-
1 chiedere
per sapere ask (di about)per avere ask for( esigere) demand, requirechiedere qualcosa a qualcuno ask someone somethingchiedere di qualcuno ( chiedere notizie di) ask about someoneper parlargli ask for someonechiedere un piacere a qualcuno ask someone a favo(u)r, ask a favo(u)r of someonechiedere scusa a qualcuno apologize to s.o.* * *chiedere v.tr.1 ( per sapere) to ask; ( imperiosamente) to demand; ( umilmente) to beg; ( informarsi, indagare) to inquire; ( per avere) to ask for (sthg.): chiedigli l'ora, che ora è, ask him the time, what time it is; mi chiese di andare da lui, he asked me to go to him; chiese notizie del mio lavoro, he inquired about my work; chiesi notizie di suo padre, I asked after his father; mi chiese 70 euro, he asked me for seventy euros; chiedere un aumento, to ask for a rise; non c'è che da chiederlo, it's yours for the asking (o you only have to ask); chiedere un favore a qlcu., to ask a favour of s.o.; chiedere perdono, scusa a qlcu. di qlco., to beg (o to ask) s.o.'s pardon for sthg.; chiedere il permesso di fare qlco., to ask permission to do sthg.; chiedere la mano di una donna, to ask for a woman's hand2 ( prezzo) to charge, to ask: per questo quadro gli chiederò mille euro, I'm going to ask him a thousand euros for this picture; quanto chiedi al giorno per un'automobile?, how much do you charge a day for a car?; chiedere un euro al metro, to charge one euro a metre3 ( mendicare) to beg4 ( richiedere) to demand, to require, to need: un lavoro che chiede molta applicazione, a job that requires a lot of hard work◆ v. intr. ( domandare notizie) to ask (about, after sthg., s.o.), to inquire (about sthg., s.o.): mi chiede sempre di te, she's always asking after you.* * *1. ['kjɛdere]vb irreg vt1) (per sapere) to ask, (per avere) to ask for, (intervista) to ask for, request, (intervento, volontari) to call forchiedere qc a qn — to ask sb for sth, ask sb sth
chiedere a qn di fare qc o che faccia qc — to ask sb to do sth
chiedere notizie di qn — to inquire o ask after sb
ci chiede di partire — he wants us o is asking us to go
2)chiedere il divorzio — to ask for a divorce2. vichiedere di qn — (salute) to ask about o after sb, (al telefono) to ask for sb, want sb, (per vederlo) to ask for sb
* * *['kjɛdere] 1.verbo transitivo1) (per avere) to ask for; (supplicando) to beg [denaro, permesso, favore]chiedere dei soldi a qcn. — to ask sb. for money
chiedere consiglio a qcn. — to ask sb.'s advice
chiedere scusa a qcn. — to apologize to sb.
chiedo scusa! — (per ottenere l'attenzione) excuse me! (per scusarsi) I'm sorry!
chiedere a qcn. di fare — to ask sb. to do
chiedere di incontrare qcn. — to ask to meet sb.
2) (per sapere) to askchiedere qcs. a qcn. — to ask sb. sth.
chiedere la strada (a qcn.) — to ask (sb.) the way
chiedere (a qcn.) se — to ask (sb.) whether o if
scusi se glielo chiedo, ma... — excuse me for asking, but...
ma chi ti ha chiesto qualcosa! — colloq. I wasn't asking you!
3) (con forza, ingiungere)chiedere a qcn. di fare — to ask o demand sb. to do
4) (augurarsi, aspettarsi)6) (fare pagare) to ask, to charge2. 3.* * *chiedere/'kjεdere/ [27]1 (per avere) to ask for; (supplicando) to beg [denaro, permesso, favore]; chiedere il conto to ask for the bill; chiedere dei soldi a qcn. to ask sb. for money; chiedere consiglio a qcn. to ask sb.'s advice; chiedere scusa a qcn. to apologize to sb.; chiedo scusa! (per ottenere l'attenzione) excuse me! (per scusarsi) I'm sorry! chiedere a qcn. di fare to ask sb. to do; chiedere di incontrare qcn. to ask to meet sb.; ha chiesto di restare he asked if he could stay2 (per sapere) to ask; chiedere qcs. a qcn. to ask sb. sth.; chiedere la strada (a qcn.) to ask (sb.) the way; chiedere (a qcn.) se to ask (sb.) whether o if; chiedigli come si chiama ask him his name; scusi se glielo chiedo, ma... excuse me for asking, but...; ma chi ti ha chiesto qualcosa! colloq. I wasn't asking you!3 (con forza, ingiungere) chiedere a qcn. di fare to ask o demand sb. to do; fa' quello che ti si chiede! do what you're told!4 (augurarsi, aspettarsi) non chiedeva tanto he didn't expect that much; non chiedo di meglio che there's nothing I would like better than; non chiedo che questo! non chiedo altro! that's exactly what I want! I ask for nothing else! è chiedere troppo it's too much to ask6 (fare pagare) to ask, to charge; quanto chiede per quello? what price is he asking for it?(aus. avere) to askIII chiedersi verbo pronominale -
2 impetrare
impetrare v.tr. ( impètro) ( lett) 1. ( ottenere supplicando) obtenir par des prières. 2. ( domandare supplicando) supplier, implorer: impetrò la grazia il implora sa grâce; impetrare misericordia implorer la miséricorde. -
3 impetrare
impetrare v.tr.1 (ottenere supplicando) to impetrate2 (domandare supplicando) to beseech*; to implore: impetrò la grazia dal re, he besought the king's mercy. -
4 выпросить
сов. Вfarsi dare; fare ottenere supplicando / insistendo / pregando -
5 subplicium
supplĭcĭum ( subpl-), ii, n. [supplex; prop. a kneeling down, either as a suppliant or to receive punishment].I.As a suppliant.A.In relig. lang., humiliation, a public prayer or supplication, an act of worship (mostly ante-Aug. and in prose after the Aug. period; not in Cic. or Cæs.; syn.: supplicatio, obsecratio): nunc pergam, ut suppliciis placans caelitum aras expleam, Att. ap. Non. 398, 19; cf.:2.deos suppliciis, sumptu, votis, donis, Precibus plorans, obsecrans,
Afran. ib. 398, 22:suppliciis votisque fatigare deos,
Liv. 27, 50, 5:non votis neque suppliciis muliebribus auxilia deorum parantur,
Sall. C. 52, 29.—Esp., a sacrificing, offering:B.nihil ei (Jovi) acceptum est a perjuris supplicii,
offering, sacrifice, Plaut. Rud. prol. 25:in suppliciis deorum magnifici,
Sall. C. 9, 2; id. J. 55, 1:precibus suppliciisque deos placare,
Liv. 22, 57, 5; cf.:quos (boves) ad deorum servant supplicia,
Varr. R. R. 2, 5, 10:tum supplicia dis ludique magni ab senatu decernuntur,
Tac. A. 3, 64 Nipperd. ad loc.:vannos onustas aromatis et hujuscemodi suppliciis congerunt,
App. M. 11, p. 265, 3; id. Dogm. Plat. 2, p. 16, 5: supplicia veteres quaedam sacrificia a supplicando vocabant, Fest. pp. 308 and 309 Müll. —Transf., out of the relig. sphere, an humble entreaty or petition, a supplication in gen. (very rare):II.Vagenses fatigati regis suppliciis,
Sall. J. 66, 2:igitur legatos ad consulem cum suppliciis mittit, qui tantummodo ipsi liberisque vitam peterent,
id. ib. 46, 2.—To receive punishment; hence, punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering (class. and freq.; usu. of the penalty of death; syn. poena).(α).Sing.:(β).dabitur pol supplicium mihi de tergo vestro,
Plaut. As. 2, 4, 75 sq.; cf.:illi de me supplicium dabo,
Ter. Heaut. 1, 1, 86; id. Eun. 1, 1, 24; Cat. 116, 8; Nep. Paus. 5, 5:de homine nobili virgis supplicium crudelissime sumere,
Cic. Verr. 2, 2, 37, § 91; 2, 5, 45, § 117:sumere (de aliquo),
Plaut. Pers. 5, 2, 72; id. Merc. 5, 4, 31; Ter. And. 3, 5, 17; Cic. Inv. 2, 28, 84; id. Rep. 3, 33, 45; Caes. B. G. 1, 39; Liv. 2, 5, 5; 3, 18, 10:aliquem hostibus ad supplicium dedere,
Caes. B. G. 7, 26:aliquem tradi ad supplicium jubere,
Tac. A. 11, 35:rapi,
Cic. de Or. 2, 59, 138:supplicio affici,
to be put to death, Caes. B. G. 1, 27:ne ad ultimum supplicium progredi necesse habeant,
to take their own lives, id. B. C. 1, 84:aliquem vinculis ac verberibus atque omni supplicio excruciatum necare,
Cic. Imp. Pomp. 5, 11:summo cruciatu supplicioque perire,
id. N. D. 3, 33, 81:gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu constitutum est,
Caes. B. G. 6, 17: [p. 1815] talis improborum consensio supplicio omni vindicanda (est), Cic. Lael. 12, 43:satis supplicii tulisse,
Caes. B. C. 1, 84:supplicio culpa reciditur,
Hor. C. 3, 24, 34:suā manu supplicium persolvere,
Tac. A. 6, 32 (26):luere,
Just. 2, 5, 6; Tac. A. 15, 60:supplicium redimere opimā mercede,
Amm. 26, 3, 4.—Plur.:ad exquisita supplicia proficisci,
Cic. Off. 3, 27, 100:semper iis (improbis) ante oculos judicia et supplicia versentur,
id. Rep. 3, 16, 26:ad innocentum supplicia descendunt,
Caes. B. G. 6, 17:supplicia annua pendere,
Plin. 29, 4, 14, § 57:subire,
Cic. Ep. ad Brut. 1, 12, 1:suppliciis delicta coërcere,
Hor. S. 1, 3, 79:subplicia in post futuros conposuit,
Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch:domant impios saeva supplicia,
Sen. Herc. Fur. 749:supplicia haurire,
Verg. A. 4, 383. -
6 supplicium
supplĭcĭum ( subpl-), ii, n. [supplex; prop. a kneeling down, either as a suppliant or to receive punishment].I.As a suppliant.A.In relig. lang., humiliation, a public prayer or supplication, an act of worship (mostly ante-Aug. and in prose after the Aug. period; not in Cic. or Cæs.; syn.: supplicatio, obsecratio): nunc pergam, ut suppliciis placans caelitum aras expleam, Att. ap. Non. 398, 19; cf.:2.deos suppliciis, sumptu, votis, donis, Precibus plorans, obsecrans,
Afran. ib. 398, 22:suppliciis votisque fatigare deos,
Liv. 27, 50, 5:non votis neque suppliciis muliebribus auxilia deorum parantur,
Sall. C. 52, 29.—Esp., a sacrificing, offering:B.nihil ei (Jovi) acceptum est a perjuris supplicii,
offering, sacrifice, Plaut. Rud. prol. 25:in suppliciis deorum magnifici,
Sall. C. 9, 2; id. J. 55, 1:precibus suppliciisque deos placare,
Liv. 22, 57, 5; cf.:quos (boves) ad deorum servant supplicia,
Varr. R. R. 2, 5, 10:tum supplicia dis ludique magni ab senatu decernuntur,
Tac. A. 3, 64 Nipperd. ad loc.:vannos onustas aromatis et hujuscemodi suppliciis congerunt,
App. M. 11, p. 265, 3; id. Dogm. Plat. 2, p. 16, 5: supplicia veteres quaedam sacrificia a supplicando vocabant, Fest. pp. 308 and 309 Müll. —Transf., out of the relig. sphere, an humble entreaty or petition, a supplication in gen. (very rare):II.Vagenses fatigati regis suppliciis,
Sall. J. 66, 2:igitur legatos ad consulem cum suppliciis mittit, qui tantummodo ipsi liberisque vitam peterent,
id. ib. 46, 2.—To receive punishment; hence, punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering (class. and freq.; usu. of the penalty of death; syn. poena).(α).Sing.:(β).dabitur pol supplicium mihi de tergo vestro,
Plaut. As. 2, 4, 75 sq.; cf.:illi de me supplicium dabo,
Ter. Heaut. 1, 1, 86; id. Eun. 1, 1, 24; Cat. 116, 8; Nep. Paus. 5, 5:de homine nobili virgis supplicium crudelissime sumere,
Cic. Verr. 2, 2, 37, § 91; 2, 5, 45, § 117:sumere (de aliquo),
Plaut. Pers. 5, 2, 72; id. Merc. 5, 4, 31; Ter. And. 3, 5, 17; Cic. Inv. 2, 28, 84; id. Rep. 3, 33, 45; Caes. B. G. 1, 39; Liv. 2, 5, 5; 3, 18, 10:aliquem hostibus ad supplicium dedere,
Caes. B. G. 7, 26:aliquem tradi ad supplicium jubere,
Tac. A. 11, 35:rapi,
Cic. de Or. 2, 59, 138:supplicio affici,
to be put to death, Caes. B. G. 1, 27:ne ad ultimum supplicium progredi necesse habeant,
to take their own lives, id. B. C. 1, 84:aliquem vinculis ac verberibus atque omni supplicio excruciatum necare,
Cic. Imp. Pomp. 5, 11:summo cruciatu supplicioque perire,
id. N. D. 3, 33, 81:gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu constitutum est,
Caes. B. G. 6, 17: [p. 1815] talis improborum consensio supplicio omni vindicanda (est), Cic. Lael. 12, 43:satis supplicii tulisse,
Caes. B. C. 1, 84:supplicio culpa reciditur,
Hor. C. 3, 24, 34:suā manu supplicium persolvere,
Tac. A. 6, 32 (26):luere,
Just. 2, 5, 6; Tac. A. 15, 60:supplicium redimere opimā mercede,
Amm. 26, 3, 4.—Plur.:ad exquisita supplicia proficisci,
Cic. Off. 3, 27, 100:semper iis (improbis) ante oculos judicia et supplicia versentur,
id. Rep. 3, 16, 26:ad innocentum supplicia descendunt,
Caes. B. G. 6, 17:supplicia annua pendere,
Plin. 29, 4, 14, § 57:subire,
Cic. Ep. ad Brut. 1, 12, 1:suppliciis delicta coërcere,
Hor. S. 1, 3, 79:subplicia in post futuros conposuit,
Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch:domant impios saeva supplicia,
Sen. Herc. Fur. 749:supplicia haurire,
Verg. A. 4, 383. -
7 elemosinare
См. также в других словарях:
Траян — У этого термина существуют и другие значения, см. Траян (значения). Не следует путать с Троян. Марк Ульпий Нерва Траян лат. Marcus Ulpius Nerva Traianus … Википедия
Trajan — Траян Traianus Скульптурное изображение Траяна … Википедия
Марк Траян — Траян Traianus Скульптурное изображение Траяна … Википедия
Марк Ульпий Траян — Траян Traianus Скульптурное изображение Траяна … Википедия
Suppliciren — (v. lat.), 1) demüthig bitten, bittend (supplicando) einkommen; 2) eine Bittschrift einreichen … Pierer's Universal-Lexikon
Supplizieren — (lat.), um etwas bittend (supplicándo) einkommen; Supplīk, Bittgesuch; Supplikánt, Bittsteller … Kleines Konversations-Lexikon
IRESIONE — Graece Εἰρεσιώνη, quid sit, exponit Scholiast. ad illud Stat. Theb. l. 12. v. 492. Supplicis arbor olivae. Cum ait, per quam pax petitur supplicando. Et in secundo diximus hanc ab Atheniensibus ἐιρησιώνην dici, a Graecis autem reliquis ἰκετηρίαν … Hofmann J. Lexicon universale
MANUS Dextra — in supplicando praetensa. Stat.Achilleid. l. 1. v. 365. Ultro etiam veneratur supplice dextrâ. Et Sil. Italicus l. 2. Aeneam pulsum pelagô, dextraque precantem. Cernere erat, fronde hunc avide Regina serena Infelix, ac iam vultu spectabat amico,… … Hofmann J. Lexicon universale
MENTUM — nulli animali praeter hominem; uti nec malae Plin. l. 11. c. 37. Hoc attingere in supplicando, antiquis Graecis mos erat. Idem ibid. c. 45. Unde Ulyssi, ut duro ac inexorabili, obicit Hecuba, quod vultum avertisset, ὡς μὴ προςθίγειν τῆς γενειάδος … Hofmann J. Lexicon universale
RAMI — apud Virg. l. 5. Aen. v. 71. Et cingite tempora ramis: in colonarum olim usu. Nempe aut duo ramuli invicem nectebantur, ut in laurea corona, aut e fronde frondi su perinducta et consuta corona texebatur, ut in aliis coronis, aut unicô ramô… … Hofmann J. Lexicon universale
SUPPLICIUM more majorum — apud Romanos, quid proprie fuerit discimus ex Suetonio Nerone c. 49. ubi inter alia sic de illo: Inter moras, perlatos a cursore Phaontis codicillos, praeripuit, legitque, se hostem a Senatu iudicatum, et quaeri, ut puniatur more Maierum.… … Hofmann J. Lexicon universale