-
1 zabrzmieć
brzmieć < zabrzmieć> (-ę, -mij!) kroki, brawa schallen, tönen, hallen; głos, melodia klingen; tekst, nazwa, tytuł lauten;to brzmi dobrze das hört sich gut an, das klingt gut -
2 zabrzmieć
(-mi); vi perf* * *pf.-ij1. (= rozlec się) resound.2. (o słowach itp.) (= wyrazić) sound; jego słowa zabrzmiały bardzo ostro his words sounded l. were very harsh.3. (= wypełnić się) resound ( z czymś with sth).4. (= wydać dźwięk) sound; zabrzmiały fanfary the fanfares sounded.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrzmieć
-
3 zabrzmieć
vi perf2) ( wypełnić się dźwiękiem) -
4 zabrzmieć
глаг.• зазвучать• звучать• прозвучать• раздать• раздаться* * *zabrzm|ieć\zabrzmieći сов. прозвучать, зазвучать, раздаться;\zabrzmiećiały oklaski раздались рукоплескания
+ rozlec się, rozbrzmieć* * *zabrzmi сов.прозвуча́ть, зазвуча́ть, разда́тьсяzabrzmiały oklaski — разда́ли́сь рукоплеска́ния
Syn: -
5 zabrzmieć
retentir -
6 zabrzmieć
vi pfertönen, erschallen -
7 zabrzmieć
[забжмєчь]v.dk -
8 zabrzmieć
зазвучати, залунати -
9 brzmi|eć
impf (brzmisz, brzmiał, brzmiała) 1. (być słyszanym) [głos, muzyka] to sound; [dzwon] to ring, to sound; [kroki, echo] to resound- w oddali brzmiała muzyka music sounded in the distance- wciąż jeszcze brzmiały mi w uszach jego słowa his words were still ringing in my ears ⇒ zabrzmieć2. (wydawać dźwięki) [instrument] to sound- skrzypce brzmią przenikliwie the violin produces a piercing sound- czysto/głośno brzmiący clear/loud sounding ⇒ zabrzmieć3. (wyrażać treść) [zdanie, tekst] to read, to run- zdanie powinno brzmieć następująco… the sentence should read as follows…- rozkaz brzmiał: nie strzelać! the order was: ‘don’t shoot’- to brzmi banalnie/cudownie/źle that sounds banal/wonderful/bad- odpowiedź brzmi nie! the answer is no! ⇒ zabrzmiećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brzmi|eć
-
10 rozbrzmieć
глаг.• раздать• раздаться* * *сов. 1. раздаться, разнестись, прозвучать;2. (napełnić się dźwiękami) огласиться+1. zabrzmieć, zadźwięczeć, rozlec się
* * *сов.1) разда́ться, разнести́сь, прозвуча́ть2) ( napełnić się dźwiękami) огласи́тьсяSyn: -
11 zadźwięczeć
глаг.• зазвучать• прозвенеть* * *сов. зазвучать, прозвучать+rozbrzmieć, zabrzmieć
* * *сов.зазвуча́ть, прозвуча́тьSyn: -
12 egoistycznie
adv. grad. [traktować, zachować się] egotistically, egoistically- to może zabrzmieć a. zabrzmi egoistycznie, ale… this might sound egoistic(al), but…* * *adv.egoistically, selfishly; postępować egoistycznie behave selfishly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > egoistycznie
-
13 gruchnąć
gruchnąć dk -ij1. (= zabrzmieć, huknąć) resound, peal.2. przen. (= rozpowszechnić się) spread; gruchnęła wiadomość the news broke, the news spread like wildfire.3. przen. (= trzasnąć) thump, pound; gruchnąć pięścią w stół bring l. slam one's fist down on the table with a thump.4. pot. (= upaść) fall; gruchnął jak długi he measured his length.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gruchnąć
-
14 zadźwięczeć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadźwięczeć
-
15 odezwać się
odezwę się, odezwie się, odezwij się сов.1) сказа́ть, произнести́odezwać się się do kogoś — заговори́ть с ке́м-л., обрати́ться к кому́-л.
2) разда́ться, послы́шаться3) перен. отозва́тьсяodezwać się się o kimś lekceważąco — пренебрежи́тельно отозва́ться о ко́м-л.
odezwała się w kimś ambicja — в ко́м-л. заговори́ло самолю́бие
4) отозва́ться, пода́ть весть5) карт. объяви́ть ( масть)odezwać się się w piki — объяви́ть пи́ки
Syn: -
16 odezwać
глаг.• беседовать• высказывать• выступать• говорить• заговорить• звучать• перейти• поговаривать• разговаривать• сказать* * *odezw|aćsię, \odezwaćę się, \odezwaćie się, \odezwaćij się сов. 1. сказать, произнести;\odezwać się do kogoś заговорить с кем-л., обратиться к кому-л.; 2. раздаться, послышаться; 3. перен. отозваться; \odezwać się о kimś lekceważąco пренебрежительно отозваться о ком-л.; \odezwaćała się w kimś ambicja в ком-л. заговорило самолюбие; 4. отозваться, подать весть; 5. карт. объявить (масть); \odezwać się w piki объявить пики+1. powiedzieć 2. rozlec się, zabrzmieć, zadźwięczeć 4. przesłać wiado-mość 5. zgłosić
-
17 gruchn|ąć
pf (gruchnęła, gruchnęli) Ⅰ vt [orkiestra] to blast a. blare out [marsza] Ⅱ vi 1. (nagle zabrzmieć) [śmiech] to burst out; [strzał, śmiech] to ring out- pluton gruchnął z karabinów the platoon fired their rifles2. [wiadomość] (wyjść na jaw) to get out pot.; (w mediach) to break dzien.; (roznieść się) to get a. go around pot.; to spread (like wildfire)- gruchnęła nowina, że mają zwalniać word got out a. went around that there were going to be lay-offs3. pot. (mocno uderzyć lub rzucić) to slam a. bang vi/vt (czymś sth); to slam a. bang [sth] down- gruchnęła talerzem o ścianę she hurled the plate at the wall- gruchnąć kogoś w łeb to bash a. smash sb over the head pot.- gruchnąć pięścią w stół to pound one’s fist on the table4. pot. (upaść) cała sterta książek gruchnęła o podłogę the whole pile of books crashed to the floor- potknął się i gruchnął na ziemię he tripped and crashed to the groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gruchn|ąć
-
18 od|ezwać się
/o'dezvatɕ ɕe/ pf — od|zywać się /od'zıvatɕ ɕe/ impf (odezwę się — odzywam się) v refl. 1. (powiedzieć coś) to speak- nie odezwał się, ale z jego twarzy można było odczytać odpowiedź he didn’t say a word but the answer was written all over his face- od trzech dni nie odzywała się do niego ani słowem she hasn’t spoken a. talked to him for three days- „no dobrze” – odezwał się cicho ‘all right then’, he said quietly- podszedłem do nich i odezwałem się po polsku I went up to them and started to speak Polish- odzywać się pochlebnie o kimś to speak highly of sb- jak śmiesz odzywać się do mnie w ten sposób! how dare you talk to me like that!2. (zadzwonić) to call; (napisać list) to drop a line- odezwę się do ciebie, kiedy będzie po wszystkim I’ll let you know when it’s all over- kiedy dojedziecie, odezwijcie się drop me a line when you get there- odezwij się dziś do mamy call mum today- od trzech tygodni się nie odzywa I haven’t heard from her for three weeks3. (zabrzmieć) [głos, echo] to be heard, to sound- odezwał się dzwonek u drzwi there was a ring at the door- w słuchawce odezwał się męski głos there was a male voice on the phone- zawsze odezwą się głosy przeciwne przen. as usual there will be dissenting voices4. pot. (ujawnić się) [choroba, ból] to return- odezwało się w nim powołanie artystyczne he realized that his calling was to be an artist- odezwał się w nim pedagog/prawnik he sounded (just) like a teacher/lawyer5. Gry to bid, to call- „pas” – odezwał się mój partner ‘no bid’, called my partnerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > od|ezwać się
-
19 ost|ro
Ⅰ adv. grad. 1. (spiczasto) sharp, sharply- miał ostro zarysowany podbródek he had a pointed chin- ostro zakończony łuk a pointed arch- ostro zakończony patyk a sharp-ended stick- ostro zatemperowany ołówek a pencil sharpened to a point2. (stromo, spadzisto) [piąć się, wznosić się] steeply, sharply 3. (pod kątem) [skręcić] sharply 4. (intensywnie) [dąć] sharply; [świecić] harshly; [zabrzmieć] harsh attr., strident attr.; [pachnieć] sharp attr., sharply; [zaboleć] acutely, severely 5. (pikantnie) spicily- ostro przyprawiona potrawa a spicily seasoned a. heavily-spiced dish- kurczak/baranina na ostro spicy chicken/lamb6. (wyraźnie) [kontrastować, zarysować się] sharply- drzewo wyszło na zdjęciu ostro the tree came out sharp in the picture7. (surowo) [oceniać, upominać] severely- jego ojciec bardzo ostro traktował synów his father was very strict with his sons8. (gniewnie, bezwzględnie) [dyskutować, sprzeciwiać się] keenly; [mówić, odpowiedzieć] brusquely, sharply; [protestować] shrilly, stridently; [ripostować, zganić] smartly; [atakować, krytykować] fiercely, sharply; [domagać się] shrilly- zbyt ostro go skrytykowałem I was too harsh in my criticism of him9 pot. (dużo, mocno) [balować, pić, trenować] hard- zbyt ostro się malujesz your make-up is too heavy10 (energicznie, szybko) [skręcić, zahamować] sharp, sharply- wziąć się ostro do nauki/pracy to get down to studying/working11 (agresywnie, brutalnie) [grać] rough pot., roughly 12 Med. (ciężko, szybko) acutely- choroba może rozpocząć się ostro, kaszlem i gorączką the disease may present acutely, with a cough and feverⅡ ostro- w wyrazach złożonych acute-, sharp-- ostrokątny acute-angled- ostrodzioby sharp-beakedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ost|ro
-
20 oszczerczo
adv. książk. [oskarżać, sugerować, zarzucać] libellously GB, libelously US, slanderously; [zabrzmieć] libellous adj. GB, libelous adj. US, slanderous adj.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oszczerczo
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zabrzmieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brzmieć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrzmieć — dk VIIa, zabrzmiećbrzmi, zabrzmiećbrzmij, zabrzmiećbrzmiał 1. «dać się słyszeć; rozlec się, odezwać się» Zabrzmiały ciche dźwięki fortepianu. Zabrzmiał śmiech, śpiew. Zabrzmiała pieśń. Echo zabrzmiało w oddali. Zabrzmiała głośna komenda. przen. W … Słownik języka polskiego
zabębnić — dk VIa, zabębnićnię, zabębnićnisz, zabębnićnij, zabębnićnił, zabębnićniony 1. «uderzyć kilkakrotnie w bęben; zagrać na bębnie; o bębnie: zabrzmieć» Zabębnić na alarm. Zabębnić w takt marsza. Zabębnił bęben. 2. «uderzyć czymś w coś, o coś… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… … Słownik języka polskiego
odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… … Słownik języka polskiego
potoczyć — dk VIb, potoczyćczę, potoczyćczysz, potoczyćtocz, potoczyćczył, potoczyćczony 1. «sprawić, aby coś się toczyło, przesuwało, popchnąć tocząc» Potoczyć wózek, piłkę. 2. przestarz. «wykonać czymś szeroki ruch» dziś żywe we fraz. Potoczyć (dookoła)… … Słownik języka polskiego
przebrzmieć — dk VIIa, przebrzmiećmi, przebrzmiećmiał przebrzmiewać ndk I, przebrzmiećwa, przebrzmiećają, przebrzmiećał «brzmiąc przeminąć; zabrzmieć i przestać» Przebrzmiał już hejnał. przen. «stracić aktualność, pójść w zapomnienie» Przebrzmiały echa tych… … Słownik języka polskiego
rozbrzmieć — dk VIIa, rozbrzmiećmi, rozbrzmiećmiał rozbrzmiewać ndk I, rozbrzmiećwa, rozbrzmiećają, rozbrzmiećał 1. «o dźwiękach, odgłosach: dać się słyszeć, rozlec się; zabrzmieć, zadźwięczeć» W lesie rozbrzmiewały nawoływania. Rozbrzmiał krzyk, śmiech,… … Słownik języka polskiego
wydobyć — dk, wydobyćbędę, wydobyćbędziesz, wydobyćbędą, wydobyćbądź, wydobyćbył, wydobyćbyty wydobywać ndk I, wydobyćam, wydobyćasz, wydobyćają, wydobyćaj, wydobyćał, wydobyćany 1. «wydostać z wnętrza na powierzchnię; wyciągnąć, wyjąć» Wydobyć walizkę z… … Słownik języka polskiego
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego