(τόξον

(πόδας, sc. θρήνυϊ Hom.)

(οἶνον, μαζὸν παιοί Hom.; λουτρὰ χειροῖν Eur.; πιεῖν Arph.)

(κρωσσὸν ποτῷ Theocr.)

(τόξον σκοπῷ Pind.; τόξα ἄλλῳ Eur.; ὀφθαλμόν τινι Luc.)

(ἐπί и κατά τινα Her., ἐπί τινι Thuc. и τινί Plut.)

(ποιεῖν τι Her.)

(ἀρχαῖς Arph.)

(τινά τινος Eur., Xen., Plat., Dem. и τινὰ μέ (οὐ) πράσσειν τι Soph.)

Ἀντίνοος δ΄ ἔτ΄ ἐπεῖχε Hom. — Антиной же все еще медлил;

(ἡμεῖς ἐπέσχομεν Plut.)

(περί τινος Luc., Sext.; ἐν τοῖς ἀδήλοις Plut.)

(τέν Ἀσίην πᾶσαν Her.; πάντα Xen.; θεὸς ὅ τὸν κόσμον ἐπέχων Arst.)

(ἑπτὰ πέλεθρα Hom.; med. ἀμφὴ γαίῃ Hes.; τόπον τινά Arst., Plut.)

νὺξ ἐπέσχεν Plut. — наступила ночь

(τινί NT.)

(τόξον ἀλλοιφῇ Hom.)

(παρειάς, med. χρῶτα ἀλοιφῇ Hom.; τοὺς ὀφθαλμούς NT.; ἐπικεχρισμένος ἐλαίῳ Arst.)

(τιτάνῳ τι Luc.)

(τι ἐπὴ τοὺς ὀφθαλμούς NT.)

(φάσγανον, ἐκ κολεοῖο ξίφος, δόρυ ἐξ ὠτειλῆς Hom.)

(νῆας εἰς ἅλα Hom.)

(τινα ἆσσον Hom.)

(βύρσαν θηρός Theocr.)

(τινα μάχης Hom.)

(νέκυν ἐκ βελέων Hom.)

(Ἴλιον, Νέστορος υἱόν Hom.)

(τινα χρυσῷ Hom.)

(ἄστυ πύργοι ὑψηλαί τε πύλαι εἰρύσσονται Hom.)

(ἔγχος Hom.)

(Κῇρα μέλαιναν Hom.)

(νόστον τινός Pind.)

(θύρας θαλάμοιο Hom.; αὖλιν Theocr.)

(θέμιστας πρὸς Διός, βουλὰς Κρονίωνος Hom.)

(τινα οἴκαδ΄ ἰόντα Hom.)

(θεῶν δήνεα Hom.). - см. тж. ἐρύω

(τόξον Eur.)

(ὁμίλημα Luc.)

(τόξον Aesch.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(στέατος τροχόν Hom.; τόξον Hom.)

χρόνον τοσοῦτον ἔς τε καῦμα ἔθαλπε Soph. — все время, пока не стал жечь зной;

(ἁλίῳ πέπλους Eur.; ῥάκη θάλπεται Soph.)

(κέαρ τινὸς ἔρωτι θ. Aesch.)

(ἄλλον φίλον Theocr.; ἐκτρέφειν καὴ θ. τέν ἑαυτοῦ σάρκα NT.)

τρεῖς ποίας θάλψαι ὑπ΄ ἠελίῳ Anth. — прожить три лета

(αἱ ψυχραὴ φύσεις θάλπουσιν Arst.)

αἴ κε μέ θαλφθῇ λόγοις Arph. — если его нельзя будет провести словами

(τόξον Anth.)

τὰ ἰοβόλα Arst. — ядовитые животные

(αἷμα Anth.)

(ἔκαμόν μοι ὄσσε Hom.; κ. ταῖς ψυχαῖς NT.)

(θυμῷ Pind.)

(σῶσαι τὸν κάμνοντα NT.)

(πάνθ΄ ὅπλα, σκῆπτρον, πέπλους παμποικίλους Hom.)

(τινα βίῃφι Hom.)

(τόξον, ἄροτρα Hom.; ῥάβδος Plut.)

(κύκλα, ἅρμα Hom.)

τὰ καμπύλα ἐν ὕδατι Plat. — предметы (как бы) изломанные (когда они находятся) в воде

(μέλος Anth.)

(τόξον Eur.)

(Ἄρης, λέων, χεῖρες Pind.)

(Μοῖρα, ἀνάγκη Hom.)

(ὑσμίνη, βίη, ἔργα Hom.)

(βέλος, τόξον, δεσμοί Hom.; γυιοπεδαι Aesch.)

(χῶρος Hom.; σίδηρος Hes.)

(ἔρις, μένος Hom.)

(ἄλγεα, πένθος Hom.)

(μῦθος Hom.)

(ἥ γῆ Her.; ὅ ὄγκος τῆς γῆς Arst.)

(πλοῖα Her.; οἰκοδόμημα Xen.; βόθρος Plut.)

(τόξον Hom.)

(κέλευθον, χορόν Hom.)

(τὸν λόγον τινός Her.)

(ὑπέροις τι Her.)

(τὰ φυόμενα Her.)

(σκῆπτρον Eur.; χρήματα Her.; χρυσοῦ Plat.; τόξον Plut.)

(τὰ δημόσια Thuc.)

(χαλεπῶς τινα Thuc.; τινα ὡς ἀδικοῦντα Plat.)

(φιλοσοφίαν, ἀστρονομίαν, μουσικήν Plat.)

(τοὺς νοσώδεις Plat.)

(ἄγριον ἄνδρα Hom.)

(ἐνθέους γυναῖκας Soph.)

πεπαύμεθ΄ ἡμεῖς, οὐχ ὅπως σὲ παύσομεν Soph. — мы (сами) погибли и (следовательно) не сможем погубить тебя (слова Электры, обращенные к матери)

(πόλεμον, νεῖκος Hom.; λύπας ᾠδαῖς, π. πόντου σάλον Eur.)

(τινὰ μάχης Hom.; τέν γλῶσσαν ἀπὸ κακοῦ καὴ χείλη τοῦ μέ λαλῆσαι δόλον NT.)

(τινὰ τῆς βασιλείας Her.)

(ἐκ κακῶν τινα Soph.)

(ἐκ μεγάλων ἀχέων Arph.)

(παῦε ὀρχούμενος Arph.; παῦε, μέ λέξῃς πέρα Soph.)

(τι Her.)

πρόδειξον αἵρεσίν τ΄ ἐμοὴ δίδου Aesch. — расскажи сначала и дай мне возможность выбора

(πάντα τὰ ἐπιφερόμενα Her.)

(τὸ τόξον Luc.)

χερσὴ προδεικνύναι Theocr. — (о борцах) делать подготовительные движения руками;

(τὰ φαινόμενα πρός τινας λόγους καὴ δόξας Arst.)

(τὸ τόξον Plat.)

π. σφέας αὐτούς Hom. — сбиваться в кучу, толпиться

(δῶμα Soph.)

(νῆα λίθοισι Hes.)

(κρᾶτα νικηφόρον Eur.; κεφαλὰς στεφάνοις Anth.)

(ῥακοδύτῳ στολᾷ πυκασθείς Eur.)

τόξον εὖ πυκάζου Aesch. — приготовь свой лук (к стрельбе);