [st2]4 [-] en bon état, solide, qui a les qualités requises. [st2]5 [-] méritant, estimable, estimé. - idoneus alicui rei (ad aliquam rem): bon pour qqch. - locus idoneus castris, Caes. BG. 6.10.2: emplacement bon pour un camp. - idoneus rhetori puer, Quint. 2, 3, 1: enfant en état de suivre les leçons d'un rhéteur. - perferendis mandatis idoneus, Tac. A. 1, 23: capable de transmettre les ordres. - homo ad amicitiam idoneus, Cic. Lael. 17, 62: fait pour l'amitié. - ad egrediendum idoneus locus: lieu favorable à un débarquement. - in nullam spem idonei, Sen. Contr. 5, 33: sur qui on ne peut fonder aucun espoir. - res non idoneae dignitate, Auct. Her. 3, 3, 5: choses qui sont au-dessous de notre dignité. - idoneus qui + subj.: digne de. - idoneus qui impetret: digne d'obtenir. - idoneus in quo illudat (aliquis), Plaut.: fait pour servir de jouet. - video te me arbitrari, hominem idoneum, quem ludos facias, Plaut. Aul. 2, 2, 74: je vois bien que tu penses que je suis un homme dont tu peux te jouer. - fons dare nomen idoneus, Hor. Ep. 1, 16, 12: source assez importante pour donner son nom. - idoneum tempus: moment propice. - idoneum visum est... Sall.: il a paru à propos de... - exemplum ab idoneis ad non idoneos transfertur, Sall. C. 51, 27: la peine exemplaire appliquée à des coupables tombent sur des innocents (sur des gens qui ne la méritent pas). - idonei homines indigentes, Cic.: hommes estimables qui sont dans le besoin. - idoneus auctor: autorité imposante.* * *Idoneus, Adiectiuum. Terent. Propre et convenant ou convenable à quelque affaire, Idoine.\Idoneus author. Cic. Suffisant et digne de foy, Bon garand.\Idoneus locus. Cic. Temps propice.\Tibi fortasse idoneus fuit nemo quem imitarere. Cic. Assez suffisant pour l'ensuyvre.\Idoneus tingendis vestibus flos. Plin. Bien propre.\Rhetori idoneus puer. Quint. Suffisant et idoine pour estre envoyé à l'eschole du Rheteur.\Res idonea de qua quaeratur. Cicero. Chose suffisante, D'importance.\Adeone videmur vobis idonei in quibus sic illudatis? Terent. Vous semble il que soyons gents de qui se faille ainsi mocquer? -
2 idoneus
ĭdōnĕus, a, um, adj. [Sanscr. root indh-, idh-, to kindle; prop. bright, conspicuous; cf. Idus], fit for something (esp. for an action), meet, proper, becoming, suitable, apt, capable, convenient, sufficient (of persons and things; class. and very freq. in prose and poetry; syn.: aptus, opportunus); constr. most commonly with ad, qui, the dat., or absol.; less freq. with in aliquid, the abl., or the inf.(α).With ad:(β).tot quidem non potuisti adducere homines magis ad hanc rem idoneos, etc.,
Plaut. Poen. 3, 2, 6:non essem ad ullam causam idoneus, judices, si hoc non viderem,
Cic. Clu. 6, 17:ad amicitiam esse idoneus,
id. Lael. 17, 62:loco pro castris ad aciem instruendam opportuno atque idoneo,
Caes. B. G. 2, 8, 3:cum statim auditoris animum nobis idoneum reddimus ad audiendum,
Auct. Her. 1, 4, 6:est enim (lex) ratio mensque sapientis, ad jubendum et ad deterrendum idonea,
Cic. Leg. 2, 4, 8:scientia opportunitatis idoneorum ad agendum temporum,
id. Off. 1, 40, 142:ad captandos lacertos tempestates non sunt idoneae,
id. Att. 2, 6, 1:consilia idonea ad hoc nostrum negotium,
id. ib. 5, 6, 1 al.—With qui, or a rel. adverb:(γ).video hercle ego te me arbitrari, Euclio, hominem idoneum, Quem senecta aetate ludos facias,
Plaut. Aul. 2, 2, 74; cf. Ter. And. 3, 2, 12; 4, 4, 18:utrum ille (Pompeius) idoneus non est, qui impetret, etc.,
Cic. de Imp. Pomp. 19, 57:tibi fortasse idoneus fuit nemo, quem imitarere,
id. Verr. 2, 3, 16, § 41:idonea mihi Laelii persona visa est, quae de amicitia dissereret,
id. Lael. 1, 4:et rem idoneam, de qua quaeratur, et homines dignos, quibuscum disseratur, putant,
id. Ac. 2, 6, 18:nequeo mearum rerum initium ullum invenire idoneum, Unde exordiar narrare, quae, etc.,
Ter. Hec. 3, 3, 1.—With dat.:(δ).erit alius (discipulus) historiae magis idoneus,
Quint. 2, 8, 7; 12, 10, 49:idoneus arti Cuilibet,
Hor. Ep. 2, 2, 8:non sat idoneus Pugnae ferebaris,
id. C. 2, 19, 26:vixi puellis nuper idoneus,
id. ib. 3, 26, 1:cum idoneos rhetori pueros putaverunt,
Quint. 2, 3, 1:Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio,
Cic. Fam. 6, 19, 1:castris idoneum locum deligit,
Caes. B. G. 6, 10, 2; 7, 35, 4:ad cibos viribus conservandis idoneos redeunt,
Quint. 2, 10, 6:(volunt poëtae) simul et jucunda et idonea dicere vitae,
Hor. A. P. 334: metuensque futuri In pace, ut sapiens, aptarit idonea bello, id. S. 2, 2, 111:ut patriae sit idoneus,
serviceable, Juv. 14, 71.—With dat. gerundi (post-Aug.):Julius, qui perferendis militum mandatis habebatur idoneus,
Tac. A. 1, 23 fin. —Absol.:(ε).cujus (Cethegi) eloquentiae est auctor, et idoneus quidem mea sententia, Q. Ennius, etc.,
a proper, sufficient voucher, Cic. Brut. 15, 57:auctor,
Quint. 1, 4, 20; 2, 4, 42:qui si adductus gratia minus idoneum hominem praemio affecisset, etc.,
i. e. deserving, worthy, Cic. Balb. 3, 7; cf. id. Off. 2, 15, 54:idoneus suae rei quisque defensor,
Quint. 4, 1, 46:imperator,
id. 12, 3, 5:juvenis,
id. 10, 5, 21: debitor, safe, able to pay (opp. inops), Dig. 4, 4, 27 fin.; so,tutor,
ib. 26, 1, 9; 27, 8, 1:homines,
ib. 35, 2, 88; cf. Sen. Ben. 4, 39:servi conscii, tempus idoneum, locus opportune captus ad eam rem,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:tempora,
Quint. 12, 11, 18; cf.:lex promulgata idoneo die,
id. 2, 4, 35:minus idoneis (verbis) uti,
Cic. de Or. 1, 34, 154; cf.:aptum atque idoneum verbum,
Quint. 9, 4, 144:vox actoris,
id. 12, 7, 1:lectio,
id. ib. 8 praef. §28: cautio,
Dig. 40, 4, 50:paries,
safe, sound, ib. 39, 2, 36:navis,
ib. 19, 2, 13:pignora,
sufficient, satisfactory, ib. 22, 1, 33.— Comp. (post-class.):si persona idoneior accedat ad emptionem,
Dig. 18, 2, 4, § 6; cf. ib. 47, 23, 2; 43, 29, 3; 50, 6, 5 fin.; Tert. adv. Herm. 18; Anim. 18 (al. idonior or idoneor). — Subst.:in deligendis idoneis judicium et diligentiam adhibere,
Cic. Off. 2, 18, 62:cum idoneis collocutus,
Liv. 34, 25, 7:nullo idoneo respondente,
Suet. Ner. 44; Quint. 7, 4, 39:novum illud exemplum a dignis et idoneis ad indignos et non idoneos transfertur,
Sall. C. 51, 27:per idoneos et secreti ejus socios,
Tac. A. 2, 39:apud idonea provinciarum,
i. e. at proper stations, id. ib. 4, 5.—With in and acc.:* (ζ).infirmi et in nullam spem idonei,
Sen. Contr. 5, 33:componere materias in hoc idoneas, ut, etc.,
Quint. 6, 3, 15.—With abl. (like dignus):(η).res idoneas dignitate suā judicare,
Auct. Her. 3, 3, 5.—With inf. ( poet. and postclass.):fons etiam rivo dare nomen idoneus,
i. e. large enough, Hor. Ep. 1, 16, 12:si torrere jecur quaeris idoneum,
id. C. 4, 1, 12:accendi idonea,
Sen. N. Q. 1, 15, 1.— Comp.:idoneor (late Lat.),
Dig. 18, 2, 4, § 6; 47, 23, 2; Tert. adv. Herm. 18; id. de Anim. 18.—Hence, adv.: ĭdōnĕē, fitly, suitably, properly, duly, sufficiently (very rare):exordium est oratio animum auditoris idonee comparans ad reliquam dictionem,
Cic. Inv. 1, 15, 20:ergo cavendum est idonee. Quid est idonee? Satisdato utique aut pignoribus datis,
enough, Dig. 40, 5, 4:cavere,
ib. 5, 3, 41; 27, 8, 1:magis idonee reficere parietem,
more safely, solidly, ib. 39, 2, 41.— Comp.:idonius,
Tert. Pall. 3 med. -
3 idoneus
idōneus, a, um, durch seine Eigenschaften zu einer Bestimmung geeignet, berufen, zu einem Behufe genügend (griech. επιτήδειος), gut genug, I) aktiv, geeignet, etwas zu leisten = tauglich, fähig, tüchtig, konstr. α) m. Dat. od. m. ad od. in u. Akk.: eius Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio, Cic.: deligere castris idoneum locum, Caes.: vixi puellis nuper idoneus, um Mädchen warb ich sonst mit Geschicklichkeit, Hor.: idonea nuptiis, heiratsfähige, mannbare, Ps. Quint. decl.: verna idoneus arti cuilibet, Hor.: non ego sum laudi, non natus idoneus armis, von Geburt berufen zu usw., Prop.: genus hominum minime militiae idoneum, Liv.: quoscumque moribus aut fortunā novis rebus idoneos credebat, Sall.: quod eam (legionem) maxime novis consiliis idoneam rebatur, zugänglich für meuterische Pläne, Tac.: m. Dat. Gerund., quae animalia, ut sunt edita ex utero, statim aëri tolerando idonea esse, Lact de opif. dei 3, 1. – m. Genet. Gerund., et (aeonas) idoneos efficere generandi in se agnitionem patris, Tertull. adv. Valent. 11: m. ad u. Akk., idonei ad hoc negotium, Cic.: armamenta idonea ad usum, Apul.: tempus idoneum, locus opportune captus ad eam rem, Cic.: m. ad u. Akk. Gerund., locus ad aciem instruendam opportunus atque idoneus, Caes.: situm regionis maxime idoneum ad muniendum locum credidit esse praeter amnem Aoum, Liv.: est enim ratio mensque sapientis ad iubendum et deterrendum idonea, Cic.: ad scribendum demonstrativa idonea, Quint.: M. Pomponius Andronicus habebatur minus idoneus ad tuendam scholam, Suet. – m. in u. Akk., idonei in eam rem, Liv.: materiae in hoc idoneae, ut etc., Quint.: in nullam spem, Sen. – m. 2. Supin., manus ferrea et alia annexu idonea, Sall. hist. fr. 3, 21 (22). – β) m. Infin.: iam idonei spiritum trahere, sobald wir fähig sind, Atem zu schöpfen, Sen. ep. 102, 23: fons rivo dare nomen idoneus, genügend, groß genug, Hor. ep. 1, 16, 12. – γ) absol.: navis, paries, tüchtig, fest genug, ICt.: hereditas, eine genügende, ICt.: satis superque idonea clades, alles u. mehr als man von einer N. erwarten kann, eine vollkommene N., Flor.: tempus studiis obsequendi suis, Nep.: verba minus idonea, (für die Sachen, die sie bezeichnen sollen) weniger geeignet (Ggstz. verba maxime cuiusque rei propria), Cic. – von Pers., die das, was sie leisten sollen, wirklich leisten, tauglich, tüchtig, gut, genügend, nullum habentibus statum quilibet dux erat idoneus, gut genug, Vell.: debitor, zahlungsfähiger, Plin. ep. u. ICt.: conductor, guter P., Plin. ep. – von Gewährsmännern, non mihi satis idonei auctores (genügen mir nicht ganz), qui a te probantur, Cic.: nullis aut parum idoneis auctoribus, ganz ohne od. ohne genügende Gewähr, Suet. – v. Zeugen, si enim sunt viri boni, me adiuvant; sin autem minus idonei, me non laedunt, Cic. – v. Anklägern, queruntur accusatores idoneos se non habere; qui accusare possunt, iudiciorum auctoritatem desiderant, Cic. – v. Stilisten, scriptor idoneus, guter, klassischer, Gell. 10, 26, 5. – m. Infin. als Subjekt, idoneum (= non alienum) visum est dicere etc., Sall. Iug. 96, 2.
II) passiv, geeignet, etwas zu leiden, zu empfangen usw. = für etwas empfänglich, einer Sache wert, würdig (dah. oft korresp. mit dignus), konstr. α) gew. mit folg. qui u. Konj. (wie dignus): itane tandem idoneus (gut genug) tibi videor esse, quem tam aperte fallere incipias dolis, Ter.: rem idoneam de qua quaeratur, et homines dignos quibuscum disseratur, putant, Cic.: tibi fortasse idoneus fuit nemo quem imitarere (nachahmenswert), Cic. – β) mit Abl.: res humiles et indignas viris fortibus [vel viros fortes propterea] contemnere oportere nec idoneas dignitate suā iudicare, mit ihrer Würde vereinbar, Cornif. rhet. 3, 5. – γ) m. Infin. Praes. Pass.: si accendi sunt idonea, Sen. nat. qu. 1, 15, 1. – δ) absol.: eius vis valet multum, cum est complexa idoneam naturam, ein empfängliches Gemüt fand, Cic. – v. Pers. = eine Wohltat usw. verdienend, einer Wohltat usw. würdig, saepe idoneis hominibus indigentibus (würdigen Armen) de re familiari impertiendum, Cic.: minus idoneum praemio afficere, Cic. – u. = eine Strafe ver dienend, straffällig, novum illud exemplum a dignis et idoneis (von Strafwürdigen u. Straffälligen) ad indignos et non idoneos (auf Unschuldige u. nicht Straffällige) transfertur, Sall. Cat. 51, 27. – / Spätlat. Compar. idoneor (von Charis. 115, 22 verworfen), Ulp. dig. 18, 2, 4. § 6 u. 43, 29, 3. § 12. Paul. dig. 47, 23, 2 (überall cod. Flor.). Augustin. serm. 121, 6 Mai: idonior, Callistr. dig. 26, 2, 18 u. 50, 6, 6 (5). § 11 (cod. Flor.). Tert. adv. Hermog. 18; de anim. 18. – Im klass. Latein Kompar. u. Superl. umschr. mit magis, maxime, also magis idoneus, Ter. Phorm. 721. Vell. 2, 12, 2. Quint. 2, 8, 7 u. 11, 1, 20, maxime idoneus, Sall. Iug. 76, 3. Quint. 1, 11, 12 u. 6, 3, 104.
-
4 idoneus
idōneus, a, um, durch seine Eigenschaften zu einer Bestimmung geeignet, berufen, zu einem Behufe genügend (griech. επιτήδειος), gut genug, I) aktiv, geeignet, etwas zu leisten = tauglich, fähig, tüchtig, konstr. α) m. Dat. od. m. ad od. in u. Akk.: eius Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio, Cic.: deligere castris idoneum locum, Caes.: vixi puellis nuper idoneus, um Mädchen warb ich sonst mit Geschicklichkeit, Hor.: idonea nuptiis, heiratsfähige, mannbare, Ps. Quint. decl.: verna idoneus arti cuilibet, Hor.: non ego sum laudi, non natus idoneus armis, von Geburt berufen zu usw., Prop.: genus hominum minime militiae idoneum, Liv.: quoscumque moribus aut fortunā novis rebus idoneos credebat, Sall.: quod eam (legionem) maxime novis consiliis idoneam rebatur, zugänglich für meuterische Pläne, Tac.: m. Dat. Gerund., quae animalia, ut sunt edita ex utero, statim aëri tolerando idonea esse, Lact de opif. dei 3, 1. – m. Genet. Gerund., et (aeonas) idoneos efficere generandi in se agnitionem patris, Tertull. adv. Valent. 11: m. ad u. Akk., idonei ad hoc negotium, Cic.: armamenta idonea ad usum, Apul.: tempus idoneum, locus opportune captus ad eam rem, Cic.: m. ad u. Akk. Gerund., locus ad aciem instruendam opportunus atque idoneus, Caes.: situm regionis maxime idoneum ad muniendum locum credidit esse praeter————amnem Aoum, Liv.: est enim ratio mensque sapientis ad iubendum et deterrendum idonea, Cic.: ad scribendum demonstrativa idonea, Quint.: M. Pomponius Andronicus habebatur minus idoneus ad tuendam scholam, Suet. – m. in u. Akk., idonei in eam rem, Liv.: materiae in hoc idoneae, ut etc., Quint.: in nullam spem, Sen. – m. 2. Supin., manus ferrea et alia annexu idonea, Sall. hist. fr. 3, 21 (22). – β) m. Infin.: iam idonei spiritum trahere, sobald wir fähig sind, Atem zu schöpfen, Sen. ep. 102, 23: fons rivo dare nomen idoneus, genügend, groß genug, Hor. ep. 1, 16, 12. – γ) absol.: navis, paries, tüchtig, fest genug, ICt.: hereditas, eine genügende, ICt.: satis superque idonea clades, alles u. mehr als man von einer N. erwarten kann, eine vollkommene N., Flor.: tempus studiis obsequendi suis, Nep.: verba minus idonea, (für die Sachen, die sie bezeichnen sollen) weniger geeignet (Ggstz. verba maxime cuiusque rei propria), Cic. – von Pers., die das, was sie leisten sollen, wirklich leisten, tauglich, tüchtig, gut, genügend, nullum habentibus statum quilibet dux erat idoneus, gut genug, Vell.: debitor, zahlungsfähiger, Plin. ep. u. ICt.: conductor, guter P., Plin. ep. – von Gewährsmännern, non mihi satis idonei auctores (genügen mir nicht ganz), qui a te probantur, Cic.: nullis aut parum idoneis auctoribus, ganz ohne od. ohne genügende Gewähr, Suet. – v. Zeugen, si enim sunt viri————boni, me adiuvant; sin autem minus idonei, me non laedunt, Cic. – v. Anklägern, queruntur accusatores idoneos se non habere; qui accusare possunt, iudiciorum auctoritatem desiderant, Cic. – v. Stilisten, scriptor idoneus, guter, klassischer, Gell. 10, 26, 5. – m. Infin. als Subjekt, idoneum (= non alienum) visum est dicere etc., Sall. Iug. 96, 2.II) passiv, geeignet, etwas zu leiden, zu empfangen usw. = für etwas empfänglich, einer Sache wert, würdig (dah. oft korresp. mit dignus), konstr. α) gew. mit folg. qui u. Konj. (wie dignus): itane tandem idoneus (gut genug) tibi videor esse, quem tam aperte fallere incipias dolis, Ter.: rem idoneam de qua quaeratur, et homines dignos quibuscum disseratur, putant, Cic.: tibi fortasse idoneus fuit nemo quem imitarere (nachahmenswert), Cic. – β) mit Abl.: res humiles et indignas viris fortibus [vel viros fortes propterea] contemnere oportere nec idoneas dignitate suā iudicare, mit ihrer Würde vereinbar, Cornif. rhet. 3, 5. – γ) m. Infin. Praes. Pass.: si accendi sunt idonea, Sen. nat. qu. 1, 15, 1. – δ) absol.: eius vis valet multum, cum est complexa idoneam naturam, ein empfängliches Gemüt fand, Cic. – v. Pers. = eine Wohltat usw. verdienend, einer Wohltat usw. würdig, saepe idoneis hominibus indigentibus (würdigen Armen) de re familiari impertiendum, Cic.: minus idoneum praemio afficere, Cic. – u. = eine Strafe ver-————dienend, straffällig, novum illud exemplum a dignis et idoneis (von Strafwürdigen u. Straffälligen) ad indignos et non idoneos (auf Unschuldige u. nicht Straffällige) transfertur, Sall. Cat. 51, 27. – ⇒ Spätlat. Compar. idoneor (von Charis. 115, 22 verworfen), Ulp. dig. 18, 2, 4. § 6 u. 43, 29, 3. § 12. Paul. dig. 47, 23, 2 (überall cod. Flor.). Augustin. serm. 121, 6 Mai: idonior, Callistr. dig. 26, 2, 18 u. 50, 6, 6 (5). § 11 (cod. Flor.). Tert. adv. Hermog. 18; de anim. 18. – Im klass. Latein Kompar. u. Superl. umschr. mit magis, maxime, also magis idoneus, Ter. Phorm. 721. Vell. 2, 12, 2. Quint. 2, 8, 7 u. 11, 1, 20, maxime idoneus, Sall. Iug. 76, 3. Quint. 1, 11, 12 u. 6, 3, 104. -
5 idōneus
idōneus adj., fit, meet, proper, becoming, suitable, apt, capable, convenient, sufficient: rerum initium, T.: quos idoneos ducebat, consilium habet, S.: auctor, responsible: minus idoneum hominem praemio adficere, i. e. deserving: idoneum visum est dicere, etc., pertinent, S.: minus idoneis (verbis) uti: aetas ad haec utenda, T.: ad amicitiam: ad navium multitudinem portūs: ad agendum tempora: idoneus, quem fallere incipias, T.: idoneus non est, qui impetret, etc.: res, de quā quaeratur: non natus idoneus armis, Pr.: novis rebus, S.: arti Cuilibet, H.: castris locus, Cs.: patriae, serviceable, Iu.: Fons rivo dare nomen, i. e. large enough, H.: Si torrere iecur quaeris idoneum, H. — Plur m. as subst: in deligendis idoneis: cum idoneis conlocutus, L.* * *idonea, idoneum ADJsuitable, fit, proper; sufficient for, able -
6 idoneus
idoneus idoneus, a, um удобный, подходящий -
7 idoneus
idoneus idoneus, a, um надёжный, хороший -
8 idoneus
idōneus, a, um1) удобный, надлежащий, приличный, подходящий, пригодный (locus Cs; tempus, verba Cs)puellis i. H — пользующийся успехом у девушек2) способный, благоприятный (ad aliquid или alicui rei)minĭme militiae i. L — без всякого призвания к военному делу3) достойный, приличныйres idonea, de qua quaeratur C — вопрос, заслуживающий рассмотренияLaelii persona mihi idonea visa est, quae de amicitia dessereret C — Лелий кажется мне лицом, достойным обсуждать вопрос о дружбе4) дельный, хороший, надёжный (homines, auctor C); прочный, крепкий (paries, navis Dig)scriptor i. AG — образцовый писательdebitor i. PJ, Dig — платёжеспособный должник5) приятный (idoneum oculis spectaculum Sen) -
9 idoneus
*idoneus, a, um, capable, sufficient, 2 C. 2:16; 3:6; 2 T. 2:2.* -
10 idoneus
(adi, idonee (adv.) удобный, способный, надлежащий, хороший, paries idon. (1. 36 37 D. 39, 2);magis idonee reficere parietem (1, 41 eod.);
minus idon navis (1. 13 § 1 D. 19, 2);
idon. causa (1. 14 § 2 D. 4, 2. 1. 15 pr. D. 42, 5. 1. 2 § 3 D. 44, 4. 1. 4 § 2 D. 48, 5);
culpa (1. 12 D. 46, 6);
paterfam, vir, homo idon. (1. 10 D. 26, 7. 1. 5 D. 43, 5. 1. 42 D. 50, 16 1. 5 § 11 D. 50, 6);
valde idon. socius (1. 16 pr. D. 17. 2);
testis idon. (1. 6. 9. 10 D. 22. 5);
id. defensor, expromissor (1. 46 § 2 D. 3, 3); (1. 54 eod. 1. 110 § 1 D. 50, 17. l. 5 D. 42, 5. 1. 1 D. 44, 3);
fideinssor idon. = qui obligari potest et conveniri (1. 3 D. 46, 1), обозн. тк. состоятельного должника - иногда предметы, которые представляют обеспечение, idoneum esse, прот. facultatibus labi;
idoneus - lapsus facultatibus;
idoneus subito lapsus (l. 8. D. 4, 3. 1. 14 D. 26, 7. 1. 1 § 11 D. 27, 8. 1. 2 § 7 D. 50, 8);
idoneus facultatibus прот. egens (1. 5 § 26 D. 25, 3);
idonei et sufficientes прот. tenues et exhausti (l. 6 pr. D. 50, 4);
idon. = promissor, debitor (1. 112 § 1 D. 45, 1. 1 27 § 3 D. 4, 4);
fideusssores minus idon. = egeni (1. 3 § 3 D. 36, 4. 1. 5 § 1. 1. 7. pr. D 2, 8 1 18 § 1 D. 18, 6 1. 44 § 3 D. 47, 2. 1 14 § 2 D. 13, 5. 1. 27 § 1 D. 16, 1); (1. 18 D. 26, 2. 1. 2 D. 11, 2 1. 46 § 9 D. 49, 14. 1. 39 § 1 D. 4, 4. 1. 30 § 3 D. 27, 1. 1. 1 § 5 D. 27, 8. 1. 68 § 4 D. 47, 2); (1. 4 § 6 D. 18, 2. 1. 14 § 1 eod.);
heres, successor id. (1. 14 D. 4, 4. 1. 19 D. 20, 4. 1. 2 § 1 D. 23 5. 1. 39 § 16 D. 26, 7. 1. 5 D. 42, 6 1. 1 § 17. 1. 5 eod. 1. 40 D. 4, 3);
praedia non. idon. (1. 7 § 2 D. 26, 7. 1. 19 § 4 D. 16. 1. 1. 11 pr. D. 22, 1. 1 35 D. 26, 7. 1. 102 pr. D. 46, 3. 1. 33 § 1 D. 21, 1. 1. 1 § 36. 1. 14 pr. D. 16, 3. 1. 59 § 6 D. 17, 1. 1. 50 § 1 D. 40, 4. 1. 11 pr. D. 50, 1);
idonee? cavere (1. 41 pr. D. 5, 3. 1. 11 § 15. D. 32. 1. 2. 4 § 8 D. 40, 5);
satis idonee dare (1. 3 C. 8, 51).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > idoneus
-
11 idoneus
, а, umудобный, надлежащий, приличный -
12 idoneus
[aidóuniəs]adjectiveprikladen, primeren, zdrav -
13 idoneus
a, um удобныйЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > idoneus
-
14 idoneus
proper, worthy, fitting, deserving, capable. -
15 idoneus
, а, umудобный, надлежащий, приличный -
16 idoneus
, idonea, idoneum (m,f,n)удобный, подходящий, благоприятный -
17 per-idōneus
per-idōneus adj., very suitable, well adapted: locus peridoneus castris, Cs. -
18 Crypturellus erythropus idoneus
ENG SantaMarta TinamouAnimal Names Latin to English > Crypturellus erythropus idoneus
-
19 Дельный
- idoneus (homines; auctor); bonus; probatus; probus; -
20 bequem
bequem, I) passend u. geschickt zur Erreichung eines Zweckes: a) Adj.:commodus, zu etw., ad alqd (eig. was das gehörige Maß hat, gilt von dem, was durch seine gehörige Beschaffenheit den Umständen angepaßt ist). – opportunus (eig. durch seine Lage bequem, gelegen, steht bes. von der b. Lage, Beschaffenheit eines Orts; dann von der Zeit, dem Alter etc.). – aptus, zu etw., ad alqd (passend, geschickt, ist die Wirkung der Natur u. Kunst). – idoneus, zu etwas, alci rei ob. ad alqd (geeignet, steht von dem, was durch seine natürliche Beschaffenheit bequem ist); auch verb. opportunus et idoneus; commodus et idoneus; habilis et aptus. – sehr b., percommodus; peropportunus; peridoneus (zu etw., alci rei od. ad alqd). – b) Adv.:opportune (gelegen). – idonee (geeignet). – apte (auf eine passende Art). – recte (gehörig). – ein b. gelegener Ort, locus naturā idoneus atque opportunus: wenn es dir b. ist, si erit tibi commodum; cum erit tuum commodum. – II) Bequemlichkeit gewährend: a) Adj.:commodus. – expeditus (ohne Schwierigkeit). – bonus (gut, b. eingerichtet). – ein b. Weg, via expedita; iter commodum od. expeditum: b. Schuhe, habiles et ad pedem apti calcei: eine b. Wohnung, domicilium bonum. – b) Adv.: commode; bene. – b. wohnen, bene habitare: b. schiffen, commode, expedite navigare. – III) Bequemlichkeit suchend, v. Menschen: in labore remissus nimis parumque patiens. – deses (gern still-, müßig sitzend).
См. также в других словарях:
idoneus — index adequate, capable, convenient, eligible, fit, opportune, proper, qualified (conditioned) … Law dictionary
IDONEUS — apud Arnob. adv. Gentes l. 4. Fingite enim nos velauctoritate idoneâ motos: vocabulum admodum, significans, quâ phrasi in Constitutionibus Imp. idonea dicitur substantia Curat. i. e. sufficiens, in l. cum furiosus §. Sin vero, Cod. de Curatore… … Hofmann J. Lexicon universale
Idoneus, S. — S. Idoneus, (1. Juli), auch Idonius, ein Martyrer. S. S. Primus. (I. 31.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
idoneus — /idowniyas/ In the civil and common law, sufficient; competent; fit or proper; responsible; unimpeachable. Idoneus homo, a responsible or solvent person; a good and lawful man. Sufficient; adequate; Satisfactory. Idonea cautio, sufficient… … Black's law dictionary
idoneus — /idowniyas/ In the civil and common law, sufficient; competent; fit or proper; responsible; unimpeachable. Idoneus homo, a responsible or solvent person; a good and lawful man. Sufficient; adequate; Satisfactory. Idonea cautio, sufficient… … Black's law dictionary
idoneus — Appropriate; fit; capable; adequate; suitable; qualified … Ballentine's law dictionary
non idoneus — index inapposite, inappropriate, unsatisfactory Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
nemo alienee rei, sine satisdatione, defensor idoneus intelligitur — /niymow aeliyiyniy riyay, sayniy saetasdeyshiyowniy, dafensor adowniyas intalijatar/ No man is considered a competent defender of another s property, without security. A rule of the Roman law, applied in part in admiralty cases … Black's law dictionary
nemo alienee rei, sine satisdatione, defensor idoneus intelligitur — /niymow aeliyiyniy riyay, sayniy saetasdeyshiyowniy, dafensor adowniyas intalijatar/ No man is considered a competent defender of another s property, without security. A rule of the Roman law, applied in part in admiralty cases … Black's law dictionary
nullus idoneus testis in re sua intelligitur — /nalas adowniyas testas in riy s(y)uwa intalijatar/ No person is understood to be a competent witness in his own cause … Black's law dictionary
Nemo alienae rei, sine satisdatione, defensor idoneus intelligitur — (Roman law.) No one is regarded as a property protector of the property of another, without security … Ballentine's law dictionary