-
1 ēminēns
ēminēns entis, adj. with comp. [P. of emineo], standing out, projecting, prominent, high, lofty: oculi: promunturia, Cs.: saxa, S.: genae leniter: trabes eminentiores, Cs.: per inaequaliter eminentia rupis, irregular spurs, L. — Fig., prominent, distinctive: species, quae nihil habeat eminentis. — Eminent, distinguished: eminentior eloquentia, Ta.: oratores, Ta. — Plur m. as subst: sinistra erga eminentīs interpretatio, Ta.* * *eminentis (gen.), eminentisor -or -us, eminentissimus -a -um ADJeminent/distingished/notable; lofty/towering; prominent/projecting; foreground -
2 eminens
ēmĭnens, entis, Part. and P. a., from emineo. -
3 eminentes
I.Lit.A.In gen. (syn.:B.exstare, excedere): cum ex terra nihil emineret, quod contemplationi caeli officere posset,
Cic. Div. 1, 42:globus terrae e mari,
id. Tusc. 1, 28:stipites ex terra,
Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:stipites ab ramis,
id. ib. §3: belua ponto,
Ov. M. 4, 690:rupes aequore,
Luc. 2, 667:moles aquā,
Curt. 4, 2, 21:oculi extra terram,
Plin. 17, 21, 35, § 154:balaena dorso multum super aquas,
id. 9, 6, 5, § 14:super corpus quasi verrucula,
Cels. 5, 28, 14:ferrum per costas,
Liv. 8, 7 et saep.— Absol., Caes. B. C. 1, 41, 4; 2, 9, 1; Sall. J. 94, 2; Lucr. 1, 780 et saep.; cf.alte,
Ov. M. 15, 697:hasta in partes ambas,
id. ib. 5, 139:jugum in mare,
Caes. B. C. 2, 24, 3; cf.:lingua in altum (i. e. mare),
Liv. 44, 11.—In partic., in painting, to stand out in relief, be prominent, as the lights in a picture, Cic. de Or. 3, 26, 101; Quint. 2, 17, 21; 8, 5, 26; Plin. 35, 11, 40, § 131 al.; cf. eminentia, I.—II.Trop., to be prominent, stand out, become conspicuous (syn.: eluceo, praecello, excello, appareo, praesto, antecedo).A.In gen.:B.animus, cum erit inclusus in corpore, eminebit foras,
will extend beyond, Cic. Rep. 6, 26 Mos.:ii quorum eminet audacia atque projecta est,
id. Clu. 65, 183:quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
comes out, becomes visible, id. Rosc. Am. 41 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 62 Zumpt N. cr.; id. Tusc. 2, 26 fin.; Quint. 2, 12, 7; 11, 1, 56; 11, 3, 73 Spald.; Liv. 2, 5 fin.; 2, 10 al.; Curt. 4, 1, 24; 8, 1, 50; Ov. F. 3, 250:vix ex gratulando miser jam eminebam,
was but now emerging from the flood of congratulations, Plaut. Capt. 3, 2, 5:vox eminet una,
makes itself distinctly audible, Ov. M. 15, 607.—In partic., to be prominent, conspicuous through one's (good) qualities, to distinguish one's self, be eminent:A.Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi,
Cic. Or. 29 fin.; so with inter, Quint. 8, 5, 9; 12, 5, 5; cf. with super, Flor. 4, 2, 10:in aliqua re,
Quint. 1, 12, 15; 2, 3, 6; 8, 3, 64 al.:aliqua re,
Vell. 2, 127, 2; 2, 130, 1; Quint. 2, 8, 4; 3, 8, 65.— Absol.:excellit atque eminet vis, potestas, etc.,
Cic. Rep. 2, 28;so with excellit,
Tac. Or. 32:quae (sententiarum ornamenta) emineant pauciora,
Cic. Or. 24, 81; so Liv. 5, 36; Vell. 2, 49 al.:altius,
Nep. Chabr. 3, 3.—Hence, ēmĭnens, entis, P. a., standing out, projecting, prominent, high, lofty.Lit. (syn. editus):B.promontoria,
Caes. B. C. 2, 23, 2:trabes,
id. ib. 2, 9, 5:saxa,
Sall. J. 93, 4:oculi,
Cic. Vatin. 2:genae leviter,
id. N. D. 2, 57, 143:statura,
Suet. Calig. 50:capita papaverum,
Front. Strat. 1, 1, 4; Flor. 1, 7, 7: aedes, standing on high ground (opp. plana), id. 1, 9, 4:nihil (in globo),
Cic. N. D. 2, 18; cf. ib. 1, 27; cf. also the art. eminentia: patibulo eminens affigebatur, Sall. H. Fragm. ap. Non. 366, 14 (4, 40 Dietsch).— Comp.:trabes,
Caes. B. C. 2, 9, 3:nasus a summo,
Suet. Aug. 79;of perspective in painting: alia eminentiora, alia reductiora fecerunt,
Quint. 11, 3, 46.— Sup.:aliquod in montibus (i. e. vertex),
Quint. 8, 2, 7; cf.mons,
Flor. 4, 12, 49.—Trop., lofty, distinguished, eminent (esp. freq. in the postAug. per., and mostly in the sup.; syn.:(α).praeclarus, praestans, excellens, etc.): species deorum quae nihil solidi habeat, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75:ingenium,
Quint. 6 prooem. §1: res dictu,
Vell. 2, 114, 1.—Prov.:eminentis fortunae comes invidia,
Vell. Pat. 1, 9, 6.— Plur. as subst.: ēmĭnentes, ĭum, m., distinguished men, Tac. Agr. 5.— ēmĭnentĭa, ĭum, n.Admirable passages in an oration, Quint. 10, 1, 86.—(β).Greatness, distinction:nun. quam eminentia invidia carent,
Vell. 2, 40, 6.— Comp.:eloquentia,
Tac. Or. 25.— Sup.:auctores,
Quint. 1, 2, 2; 1, 10, 10; 2, 3, 1; 9, 4, 79 et saep.; cf. Ruhnk. Vell. 2, 83 fin. — In the later empire, Eminentissimus was a title of the Praefectus praetorio, and of the Magister militum, Cod. Just. 12, 47, 1; 9, 41, 11 et saep.— Adv.: ēmĭnenter, highly, eminently, August. in Psa. 95, 1.— Comp.:projectae cautes eminentius,
Amm. 24, 2, 12:non eminentius quam municipaliter natus,
i. e. of higher, nobler birth, Sid. Ep. 1, 11. -
4 emineo
I.Lit.A.In gen. (syn.:B.exstare, excedere): cum ex terra nihil emineret, quod contemplationi caeli officere posset,
Cic. Div. 1, 42:globus terrae e mari,
id. Tusc. 1, 28:stipites ex terra,
Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:stipites ab ramis,
id. ib. §3: belua ponto,
Ov. M. 4, 690:rupes aequore,
Luc. 2, 667:moles aquā,
Curt. 4, 2, 21:oculi extra terram,
Plin. 17, 21, 35, § 154:balaena dorso multum super aquas,
id. 9, 6, 5, § 14:super corpus quasi verrucula,
Cels. 5, 28, 14:ferrum per costas,
Liv. 8, 7 et saep.— Absol., Caes. B. C. 1, 41, 4; 2, 9, 1; Sall. J. 94, 2; Lucr. 1, 780 et saep.; cf.alte,
Ov. M. 15, 697:hasta in partes ambas,
id. ib. 5, 139:jugum in mare,
Caes. B. C. 2, 24, 3; cf.:lingua in altum (i. e. mare),
Liv. 44, 11.—In partic., in painting, to stand out in relief, be prominent, as the lights in a picture, Cic. de Or. 3, 26, 101; Quint. 2, 17, 21; 8, 5, 26; Plin. 35, 11, 40, § 131 al.; cf. eminentia, I.—II.Trop., to be prominent, stand out, become conspicuous (syn.: eluceo, praecello, excello, appareo, praesto, antecedo).A.In gen.:B.animus, cum erit inclusus in corpore, eminebit foras,
will extend beyond, Cic. Rep. 6, 26 Mos.:ii quorum eminet audacia atque projecta est,
id. Clu. 65, 183:quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
comes out, becomes visible, id. Rosc. Am. 41 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 62 Zumpt N. cr.; id. Tusc. 2, 26 fin.; Quint. 2, 12, 7; 11, 1, 56; 11, 3, 73 Spald.; Liv. 2, 5 fin.; 2, 10 al.; Curt. 4, 1, 24; 8, 1, 50; Ov. F. 3, 250:vix ex gratulando miser jam eminebam,
was but now emerging from the flood of congratulations, Plaut. Capt. 3, 2, 5:vox eminet una,
makes itself distinctly audible, Ov. M. 15, 607.—In partic., to be prominent, conspicuous through one's (good) qualities, to distinguish one's self, be eminent:A.Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi,
Cic. Or. 29 fin.; so with inter, Quint. 8, 5, 9; 12, 5, 5; cf. with super, Flor. 4, 2, 10:in aliqua re,
Quint. 1, 12, 15; 2, 3, 6; 8, 3, 64 al.:aliqua re,
Vell. 2, 127, 2; 2, 130, 1; Quint. 2, 8, 4; 3, 8, 65.— Absol.:excellit atque eminet vis, potestas, etc.,
Cic. Rep. 2, 28;so with excellit,
Tac. Or. 32:quae (sententiarum ornamenta) emineant pauciora,
Cic. Or. 24, 81; so Liv. 5, 36; Vell. 2, 49 al.:altius,
Nep. Chabr. 3, 3.—Hence, ēmĭnens, entis, P. a., standing out, projecting, prominent, high, lofty.Lit. (syn. editus):B.promontoria,
Caes. B. C. 2, 23, 2:trabes,
id. ib. 2, 9, 5:saxa,
Sall. J. 93, 4:oculi,
Cic. Vatin. 2:genae leviter,
id. N. D. 2, 57, 143:statura,
Suet. Calig. 50:capita papaverum,
Front. Strat. 1, 1, 4; Flor. 1, 7, 7: aedes, standing on high ground (opp. plana), id. 1, 9, 4:nihil (in globo),
Cic. N. D. 2, 18; cf. ib. 1, 27; cf. also the art. eminentia: patibulo eminens affigebatur, Sall. H. Fragm. ap. Non. 366, 14 (4, 40 Dietsch).— Comp.:trabes,
Caes. B. C. 2, 9, 3:nasus a summo,
Suet. Aug. 79;of perspective in painting: alia eminentiora, alia reductiora fecerunt,
Quint. 11, 3, 46.— Sup.:aliquod in montibus (i. e. vertex),
Quint. 8, 2, 7; cf.mons,
Flor. 4, 12, 49.—Trop., lofty, distinguished, eminent (esp. freq. in the postAug. per., and mostly in the sup.; syn.:(α).praeclarus, praestans, excellens, etc.): species deorum quae nihil solidi habeat, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75:ingenium,
Quint. 6 prooem. §1: res dictu,
Vell. 2, 114, 1.—Prov.:eminentis fortunae comes invidia,
Vell. Pat. 1, 9, 6.— Plur. as subst.: ēmĭnentes, ĭum, m., distinguished men, Tac. Agr. 5.— ēmĭnentĭa, ĭum, n.Admirable passages in an oration, Quint. 10, 1, 86.—(β).Greatness, distinction:nun. quam eminentia invidia carent,
Vell. 2, 40, 6.— Comp.:eloquentia,
Tac. Or. 25.— Sup.:auctores,
Quint. 1, 2, 2; 1, 10, 10; 2, 3, 1; 9, 4, 79 et saep.; cf. Ruhnk. Vell. 2, 83 fin. — In the later empire, Eminentissimus was a title of the Praefectus praetorio, and of the Magister militum, Cod. Just. 12, 47, 1; 9, 41, 11 et saep.— Adv.: ēmĭnenter, highly, eminently, August. in Psa. 95, 1.— Comp.:projectae cautes eminentius,
Amm. 24, 2, 12:non eminentius quam municipaliter natus,
i. e. of higher, nobler birth, Sid. Ep. 1, 11. -
5 dērēctus (dīrēctus)
dērēctus (dīrēctus) adj. [P. of derigo], straight, direct, level, upright, perpendicular: (iter) simplex et derectum: tuba derecti (aeris), O.: fossam derectis lateribus ducere, Cs.: iugum eminens in mare, Cs.: Henna ab omni aditu circumcisa atque derecta est.—As subst n.: in derectum nitentes, straight forward, L.—Fig., straightforward, direct, simple, plain, right: vivendi via: ratio: senex: denuntiatio belli, L. -
6 (dūmus
-
7 ēminentia
ēminentia ae, f [eminens], a distinctive feature, conspicuous part: nulla.— The lights (in painting).* * *pre-eminence, superiority; prominence/projection; protuberance; foreground; eminence, excellence, standing out; title of a cardinal -
8 tollēnō
tollēnō ōnis, m [tollo], a swing-beam, derrick, lever: supra murum eminens, L.* * *machine for raising weights, a crane -
9 anfractum
1.anfractus (not amfr-), a, um, P. a. [qs. from anfringo], winding, bending, cooked:2.spatia,
Amm. 29, 5.—Hence, subst.: anfractum, i, n., a winding, a crook, curve (ante-class. for the class. anfractus, us): terrarum anfracta, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 15 Müll. (Trag. Rel. p. 151 Rib.): in anfracto, Varr. ib.: cavata aurium anfracta, Varr. ap. Non. p. 193, 5.anfractus (not amfr-), ūs, m. [id.], pr. a breaking round; hence, a bending, recurving, turning (in the ante-class. per. rare; v. the preced. art.).I.Lit.:II.quid pulchrius eā figurā (sc. sphaericā) quae nihil incisum anfractibus, nihil eminens, habere potest?
Cic. N. D. 2, 18, 47.—Hence, of the circular motion of the sun (acc. to the ancient belief):solis anfractus,
a circuit, revolution, Cic. Rep. 6, 12; cf. id. Leg. 2, 8.—Of the crookedness of horns:cornua convoluta in anfractum,
Plin. 11, 37, 45, § 124.—Of the coils of a serpent, Val. Fl. 7, 523; Stat. Th. 5, 520.—Also freq., particularly in the histt., of the turning or winding of a road, etc., a tortuous, circuitous route:si nullus anfractus intercederet,
Caes. B. G. 7, 46:illa (via) altero tanto longiorem habebat anfractum,
Nep. Eum. 8, 5:per anfractus jugi procurrere,
Liv. 44, 4:anfractus viarum,
id. 33, 1:litorum anfractus,
the windings, id. 38, 7 al.; Luc. 1, 605. —Trop., of discourse, = ambages, circumlocution, digression:quid opus est circuitione et anfractu?
Cic. Div. 2, 61, 127:oratio circumscripta non longo anfractu, sed ad spiritum vocis apto,
id. Part. Or. 6, 21:quae omnia infinitus anfractus habent,
ramifications, Quint. 6, 1, 15, where Bonn. and Halm read tractatus. —Of legal matters, intricacies, prolixity:judiciorum,
Cic. Clu. 56, 159:juris,
Quint. 12, 9, 3. -
10 anfractus
1.anfractus (not amfr-), a, um, P. a. [qs. from anfringo], winding, bending, cooked:2.spatia,
Amm. 29, 5.—Hence, subst.: anfractum, i, n., a winding, a crook, curve (ante-class. for the class. anfractus, us): terrarum anfracta, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 15 Müll. (Trag. Rel. p. 151 Rib.): in anfracto, Varr. ib.: cavata aurium anfracta, Varr. ap. Non. p. 193, 5.anfractus (not amfr-), ūs, m. [id.], pr. a breaking round; hence, a bending, recurving, turning (in the ante-class. per. rare; v. the preced. art.).I.Lit.:II.quid pulchrius eā figurā (sc. sphaericā) quae nihil incisum anfractibus, nihil eminens, habere potest?
Cic. N. D. 2, 18, 47.—Hence, of the circular motion of the sun (acc. to the ancient belief):solis anfractus,
a circuit, revolution, Cic. Rep. 6, 12; cf. id. Leg. 2, 8.—Of the crookedness of horns:cornua convoluta in anfractum,
Plin. 11, 37, 45, § 124.—Of the coils of a serpent, Val. Fl. 7, 523; Stat. Th. 5, 520.—Also freq., particularly in the histt., of the turning or winding of a road, etc., a tortuous, circuitous route:si nullus anfractus intercederet,
Caes. B. G. 7, 46:illa (via) altero tanto longiorem habebat anfractum,
Nep. Eum. 8, 5:per anfractus jugi procurrere,
Liv. 44, 4:anfractus viarum,
id. 33, 1:litorum anfractus,
the windings, id. 38, 7 al.; Luc. 1, 605. —Trop., of discourse, = ambages, circumlocution, digression:quid opus est circuitione et anfractu?
Cic. Div. 2, 61, 127:oratio circumscripta non longo anfractu, sed ad spiritum vocis apto,
id. Part. Or. 6, 21:quae omnia infinitus anfractus habent,
ramifications, Quint. 6, 1, 15, where Bonn. and Halm read tractatus. —Of legal matters, intricacies, prolixity:judiciorum,
Cic. Clu. 56, 159:juris,
Quint. 12, 9, 3. -
11 Celsus
1.celsus, a, um, adj. [P. a., of obsolete 2. cello, found in antecello, excello, etc., to rise high, tower; root kar-, in karê, karênon, korus; cerebrum, crista, pro-ceres; calamus, culmus, columna, etc.], raised high, extending upward, high, lofty (syn.: altus, erectus, sublimis, elatus, procerus).I.Physically:II.(deus homines) humo excitatos, celsos et erectos constituit,
Cic. N. D. 2, 56, 140:celsissimo Germano procerior (Judaeus),
Col. 3, 8, 2:status (oratoris) et erectus et celsus,
Cic. Or. 18, 59; cf. Liv. 30, 32, 11;and celsior ingressus,
Plin. 11, 16, 16, § 51:in cornua cervus,
Ov. M. 10, 538 (cf.:surgens in cornua cervus,
Verg. A. 10, 725):capitolia,
Verg. A. 8, 653:turres,
Hor. C. 2, 10, 10; Ov. M. 3, 61:Acherontia,
Hor. C. 3, 4, 14:Apenninus,
id. Epod. 16, 29; cf.:vertex montis, Cic. poët. Div. 1, 7, 13: celsa Paphus atque Cythera,
lofty, Verg. A. 10, 51:ne, si celsior (ibis), ignis adurat (opp. demissior),
Ov. M. 8, 205.—Morally.A.In a good sense.1.High, lofty, elevated above that which is common, great (syn.:2.erectus, eminens, excellens, altus): celsus et erectus et ea, quae homini accidere possunt, omnia parva ducens,
Cic. Tusc. 5, 14, 42:generosior celsiorque,
Quint. 1, 3, 30:mente,
Sil. 16, 188.—Elevated in rank or station, noble, eminent:B.celsissima sedes dignitatis atque honoris,
Cic. Sull. 2, 5:eques,
Stat. S. 1, 4, 42; cf. under adv. and Celeres.—In a bad sense, haughty, proud, high-spirited:I.haec jura suae civitatis ignorantem, erectum et celsum, etc.,
Cic. de Or. 1, 40, 184:celsi et spe haud dubia feroces,
Liv. 7, 16, 5:celsi Ramnes,
Hor. A. P. 342; Sil. 16, 187.—Hence, adv.: celsē.(Acc. to I.) High; comp., Col. 4, 19, 2; Claud. ap. Eutr. 1, 387; Amm. 25, 4.—II.(Acc. to II.) Nobly:2.nati,
Stat. S. 3, 3, 145 (others read: celso natorum honore).Celsus, i, m., a Roman cognomen; esp.,I.A. Cornelius Celsus, the greatest of the Roman writers on medicine. —II.C. Albinovanus, a friend of Horace, Hor. Ep. 1, 3, 15; 1, 8, 1. -
12 celsus
1.celsus, a, um, adj. [P. a., of obsolete 2. cello, found in antecello, excello, etc., to rise high, tower; root kar-, in karê, karênon, korus; cerebrum, crista, pro-ceres; calamus, culmus, columna, etc.], raised high, extending upward, high, lofty (syn.: altus, erectus, sublimis, elatus, procerus).I.Physically:II.(deus homines) humo excitatos, celsos et erectos constituit,
Cic. N. D. 2, 56, 140:celsissimo Germano procerior (Judaeus),
Col. 3, 8, 2:status (oratoris) et erectus et celsus,
Cic. Or. 18, 59; cf. Liv. 30, 32, 11;and celsior ingressus,
Plin. 11, 16, 16, § 51:in cornua cervus,
Ov. M. 10, 538 (cf.:surgens in cornua cervus,
Verg. A. 10, 725):capitolia,
Verg. A. 8, 653:turres,
Hor. C. 2, 10, 10; Ov. M. 3, 61:Acherontia,
Hor. C. 3, 4, 14:Apenninus,
id. Epod. 16, 29; cf.:vertex montis, Cic. poët. Div. 1, 7, 13: celsa Paphus atque Cythera,
lofty, Verg. A. 10, 51:ne, si celsior (ibis), ignis adurat (opp. demissior),
Ov. M. 8, 205.—Morally.A.In a good sense.1.High, lofty, elevated above that which is common, great (syn.:2.erectus, eminens, excellens, altus): celsus et erectus et ea, quae homini accidere possunt, omnia parva ducens,
Cic. Tusc. 5, 14, 42:generosior celsiorque,
Quint. 1, 3, 30:mente,
Sil. 16, 188.—Elevated in rank or station, noble, eminent:B.celsissima sedes dignitatis atque honoris,
Cic. Sull. 2, 5:eques,
Stat. S. 1, 4, 42; cf. under adv. and Celeres.—In a bad sense, haughty, proud, high-spirited:I.haec jura suae civitatis ignorantem, erectum et celsum, etc.,
Cic. de Or. 1, 40, 184:celsi et spe haud dubia feroces,
Liv. 7, 16, 5:celsi Ramnes,
Hor. A. P. 342; Sil. 16, 187.—Hence, adv.: celsē.(Acc. to I.) High; comp., Col. 4, 19, 2; Claud. ap. Eutr. 1, 387; Amm. 25, 4.—II.(Acc. to II.) Nobly:2.nati,
Stat. S. 3, 3, 145 (others read: celso natorum honore).Celsus, i, m., a Roman cognomen; esp.,I.A. Cornelius Celsus, the greatest of the Roman writers on medicine. —II.C. Albinovanus, a friend of Horace, Hor. Ep. 1, 3, 15; 1, 8, 1. -
13 cumulus
cŭmŭlus, i, m. [Sanscr. çva, to swell; Gr. kueô, kuô; cf. kuma], a heap, as coming to a point, a pile, a mass piled up (class.;II.esp. freq. in the signif. II.): in hoc immenso aliarum super alias acervatarum legum cumulo,
Liv. 3, 34, 6; cf.:hostium coacervatorum,
id. 22, 7, 5; 5, 48, 3:corpus obrutum superstratis Gallorum cumulis,
id. 9, 29, 19; and: armorum cumulos coacervare id. 5, 39, 1:caesorum corporum,
id. 22, 59, 3:saxei,
Plin. 31, 10, 46, § 111:eminens (aquae in poculis),
id. 2, 65, 65, § 163:aquarum,
Ov. M. 15, 508:pulveris,
id. ib. 14, 137:harenae,
Verg. G. 1, 105: insequitur cumulo praeruptus aquae mons. follows with its mass, id. A. 1, 105; cf. id. ib. 2, 498. —A heap added to an accumulated mass or to a full measure (cf. Paul. ex Fest. s. v. auctarium, p. 14, 17 Müll.), a surplus, overplus, accession, addition, increase; a summit, point, crown, etc., Cic. Prov. Cons. 11, 26: ut ad illam praedam damnatio Sex. Roscii [p. 497] velut cumulus accedat, id. Rosc. Am. 3, 8; cf.:B.ad summam laetitiam meam magnus ex illius adventu cumulus accedet,
id. Att. 4, 19 (18):cumulus commendationis tuae,
id. ib. 16, 3, 3; and:cui gloriae amplior adhuc cumulus accessit,
Suet. Tib. 17:accesserint in cumulum manubiae vestrorum imperatorum,
as an addition, Cic. Agr. 2, 23, 62:aliquem cumulum artibus adferre,
id. de Or. 3, 35, 143:magnum beneficium tuum magno cumulo auxeris,
id. Fam. 13, 62 fin.; cf. Ov. M. 11, 206:Otho pontificatus honoratis jam senibus cumulum dignitatis addidit,
Tac. H. 1, 77:mille equites, cumulus prosperis aut subsidium laborantibus, ducerentur,
id. ib. 2, 24 fin.:pro mercedis cumulo,
Cic. Att. 1, 16, 5; Ov. M. 14, 472. —In rhet.:peroratio, quam cumulum quidam, alii conclusionem vocant,
Quint. 6, 1, 1; cf. id. 7, prooem. § 1; 8, 3, 88. -
14 eminentia
I.Lit., Cic. N. D. 1, 38, § 174 (with soliditas); App. Flor. no. 18, p. 359; and in plur., Plin. 37, 10, 63, § 174. —Hence, in painting, the prominent, i. e. light parts, Cic. Ac. 2, 7, 20 (opp. umbrae). —II.Trop., excellence:quaedam formarum,
Gell. 5, 11, 9:senectutis suae,
Vulg. 2 Macc. 6, 19.—Hence, per eminentiam, i. q. kat exochên, preëminently, par excellence, Ulp. Fragm. 11, 3: reperiet, eminentiam cujusque operis artissimis temporum claustris circumdatam, the highest ability in an art, Vell. 1, 17, 4. -
15 Imporcitor
Imporcĭtor ( Inp-), ōris, m. [imporco], a deity that presides over the drawing of furrows:Fabius Pictor hos deos enumerat, quos invocat flamen sacrum Cereale faciens Telluri et Cereri... Imporcitorem,
Serv. Verg. G. 1, 21; cf.: Imporcitor qui porcas in agro facit arando. Porca autem est inter duos sulcos terra eminens, Paul. ex Fest. p. 108 Müll. -
16 Inporcitor
Imporcĭtor ( Inp-), ōris, m. [imporco], a deity that presides over the drawing of furrows:Fabius Pictor hos deos enumerat, quos invocat flamen sacrum Cereale faciens Telluri et Cereri... Imporcitorem,
Serv. Verg. G. 1, 21; cf.: Imporcitor qui porcas in agro facit arando. Porca autem est inter duos sulcos terra eminens, Paul. ex Fest. p. 108 Müll. -
17 lacunosus
lăcūnōsus, a, um, adj. [id.].I.Full of holes, ponds, or sloughs:II.convallis,
App. M. 1, p. 105, 21; cf.:(via) lacunosis incilibus voraginosa,
id. ib. 9, p. 221, 1.—In gen., full of hollows, gaps, or cavities:nihil eminens, nihil lacunosum,
Cic. N. D. 2, 18, 47:vena,
Plin. 16, 43, 83, § 226. -
18 patibulum
pătĭbŭlum, i, n. ( masc. collat. form pătĭbŭlus, i, Varr. ap. Non. 221, 12; v. in the foll.) [pateo], a fork-shaped yoke, placed on the necks of criminals, and to which their hands were tied; also, a fork-shaped gibbet (syn. furca).I.Lit.:II.dispessis manibus patibulum quom habebis,
Plaut. Mil. 2, 4, 7: patibulo eminens adfigebatur, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355 (Hist. 4, 40 Dietsch):caedes, patibula, ignes, cruces,
Tac. A. 14, 33; Cic. Verr. 2, 4, 41, § 90.— Masc.: deligat ad patibulos, Varr. ap. Non. 221, 12: suspende eos contra solem in patibulis, Vulg. Num 25, 4.—A forked prop for vines, Plin. 17, 23, 35, § 212; Cato, R. R. 26.—B.A wooden bar for fastening a door, Titin. ap. Non. 366, 16. -
19 proicio
I.Lit.A.In gen., to throw forth or before; to fling away, throw down; to throw, thrust, drive, or put out; to stretch out, hold out, extend: projectum odoraris cibum, thrown before or to you, Hor. Epod. 6, 10:B.frusto cibarii panis ei projecto,
App. M. 6, p. 177, 36:cadavera projecta,
Varr. L. L. 5, § 25 Müll.:crates,
Caes. B. G. 7, 81:aquilam intra vallum,
id. ib. 5, 37:aurum in mediā Libyā,
Hor. S. 2, 3, 100:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 7, 25:geminos cestus in medium,
Verg. A. 5, 402:tela manu,
id. ib. 6, 835:arma, of one in flight (cf.: abicere arma,
Just. 8, 2, 4), Caes. B. C. 3, 98; id. B. G. 7, 40; 8, 29; Hirt. B. Alex. 76:omnibus projectis fugae consilium capere,
Caes. B. C. 1, 20:insepultos,
Liv. 29, 9; Suet. Vesp. 21, 3, 19:Diogenes proici se jussit inhumatum,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:parvam,
to cast out, expose, Plaut. Cist. 2, 3, 74:artus,
to stretch out, Val. Fl. 7, 141:hastam,
to hold out, extend, Nep. Chabr. 1, 2:strato graves artus,
Val. Fl. 7, 141: scutum, to hold in front, to oppose, Sisenn. ap. Macr. S. 6, 4; Liv. 7, 10; cf.:projecto prae se clipeo,
id. 32, 25:proicere se ad pedes alicujus,
Cic. Sest. 11, 26; Caes. B. G. 1, 31:ad genua alicujus se proicere,
Liv. 26, 32, 8:se ex navi,
Caes. B. G. 4, 25:se super exanimem amicum,
Verg. A. 9, 444:se in forum,
Liv. 2, 23; cf.:projecturus semet in flumen,
Curt. 9, 4, 12; Gai. Inst. 3, 219.—In partic.1.To cast out, expel; to exile, banish:2.tantam pestem evomere et proicere,
Cic. Cat. 2, 1, 2:in exilium proici,
Sen. Prov. 3, 2:aliquem ab urbe,
Ov. M. 15, 504:vix duo projecto (mihi) tulistis opem,
id. P. 2, 3, 30:Agrippam in insulam,
Tac. A. 1, 3; 4, 71:a facie tuā,
Vulg. Psa. 50, 12. —In architecture, to let any part of a building jut out, to cause to project:II.tectum,
Cic. Top. 4, 24:jus immittendi tigna in parietem vicini, proiciendi, protegendi, etc.,
Dig. 8, 2, 1.—Trop.A.To throw away, i. e. to give up, yield, resign, renounce, reject, disdain, etc. (cf. depono):B. 2.nec pro his libertatem, sed pro libertate haec proicias,
Cic. Phil. 13, 3, 6; id. Rab. Post. 12, 33:patriam virtutem,
Caes. B. G. 2, 15:spem salutis,
Plin. Ep. 7, 27, 3:ampullas et sesquipedalia verba,
Hor. A. P. 97:pudorem,
Ov. M. 6, 544:senatūs auctoritatem,
Tac. A. 1, 42; cf. Cic. Fam. 14, 2, 8:diem,
to deprive one's self of the light of day, to blind one's self, Stat. Th. 2, 237.—Esp. of life:animas,
Verg. A. 6, 436:vitam,
Luc. 4, 526.—With personal objects:aliquem,
to neglect, desert, forsake, abandon, Caes. B. C. 2, 32, 8:Deum,
Vulg. 1 Reg. 10, 19.—In partic.a.To rush into danger:b.epistulae tuae monent et rogant, ne me proiciam,
Cic. Att. 9, 6, 5:non integrā re, sed certe minus infractā, quam si una projeceris te,
id. ib. 9, 10, 8; cf.:in miserias projectus sum,
Sall. J. 14, 21.—To degrade one's self:c.se in muliebres et inutiles fletus,
Liv. 25, 37, 10.—To obtrude itself:C.quae libido non se proripiet ac proiciet occultatione propositā,
Cic. Fin. 2, 22, 73.—To put off as to time, to defer, delay (post-Aug.):A.quantum odii fore ab iis qui ultra quinquennium proiciantur,
Tac. A. 2, 36.— Hence, prōjectus, a, um, P. a.Lit., stretched out, extended, jutting out, projecting:2.urbs projecta in altum,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:projecta saxa,
Verg. A. 3, 699:ova,
Liv. 22, 20; and:insula a septentrione in meridiem projecta,
Plin. 3, 6, 12, § 80:ventre projecto,
projecting, prominent, Suet. Ner. 51; cf. in comp.:ventre paulo projectiore,
id. Tit. 3.—Hence,Subst.: prō-jectum, i, n., a jutty, projection, projecture in a building, Dig. 50, 16, 242; 43, 17, 6; 43, 24, 22.—B.Trop.1.Prominent, manifest:2.projecta atque eminens audacia,
Cic. Clu. 65, 183; id. Rep. 3, 7, 11 (from Non. 373, 25):cupiditas,
id. Dom. 44, 115.—Inclined, addicted to any thing, immoderate in any thing:3.homo ad audendum projectus,
Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2:homines in verba projecti,
Gell. 1, 15, 20: in libidinem, [p. 1462] Just. 41, 3, 9.— Sup.:projectissima ad libidinem gens,
Tac. H. 5, 5.—Thrown away; hence, abject, mean, base, contemptible, = abjectus, contemptus:4.non esse projectum consulare imperium,
Liv. 2, 27:projecta patientia,
Tac. A. 3, 65 fin.:projectā vilior algā,
Verg. E. 7, 42.— Comp.: quid esse vobis aestimem projectius? Prud. steph. 10, 153.—Downcast:vultus projectus et degener,
Tac. H. 3, 65.—Hence, adv.: prō-jectē, carelessly, indifferently (post-class.): Tert. Pud. 13. -
20 projectum
I.Lit.A.In gen., to throw forth or before; to fling away, throw down; to throw, thrust, drive, or put out; to stretch out, hold out, extend: projectum odoraris cibum, thrown before or to you, Hor. Epod. 6, 10:B.frusto cibarii panis ei projecto,
App. M. 6, p. 177, 36:cadavera projecta,
Varr. L. L. 5, § 25 Müll.:crates,
Caes. B. G. 7, 81:aquilam intra vallum,
id. ib. 5, 37:aurum in mediā Libyā,
Hor. S. 2, 3, 100:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 7, 25:geminos cestus in medium,
Verg. A. 5, 402:tela manu,
id. ib. 6, 835:arma, of one in flight (cf.: abicere arma,
Just. 8, 2, 4), Caes. B. C. 3, 98; id. B. G. 7, 40; 8, 29; Hirt. B. Alex. 76:omnibus projectis fugae consilium capere,
Caes. B. C. 1, 20:insepultos,
Liv. 29, 9; Suet. Vesp. 21, 3, 19:Diogenes proici se jussit inhumatum,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:parvam,
to cast out, expose, Plaut. Cist. 2, 3, 74:artus,
to stretch out, Val. Fl. 7, 141:hastam,
to hold out, extend, Nep. Chabr. 1, 2:strato graves artus,
Val. Fl. 7, 141: scutum, to hold in front, to oppose, Sisenn. ap. Macr. S. 6, 4; Liv. 7, 10; cf.:projecto prae se clipeo,
id. 32, 25:proicere se ad pedes alicujus,
Cic. Sest. 11, 26; Caes. B. G. 1, 31:ad genua alicujus se proicere,
Liv. 26, 32, 8:se ex navi,
Caes. B. G. 4, 25:se super exanimem amicum,
Verg. A. 9, 444:se in forum,
Liv. 2, 23; cf.:projecturus semet in flumen,
Curt. 9, 4, 12; Gai. Inst. 3, 219.—In partic.1.To cast out, expel; to exile, banish:2.tantam pestem evomere et proicere,
Cic. Cat. 2, 1, 2:in exilium proici,
Sen. Prov. 3, 2:aliquem ab urbe,
Ov. M. 15, 504:vix duo projecto (mihi) tulistis opem,
id. P. 2, 3, 30:Agrippam in insulam,
Tac. A. 1, 3; 4, 71:a facie tuā,
Vulg. Psa. 50, 12. —In architecture, to let any part of a building jut out, to cause to project:II.tectum,
Cic. Top. 4, 24:jus immittendi tigna in parietem vicini, proiciendi, protegendi, etc.,
Dig. 8, 2, 1.—Trop.A.To throw away, i. e. to give up, yield, resign, renounce, reject, disdain, etc. (cf. depono):B. 2.nec pro his libertatem, sed pro libertate haec proicias,
Cic. Phil. 13, 3, 6; id. Rab. Post. 12, 33:patriam virtutem,
Caes. B. G. 2, 15:spem salutis,
Plin. Ep. 7, 27, 3:ampullas et sesquipedalia verba,
Hor. A. P. 97:pudorem,
Ov. M. 6, 544:senatūs auctoritatem,
Tac. A. 1, 42; cf. Cic. Fam. 14, 2, 8:diem,
to deprive one's self of the light of day, to blind one's self, Stat. Th. 2, 237.—Esp. of life:animas,
Verg. A. 6, 436:vitam,
Luc. 4, 526.—With personal objects:aliquem,
to neglect, desert, forsake, abandon, Caes. B. C. 2, 32, 8:Deum,
Vulg. 1 Reg. 10, 19.—In partic.a.To rush into danger:b.epistulae tuae monent et rogant, ne me proiciam,
Cic. Att. 9, 6, 5:non integrā re, sed certe minus infractā, quam si una projeceris te,
id. ib. 9, 10, 8; cf.:in miserias projectus sum,
Sall. J. 14, 21.—To degrade one's self:c.se in muliebres et inutiles fletus,
Liv. 25, 37, 10.—To obtrude itself:C.quae libido non se proripiet ac proiciet occultatione propositā,
Cic. Fin. 2, 22, 73.—To put off as to time, to defer, delay (post-Aug.):A.quantum odii fore ab iis qui ultra quinquennium proiciantur,
Tac. A. 2, 36.— Hence, prōjectus, a, um, P. a.Lit., stretched out, extended, jutting out, projecting:2.urbs projecta in altum,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:projecta saxa,
Verg. A. 3, 699:ova,
Liv. 22, 20; and:insula a septentrione in meridiem projecta,
Plin. 3, 6, 12, § 80:ventre projecto,
projecting, prominent, Suet. Ner. 51; cf. in comp.:ventre paulo projectiore,
id. Tit. 3.—Hence,Subst.: prō-jectum, i, n., a jutty, projection, projecture in a building, Dig. 50, 16, 242; 43, 17, 6; 43, 24, 22.—B.Trop.1.Prominent, manifest:2.projecta atque eminens audacia,
Cic. Clu. 65, 183; id. Rep. 3, 7, 11 (from Non. 373, 25):cupiditas,
id. Dom. 44, 115.—Inclined, addicted to any thing, immoderate in any thing:3.homo ad audendum projectus,
Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2:homines in verba projecti,
Gell. 1, 15, 20: in libidinem, [p. 1462] Just. 41, 3, 9.— Sup.:projectissima ad libidinem gens,
Tac. H. 5, 5.—Thrown away; hence, abject, mean, base, contemptible, = abjectus, contemptus:4.non esse projectum consulare imperium,
Liv. 2, 27:projecta patientia,
Tac. A. 3, 65 fin.:projectā vilior algā,
Verg. E. 7, 42.— Comp.: quid esse vobis aestimem projectius? Prud. steph. 10, 153.—Downcast:vultus projectus et degener,
Tac. H. 3, 65.—Hence, adv.: prō-jectē, carelessly, indifferently (post-class.): Tert. Pud. 13.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
eminens — èminens prid. DEFINICIJA zast. koji je izvrstan, odličan (kao ocjena u školi) ETIMOLOGIJA vidi eminencija … Hrvatski jezični portal
eminens — L. emineo, stand out. 1) Conspicuous with respect to inflorescence. Agrostis eminens, Calamagrostis eminens, Festuca eminens, Stipa eminens, Stylagrostis eminens 2) conspicuous with respect to stature. Digitaria eminens, Panicum eminens,… … Etymological dictionary of grasses
eminens — s ( en, er) TITEL inom katolska kyrkan … Clue 9 Svensk Ordbok
Aloe eminens — Saltar a navegación, búsqueda ? Aloe eminens Estado de conservación … Wikipedia Español
Aloe eminens — Taxobox name = Aloe eminens status = LR/nt | status system = IUCN2.3 regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Liliopsida ordo = Asparagales familia = Asphodelaceae genus = Aloe species = A. eminens binomial = Aloe eminens binomial… … Wikipedia
Zygophlebia eminens — Taxobox name = Zygophlebia eminens status = EN | status system = IUCN3.1 regnum = Plantae divisio = Polypodiophyta classis = Polypodiopsida ordo = Polypodiales familia = Grammitidaceae genus = Zygophlebia species = Z. eminens binomial =… … Wikipedia
Sorbus eminens — Taxobox status = VU | status system = IUCN2.3 regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Rosales familia = Rosaceae genus = Sorbus species = S. eminens binomial = Sorbus eminens binomial authority = E.F.Warb. synonyms … Wikipedia
Jus emĭnens — (lat., »Staatsnotrecht«), das Recht der Staatsgewalt, im Fall dringender Gefahr oder Not oder eines unabweisbaren Bedürfnisses Eingriffe in Privatrechte vorzunehmen. Hierauf läßt sich namentlich das Recht zur Zwangsenteignung von Grundeigentum… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Achnatherum eminens — ID 915 Symbol Key ACEM4 Common Name southwestern needlegrass Family Poaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AZ, NM, TX Growth Habit Graminoid Du … USDA Plant Characteristics
Lupinus albifrons var. eminens — ID 49480 Symbol Key LUALE Common Name silver lupine Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA, OR Growth Habit Subshrub, Shrub Duration … USDA Plant Characteristics
Poa eminens — ID 65452 Symbol Key POEM Common Name largeflower speargrass Family Poaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AK Growth Habit Graminoid Duration … USDA Plant Characteristics