-
1 (verber)
(verber) eris, n a lash, whip, scourge, rod (in sing. only gen. and abl.): illi instant verbere torto, V.: conscendit equos et ictu Verberis increpuit, O.: Verberibus caedere, T.: adulescentem nudari iubet verberaque adferri, L.: aurigae proni in verbera pendent, i. e. lean forward with the whip, V.—A thong, lash: torquens verbera fundae, V. —A lashing, scourging, flogging: Percutimur ca put conversae verbere virgae, O.: mitto verbera, mitto securīs: verberibus ac tormentis quaestionem habere: tergum foedum vestigiis verberum, L.—A stripe, stroke, blow: remorum in verbere perstant, O.: turgentis caudae, H.: placido dare verbera ponto, the strokes (of oars), O.—Fig., plur, lashes, strokes: contumeliarum verbera subire: patruae verbera linguae, i. e. chidings, H. -
2 verber
verber, ĕris (nom., dat., and acc. sing. do not occur, and the sing. in gen. very rarely; Neue, Formenl. 1, p. 476), n., a lash, whip, scourge, rod (syn.: scutica, flagrum),I.Lit. (rare; perh. not in Cic., but cf. in II. B.).(α).Plur.: Tr. Quid me fiet nunc jam? Th. Verberibus caedere, lutum, pendens, Plaut. Most. 5, 2, 45:(β).verberibus caedere,
id. Pers. 2, 3, 17; Ter. And. 1, 2, 28:adulescentem nudari jubet verberaque adferri,
Liv. 8, 28, 4:verbera saetosa movebat arator,
Prop. 4 (5), 1, 25; Verg. A. 5, 147; Quint. Decl. 19, 3.—Sing.:II.illi instant verbere torto,
Verg. G. 3, 106:Phoebus equos stimuloque domans et verbere Saevit,
Ov. M. 2, 399:conscendit equos Gradivus et ictu Verberis increpuit,
id. ib. 14, 821:pecora verbere domantur,
Sen. Const. 12, 3;of a top: volitans sub verbere turbo,
Verg. A. 7, 378.—Transf.A.Concr., a thong of a sling and other similar missile weapons ( poet.;B. 1.syn. lorum),
Verg. G. 1, 309; Sil. 1, 314; Luc. 3, 469.—Lit.(α).Plur.:(β).dignus es verberibus multis,
Plaut. Mil. 2, 3, 71:tibi erunt parata verba, huic homini verbera,
Ter. Heaut. 2, 3, 115:mitto vincla, mitto carcerem, mitto verbera, mitto secures,
Cic. Verr. 2, 3, 24, § 59:aliquem vinculis ac verberibus atque omni supplicio excruciare,
id. Imp. Pomp. 5, 11; id. Phil. 11, 2, 5; id. Rep. 1, 38, 59; 2, 37, 62; id. Fin. 5, 20, 55; id. Tusc. 3, 27, 64; XII. Tab. ap. Cic. Leg. 3, 3, 6; Quint. 1, 3, 15; 4, 2, 113; 11, 1, 40; 11, 3, 90; 11, 3, 117; Hor. S. 1, 3, 121:cum positā stares ad verbera veste,
Ov. Am. 1, 6, 19:saeva,
id. ib. 1, 13, 18:tergum foedum vestigiis verberum,
Liv. 2, 23, 7:post verbere,
Stat. Th. 2, 143; 2, 172.—Sing.:b. (α).percutimur caput conversae verbere virgae,
Ov. M. 14, 300; Sen. Herc. Fur. 801.—Plur.:(β).turgentis caudae,
Hor. S. 2, 7, 49:ventorum,
Lucr. 5, 957; 6, 115:radiorum (solis),
id. 5, 485; 5, 1104:aquarum,
Claud. Laud. Stil. 1, 288.—Of the strokes of oars:puppis Verberibus senis agitur,
Luc. 3, 536; Sil. 11, 493; cf. Ov. H. 18, 23.—Sing.:2.remorum in verbere perstant,
Ov. M. 3, 662:trementes Verbere ripae,
Hor. C. 3, 27, 24:adverso siderum,
Plin. 2, 8, 6, § 33.—Trop., plur., lashes, strokes:contumeliarum verbera subire,
Cic. Rep. 1, 5, 9:verbera linguae,
i. e. chidings, Hor. C. 3, 12, 3 (cf.:verberari verbis, convicio, etc., under verbero): fortunae verbera,
the strokes of fate, Gell. 13, 27, 4. -
3 verber
lash, whip; blows (pl.), a beating, flogging -
4 crūdēlis
crūdēlis e, adj. with comp. and sup. [crudus], rude, unfeeling, hard, unmerciful, hard - hearted, cruel, severe, fierce: mulier: in calamitate hominis: cenatus in conservandā patriā: in eos: in patriam: gratuito, S.: ecquid crudelius?: crudelior in nos Te, H.: tanto amori, Pr.: crudelissimi hostes: parricidae, S. — Of things, cruel, pitiless, harsh, bitter: bellum: res auditu: poena in cives: facinora, S.: arae, of blood, V.: verber, O.: crudele, suos addicere amores, O.: amor tauri, fierce, V.: crudelior mens, O.: manūs crudelissimae.* * *crudele, crudelior -or -us, crudelissimus -a -um ADJcruel/hardhearted/unmerciful/severe, bloodthirsty/savage/inhuman; harsh/bitter -
5 verberō
verberō āvī, ātus, āre [verber], to beat, strike, lash, knock: tormentis Mutinam: aquila aethera verberat alis, V.: sidera (unda), V.: navem (Auster), H.—To punish by striking, lash, scourge, whip, flog, beat, drub: homines: virgis oculos: laterum costas ense, O.—Fig., to attack, lash, chastise, plague, torment, harass: os tuum senatūs convicio verberari noluisti: sermonibus aures, Ta.* * *Iverberare, verberavi, verberatus Vbeat, strike, lashII -
6 verberō
verberō ōnis, m [verber], one worthy of stripes, a scoundrel, rascal: Eho, verbero! T.: fundum a verberone Curtilio possideri.* * *Iverberare, verberavi, verberatus Vbeat, strike, lashII -
7 crudele
crūdēlis, e, adj. [cf. Gr. kruos; Lat. crudus, cruor, caro], morally rude or unfeeling, with exclusive reference to conduct towards persons or things, hard, unmerciful, hard-hearted, cruel, severe, fierce (freq. and class. in prose and poetry).I.Of living subjects.(α).With in and abl.: crudeles gaudent in tristi funere fratris, Lucr. 3, 72; cf.:(β).crudelis in calamitate hominis consularis,
Cic. de Or. 2, 48, 198:cui nimis videtur senatus in conservandā patriā fuisse crudelis,
id. Pis. 8, 17.—With in and acc.:(γ).cum in eos, quos numquam viderat, tam crudelis fuisset,
Cic. Phil. 5, 8, 22:in liberos atque in sanguinem suum,
id. Fin. 1, 10, 34:in quos Sulla crudelis hoc socio fuisset,
id. Att. 9, 14, 2:in patriam,
id. Cat. 4, 6, 13; Liv. 2, 56, 7.—Absol.:II.crudelem Castorem, ne dicam sceleratum et impium!
Cic. Deiot. 1, 2:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:malus atque crudelis,
Sall. C. 16, 3:o crudelis adhuc, etc.,
Hor. C. 4, 10, 1:Neptunus tanto amori,
Prop. 2 (3), 26, 45 et saep.— Comp.:ecquid acerbius? ecquid crudelius?
Cic. Att. 9, 14, 2:magis timeo ne in eum exsistam crudelior,
id. ib. 10, 11, 3:heu, Fortuna, quis est crudelior in nos Te deus?
Hor. S. 2, 8, 61.— Sup.:parricidae,
Sall. C. 52, 31.—Of inanimate subjects:a.crudele et exitiosum bellum,
Cic. Att. 9, 6, 7:o rem cum auditu crudelem tum visu nefariam,
id. Planc. 41, 99:poena in cives crudelis,
id. Phil. 11, 1, 1:in tam crudelem necessitatem incidere,
id. Tusc. 3, 25, 60:facinora (with foeda),
Sall. C. 11, 4:crudele intolerandumque imperium (opp. justissimum atque optimum),
id. ib. 10, 6:sententia,
id. ib. 51, 17:consilia,
Cat. 64, 175; cf. id. 64, 136:pestes,
id. 69, 9; cf. id. 64, 76:venenum vitae nostrae,
id. 77, 5:ferrum,
Prop. 2 (3), 15, 43:verber,
Ov. F. 2, 695:poena,
id. M. 2, 612; Verg. A. 6, 585:egestas,
Val. Fl. 4, 459 et saep.:quid faciat? crudele, suos addicere amores,
Ov. M. 1, 617.— Comp.:ignis,
Cat. 62, 20:janua,
Prop. 1, 16, 17:mens,
Ov. M. 11, 701:quid crudelius, quam? etc.,
Quint. 11, 1, 85. — Sup.:nomen tyranni,
Nep. Dion, 1, 4:manus,
Petr. 105:caedes,
Suet. Calig. 30.— Hence, advv.crūdēlĕ (prop. neutr. sing. of adj.), cruelly, etc., Stat. Th. 3, 211; Claud. Rapt. Pros. 3, 340; id. in Eutr. 2, 108. —b.crūdēlĭter, cruelly, in a cruel manner (very freq.), Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Off. 1, 24, 82; Caes. B. G. 7, 38; Nep. Paus. 3, 3; Quint. 1, 5, 9; Suet. Tib. 61 al.— Comp., Liv. 31, 29, 11; Cat. 62, 24; Ov. M. 3, 442.— Sup., Cic. Sull. 27, 75; id. Phil. 1, 14, 34; Caes. B. C. 1, 2 fin.; Nep. Eum. 6, 3 et saep. -
8 crudelis
crūdēlis, e, adj. [cf. Gr. kruos; Lat. crudus, cruor, caro], morally rude or unfeeling, with exclusive reference to conduct towards persons or things, hard, unmerciful, hard-hearted, cruel, severe, fierce (freq. and class. in prose and poetry).I.Of living subjects.(α).With in and abl.: crudeles gaudent in tristi funere fratris, Lucr. 3, 72; cf.:(β).crudelis in calamitate hominis consularis,
Cic. de Or. 2, 48, 198:cui nimis videtur senatus in conservandā patriā fuisse crudelis,
id. Pis. 8, 17.—With in and acc.:(γ).cum in eos, quos numquam viderat, tam crudelis fuisset,
Cic. Phil. 5, 8, 22:in liberos atque in sanguinem suum,
id. Fin. 1, 10, 34:in quos Sulla crudelis hoc socio fuisset,
id. Att. 9, 14, 2:in patriam,
id. Cat. 4, 6, 13; Liv. 2, 56, 7.—Absol.:II.crudelem Castorem, ne dicam sceleratum et impium!
Cic. Deiot. 1, 2:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:malus atque crudelis,
Sall. C. 16, 3:o crudelis adhuc, etc.,
Hor. C. 4, 10, 1:Neptunus tanto amori,
Prop. 2 (3), 26, 45 et saep.— Comp.:ecquid acerbius? ecquid crudelius?
Cic. Att. 9, 14, 2:magis timeo ne in eum exsistam crudelior,
id. ib. 10, 11, 3:heu, Fortuna, quis est crudelior in nos Te deus?
Hor. S. 2, 8, 61.— Sup.:parricidae,
Sall. C. 52, 31.—Of inanimate subjects:a.crudele et exitiosum bellum,
Cic. Att. 9, 6, 7:o rem cum auditu crudelem tum visu nefariam,
id. Planc. 41, 99:poena in cives crudelis,
id. Phil. 11, 1, 1:in tam crudelem necessitatem incidere,
id. Tusc. 3, 25, 60:facinora (with foeda),
Sall. C. 11, 4:crudele intolerandumque imperium (opp. justissimum atque optimum),
id. ib. 10, 6:sententia,
id. ib. 51, 17:consilia,
Cat. 64, 175; cf. id. 64, 136:pestes,
id. 69, 9; cf. id. 64, 76:venenum vitae nostrae,
id. 77, 5:ferrum,
Prop. 2 (3), 15, 43:verber,
Ov. F. 2, 695:poena,
id. M. 2, 612; Verg. A. 6, 585:egestas,
Val. Fl. 4, 459 et saep.:quid faciat? crudele, suos addicere amores,
Ov. M. 1, 617.— Comp.:ignis,
Cat. 62, 20:janua,
Prop. 1, 16, 17:mens,
Ov. M. 11, 701:quid crudelius, quam? etc.,
Quint. 11, 1, 85. — Sup.:nomen tyranni,
Nep. Dion, 1, 4:manus,
Petr. 105:caedes,
Suet. Calig. 30.— Hence, advv.crūdēlĕ (prop. neutr. sing. of adj.), cruelly, etc., Stat. Th. 3, 211; Claud. Rapt. Pros. 3, 340; id. in Eutr. 2, 108. —b.crūdēlĭter, cruelly, in a cruel manner (very freq.), Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Off. 1, 24, 82; Caes. B. G. 7, 38; Nep. Paus. 3, 3; Quint. 1, 5, 9; Suet. Tib. 61 al.— Comp., Liv. 31, 29, 11; Cat. 62, 24; Ov. M. 3, 442.— Sup., Cic. Sull. 27, 75; id. Phil. 1, 14, 34; Caes. B. C. 1, 2 fin.; Nep. Eum. 6, 3 et saep. -
9 flagellum
I.(Cf. also: flagrum, verber, lorum.) Lit.:B.nec scuticā dignum horribili sectere flagello,
Hor. S. 1, 3, 119; cf.:ille flagellis Ad mortem caesus,
id. ib. 1, 2, 41; Cic. Rab. Perd. 4, 12; Dig. 48, 19, 10; Hor. Epod. 4, 11; Cat. 25, 11; Ov. Ib. 185; Juv. 6, 479.—Transf.1.A riding-whip, Verg. A. 5, 579; Sil. 4, 441; a whip for driving cattle, Col. 2, 2, 26.—2.The thong of a javelin, Verg. A. 7, 731.—3.A young branch or shoot, a vine-shoot, Varr. R. R. 1, 31, 3; Verg. G. 2, 299; Cat. 62, 52; Col. 3, 6, 3 al.—4.The arm of a polypus, Ov. M. 4, 367.—5.In late Lat., a threshing-flail, Hier. Isa. 28.—6.A tuft of hair, Sid. Ep. 1, 2.—II.Trop., the lash or stings of conscience ( poet.), Lucr. 3, 1019; Juv. 13, 195; cf.of the goad of love,
Hor. C. 3, 26, 11. -
10 flagrum
flā̆grum, i, n. [cf.: fligo, af-fligo, etc. and flagellum], a whip, scourge, lash (syn.: verber, scutica, flagellum).I.Lit., Plaut. Am. 4, 2, 10; id. Cas. 1, 35; id. Merc. 2, 3, 81; Liv. 28, 11, 6; Suet. Oth. 2; Juv. 5, 173; Dig. 47, 10, 9 al.—II.Transf.:ad sua qui domitos deduxit flagra Quirites,
i. e. to servitude, Juv. 10, 109.—As a term of reproach applied to a slave: Gymnasium flagri, salve, School for the scourge, i. e. on whom the scourge is often tried, Plaut. As. 2, 2, 31: lassitudo conservum, rediviae flagri, i. e. whose skin is cut up by the lash, Titin. ap. Fest. s. v. redivia, p. 270, 20 Müll. -
11 verbereus
verbĕrĕus, a, um, adj. [verber], worthy of stripes (Plautinian):caput = 2. verbero,
scoundrel, Plaut. Pers. 2, 2, 2;also called statua,
id. Capt. 5, 1, 31; id. Ps. 4, 1, 7. -
12 verbero
1.verbĕro, āvi, ātum, 1 (old form verberit for verberarit, Fest. p. 230, 15 e leg. Serv. ad Tull.; inf. verberarier, Plaut. As. 2, 3, 7; id. Most. 3, 1, 92), v. a. [verber], to lash, scourge, whip, flog, beat, drub (class.; syn.: ferio, pulso).I.Lit.: So. Sum obtusus pugnis pessume. Am. Quis te verberavit? Plaut. Am. 2, 1, 60:b.pulsare verberareque homines,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142; so (with pulsare) id. ib. 2, 3, 26, §66: civem Romanum,
id. Rep. 2, 31, 54:matrem,
id. Vatin. 5, 11; cf.:parentem, servum injuriā,
id. Fin. 4, 27, 76:oculos virgis,
id. Verr. 2, 5, 43, § 112:laterum costas ense,
Ov. M. 4, 727; Mart. 7, 94, 6; Dig. 47, 10, 5 proöem.— Absol.:quo firme verberaturi insisterent,
Suet. Calig. 26:caudā verberando excutere cibum,
Plin. 32, 2, 5, § 12. —Prov.:noli verberare lapidem, ne perdas manum,
Plaut. Curc. 1, 3, 41.—Transf., of inanimate things, to beat, strike, lash, knock, etc.:II.locum coaequato et paviculis verberato,
Cato, R. R. 91:tormentis Mutinam verberavit,
Cic. Phil. 8, 7, 20:aquila aethera verberat alis,
Verg. A. 11, 756:verberat ictibus auras,
id. ib. 5, 377:fundā amnem,
id. G. 1, 141; cf.:sidera (unda),
id. A. 3, 423:agros nive (Juppiter),
Stat. Th. 5, 390:undas (Aufidus),
to lash, Luc. 2, 407; cf.:navem (Auster),
Hor. Epod. 10, 3:puppim (Eurus),
Val. Fl. 1, 639.—In a comic pun, Plaut. Am. 1, 1, 177.—Trop., to lash, chastise, plague, torment, harass with words:2.aliquem verbis,
Plaut. Truc. 1, 2, 17:ne me ut surdo verbera aures,
id. Mil. 4, 1, 204:senatus convicio verberari,
Cic. Pis. 26, 63; cf.:verberavi te cogitationis tacito duntaxat convicio,
id. Fam. 16, 26, 1:orator in dicendo exercitatus hac ipsā exercitatione istos verberabit,
id. de Or. 3, 21, 79:aures sermonibus,
Tac. Agr. 41; Petr. 132.verbĕro, ōnis, m. [1. verbero], one worthy of stripes, a scoundrel, rascal:ain' tu vero verbero?
Plaut. Am. 1, 1, 128; Cic. Att. 14, 6, 1; Plaut. Am. 1, 1, 187; id. Ps. 4, 7, 63; id. As. 2, 4, 10; 2, 4, 78; 3, 3, 79; id. Capt. 3, 4, 19 al.; Ter. Phorm. 4, 4, 3; 5, 6, 10.
См. также в других словарях:
Verber, — verbum Udsagnsord. Et verbum. Se også Valens, Sammensatte verber, Afledte verber. Semantisk inddeling: 1. dynamiske verber (handlingsverber) 2. statiske verber (tilstandsverber) Eller: 1. perfektive verber (slå) 2. durative verber (sove) 3.… … Danske encyklopædi
Copula-verber — Verber som forbindes med subjektsprædi kativ (omsagnsled), som fortæller noget om subjektet: være, blive, hedde, kaldes, synes, anses for, betragtes som, holdes for, regnes for, døbes. Ex: han er en stor dreng … Danske encyklopædi
§ 29. Verber på trykstærk vokal — (1) PRÆSENS OG INFINITIV Verber som i infinitiv ender på en trykstærk vokal, falder i to hovedgrupper. I den ene (a) føjes endelserne r og s direkte til den trykstærke vokal uden at der indskydes et e . I den anden (b) kan der indskydes et e… … Dansk ordbog
Afledte verber — Består af et ikke selvstændigt ord (forled) + verbum. Ex: misfornøje Se også Forled, Sammensatte verber … Danske encyklopædi
Sammensatte verber — Består af ét eller flere forled + verbum. Syn. komplekse verber. Ex: over sætte, gen op bygge. Hvis forleddet ikke er et selvstændigt ord, kaldes det et afledt verbum. Ex: mis fornøje Typer: 1. Fast sammensatte (har tryk på sidste stavelse): tysk … Danske encyklopædi
Intransitive — verber Verber som ikke tager direkte objekt. Modsat er Transitive verber. Syn. genstandsløse verber. Ex: sidde, stå. Nogle kan forbindes med et indre objekt (cognate objekt): jeg går en tur, jeg synger en sang … Danske encyklopædi
Transitive — verber Verber som tager objekt. Syn. genstandstagende verber. 1. monotransitive: ét objekt: slå 2. ditransitive: to objekter: sende. Se Valens. Andre typer: 1. Præpositionsverber: forbindes med objekt v.h.a. en præposition: vi regner med ham. 2.… … Danske encyklopædi
Deponente — verber, Udsagnsord med passiv bøjning, men har deponentia aktiv betydning: synes, lykkes. Syn. doponentia. Se Transitive verber … Danske encyklopædi
Fuldverber — Verber som kan optræde alene som verbum (i modsætning til hjælpe og modalverber). Nogle kan være både fuldverbum og hjælpe verbum. Se også Verber, Verballed. Ex: jeg har en hund (fuldverbum) jeg har set en hund (hjælpeverbum) … Danske encyklopædi
Genstandsløse — verber =Intransitive verber … Danske encyklopædi
Genstandstagende — verber =Transitive verber … Danske encyklopædi