-
61 δηιοτής
δηιοτής, ῆτος, ἡ, Krieg, Schlacht, Kampf, oft Hom., in den Formen δηιοτῆτος, δηιοτῆτι, δηιοτῆτα; z. B. Iliad. 3, 20 μαχέσασϑαι ἐν αἰνῇ δηιοτῆτι; Odyss. 11, 516 πολλοὺς δ' ἄνδρας ἔπεφνεν ἐν αἰνῇ δηιοτῆτι; Iliad. 12, 244 πόλεμον καὶ δηιοτῆτα, Homerisch, πόλεμον und δηιοτῆτα stehn παραλλήλως, d. h. sie bedeuten dasselbe; eben so Iliad. 7, 290 μάχης καὶ δηιοτῆτος; auffallende Verbindungen: Iliad. 7, 174 δηίου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηιοτῆτος; 20, 245 ἐν μέσσῃ ὑσμίνῃ δηιοτῆτος; s. v. w. Schlachtfeld Iliad. 15, 584 ὅς ῥά οἱ ἀντίος ἦλϑε ϑέων ἀνὰ δηιοτῆτα; Odyss. 6, 203 ὅς κεν Φαιήκων ἀνδρῶν ἐς γαῖαν ἵκηται δηιοτῆτα φέρων; s. v. w. Todesnoth Odyss. 12, 257, wo Odysseus sagt, Skylla habe die ihm geraubten Männer verzehrt χεῖρας ἐμοὶ ὀρέγοντας ἐν αἰνῇ δηιοτῆτι. – Auch Folgende: Hesiod. Th. 662. 852. Plur. δηιοτῆτας, μάχας Hesych. Ueber den Accent s. Scholl. Herodian. Iliad. 3, 20 und Lehrs Ari-starch. p. 269.
-
62 μάχη
μάχη, ἡ, Schlacht, Gefecht, Kampf; Hom. κυδιάνειρα, Il. 4, 225, δριμεῖα, 15, 696, καὶ φύλοπις, 13, 789, ἠδὲ πτόλεμος, 536, καὶ δηϊοτής, 7, 290, καὶ ἐνοπή, 16, 246, καὶ ἀνδροκτασίαι, 24, 548, καὶ ὑσμῖναι, Od. 11, 612; μάχην ἐμάχοντο, sie schlugen die Schlacht, Il. 15, 414; ϑήσονται περὶ ἄστυ μάχην, anordnen, 24, 402; ὀρνύμεν, ὀτρύνειν, 9, 353. 12, 277, die Schlacht erregen, u. sonst in verschiedenen Vrbdgn. Auch vom Zweikampf, Il. 7, 263. 11, 255, u. so μάχη Αἴαντος, der Zweikampf mit Ajax, 11, 542, wie Hes. Sc. 361; auch allgemein, Streit, Wortstreit, Zank, wie man Il. 1, 177 deutet, αἰεὶ γάρ τοι ἔρις τε φίλη πόλεμοί τε μάχαι τε. – Oft Pind. u. Tragg.; μάχης ἴδρις, Aesch. Ag. 434, μάχη δορός, 427, μάχην συνάψαι, Pers. 328; φόνοι, στάσεις, ἔρις, μάχαι vrbdt Soph. O. C. 1235; εἰς ἀγῶνα τῷδε συμπεσὼν μάχης, Trach. 20; auch Ἔρως ἀνίκατε μάχαν, Ant. 777; μάχην ποιεῖσϑαι, eine Schlacht liefern, Thuc. u. A.; auch διὰ μάχης ἔρχεσϑαι, Her. 6, 9; u. einfach ὅτε ἡ μάχη ἦν, Plat. Conv. 220 d, μάχης γενομένης, Legg. IX, 869 c; Xen. oft; ἡ ἐν τοῖς ὅπλοις μάχη, Plat. Legg. VIII, 633 d; auch μάχας ἐν λόγοις ποιεῖσϑαι, Tim. 88 a; μάχην νικᾶν, in der Schlacht siegen, Xen. An. 2, 1, 4, wie Dem. 18, 193 κρατῆσαι τὴν μάχην, wo aber Bekker τῇ μάχῃ aus zwei mss. aufgenommen hat. – Bei Xen. An. 2, 2, 6, ἣν (ὁδὸν) ἦλϑον ἐξ Ἐφέσου μέχρι τῆς μάχης, steht es für Schlachtfeld, eigtl. von Ephesus bis zur Schlacht marschirten sie 93 Tagereisen, u. nachher ἀπὸ τῆς μάχης ἐλέγοντο εἰς Βαβυλῶνα εἶναι στάδιοι ἑξήκοντα; s. noch 5, 5, 4.
-
63 ὑπό-σπονδος
ὑπό-σπονδος, unter Waffenstillstand, in Folge eines geschlossenen Waffenstillstandes od. Bündnisses, dadurch gesichert; Her. 5, 72. 6, 103; ὑπόσπονδον μολεῖν ἔπεισα παιδὶ παῖδα Eur. Phoen. 81; τοὺς ἄρχοντας τοὺς τῶν ἐπικούρων ὑποσπόνδους συλλαβεῖν ἐτόλμησεν Isocr. 4, 147; τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους αἰτεῖν, ἀναιρεῖσϑαι, κομίζεσϑαι, nach der Schlacht beim Feinde auf einen Waffenstillstand antragen, um die Gefallenen zu bestatten, wodurch man sich für überwunden erklärte und dem Gegner das Schlachtfeld einräumte; τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδιδόναι, den Waffenstillstand zur Bestattung der Gefallenen bewilligen, Thuc. 1, 63. 4, 44; Xen. oft, wie Pol., ὑποσπόνδους ἀφιέναι τοὺς αἰχμαλώτους, Waffenstillstand schließen u. die Gefangenen freigeben, 4, 63, 3, ὑπόσπονδον ἀπελϑεῖν 2, 58, 5, u. sonst.
-
64 бегство с поля сражения
nlaw. (Mit) Fahnenflucht auf dem SchlachtfeldУниверсальный русско-немецкий словарь > бегство с поля сражения
-
65 выиграть сражение
vgener. das Schlachtfeld behaupten -
66 выигрывать сражение
vmilit. das Schlachtfeld behaupten, eine Schlacht gewinnen -
67 изолировать участок боевых действий
vmilit. das Schlachtfeld isolierenУниверсальный русско-немецкий словарь > изолировать участок боевых действий
-
68 кладбище
n1) gener. Beerdigungsanstalt, (фамильное) Begräbnis, Grabgefilde, Friedhof, (церковное) Kirchhof, Bestattungsplatz, Dormitörium2) geol. Leichenfeld (организмов), Schlachtfeld3) poet. Totenacker4) ling. Kirchhof5) S.-Germ. Leichenacker6) pompous. Begräbnisstätte7) territ. Gottesacker -
69 оставить поле сражения
vgener. das Schlachtfeld räumenУниверсальный русско-немецкий словарь > оставить поле сражения
-
70 оставить поле сражения за собой
vgener. das Schlachtfeld behauptenУниверсальный русско-немецкий словарь > оставить поле сражения за собой
-
71 оставлять поле сражения
vmilit. das Schlachtfeld räumenУниверсальный русско-немецкий словарь > оставлять поле сражения
-
72 очистить поле сражения
vgener. das Schlachtfeld räumenУниверсальный русско-немецкий словарь > очистить поле сражения
-
73 пасть в бою
-
74 погибнуть в бою
vpompous. auf dem Schlachtfeld bleiben -
75 покидать поле сражения
vmilit. das Schlachtfeld räumenУниверсальный русско-немецкий словарь > покидать поле сражения
-
76 поле битвы
-
77 поле сражения
n1) gener. Feld, Schlachtfeld2) obs. (тк.sg) Feld, Walstatt -
78 проиграть сражение
vgener. das Schlachtfeld räumen -
79 терпеть поражение
v1) milit. das Schlachtfeld räumen, eine Niederlage erleiden, eine Schlappe bekommen, eine Schlappe erleiden, sich eine Schlappe holen, zum Erliegen kommen2) nav. unterliegen -
80 Aceldama
См. также в других словарях:
Schlachtfeld — Schlachtfeld,das:⇨Kampfplatz(1) Schlachtfeld→Kampfplatz … Das Wörterbuch der Synonyme
Schlachtfeld — Schlachtfeld, s.u. Schlacht … Pierer's Universal-Lexikon
Schlachtfeld — Schlachtfeld. Das Gelände, auf dem eine Schlacht stattgefunden hat (s. Schlacht), ist nach der Schlacht auszuräumen. Aus Gründen der Pietät und mit Rücksicht auf die Verwundeten und die anwesende Bevölkerung sind die Gefallenen möglichst schnell… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Schlachtfeld — Eine Schlacht ist die kriegerische Auseinandersetzung oder das Gefecht zweier oder mehrerer militärischer Parteien. Für gewöhnlich wird eine Schlacht nach dem Ort benannt, an dem sie stattfand, obwohl sich das Schlachtfeld über mehrere… … Deutsch Wikipedia
Schlachtfeld — das Schlachtfeld, er (Mittelstufe) Ort, an dem eine kriegerische Auseinandersetzung stattfindet Beispiel: Er ist auf dem Schlachtfeld gefallen … Extremes Deutsch
Schlachtfeld — Kampfzone; Kampfplatz; Front * * * Schlacht|feld [ ʃlaxtfɛlt], das; [e]s, er: Schauplatz einer Schlacht: Tausende von Toten blieben auf dem Schlachtfeld zurück. * * * Schlạcht|feld 〈n. 12〉 Gelände, auf dem eine Schlacht stattfindet od.… … Universal-Lexikon
Schlachtfeld — Schlạcht·feld das; ein Gelände, auf dem es eine Schlacht gegeben hat || ID meist Hier sieht es aus wie auf einem Schlachtfeld! gespr; hier sieht es sehr unordentlich aus … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Schlachtfeld — * Er hat das Schlachtfeld behalten. Holl.: Hij behoud het slagveld al vlugtende. – Ik heb hem meester van het slagveld gelaten. (Harrebomée, II, 272a.) … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schlachtfeld im Tollensetal — … Deutsch Wikipedia
Schlachtfeld, das — Das Schlachtfêld, des es, plur. die er, der Ort, wo eine Schlacht oder ein Treffen geliefert wird, oder geliefert worden; der Wahlplatz … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Schlachtfeld — Schlachtfeldn 1.GesichtmitvielenSchnittwundennachderRasur.1930ff. 2.Schularbeit,vomLehrermitvielenrotenStrichenversehen.1900ff. 3.nichtabgedeckterEßtisch.Seitdem19.Jh. 4.unaufgeräumtesZimmer.1900ff. 5.Klassenzimmer.1950ff.… … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache