-
1 avium
ā-vĭus, a, um, adj. [via], that is out of the way, remote, out of the right way; also, untrodden, unfrequented, solitary, lonely, etc. (while devius signifies leading from the right way; and invius, having no way, pathless; in the poets and histt. freq.).I.Lit.A.Silvani lucus extra murum est avius, Plaut. Aul. 4, 6, 8:B.Avia Pieridum peragro loca, nullius ante Trita solo,
Lucr. 1, 926:nemora avia,
id. 2, 145:virgulta,
Verg. G. 2, 328:montes,
Hor. C. 1, 23, 2:aviis itineribus,
through by-ways, Sall. J. 54, 9:cujus (Caesaris) sibi species itinere avio occurrisset,
Suet. Aug. 96:solitudines,
Vell. 2, 55:avia commeatibus loca,
Liv. 9, 19, 16.—Also,Subst.: āvĭum, ii, n., a by-way, a desert, wilderness; in a pun with avium, from avis: hunc avium dulcedo ducit ad avium, Auct. ad Her. 4, 21, 29.—More freq. in plur.: āvĭa, ōrum:C.avia cursu Dum sequor, et notā excedo regione viarum,
Verg. A. 2, 737:per avia ac derupta,
Tac. A. 6, 21: per avia, Ov M. 1, 701; 2, 205.—So with gen.: avia [p. 216] vinerum, Vell. 2, 75:nemorum,
Ov. M. 1, 179:saltuum,
Tac. A. 2. 68:Oceani,
id. ib. 2, 15:Armeniae,
id. ib. 13, 37.—Poet., of persons, wandering, straying:II.Continuo in montes sese avius abdidit altos,
Verg. A. 11, 810.—Trop.:Avius a verā longe ratione vagaris,
astray, Lucr. 2, 82; 2, 229; 2, 740;3, 463: init nunc avia coepto Consilia,
i. e. leading away from the undertaking, Sil. 12, 493. -
2 avium
pathless region (pl.), wild waste, wilderness, desert; lonely/solitary places -
3 avius
ā-vĭus, a, um, adj. [via], that is out of the way, remote, out of the right way; also, untrodden, unfrequented, solitary, lonely, etc. (while devius signifies leading from the right way; and invius, having no way, pathless; in the poets and histt. freq.).I.Lit.A.Silvani lucus extra murum est avius, Plaut. Aul. 4, 6, 8:B.Avia Pieridum peragro loca, nullius ante Trita solo,
Lucr. 1, 926:nemora avia,
id. 2, 145:virgulta,
Verg. G. 2, 328:montes,
Hor. C. 1, 23, 2:aviis itineribus,
through by-ways, Sall. J. 54, 9:cujus (Caesaris) sibi species itinere avio occurrisset,
Suet. Aug. 96:solitudines,
Vell. 2, 55:avia commeatibus loca,
Liv. 9, 19, 16.—Also,Subst.: āvĭum, ii, n., a by-way, a desert, wilderness; in a pun with avium, from avis: hunc avium dulcedo ducit ad avium, Auct. ad Her. 4, 21, 29.—More freq. in plur.: āvĭa, ōrum:C.avia cursu Dum sequor, et notā excedo regione viarum,
Verg. A. 2, 737:per avia ac derupta,
Tac. A. 6, 21: per avia, Ov M. 1, 701; 2, 205.—So with gen.: avia [p. 216] vinerum, Vell. 2, 75:nemorum,
Ov. M. 1, 179:saltuum,
Tac. A. 2. 68:Oceani,
id. ib. 2, 15:Armeniae,
id. ib. 13, 37.—Poet., of persons, wandering, straying:II.Continuo in montes sese avius abdidit altos,
Verg. A. 11, 810.—Trop.:Avius a verā longe ratione vagaris,
astray, Lucr. 2, 82; 2, 229; 2, 740;3, 463: init nunc avia coepto Consilia,
i. e. leading away from the undertaking, Sil. 12, 493. -
4 adnominatio
agnōmĭnātĭo ( adn-), ōnis, f., the bringing together two words different in meaning, but similar in sound, paronomasia, a rhet. fig., = paronomasia: veniit a te antequam Romam venit. Hunc ăvium dulcedo ducit ad āvium. Si lenones tamquam leones vitāsset. Videte judices, utrum homini navo an vano credere malitis, etc., Auct. ad Her. 4, 21; cf. Quint. 9, 3, 66. -
5 agnominatio
agnōmĭnātĭo ( adn-), ōnis, f., the bringing together two words different in meaning, but similar in sound, paronomasia, a rhet. fig., = paronomasia: veniit a te antequam Romam venit. Hunc ăvium dulcedo ducit ad āvium. Si lenones tamquam leones vitāsset. Videte judices, utrum homini navo an vano credere malitis, etc., Auct. ad Her. 4, 21; cf. Quint. 9, 3, 66. -
6 laniatus
lănĭātus, ūs, m. [1. lanio], a tearing in pieces, a mangling, lacerating.I.Lit. (rare but class.): ferarum, *Cic. Tusc. 1, 43, 104:II.avium,
Amm. 24, 2, 8.—In plur.:avium ferarumque laniatibus objectus,
Val. Max. 1, 6, 11:quid efferatius quam quod membra et artus debitoris brevissimo laniatu distrahantur,
Gell. 20, 1, 19.—Trop., anguish, remorse:si recludantur tyrannorum mentes, posse adspici laniatus,
Tac. A. 6, 6. -
7 penna
penna or pinna (old forms, pesna, petna, Fest. p. 205, 209 Müll.), f. [orig. different words, penna for petna; root petor pat-; Sanscr. patāmi, to fly; Gr. petomai, prop. a wing: pinna for pitna; cf. Sanscr. pitu; Gr. pitus, the pine-tree; Lat. pinus; cf.: spiculum, spina;I.prop. a sharp point or end. To a late period an effort was made to distinguish them: nec miretur (puer), cur... fiat a pinno quod est acutum, securis utrimque habens aciem bipennis, ne illorum sequatur errorem, qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant, pennas avium dici volunt,
Quint. 1, 4, 12 Halm:pinnum enim antiqui acutum dicebant,
Isid. Orig. 19, 19, 11 dub. (v. 1. pennus): pinnas murorum, pennas avium dicimus, Flav. Cap. p. 2243 P. This dictum of the old grammar we have to retain, although the distinction is neither etymologically sound nor is it always practically true; cf. bipennis, Bramb. Lat. Orthog. p. 118. In MSS. and edd. the two forms have mostly been used indiscriminately in all meanings except II. D. E. F. infra, in which pinna only is found; cf. esp. Wagn. Orth. Verg. p. 465; Rib. prol. Verg. p. 441 sq.; Corss. Ausspr. 2, p. 270 sq.], a feather on the body of a winged creature (syn. pluma).Lit.(α).Form penna:(β).sine pennis volare haud facile est: meae alae pennas non habent,
Plaut. Poen. 4, 2, 48:pennarum tuarum nitor,
Phaedr. 1, 13, 6:maduere graves aspergine pennae,
Ov. M. 4, 728.—Form pinna:II.(aves) pullos pinnis fovent,
Cic. N. D. 2, 52, 129:pinnarum caules omnium cavi,
Plin. 11, 39, 34, § 97; Sen. Ep. 42, 4: ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.):conveniebat corvos ex albis album pinnis jactare colorem,
Lucr. 2, 823 Munro:galli salaces, frequentibus pinnis,
Varr. R. R. 3, 9, 5; Col. 8, 2, 10:nam his rebus plumam pinnasque emundant,
id. ib. 9, 14, 7:ut statim per somnum hianti pinna in os inderetur,
Suet. Claud. 33.—Transf.A.In plur.: pennae (pinnae), a wing (syn. ala).(α).Form pennae:(β).age tu, sis, sine pennis vola,
Plaut. As. 1, 1, 80:quatere in aëre,
Ov. M. 4, 676:pennis resumptis,
id. ib. 4, 664:vertere,
to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6): penna, collect. for the wings, Ov. M. 2, 376.—Form pinnae:b.geminis secat aëra pinnis,
Cic. Arat. 48 (282):pinnas explicare,
Ov. Am. 2, 6, 55: o Fides alma, apta pinnis, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 104 (Trag. v. 410 Vahl.): densis ales pinnis obnixa, id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 148 ib.): (aquila) praepetibus pinnis (B. and K.;al. pennis), Cic. poët. Div. 1, 47, 106. —Of bees: pinnis coruscant,
Verg. G. 4, 73. —Of locusts:pinnarum stridor,
Plin. 11, 29, 35, § 104.—Of gnats:pinnae culicis,
Plin. 11, 2, 1, § 3.—Prov.: pinnas incidere alicui, to clip one's wings, i. e. to deprive one of power or rank, Cic. Att. 4, 2, 5; so, decisis humilis pinnis, with clipped wings, i. e. with disappointed hopes, Hor. Ep. 2, 2, 50; cf. the opp.: extendere pinnas, to spread out one's wings, i. e. to attempt great things, id. ib. 1, 20, 21.—Poet., a flying, flight.(α).Form penna: felicibus edita pennis, i. e. with a happy omen from the flight of birds, Prop. 3, 10 (4, 9), 11; Sil. 3, 344; Val. Fl. 1, 231.—(β).Form pinna:B.pinnā veras dare notas,
Ov. F. 1, 448.—A feather on an arrow ( poet.).1.Form penna:2.per jugulum pennis tenus acta sagitta est,
Ov. M. 6, 258.—Hence,Meton., an arrow ( poet.).(α).Form penna:(β).cervos pennā petere,
Val. Fl. 6, 421.—Form pinna:C.olor trajectus pinnā,
Ov. F. 2, 110.—In late Lat., a pen. —Form penna:D.instrumenta scribae, calamus et penna: sed calamus arboris est, penna avis,
Isid. Orig. 6, 14.—A fin. —Form pinna, Plin. 9, 13, 15, § 42.—E.A pinnacle. —Form pinna:F.turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur,
Caes. B. G. 5, 39; 7, 72: milites Metelli... a pinnis hostis defendebant facillime funditore, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1; Verg. A. 7, 159:templi,
Vulg. Luc. 4, 9.—In mechanics.1. 2. -
8 pesna
penna or pinna (old forms, pesna, petna, Fest. p. 205, 209 Müll.), f. [orig. different words, penna for petna; root petor pat-; Sanscr. patāmi, to fly; Gr. petomai, prop. a wing: pinna for pitna; cf. Sanscr. pitu; Gr. pitus, the pine-tree; Lat. pinus; cf.: spiculum, spina;I.prop. a sharp point or end. To a late period an effort was made to distinguish them: nec miretur (puer), cur... fiat a pinno quod est acutum, securis utrimque habens aciem bipennis, ne illorum sequatur errorem, qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant, pennas avium dici volunt,
Quint. 1, 4, 12 Halm:pinnum enim antiqui acutum dicebant,
Isid. Orig. 19, 19, 11 dub. (v. 1. pennus): pinnas murorum, pennas avium dicimus, Flav. Cap. p. 2243 P. This dictum of the old grammar we have to retain, although the distinction is neither etymologically sound nor is it always practically true; cf. bipennis, Bramb. Lat. Orthog. p. 118. In MSS. and edd. the two forms have mostly been used indiscriminately in all meanings except II. D. E. F. infra, in which pinna only is found; cf. esp. Wagn. Orth. Verg. p. 465; Rib. prol. Verg. p. 441 sq.; Corss. Ausspr. 2, p. 270 sq.], a feather on the body of a winged creature (syn. pluma).Lit.(α).Form penna:(β).sine pennis volare haud facile est: meae alae pennas non habent,
Plaut. Poen. 4, 2, 48:pennarum tuarum nitor,
Phaedr. 1, 13, 6:maduere graves aspergine pennae,
Ov. M. 4, 728.—Form pinna:II.(aves) pullos pinnis fovent,
Cic. N. D. 2, 52, 129:pinnarum caules omnium cavi,
Plin. 11, 39, 34, § 97; Sen. Ep. 42, 4: ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.):conveniebat corvos ex albis album pinnis jactare colorem,
Lucr. 2, 823 Munro:galli salaces, frequentibus pinnis,
Varr. R. R. 3, 9, 5; Col. 8, 2, 10:nam his rebus plumam pinnasque emundant,
id. ib. 9, 14, 7:ut statim per somnum hianti pinna in os inderetur,
Suet. Claud. 33.—Transf.A.In plur.: pennae (pinnae), a wing (syn. ala).(α).Form pennae:(β).age tu, sis, sine pennis vola,
Plaut. As. 1, 1, 80:quatere in aëre,
Ov. M. 4, 676:pennis resumptis,
id. ib. 4, 664:vertere,
to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6): penna, collect. for the wings, Ov. M. 2, 376.—Form pinnae:b.geminis secat aëra pinnis,
Cic. Arat. 48 (282):pinnas explicare,
Ov. Am. 2, 6, 55: o Fides alma, apta pinnis, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 104 (Trag. v. 410 Vahl.): densis ales pinnis obnixa, id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 148 ib.): (aquila) praepetibus pinnis (B. and K.;al. pennis), Cic. poët. Div. 1, 47, 106. —Of bees: pinnis coruscant,
Verg. G. 4, 73. —Of locusts:pinnarum stridor,
Plin. 11, 29, 35, § 104.—Of gnats:pinnae culicis,
Plin. 11, 2, 1, § 3.—Prov.: pinnas incidere alicui, to clip one's wings, i. e. to deprive one of power or rank, Cic. Att. 4, 2, 5; so, decisis humilis pinnis, with clipped wings, i. e. with disappointed hopes, Hor. Ep. 2, 2, 50; cf. the opp.: extendere pinnas, to spread out one's wings, i. e. to attempt great things, id. ib. 1, 20, 21.—Poet., a flying, flight.(α).Form penna: felicibus edita pennis, i. e. with a happy omen from the flight of birds, Prop. 3, 10 (4, 9), 11; Sil. 3, 344; Val. Fl. 1, 231.—(β).Form pinna:B.pinnā veras dare notas,
Ov. F. 1, 448.—A feather on an arrow ( poet.).1.Form penna:2.per jugulum pennis tenus acta sagitta est,
Ov. M. 6, 258.—Hence,Meton., an arrow ( poet.).(α).Form penna:(β).cervos pennā petere,
Val. Fl. 6, 421.—Form pinna:C.olor trajectus pinnā,
Ov. F. 2, 110.—In late Lat., a pen. —Form penna:D.instrumenta scribae, calamus et penna: sed calamus arboris est, penna avis,
Isid. Orig. 6, 14.—A fin. —Form pinna, Plin. 9, 13, 15, § 42.—E.A pinnacle. —Form pinna:F.turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur,
Caes. B. G. 5, 39; 7, 72: milites Metelli... a pinnis hostis defendebant facillime funditore, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1; Verg. A. 7, 159:templi,
Vulg. Luc. 4, 9.—In mechanics.1. 2. -
9 petna
penna or pinna (old forms, pesna, petna, Fest. p. 205, 209 Müll.), f. [orig. different words, penna for petna; root petor pat-; Sanscr. patāmi, to fly; Gr. petomai, prop. a wing: pinna for pitna; cf. Sanscr. pitu; Gr. pitus, the pine-tree; Lat. pinus; cf.: spiculum, spina;I.prop. a sharp point or end. To a late period an effort was made to distinguish them: nec miretur (puer), cur... fiat a pinno quod est acutum, securis utrimque habens aciem bipennis, ne illorum sequatur errorem, qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant, pennas avium dici volunt,
Quint. 1, 4, 12 Halm:pinnum enim antiqui acutum dicebant,
Isid. Orig. 19, 19, 11 dub. (v. 1. pennus): pinnas murorum, pennas avium dicimus, Flav. Cap. p. 2243 P. This dictum of the old grammar we have to retain, although the distinction is neither etymologically sound nor is it always practically true; cf. bipennis, Bramb. Lat. Orthog. p. 118. In MSS. and edd. the two forms have mostly been used indiscriminately in all meanings except II. D. E. F. infra, in which pinna only is found; cf. esp. Wagn. Orth. Verg. p. 465; Rib. prol. Verg. p. 441 sq.; Corss. Ausspr. 2, p. 270 sq.], a feather on the body of a winged creature (syn. pluma).Lit.(α).Form penna:(β).sine pennis volare haud facile est: meae alae pennas non habent,
Plaut. Poen. 4, 2, 48:pennarum tuarum nitor,
Phaedr. 1, 13, 6:maduere graves aspergine pennae,
Ov. M. 4, 728.—Form pinna:II.(aves) pullos pinnis fovent,
Cic. N. D. 2, 52, 129:pinnarum caules omnium cavi,
Plin. 11, 39, 34, § 97; Sen. Ep. 42, 4: ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.):conveniebat corvos ex albis album pinnis jactare colorem,
Lucr. 2, 823 Munro:galli salaces, frequentibus pinnis,
Varr. R. R. 3, 9, 5; Col. 8, 2, 10:nam his rebus plumam pinnasque emundant,
id. ib. 9, 14, 7:ut statim per somnum hianti pinna in os inderetur,
Suet. Claud. 33.—Transf.A.In plur.: pennae (pinnae), a wing (syn. ala).(α).Form pennae:(β).age tu, sis, sine pennis vola,
Plaut. As. 1, 1, 80:quatere in aëre,
Ov. M. 4, 676:pennis resumptis,
id. ib. 4, 664:vertere,
to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6): penna, collect. for the wings, Ov. M. 2, 376.—Form pinnae:b.geminis secat aëra pinnis,
Cic. Arat. 48 (282):pinnas explicare,
Ov. Am. 2, 6, 55: o Fides alma, apta pinnis, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 104 (Trag. v. 410 Vahl.): densis ales pinnis obnixa, id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 148 ib.): (aquila) praepetibus pinnis (B. and K.;al. pennis), Cic. poët. Div. 1, 47, 106. —Of bees: pinnis coruscant,
Verg. G. 4, 73. —Of locusts:pinnarum stridor,
Plin. 11, 29, 35, § 104.—Of gnats:pinnae culicis,
Plin. 11, 2, 1, § 3.—Prov.: pinnas incidere alicui, to clip one's wings, i. e. to deprive one of power or rank, Cic. Att. 4, 2, 5; so, decisis humilis pinnis, with clipped wings, i. e. with disappointed hopes, Hor. Ep. 2, 2, 50; cf. the opp.: extendere pinnas, to spread out one's wings, i. e. to attempt great things, id. ib. 1, 20, 21.—Poet., a flying, flight.(α).Form penna: felicibus edita pennis, i. e. with a happy omen from the flight of birds, Prop. 3, 10 (4, 9), 11; Sil. 3, 344; Val. Fl. 1, 231.—(β).Form pinna:B.pinnā veras dare notas,
Ov. F. 1, 448.—A feather on an arrow ( poet.).1.Form penna:2.per jugulum pennis tenus acta sagitta est,
Ov. M. 6, 258.—Hence,Meton., an arrow ( poet.).(α).Form penna:(β).cervos pennā petere,
Val. Fl. 6, 421.—Form pinna:C.olor trajectus pinnā,
Ov. F. 2, 110.—In late Lat., a pen. —Form penna:D.instrumenta scribae, calamus et penna: sed calamus arboris est, penna avis,
Isid. Orig. 6, 14.—A fin. —Form pinna, Plin. 9, 13, 15, § 42.—E.A pinnacle. —Form pinna:F.turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur,
Caes. B. G. 5, 39; 7, 72: milites Metelli... a pinnis hostis defendebant facillime funditore, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1; Verg. A. 7, 159:templi,
Vulg. Luc. 4, 9.—In mechanics.1. 2. -
10 avis
avis is (abl. avī or ave), f [3 AV-], a bird: cantūs avium: Velatur avibus, i. e. clothed with feathers, O. — Collect.: candida venit avis, the birds, V.—Meton., since omens were taken from birds, a sign, omen, portent: malā ducis avi, H.: Ite bonis avibus, O.: secundis avibus, L.* * *bird; sign, omen, portent -
11 āvius
āvius adj. [ab + via], out of the way, remote, trackless, untrodden: virgulta, V.: montes, H.: itinera, by-ways, S.— Plur n. as subst, unfrequented places, solitudes: avia cursu Dum sequor, V.: per avia, O.: nemorum, trackless woods, O.—Without a way, impassable: avia commeatibus loca, L.— Poet., of persons: in montes sese avius abdidit, by a pathless route, V.: volat avia longe, far out of the way, V.* * *avia, avium ADJout of the way, unfrequented, remote; pathless, trackless, untrodden; straying -
12 cantus
cantus ūs, m [1 CAN-], a musical utterance, singing, song: cantus vocum: Sirenum: cantu tremulo (i. e. voce anili), H.: cantu solata laborem, V.: in dicendo obscurior, musical play of voice. — With instruments, a playing, music: vocum et nervorum: citharae, H.: tubarum, L.: strepuerunt cornua cantu, V.: bestiae cantu flectuntur, by music. — Of birds and insects: avium citharaeque, H.: seros exercet noctua cantūs, V.: Cantūs luscinii, Ph.: gallorum, crowing: sub galli cantum, at cock-crow, H.: ales cantibus Evocat Auroram, O.: cantu rumpent arbusta cicadae, V. —Esp., an oracular song, incantation, charm: veridicos edere cantūs, Ct.: cantūsque artesque magorum, O.: cantu commotae Umbrae, V.* * *Itire, iron ring around a carriage wheel; wheelIIsong, chant; singing; cry (bird); blast (trumpet); poem, poetry; incantation -
13 caterva
caterva ae, f a crowd, troop, throng, band, mob (of men): iuvenum, V.: cum catervā suā venire: stipatorum, S.: catervae testium: magnas Graecorum implere catervas, i. e. add to the number of Grecian poets, H.—Poet.: avium, flocks, V. — A body of soldiers, troop, company, band: conducticiae catervae, N.: fulgentes aere, V.: Lyciae, H.: florentīs aere catervas, infantry (opp. equites), V.: equitum turmae peditumque catervae, H.—A company of actors, troop: tota: catervae atque concentus, i. e. the dramatic chorus.* * *crowd/cluster; troop, company, band of men/followers/actors; flock/herd/swarm -
14 concentus
concentus ūs, m [con- + 1 CAN-], a concert, symphony, harmony, harmonious music: concentum servare: vocis lyraeque, O.: avium, V.: concentibus aëra mulcent, O.: tubarum ac cornuum, L. — A choir, chorus of singers. — Fig., concord, agreement, harmony, unanimity: actionum: virtutis, Ta.: quid nostrum concentum dividat audi, H.* * *singing (esp. birds)/playing/shouting together; harmony; concord; tune; choir -
15 (congestus
(congestus ūs), m [com-+GES-], a bringing together, heaping, accumulation (only abl sing.) copiarum, Ta.: avium: lapidum, Ta. -
16 dē-clārō
dē-clārō āvī, ātus, āre, to disclose, make evident, reveal: praesentiam saepe divi suam declarant: ducis nave declaratā suis, N.—To announce, proclaim, declare (as chosen to office): hominis voce declaratus consul: ad bellum Gallicum alquos consules, L.: declaratus rex Numa, L.: tribunatum militarem, S.: Victorem magnā praeconis voce Cloanthum, V.—Fig., to make clear, manifest, demonstrate, reveal, disclose, prove, show, explain: ut declarat cicatrix: tot signis quid velit: volatibus avium declarari res futuras putant: gaudia voltu, Ct.: omnia per nuntios consuli, S.: se non terrorem inferre: quoiusque ingenium ut sit, T.: his lacrimis quā sit pietate: utrum, etc., Cs.: quanti fecerit pericula mea, S.—Of language, to express, mean, signify: verbum quod satis declararet utrasque res: propriam cuiusque (generis) vim definitione: alqd Latine. -
17 grex
grex gregis, m a flock, herd, drove, swarm: pecudes dispulsae sui generis sequuntur greges: greges armentorum: lanigeri, V.: Dux gregis, ram, O.: balantūm, V.: avium, H.: armenta gregesve, O.—Prov.: grex totus in agris Unius scabie cadit, Iu.—A company, society, troop, band, crowd, throng, set, clique: ancillarum, T.: honestissimorum hominum greges: Scribe tui gregis hunc, i. e. your intimates, H.: grege facto inrumpere, in a body, S.: ego forsitan propter multitudinem patronorum in grege adnumerer: indocilis, H.— A company of actors: alius, T.* * *flock, herd; crowd; company, crew; people/animals assembled; set/faction/class -
18 intellegō
intellegō (not intelligō), ēxī (intellēxtī, T., C.; intellēgit, S.), ēctus [inter+lego], to come to know, see into, perceive, understand, discern, comprehend, gather: quod ubi intellexi: id quod omnes intellegunt: cum sententia interdicti intellegatur: non intellecta vox, O.: magna ex parvis: ut quid agam intellegas, T.: utrum apud nos officium an timor valeret, Cs.: Quanti me facias, H.: corpus quid sit: ferre me posse intellego: facile intellectu est, N.: intellegi necesse est, esse deos.—Colloq.: intellego, I understand, take, T.—To understand, be master of: Faciuntne intellegendo ut nihil intellegant? i. e. criticise so keenly, T.: non multum in istis rebus: linguam avium: quantum ego Graece scripta intellegere possum.—To see, perceive, discern: quā re hostis adesse intellegitur, S.: ubi neque cohortationes suas neque preces audiri intellegit, Cs.: intellego, quid loquar.* * *Iintellegere, additional, forms Vunderstand; realizeIIintellegere, intellexi, intellectus Vunderstand; realize -
19 mīlle
mīlle plur. mīlia or mīllia, num adj. [MIL-], a thousand, ten hundred: mille non amplius equites, S.: civium capita centum quadraginta tria milia, L.: sagittarios tria milia numero habebat, Cs.: tot milia gentes Arma ferunt Italae, V.—As subst. with gen: mille nummūm: hominum mille versabantur: militum, N.: sescenta milia mundorum: multa avium milia, V.: argenti mille dederat mutuom, T.: in millia aeris asses singulos, on every thousand, L.—In the phrase, mille passuum, a thousand paces (a Roman mile, about 1618 English yards): abest a Larino XVIII milia passuum. —As subst n., a mile (sc. passuum): quot milia fundus abesset ab urbe: aberat mons ferme milia viginti, S.— A thousand, innumerable, infinite: mille pro uno Kaesones extitisse, L.: Mille trahens colores, V.: mille pericula saevae Urbis, Iu.* * *Ithousand (men); thousands (pl.)IImillesimus -a -um, milleni -ae -a, milie(n)s NUMthousand; a thousandmille passuum -- thousand paces = a mile
-
20 morsus
morsus ūs, m [mordeo], a biting, bite: avium minorum morsūs: saxum Morsibus insequi, O.: Nec tu mensarum morsūs horresce, the eating, V.: vertere morsūs Exiguam in Cererem, their teeth, V.: zonam morsu tenere, by the teeth, Iu.: discludere morsūs Roboris, i. e. open the cleft trunk (which held the javelin), V.—Fig., a bite, sting, pain, vexation: (carmina) morsu venerare, malicious attack, H.: perpetui curarum morsūs, gnawing pains, O.: doloris.* * *bite, sting; anguish, pain; jaws; teeth
См. также в других словарях:
avium — see CALCAR AVIS, MYCOBACTERIUM AVIUM COMPLEX, MYCOBACTERIUM AVIUM INTRACELLULARE COMPLEX … Medical dictionary
AVIUM — I. AVIUM civitas inter Tyrum et Sidonem. Strab. l. 16. II. AVIUM collum laqueô constringendi aucupium Graecis olim notissimum. E quibus Archia Poeta laqueum huiusmodi vocat δειραχςθὲς ἐΰβροχον ἅμμα πετεινῶν, collo onerosum multis laqueis avium… … Hofmann J. Lexicon universale
AVIUM Insul — una ex Caribarum Insulis. Item, una ex Antillis. Utraque parva, in America meridionali … Hofmann J. Lexicon universale
AVIUM Probascanium — προβαςκάνιον in Templo olim Hierosolymitano, vide Probascanium … Hofmann J. Lexicon universale
Mycobacterium avium avium — Mycobacterium avium subsp. avium Scientific classification Kingdom: Bacteria Phylum: Actinobacteria Order … Wikipedia
Prunus avium — Pour les articles homonymes, voir Merisier (homonymie). Merisier … Wikipédia en Français
Prunus avium — Cerezo silvestre … Wikipedia Español
Prunus avium — This article is about the tree. For other uses, see Wild Cherry (disambiguation). Prunus avium Wild cherry foliage and fruit Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Mycobacterium avium-intracellulare infection — Mycobacterium intracellulare Scientific classification Kingdom: Bacteria Phylum: Actinobacteria Order … Wikipedia
Mycobacterium avium — Systematik Abteilung: Actinobacteria Klasse: Actinobacteria Ordnung: Actinomycetales Familie … Deutsch Wikipedia
Prunus avium — Vogel Kirsche Vogel Kirsche (Prunus avium) Systematik Unterklasse: Rosenähnliche (Rosidae) Or … Deutsch Wikipedia