-
1 οχλών
ὀχλάζωto be in a tumult: fut part act masc voc sgὀχλάζωto be in a tumult: fut part act neut nom /voc /acc sgὀχλάζωto be in a tumult: fut part act masc nom sg (attic epic ionic)ὀχλέωmove: pres part act masc nom sg (attic epic doric) -
2 ὀχλῶν
ὀχλάζωto be in a tumult: fut part act masc voc sgὀχλάζωto be in a tumult: fut part act neut nom /voc /acc sgὀχλάζωto be in a tumult: fut part act masc nom sg (attic epic ionic)ὀχλέωmove: pres part act masc nom sg (attic epic doric) -
3 όχλων
-
4 ὄχλων
-
5 ὄχλων
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὄχλων
-
6 ὄχλος
ὄχλος, ου, ὁ (Pind., Hdt.+; ins, pap, LXX; TestJob 24:10; TestJud 7:1; ApcrEzk [Epiph. 70, 8]; EpArist, Philo, Joseph.; Ath. 1, 4; on relation of ὄχλος to ὀχλέω s. MMeier-Brüjger, Glotta 71, ’93, 28 [basic idea: a ‘pile’ that requires a ‘heap’ of workers, but s. DELG and Frisk s.v. ὄχλος]; loanw. in rabb.—In the NT only in the gospels [in Mk most freq. in sg. in contrast to Mt and Lk, s. RBorger, TRu 52, ’87, 28], Ac, and Rv).① a relatively large number of people gathered together, crowdⓐ a casual gathering of large numbers of people without reference to classification crowd, throng Mt 9:23, 25; 15:35; Mk 2:4 (s. DDaube, ET 50, ’38, 138f); 3:9; Lk 5:1; J 5:13; 6:22; Ac 14:14; 21:34f and oft.; AcPl Ha 5, 11. τὶς ἐκ τοῦ ὄχλου someone from the crowd Lk 12:13; cp. 11:27. ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ὄχ. 9:38. τινὲς τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου some of the Pharisees in the crowd 19:39. ἀπὸ τοῦ ὄχλου away from the crowd Mk 7:17, 33. οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου he could not because of the crowd Lk 19:3 (s. ἀπό 5a). οὐ μετὰ ὄχλου without a crowd (present) Ac 24:18 (cp. vs. 12). This is equivalent in mng. to ἄτερ ὄχλου (s. ἄτερ) when there was no crowd present Lk 22:6 (s. WLarfeld, Die ntl. Evangelien nach ihrer Eigenart 1925, 190), unless ὄχ. means disturbance (Hdt.+) here (so Goodsp.). ἐν τῷ θεάτρῳ μετὰ τοῦ ὄχλου AcPl Ha 1, 24.—πᾶς ὁ ὄχλος (Aelian, VH 2, 6) the whole crowd, all the people Mt 13:2b; Mk 2:13; 4:1b; 9:15; Lk 13:17; Ac 21:27; MPol 9:2; 16:1. Also ὅλος ὁ ὄχλος AcPl Ha 4, 35.—πολὺς ὄχ. (Jos., Vi. 133; 277) Mt 14:14; Mk 6:34. ὄχ. πολύς (Cebes 1, 2; IG IV2/1, 123, 25; several times LXX) Mt 20:29; Mk 5:21, 24; 9:14; Lk 8:4; J 6:2. ὁ πολὺς ὄχ. Mk 12:37. ὁ ὄχ. πολύς J 12:9, 12.—ὄχ. ἱκανός a considerable throng Mk 10:46; Lk 7:12; Ac 11:24, 26; cp. 19:26. ὄχ. τοσοῦτος Mt 15:33. ὁ πλεῖστος ὄχ. the great throng or greater part of the crowd 21:8 (the verb in the pl. with a collective noun as Memnon [I B.C./I A.D.]: 434 Fgm. 1, 28, 6 Jac. εἷλον … ἡ Ῥωμαίων δύναμις. Cp. B-D-F §134, 1). Cp. Mk 4:1a. τὸ πλεῖον μέρος τοῦ ὄχ. the greater part of the throng Hs 8, 1, 16; τὸ πλῆθος τοῦ ὄχ. 9, 4, 4; αἱ μυριάδες τοῦ ὄχ. the crowd in myriads Lk 12:1.—The pl. is common in Mt, Lk, and Ac (acc. to later usage: X., Mem. 3, 7, 5; Dionys. Hal.; Ael. Aristid. 34, 47 K.=50 p. 564 D.; Jos., Ant. 6, 25 al. Schwyzer II 43; cp. Mussies 71 and 85) οἱ ὄχλοι the crowds, the people (the latter plainly Posidon.: 87 Fgm. 36, 51 Jac. συλλαλήσαντες αὑτοῖς οἱ ὄχ.; Diod S 1, 36, 10; 1, 83, 8 ἐν ταῖς τῶν ὄχλων ψυχαῖς; 1, 72, 5 μυριάδες τῶν ὄχλων; 4, 42, 3; 14, 7, 2 ὄχλων πλῆθος=a crowd of people; 36, 15, 2 οἱ κατὰ τὴν πόλιν ὄχλοι=the people in the city; Artem. 1, 51 p. 59, 13 Pack; Vi. Aesopi G 124 P; Ps.-Aeschines, Ep. 10, 4 ἡμεῖς ἅμα τ. ἄλλοις ὄχλοις; Ps.-Demetr., Form. Ep. p. 7, 11; OGI 383, 151 [I B.C.]; Jos., Ant. 9, 3) Mt 5:1; 7:28; 9:8, 33, 36 and oft. Lk 3:7, 10; 4:42; 5:3; 8:42, 45 and oft. Ac 8:6; 13:45; 14:11, 13, 18f; 17:13. Mk only 6:33 v.l. J only 7:12a (v.l. ἐν τῷ ὄχλῳ). MPol 13:1. Without art. Mk 10:1 (on the textual problem RBorger, TRu 52, ’87, 28); ὄχ. πολλοί (s. πολύς 2aαב) Mt 4:25; 8:1; 12:15; 13:2a; 15:30; 19:2; Lk 5:15; 14:25. πάντες οἱ ὄχ. Mt 12:23.—A linguistic parallel to the pl. ὄχλοι and a parallel to the type of political maneuvering in Mk 15:15 (ὁ Πιλᾶτος βουλόμενος τῷ ὄχλῳ τὸ ἱκανὸν ποιῆσαι ἀπέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν καὶ παρέδωκεν τὸν Ἰησοῦν φραγελλώσας ἵνα σταυρωθῇ) is offered by PFlor 61, 59ff [85 A.D.], where, according to the court record, G. Septimius Vegetus says to a certain Phibion: ἄξιος μὲν ἦς μαστιγωθῆναι … χαρίζομαι δέ σε τοῖς ὄχλοις (s. Dssm., LO 229 [LAE 266f], and on the favor of the ὄχλοι PGM 36, 275).ⓑ a gathering of people that bears some distinguishing characteristic or status.α. a large number of people of relatively low status the (common) people, populace (PJoüon, RSR 27, ’37, 618f) in contrast to the rulers: Mt 14:5; 15:10; 21:26; Mk 11:18, 32 (v.l. λαόν, q.v. 2); 12:12. Likew. the pl. οἱ ὄχ. (EpArist 271) Mt 21:46. The lower classes (X., Cyr. 2, 2, 21, Hier. 2, 3 al.) ἐπίστασις ὄχλου a disturbance among the people Ac 24:12. Contemptuously rabble J 7:49 (Bultmann ad loc. [w. lit.]).β. a group or company of people with common interests or of distinctive status a large number (company, throng), w. gen. (Eur., Iph. A. 191 ἵππων al.; Jos., Ant. 3, 66; Ath, 1, 4 ὄχλον ἐγκλημάτων) ὄχ. τελωνῶν a crowd of tax-collectors Lk 5:29. ὄχ. μαθητῶν 6:17. ὄχ. ὀνομάτων Ac 1:15. ὄχ. τῶν ἱερέων 6:7② a large mass of people, without ref. to status or circumstances leading to its composition, horde, mass pl. ὄχλοι as a synonym beside λαοί and ἔθνη Rv 17:15 (cp. Da 3:4).—VHunter, Thucydides and the Sociology of the Crowd: ClJ 84, ’88, 17–30, esp. 17 n. 5 (lit. on study of crowds); WCarter, CBQ 55, ’93, 56 n. 9 (lit. on sociological perspective).—B. 929. DELG. M-M. TW. -
7 προς-μειδιάω
προς-μειδιάω, anlächeln, zulächeln, τινί, Luc. merc. cond. 7. 16; Plut., der auch verbindet ὄχλων ἀεὶ τῷ διδόντι προςμειδιώντων ἐφήμερόν τινα καὶ ἀβέβαιον δόξαν, reip. ger. praec. 29; vgl. Lob. Phryn. p. 463.
-
8 παρα-μῡθία
παρα-μῡθία, ἡ, das Zureden, die Ermunterung, Ermahnung, Ueberredung; ἡ τῶν ὄχλων κήλησις καὶ παρ. Plat. Euthyd. 290 a; Phaed. 70 b u. öfter, u. A. – Trost, Linderung, Plat. Ax. 385 a; auch im Ggstz von σπουδή, Erholung, Soph. 224 a; Plut. u. a. Sp., παραμυϑίαν οὐ μικρὰν ἔχω, Luc. Nigr. 7. Auch Entschuldigung, Sp.
-
9 συν-αγωγή
συν-αγωγή, ἡ, das Zusammenführen, Sammeln, die Versammlung, Vereinigung; ἀνδρὸς καὶ γυναικός, Plat. Theaet. 150 a; Ggstz διαίρεσις, Phaedr. 266 b; das Zusammenziehen, στρατιᾶς, im Ggstz von ἔκτασις, Rep. VII, 526 d; πολέμου, Rüstung zum Kriege, Thuc. 2, 18; τῶν ὄχλων, Pol. 4, 7, 6; τοῠ σίτου, 1, 17, 9, ὕδατος, Plut. philos. c. princ. 1; auch übertr., συναγωγὴ τοῠ προςώπου, das Zusammenziehen des Gesichts, es in Falten Legen, Isocr. 9, 44.
-
10 λιθό-λευστος
λιθό-λευστος, gesteinigt, Callim. 4 (XII, 73), wo man es auch steinigenswerth, verbrecherisch erkl.; ὑπὸ τῶν ὄχλων, D. Sic. 3, 47; ἄρης, Steinigungstod, Soph. Ai. 253.
-
11 ἐν-τήκω
ἐν-τήκω, einschmelzen, eingeschmolzen eingießen, μόλιβδον D. Sic. 2, 8; Plut. C. Graech. 17; übertr., wie Suid. ἐντήξας = ἐμβαλών, διδάξας erkl.; im pass. u. perf. act. = unvertilgbar eingeprägt sein, μῖσος παλαιὸν ἐντέτηκέ μοι Soph. El. 1303, wie Plat. Menex. 245 d; umgekehrt εἰ κάρτ' ἐντακείη τῷ φιλεῖν, vor Liebe schmelzen, von glühender Liebe durchdrungen sein, Soph. Trach. 463; Sp. οὕτω δ' ἐν ταῖς τῶν ὄχλων ψυχαῖς ἐντέτηκεν ἡ δεισιδαιμονία D. Sic. 1, 83; von der Furcht, τὶ δέος ἐντετηκὸς ταῖς ψυχαῖς D. Hal. 6, 72; von der Liebe, Alciphr.
-
12 θεραπευτικος
31) предупредительный, услужливый(τῶν φίλων Xen.)
2) глубоко преданный, ревностно почитающий(τῶν θεῶν Plat.)
3) покорный, подобострастный, заискивающий(τῶν δυνατῶν, ὄχλων, τοῦ πλήθους Plut.)
4) нуждающийся в уходе(ἕξις Arst.)
-
13 παραμυθια
ἥ1) уговаривание, увещевание(τῶν ὄχλων Plat.)
2) доказательство3) ослабление, облегчение(τῶν πονων καὴ τῶν κινδύνων Plut.)
4) развлечение, увеселение(παραμυθίας χάριν Plat.)
5) успокоение, утешение Plat., NT. -
14 συναγωγη
ἥ1) соединение, союз, связь(ἀνδρὸς καὴ γυναικός Plat.)
2) собрание, сборище(ὄχλων Polyb.)
3) собирание, сбор, уборка(τοῦ σίτου Polyb.)
4) набор, формирование(στρατιᾶς Plat.)
5) стягиваниеσ. τοῦ προσώπου Isocr. — хмурость лица
6) смыкание, закрывание(τῶν ὀφθαλμῶν Arst.)
7) сокращение, уплотнение, сжатие(τῆς ὕλης Arst.)
8) сужениеσυναγωγέν λαμβάνειν Diod. — суживаться
9) подготовка, организация(πολέμου Thuc.)
10) сочетание, подборσ. τῶν ἀντικειμένων Arst. — подбор возражений
11) синагога NT. -
15 διοιδαίνω
διοιδ-αίνω, = sq., Aët.3.34: metaph.,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διοιδαίνω
-
16 εὐφημέω
I avoid all unlucky words, during sacred rites: hence, as the surest mode of avoiding them, keep a religious silence, , cf. Call.Ap.17, 18, etc.; mostly imper., εὐφήμει, εὐφημεῖτε, hush! be still! Ar.Nu. 297, Ach. 241, al.; ;εὐφημεῖν χρὴ τὸν πρεσβύτην Ar.Nu. 263
;εὐφήμει τοῦτό γε, ἦν δ' ἐγώ Pl. Euthd. 301a
, cf.R. 329c; οὐκ εὐφημήσεις; Id.Smp. 214d:—[voice] Pass., εὔφημον εἴη τοὖπος εὐφημουμένῃ since you have been spoken fair, A.Supp. 512.2 c. acc., honour by praise, speak well of, , cf. X.Smp.4.49:—[voice] Pass., to be called by a mild name,πολιτεία.. εὐφημούμενος λῆρος D.S.37.17
; also, to be honoured, Hp.Ep. 27, CIG 4389 ([place name] Isauria); to be applauded, Ph.2.589;πρὸς πάντων -ηθείς Hdn.2.3.11
;ὑπὸ ὄχλων Vett.Val.38.25
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐφημέω
-
17 θητεία
2 servility, sycophancy, c. gen.,θ. ὄχλων ἢ δυναστῶν Epicur.Sent.Vat.67
. -
18 κινητικός
A of or for putting in motion, ; νεῦρα motor nerves, Gal.8.208;κ. βηχέων Hp.Aph.5.24
;ἱδρώτων Dsc.5.112
;οὔρων Xenocr.
ap. Orib.2.58.50; ἐξ ἑαυτοῦ μόνον κ. spontaneous, Epicur.Nat.28.7: [comp] Sup. - ώτατος Arist.Mete. 365b30. Adv. -κῶς Procl. in Alc.p.52
C.2 metaph., urging on, exciting,λόγος κ. πρὸς ἀρετήν Aristo Stoic.1.88
;τὸ -ώτατον τῶν ὄχλων Phld.Rh.1.198
S., D.H.Isoc.13: abs., stimulating, X.Oec.10.12;τὸ μέλος κ. φύσει Phld.Mus.p.71
K.; τὸ μήτε ὁρμῆς μήτε ἀφορμῆς -κὸν [ ἀδιάφορον] Stoic.3.28, cf. 40, al.3 turbulent, seditious, Plb.1.9.3, D.S.19.14, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κινητικός
-
19 λιθόλευστος
λῐθό-λευστος, ον,A stoned,ὑπὸ τῶν ὄχλων D.S.3.47
;λ. ποιῆσαί τινα Plu.2.313b
, Sch.Call.Iamb.in PSI9.1094.25; λ. Ἄρης death by stoning, S.Aj. 254 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λιθόλευστος
-
20 παραπομπή
παραπομπ-ή, ἡ,2 escort, convoy,π. δώσειν Arist. Oec. 1351b24
; πέμψαι, ἐξαποστέλλειν, Plb.30.9.13, 15.5.7 ;παραπομπῆς τυχεῖν D.S.20.45
, cf. PSI5.446.12 (ii A. D.) : pl.,παραπομπαὶ ὄχλων Ph.1.592
; of a funeral procession,π. καὶ κηδεία IG12(7).239.32
([place name] Amorgos) ; of athletes, being escorted by a body of supporters, Charito 6.2.II transport, conveyance, αἱ τῶν καρπῶν π., whether by importation or exportation, Arist.Pol. 1327a8 ; ἑκάστης ἡμέρας π. ἐγίγνοντο supplies were introduced, X.HG7.2.23 ;π. ποιεῖν τῶν ἰχθύων Antiph.190.15
; παραπέμψαι τὴν π. X.HG7.2.18 ; συμπαραπέμπειν τὴν εἰς Φλιοῦντα π. Aeschin.2.168.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραπομπή
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὀχλῶν — ὀχλάζω to be in a tumult fut part act masc voc sg ὀχλάζω to be in a tumult fut part act neut nom/voc/acc sg ὀχλάζω to be in a tumult fut part act masc nom sg (attic epic ionic) ὀχλέω move pres part act masc nom sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄχλων — ὄχλος crowd masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επαθροίζομαι — ἐπαθροίζομαι (Α) συγκεντρώνομαι σ έναν τόπο όπου έχουν ήδη συγκεντρωθεί και άλλοι («τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιζομένων ἤρξατο λέγειν», ΚΔ) … Dictionary of Greek
επιτωθασμός — ἐπιτωθασμός, ὁ (Α) [επιτωθάζω] εμπαιγμός, χλεύη («τὰ μὲν ἀγωνιῶν τὸν ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων οὐ δυνήσεται περιορᾱν δῃουμένην τὴν χώραν», Πολ.) … Dictionary of Greek
θητεία — η [θητεύω] (Α θητεία) 1. η υπηρεσία τών κληρωτών στον στρατό, η στρατιωτική θητεία, το στρατιωτικό 2. το χρονικό διάστημα τής υπηρεσίας τού κληρωτού 3. οποιαδήποτε υπηρεσία που εκτελείται σε ορισμένο χρονικό διάστημα («η θητεία τού προέδρου τής… … Dictionary of Greek
κήλησις — κήλησις, ἡ (Α) [κηλώ] 1. κατάθελξη, γοήτευση, καταμάγευση με ξόρκια («θηρίων τε καὶ νόσων κήλησις», Πλάτ.) 2. μτφ. γοήτευση από ρητορικό λόγο ή από μουσική και ευχάριστους ήχους («δικαστῶν και ἐκκλησιαστῶν καὶ τῶν ἄλλων ὄχλων κήλησις», Πλάτ.) … Dictionary of Greek
λιθόλευστος — λιθόλευστος, ον (Α) 1. αυτός που σκοτώθηκε με λιθοβολισμό («γίνονται λιθόλευστοι ὑπὸ τῶν ὄχλων κατά τινα χρησμὸν ἀρχαῑον», Διόδ.) 2. ο άξιος λιθοβολισμού 3. φρ. «λιθόλευστος Ἄρης», Σοφ. θάνατος που επέρχεται με λιθοβολισμό. [ΕΤΥΜΟΛ. < λιθ(ο) * … Dictionary of Greek
Άνταμ, Πολ — (Paul Adam, 1862 – 1920). Γάλλος μυθιστοριογράφος. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1885 με το νατουραλιστικό μυθιστόρημα Τρυφερή σάρκα.Έγραψε μαζί με τον Ζαν Μορεάς τα βιβλία Δεσποινίδες Κουμπέρ (1886) και Τσάι στης Μιράντας (1886). Τις πολιτικές του … Dictionary of Greek
