(ἄλγεα

(πάϊς, γοος Hom.)

(πόλεμος Hom.; ἄλγεα Hes.; σῆμα Anth.)

(ἄλγεα Aesch.)

(εἴδατα πολλά Hom.)

(ἀσκοὺς ἐπὴ τῶν ὄνων Her.; βάρος τινί Xen.)

(νηυσί τι Hom.)

(φάκελον ξύλων Eur.)

(χεῖράς τινι Hom.)

(μηρία Ἀπόλλωνι Hom.)

(λίθον θύρῃσιν Hom.)

(φάρμακον Hom.)

(μισθόν τινι Polyb.)

(στήλην ἐπὴ τὸ ἕρμα Her.)

(καλύπτρην κεφαλῇ Hom.)

(κολλητὰς θύρας Hom.)

ἐ. ὄνομα Plat., Arst.; — давать имя, нарекать

(ζημίαν τινί Her.)

(κακὸν μόρον τινί Hom.)

(ἄλγεα Τρωσί Hom.)

(ἕβδομον ἦμαρ Hom.)

(ἐτέων μάλα πολλά Hes.)

(ἄτην φρεσί τινι Hom.; ἐπιτίθεσθαι φόβον τινί Xen.)

(κράτος τινί Hom.)

(κῦδός τινι Hom.)

(φρένα ἱεροῖσιν Hom.)

(ἐπιστολήν τινι Dem.)

(ἐς Αἴγυπτόν τι Hom.)

(γράφειν τι Isocr.)

(τοῖς πολιτικοῖς Plat.)

(τῇ Εὐβοίῃ Her.; τῷ δήμῳ Thuc.)

ἐπιτίθεσθαι τῇ ἀρχῇ Plut. — стремиться к захвату власти

(τινί τι Her.)

μ΄ ἔτι τυτθὸν ἐόντα κάλλιφε (= κατέλιπε) Hom. — (отец) оставил меня еще когда я был ребенком

ἔτι καὴ νῦν Hom., ἔ. καὴ νυνί Plat. — и по сие время, до сих пор

τί δῆτ΄ ἂν ἐπεντέλλοις ἔτι ; Soph. — что же ты предложил бы еще?

νῦν ἔτ΄ ἐν σαυτῷ γένου Soph. — стань же наконец, самим собой

οὐδ΄ ἔτι δέν ἦν Hom. — просуществовал уже недолго;

ἄλγεα ἔδωκεν ἠδ΄ ἔτι δώσει Hom. — (на Агамемнона Аполлон) ниспослал беды, да еще и ниспошлет;

ἐξ ἔτι τοῦ ὅτε Βρισηΐδα ἔβης ἀπούρας Hom. — с того времени, как ты увел Брисеиду;

ὄφρ΄ ἔτι μᾶλλον εὐκτὰ γένηται Hom. — чтобы еще больше (полнее или скорее) сбылось желанное;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

σευ κήδεται ἠ. ἐλεαίρει Hom. — (Зевс) о тебе заботится и скорбит;

(ἐπὴ πλευράς Hom.; ἐφ΄ ἁρμαμαξῶν Arph.; ἐν τῷ κραβάττῳ NT.; τὰ τετράτοδα κατακειμενα τίκτει Arst.)

(κατακέατο ὀφθαλμιῶντες Her.; κατάκειται νοσῶν Luc.)

(θάμνῳ ὑπ΄ ἀμφικόμῳ Hom.)

(ἐν τῇ οἰκίᾳ τινός NT.)

(ὥσπερ ἐξὸν ἡσυχίαν ἄγειν Xen.)

(ἐν Διὸς οὔδει Hom.; εἰν οἴκῳ Hes.)

(πρὸς Ἰόνιον πόρον Pind.)

ἀρετᾷ κ. Pind. — быть добродетельным

(τινα Luc., Plut., NT.)

(τινι Her., Arph. etc.)

(κεφαλῇ τινι πολλά Her.)

(Ἄρης, λέων, χεῖρες Pind.)

(Μοῖρα, ἀνάγκη Hom.)

(ὑσμίνη, βίη, ἔργα Hom.)

(βέλος, τόξον, δεσμοί Hom.; γυιοπεδαι Aesch.)

(χῶρος Hom.; σίδηρος Hes.)

(ἔρις, μένος Hom.)

(ἄλγεα, πένθος Hom.)

(μῦθος Hom.)

(πτωχός Hom.)

(θάνατος, πόλεμος, ἄλγεα, κήδεα Hom.; ποινή Hes.)

(φρένες, ἔπεα Hom.)

(ἤθεα Hes.)

(πόλεμον πολεμιζειν Hom.)

(ὀμόσαι, εὐχετάασθαι Hom.)

(ἄλγεα πάσχειν Hom.)

(μ., ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Hom.)

(ἐπὴ σοι μάλα πόλλ΄ ἔπκθον καὴ πόλλ΄ ἐμόγησα Hom.)

συμπονήσατε τῷ νῦν μογοῦντι Aesch. — будьте сострадательны к тому, кто ныне страдает;

(κακὰ πολλά, ἄλγεα πολλά Hom.)

ἵππος μυρίη Her. — отряд конницы в десять тысяч человек;

(ἄλγεα, ἔθνεα, δῶρα Hom.)

(κέλευθος Pind.)

(ὄψις Her.)

(ὦνος Hom.)

(ὁσαδέ ἄλγεα Hom.)

(ζημίη ὁσαδή Her.)

(τινα ἐνὴ φρεσίν Hom.)

(ἄλγεα θυμῷ, κακόν Hom.)

(ἀνέμων κέλευθα, ὄλεθρον Hom.)

(ἄλγεα Aesch.; αἰών Soph.)

(ὀφρύς Soph.)

(δάμαρ Soph.)

(ἄλγεα Hom.)

κακῶς π. Aesch., Thuc. — страдать;

(παθεῖν ἢ ἀποτίνειν Plat.)

ὡς ἦν σ. Aeschin. — когда воцарилась тишина;

τῷ νέῳ κόσμος ἐστὴν ἥ σ. Plut. — скромность украшает юношу

(ἄγνωστοι σιωπαί Pind.)

κλισίην τιθήμεναί τινι Hom. — поставить кресло для кого-л.;

(ἱστία ἐν νηΐ, ἔναρα ἐς δίφρον Hom.)

(τινὰ ἑν Λυκίης δήμῳ Hom.; τινὰ εἰς ἐρημίαν Plat.)

(τι χερσί τινι или ἐν χερσί τινος Hom.)

(στήλας ἐν γαίῃ Hom.)

ἐς ταφὰς и ἐν τάφῳ τ. Soph. — хоронить;

(τὰ ὀστᾶ Hom., Thuc.)

τίθεσθαί τινι Dem. и μετά τινος Aesch. — голосовать за кого-л.;

(κυνέην ἐπὴ κρατί Hom.; στέφανον ἀμφὴ βοστρύχοις Eur.)

(τέρματα Hom.)

(ἆθλα Thuc., Plat.)

σπουδέν θέσθαι Soph. — проявить усердие;

(ἀσπίδας θεοῖς Eur.)

(τὰ φυτά Xen.)

(χρήματα μυχῷ ἄντρου Hom.)

βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι Plat. — я хочу это вам представить в ясном виде (разъяснить)

(ἀργύριον Plat.)

(τὰς εἰσφορας Dem.)

(τι Arph.)

(χάριν τινί Her., Aesch.)

(τέν ἐλπίδα ἔν τινι τ. Plut.)

(ἐν στήλῃ Plat.)

(τέν ἔθηκαν Ἀθηναίης ἱέρειαν Hom.)

(οὕτω νῦν Ζεὺς θείη! Hom.)

τί τι τ. Soph. и τι ἔν τινι τίθεσθαι Soph., Eur., Plut.; — считать что-л. чем-л.;

(ἐν τοῖς φίλοις τ. τινα Xen.)

ἐν αἰτίῃσι τ. τινά Her. — считать кого-л. виновником;

(μέγα σθένος Ὠκεανοῖο Hom.)

(πολὺν κέλαδον Hom.; κραυγήν Eur.)

(δόρπον Hom.)

(κέλευθόν τινι Hom.)

(σῆμά τινι Hom.)

(ἔριν μετ΄ ἀμφοτέροισιν Hom.; γέλων τινί Eur.)

(φιλότητα ἐν ἀμφοτέροισιν Hom.)

(εἰρήνην πρός τινα Polyb., Plut.; συμμαχίαν τινί Plut.)

(ἄλγεά τινι Hom.; πῆμα ἑαυτῷ Soph.; βλάβην Aesch.)

(ὄνομά τινι Hom., Plat.; ὄνομα τίθεσθαί τινι Hom., Her., Plat.)

τινὴ λίθον τίθεσθαι Plat. — называть что-л. камнем (ср. 23)

(τιμήν τινι Hom.)

(θεῖναι κήρυγμα Soph.)

(νόμον Soph., Plat.; νόμοι τοὺς ἄν σφι Σόλων θῆται Her.)

(ἡμέραν θέσθαι Dem.)

(ἀγῶνα Xen., Plat.)

(τὸν πόλεμον Thuc. - ср. 24)

(χερμάδιον Hom.; ἐπὴ τῆς κεφαλῆς τι Xen.)

(ἀγγελίην τινί Hom.; δῶρα πρός τινα Xen.)

(ἄλγεα Hom.; βλάβην Xen.)

(ἄμπελοι φέρουσιν οἶνον Hom.)

(πόλινδέ τινα Hom.)

(τινὰ κατὰ τῶν πετρῶν Xen.; τινὰ εἰς τὸν τάρταρον Plat.)

(αἶγα, τινά Hom.)

(θεῶν ἱερά Eur.)

(τρίποδα Hes.; τἀπινίκια Soph.; τὰ νικητήρια Plat.)

(φόρον Thuc.; ἀναλώματα Plat.)

φ. χάριν τινί Hom., Eur. — оказывать услугу кому-л. (см., однако, 9);

(λυγρά Hom.; δούλιον ζυγόν Aesch.; τὰς διατριβὰς καὴ τοὺς λόγους τινος Plat.)

(φ. τέν αἰτίαν τινὸς ἐπί τινα Polyb.)

(τέν πόλιν Plut.)

(πληγέν ἐπὴ πληγῇ εἴς τι φ. Polyb.)

(μάρτυρα Dem.; παραδείγματα Polyb.)

(τινά τινα Dem.)

ὁδὸς ἐς τὸ πρὸς ἠῶ φέρουσα Her. — дорога, идущая в восточном направлении;

ἐς αἰσχύνην φ. Her. — приводить к позору, позорить;

(γλῶσσαν κακήν Aesch.)

(καλῶς Thuc.; κακῶς Xen.)

μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν Pind. — большие о тебе ходят слухи;

φέρ΄ εἰπὲ δή μοι Soph. — скажи-ка мне, пожалуйста;