-
1 κταομαι
ион. κτέομαι (ион. pf. ἔκτημαι, ppf. ἐκεκτήμην и κεκτήμην - ион. ἐκτήμην, fut. 3 κεκτήσομαι и ἐκτήσομαι, inf. pf. ἐκτῆσθαι, conjct. κέκτωμαι, opt. κεκτῄμην; pass. aor. ἐκτήθην; adj. verb. κτητός)1) приобретать, наживать(κτήματα, οἰκῆας Hom.; φίλους Soph.; ἑταίρους Eur.; εἰρήνην Plut.; τι διὰ χρημάτων NT.)
πολλάκις δοκεῖ τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι Dem. — часто кажется, что уберечь добро труднее, чем нажить;κ. βίον ἀπό τινος Her. — извлекать средства к жизни из чего-л.;κτήσασθαί τινα πολέμιον Xen. — нажить себе врага в ком-л.;κτήσασθαι κακὸν λόγον πρός τινος Eur. — заслужить осуждение у кого-л.2) приживать, порождать(παῖδας ἐκ γυναικός Eur.)
3) (в pf., ppf., fut. 3) иметь, владеть, обладатьτὸ κεκτῆσθαι τἀγαθὰ καὴ τὸ χρῆσθαι αὐτοῖς Plat. — обладание благами и пользование ими;
ἀπειπεῖν ὅπλα μέ ἐκτῆσθαι Her. — запретить (кому-л.) иметь оружие;φωνέν βάρβαρον κεκτημένος Aesch. — говорящий на чужом языке;τινὰ σύιιμαχον κεκτημένος Eur. — имеющий кого-л. в качестве союзника;(τὰ χρήματα) καὴ κτωμένους εὐφραίνει, καὴ κεκτημένους ποιεῖ ζῆν Xen. — богатство радует приобретающих (его) и дает возможность жить обладающим (им);ἕτερον μέν τι τὸ κεκτῆσθαι τέν ἐπιστήμην, ἕτερον δὲ τὸ ἔχειν Plat. — одно дело обладать знанием, другое - иметь его (обладать - в знач. приобрести - можно и ложным знанием, а иметь, по мнению Платона, можно лишь истинное);ὅ κεκτημένος Trag. — владелец, хозяин, тж. повелитель, господин;ἥ κεκτημένη Arph. — госпожа;οἱ κτώμενοι Arst. — состоятельные люди, имущие;κτηθεῖσα Eur. — служанка, рабыня4) навлекать на себя(κακά, ὀργάν τινος Soph.; συμφοράς Eur.)
κτήσασθαι αὑτῷ θάνατον Soph. — найти (долгожданную) смерть;κτήσασθαι ἔχθραν πρός τινα Thuc. — навлечь на себя чью-л. вражду;κτήσασθαι δυσσέβειαν Soph. — навлечь на себя упрек в нечестивости;ὅ κεκτημένος τὸν φθόνον Plat. — завистник -
2 εξαδω
(fut. ἐξᾴσομαι)1) (перед смертью) запевать, петь(τὸ κύκνειον Polyb.)
τοὺς κύκνους ἐξᾴδειν Plat. — (говорят, что) лебеди перед смертью поют2) досл. воспевать, славить, перен. с радостью вспоминать(τἀγαθά Eur.)
3) отгонять пением(τὰ φάσματα Luc.)
-
3 καμνω
(fut. κᾰμοῦμαι, aor. 2 ἔκᾰμον - эп. κάμον, pf. κέκμηκα - дор. κέκμᾱκα; эп. aor. 2 conjct. κεκάμω; aor. 2 med. ἐκαμόμην - эп. καμόμην; part. pf. κεκμηώς с acc. pl. κεκμηότας)1) трудиться до усталости, работать до изнеможения, уставать(ἔκαμόν μοι ὄσσε Hom.; κ. ταῖς ψυχαῖς NT.)
τινὴ πολλὰ κ. Hom. — усердно работать на кого-л.;κεκμηότες ἄνδρες Hom. — изнуренные люди;περὴ δ΄ ἔγχεϊ χεῖρα καμεῖται Hom. — вокруг копья (каждый) устанет рукой, т.е. рука устанет работать копьем;ὅ δ΄ ἀριστερὸν ὦμον ἔκαμνεν Hom. — левая рука у него устала (держать щит) (досл. он изнемог левым плечом);κάμε δακρυχέουσα Hom. — (Ниоба) изнемогла от плача;οὐδὲ τόξον δέν ἔκαμον τανύων Hom. — я натянул лук без труда;ἐγὼ χαλεπῶς κάμνω τέν ἀσπίδα φέρων Xen. — мне очень тяжело нести щит;μέ κάμῃς φίλον ἄνδρα εὐεργετῶν Plat. — не уставай делать добро другу;οὔτοι καμοῦμαί σοι λέγουσα τἀγαθά Aesch. — я не устану (т.е. не перестану) давать тебе благие советы;νεὼς καμούσης ποντίῳ πρὸς κύματι Aesch. — когда корабль изнемогает в борьбе с морскими волнами2) слабеть, ослабевать, гнуться(θυμῷ Pind.)
τὸ κάμνον στράτου Eur. — дрогнувшая часть войска3) страдать, болеть, мучиться(σῶσαι τὸν κάμνοντα NT.)
οἱ εὐγενεῖς κάμνουσι τοῖς αἰσχροῖσι τῶν τέκνων ὕπερ Eur. — благородные люди страдают от постыдных поступков (своих) детей;κ. νόσου Soph., νοσήματι Plat. и νόσον Eur. — быть пораженным болезнью, болеть;κ. τοὺς ὀφθαλμούς Her. — страдать болезнью глаз;κ. ἴσον λύπης Soph. — испытывать те же страдания;κεκμηκὼς ἢ τετρωμένος Plat. — больной или раненый;οἱ καμόντες Xen. — измученные, изнуренные4) (только aor. 2; тж. med.) изготовить, сделать, сработать(πάνθ΄ ὅπλα, σκῆπτρον, πέπλους παμποικίλους Hom.)
νῆσον καμεῖσθαι ἐϋκτιμένην Hom. — сделать остров богатым5) med. добывать себе, завладевать(τινα βίῃφι Hom.)
-
4 μετρεω
1) мерить, измерять(τέν γῆν σταδίοισι Her.)
μακροὴ ἂν μετρηθεῖεν χρόνοι Soph. — долгие времена пришлось бы отмерить, т.е. давно это было2) отмеривать(χόρτον πώλοισι Eur.; τὸν σῖτόν τινι Dem.; ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν NT.)
τὸν σῖτον μετρεῖσθαι Plut. — получать свой хлебный паек3) перен. измерять, оценивать, определять(τἀγαθά Plat.; τέν εὐδαιμονίαν τῇ γαστρί Dem.)
4) перен. проходить, проезжать, переплывать(πέλαγος Hom.; κύματα Anth.)
5) med. отыскивать, высматривать(ἴχνη τινός Soph.)
См. также в других словарях:
ταγαθά — Α (στους αττ. συγγραφείς) κράση αντί τὰ ἀγαθά … Dictionary of Greek
τἀγαθά — ἀγαθά , ἀγαθός good neut nom/voc/acc pl ἀγαθά̱ , ἀγαθός good fem nom/voc/acc dual ἀγαθά̱ , ἀγαθός good fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιτακτήρ — ἐπιτακτήρ, ὁ (Α) [επιτάσσω] αυτός που δίνει εντολές («τοῑς μὴ θέλουσιν ἑαυτοῑς προστάττειν ἐκπονεῑν τἀγαθά ἄλλους αὐτοῑς ἐπιτακτῆρας δίδωσι [ό θεός]», Ξεν.) … Dictionary of Greek
κακοποιώ — (AM κακοποιῶ, έω) [κακοποιός] (μτβ. και αμτβ.) κάνω κακό, αδικώ, βλάπτω, κακουργώ («πλεῑστοι κλέπται κυπτάζειν καί κακοποιεῑν», Αριστοφ.) νεοελλ. 1. βιάζω γυναίκα, ατιμάζω 2. φρ. «κακοποιώ την αλήθεια» ψεύδομαι, διαστρεβλώνω την αλήθεια νεοελλ.… … Dictionary of Greek
κατάντης — ες (Α κατάντης, κάταντες) νεοελλ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα κατάντη τα προς τα κάτω μέρη («τα κατάντη τού ποταμού» τα μέρη τού ποταμού που βρίσκονται προς τις εκβολές) αρχ. 1. κατωφερής, απόκρημνος, επικλινής («το δ ἄλλο στράτευμα... ἐν τῷ… … Dictionary of Greek
κόπος — ο (ΑM κόπος) 1. κάματος, κόπωση, κούραση («οὐδὲ τὰ γόνατα κόπος έλεῑ μου καματηρός», Αριστοφ.) 2. η καταβολή σωματικών δυνάμεων ή ψυχικών προσπαθειών, εργασία (α. «κάθε μέρα σκοτώνεται στη δουλειά και κανείς δεν λογαριάζει τον κόπο του» β. «μήπως … Dictionary of Greek
ποδηγετώ — ποδηγετῶ, έω, ΝΜΑ [ποδηγέτης] 1. οδηγώ κάποιον, δείχνω τον δρόμο σε κάποιον 2. μτφ. καθοδηγώ, κατευθύνω ηθικά και πνευματικά κάποιον αρχ. διδάσκω («τἀγαθὰ... ποδηγετεῑν», Δημόκρ.) … Dictionary of Greek
προνοώ — προνοῶ, έω, ΝΜΑ [νοῶ] δείχνω πρόνοια για κάτι, φροντίζω εκ τών προτέρων (α. «είχε προνοήσει από νωρίς για τις σπουδές τών παιδιών του» β. «οἵ τε γὰρ πατέρες προνοοῡσι τῶν παίδων ὅπως μήποτε αὐτοὺς τἀγαθὰ ἐπιλείψει», Ξεν.) μσν. αρχ. 1.… … Dictionary of Greek