-
1 θύρας
дверьдвериΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > θύρας
-
2 θυρα
1) дверь, калитка, pl. двустворчатая дверь или воротаαὔλειαι θύραι Hom., αὔλειος θ. Plat., αὐλεία θ. Arph., θΰραι αὐλῆς и θ. ἑρκεία Aesch. — ведущие во двор дверь, калитка или ворота;θ. καταπακτή Her. — опускная дверь;ἔντοσθε θυράων Hom. — в дверях, на пороге;ἐν δόμου πρώτῃσι θύρῃσι στῆναι Hom. — стоять в преддверии, у дверей, на самом пороге дома;ἐπὴ или παρὰ θύρῃσι Hom. — перед дверью, у ворот, перед домом;πρὸ πατρῴων θυρῶν Soph. — у ворот отчего дома;ἐπὴ ταῖς βασιλέως θύραις Xen. — у ворот царского дворца (см. тж. 2);τέν θύραν ἐπιτιθέναι Her., προστιθέναι и ἐγκλείειν Plat., Lys. — запирать дверь;τέν θύραν ἐπισπᾶν Xen. — держать дверь притворенной;τέν θύραν βαλανοῦν или μοχλοῦν Arph. — запирать дверь на засов;τέν θύραν μικρὸν ἐνδοῦναι Plut. — немного приоткрыть дверь;ἐπὴ ταῖς θύραις τινὸς ἰέναι Plat., φοιτέειν Her., φοιτᾶν, βαδίζειν Arph. — ходить (преимущ. как проситель) к чьим-л. дверям, постоянно посещать кого-л., часто бывать у кого-л.;ἐπὴ θύραις τινὸς καθῆσθαι Arph. — не отходить от чьих-л. дверей, обивать чьи-л. пороги;Μουσῶν ἐπὴ θύρας ἀφικνεῖσθαι Plat. — приближаться к вратам Муз, т.е. посвящать себя поэзии;παρὰ θύραν εἰοβιάζεσθαι погов. Luc. — врываться мимо двери, т.е. действовать противоестественным образом;παρὰ θύραν πλανᾶσθαι погов. Sext. — блуждать у дверей, т.е. бродить вокруг да около, быть в нерешительности;περὴ θύρας εἶναι Plat. — быть за дверью, стоять у порога, угрожать ( об опасности);ἐπὴ θύραις τέν ὑδρίαν погов. Arst. — (разбить) кувшин у (самых) дверей, т.е. споткнуться у самой цели;τίς ἂν θύρας ἁμάρτοι ; погов. Arst. — кто же не попадет в ворота (из лука)? ( об общедоступных вещах)2) ( в восточных странах) царский дворец, двор4) pl. дверца(τοῦ ἁρματείου δίφρου Xen.)
5) pl. вход (в пещеру)πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν Hom. — (Полифем) поставил камень у входа (в пещеру)
6) плот, палуба, досчатый щитἐκ μυρίκης πεποιημένη θ. Her. — плот, сколоченный из тамарисковых досок;
θύρας ἐπιθέντες καὴ ἐπ΄ αὐτῶν διαβαδίσαντες Thuc. — проложив (через болото) деревянные щиты и перейдя по ним7) pl. досчатый забор -
3 αμειβω
(aor. ἤμειψα - дор. ἄμειψα с ᾱμ; aor. med. ἠμειψάμην и ἠμείφθην; aor. pass. ἠμείφθην)1) тж. med. менять(ся), обменивать(τί τινος Hom., Plut. и τι ἀντί τινος Pind., Eur.)
πρός τινά τι ἀ. τινος Hom. — выменивать у кого-л. что-л. на что-л.;ἀμείψασθαί τι πρὸς νόμισμα Plut. — вернуть что-л. в обмен на деньги;ἀ. χρῶτα πορφυρᾷ βαφῇ Aesch. — принимать пурпурную окраску;μορφέν ἀμείψας ἐκ θεοῦ βροτησίαν Eur. — сменив внешность бога на человеческую;ἀμεῖψαί τινα ἀντὴ τῆς ψυχῆς ἑαυτοῦ Eur. — спасти кого-л. ценой своей жизни2) сменять, чередоватьὀλίγον γόνυ γουνὸς ἀ. Hom. — медленно передвигать ноги;преимущ. med. — чередоваться, сменяться, перемежаться:ἀ. τι διαδοχαῖς χεροῖν Eur. — передавать что-л. из рук в руки;ἀμείβει καινὸν ἐκ καινῶν τόδε Eur. — вот новое событие приходит на смену недавним;ἐν ἀμείβοντι (sc. χρόνῳ) Pind. — попеременно, чередуясь;οἱ ἀμείβοντες (sc. δοκοί или στρωτῆρες) Hom. — кровельные стропила;ἀμειβόμενοι φυλακὰς ἔχον Hom. — они посменно несли стражу;ἀμειβόμενος προσηύδα Hom. — он, в свою очередь, сказал (ср. 5)3) воздавать, отплачивать(τινά τινι Hom., реже τινί τι Eur. и τινά τινος Luc.)
εὖ τινα δώροισιν ἀμείψασθαι Hom. — вознаградить кого-л. богатыми дарами;ἀμείψεται φόνον φόνος Eur. — убийство будет возмездием за убийство;χάριν τινὴ ἀμεῖψαι Aesch. — отблагодарить кого-л.;εὐεργεσίας ἀξίαις χάρισιν ἀμείβεσθαι Xen. — достойно отблагодарить за благодеяния;πολλοῖσι κέρδη πονηρὰ ζημίαν ἠμείψατο Eur. — многие поплатились за преступную корысть;δίδυμα παλίμποινα ἀμεῖψαι Aesch. — возместить в двойном размереβίοτον ἀμεῖψαι (v. l. ἀμείψασθαι) Aesch. — прожить жизнь5) med. отвечать, возражать(τινα Hom., Eur.)
χαλεποῖσιν ἀμείβεσθαι ἐπέεσσιν или μύθοισιν Hom. — обмениваться сердитыми речами, перебраниваться; -
4 αναπεταννυμι
ἀναπετάννυμι, ἀναπίτνημιPind., редко ἀναπεταννύω Xen. и ἀναπετάω Luc.1) распускать, развертывать(ἱστία Hom.; βόστρυχον ὤμοις Eur.)
2) раскрывать, растворять(πύλας Her., Xen.; θύρας Plat.; κλεισιάδας Plut.; перен. τὰ ὦτα τοῖς λόγοις καὴ ὑπονοίαις Plut.)
3) вызывать, зажигать(λαμπτῆρος φάος Eur.; перен. χάριν ἐν ὄσσοις Sappho). - см. тж. ἀναπεπταμένος
-
5 αναπιτνημι...
ἀναπίτνημι...ἀναπετάννυμι, ἀναπίτνημιPind., редко ἀναπεταννύω Xen. и ἀναπετάω Luc.1) распускать, развертывать(ἱστία Hom.; βόστρυχον ὤμοις Eur.)
2) раскрывать, растворять(πύλας Her., Xen.; θύρας Plat.; κλεισιάδας Plut.; перен. τὰ ὦτα τοῖς λόγοις καὴ ὑπονοίαις Plut.)
3) вызывать, зажигать(λαμπτῆρος φάος Eur.; перен. χάριν ἐν ὄσσοις Sappho). - см. тж. ἀναπεπταμένος
-
6 αναστεφω
1) увенчивать, венчать(τὸν κρᾶτά τινος Eur.; τοὺς νικῶντας σελίνοις Plut.)
2) увивать, обвивать(τὰς θύρας δάφνη Plut.)
κλάδος ἐλαίας ἐρίῳ ἀνεστεμμένος Plut. — масличная ветвь, перевитая шерстью -
7 αποικοδομεω
досл. застраивать, перен. заваливать, загромождать, преграждать(θύρας, ὁδούς Thuc.; αἱ διώρυχες ἀπῳκοδομήθησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων Plut.)
-
8 αποσπαω
1) отрывать, разлучать(τινα ἀπό τινος Her. и τινά τινος Plut.)
2) вырывать(τινα ἐκ χερῶν τινος Eur.)
3) отвлекать, уводить в сторону(τινά τινος и ἀπό τινος Plat.)
τέν μάχην μακρὰν ἀποσπάσασθαί τινος Plut. — оттянуть сражение на большое расстояние от чего-л.4) лишать(τινά τινος Soph., Plut., редко τινά τι Soph.)
5) срывать, взламывать(θύρας Her.)
6) оттаскивать, тащить(τινα κόμης Aesch.)
7) разрывать, разделять8) отделяться, уходить прочь(ἥ ὄρνις ἀπέσπα φεύγουσα Xen. - v. l. ἀπεσπᾶτο)
-
9 αραγμος
ὅ1) бряцание(δεσμῶν ἱππικῶν Eur.)
2) шум, скрипение(ἐν πύλαις Aesch.; τῆς θύρας Plut.)
3) грохот, стук(πετρῶν Eur.)
στερνῶν ἀραγμοί Soph. — удары в грудь -
10 αρασσω
1) бить, ударять(θύρας Anacr., Eur. и θύραν Arph.; πύλαν Theocr.; βλέφαρα Soph.; ὁπλαῖς χθόνα Pind.)
ἀ. στέρνα Aesch. — бить себя в грудь;ἥ αὔλειος ἠράσσετο Luc. — раздался стук в ворота2) сбивать, сколачивать(σχεδίην γόμφοισιν Hom.; τριήρης σφύραις ἀρασσομένη Plut.)
3) разбивать4) наносить(ἕλκος ἀραχθέν Soph.)
-
11 αρμος
ὅ1) связь, скрепа (sc. πυλωμάτων Eur.)2) скрепление, нагромождение(χώματος Soph.)
3) паз, щель(θύρας Plut.)
4) колышек(ἐν ξύλῳ παγείς Eur.)
-
12 δεσμος
ὅ (pl. тж. δεσμά)1) привязь(δεσμὸν ἀπορρῆξαι Hom.)
2) причальный канат(ἄνευ δεσμοῖο νῆες Hom.)
3) дверной ремень(θύρας ἐπὴ δεσμὸν ἰῆλαι Hom.)
4) упряжной ремень, постромка5) скрепа, гвоздь(κόπτειν δεσμούς Hom.)
6) анат. связка(οἱ δεσμοὴ καὴ αἱ φλέβες Arst.)
7) преимущ. pl. узы, оковы(ἐν δεσμοῖς δεῖν Hom., Plat.; ἐκ δεσμῶν λυθῆναι Aesch., Arst.)
δεσμοῖς Thuc. — в оковах, связанный8) перен. узы, связи(δεσμοὴ φιλίας Plat.)
δεσμοὴ πάσης πολιτείας Plat. = οἱ νόμοι9) тж. pl. темница, тюрьма(δημόσιος δ. Plat.; δεσμοῦ τιμᾶσθαι Lys.)
ὅ ἐπὴ τῶν δεσμῶν Luc. — тюремщик10) пленение, плен(δ. καὴ δουλεία Xen.)
11) связанность, скованность(ὅ ὕπνος οἷον δ. καὴ ἀκινησία Arst.)
-
13 διαβαλλω
1) перебрасывать, переводить, переправлять2) просовывать(δάκτυλον τῆς θύρας Diog.L.)
3) проходить, переходить, проезжать(γεφύρας Eur.)
4) переправляться, переплывать(τὸν Ἰόνιον Thuc., Plut.; πρὸς τέν ἀντιπέρας ἤπειρον Thuc.)
φυγῇ πρὸς Ἄργος διαβαλεῖν Eur. — бежать в Аргос5) сеять рознь, ссорить(τινὰ καί τινα Plat. и τινὰς ἀλλήλοις Arst.)
διαβεβλῆσθαί τινι Plat. — быть во вражде с кем-л.;6) клеветать, оговаривать, чернить(τινὰ πρός τινα Her., Isocr., Xen., τινά τινι Soph., Plat. и τινὰ ἔς τινα Thuc.)
7) обвинять, упрекать, порицать(τινα Thuc.; πρός и εἴς τι Luc.)
8) покрывать позором, порочить(κάλλιστον ἔργον τῷ μισθῷ Plut.)
9) отвергать ( как подложное), отбрасывать(τὸ ἔπος καὴ τέν μυθολογίαν Plut.)
10) тж. med. вводить в заблуждение, обманывать(τινά Her., Arph.)
11) med. перебрасыватьсяδ. πρός τινα τοις κύβοις Plut. — играть с кем-л. в кости
-
14 εισπιπτω
ион. и староатт. ἐσπίπτω (fut. εἰσπεσοῦμαι, aor. 2 εἰσέπεσον)1) попадать(ἐς χαράδρας καὴ ἐνέδρας Thuc.: δικτύων βρόχους Eur.)
ἐς τέν εἱρκτέν ἐ. ὑπό τινος Thuc. — быть заключенным кем-л. в тюрьму;ἐσπεσεῖν ξυμφοράν τινα Eur. — попасть в какую-л. беду;εἰσπεσεῖν εἰς ἴχνη Xen. — напасть на след;εἰσπεσεῖν γῇρας Eur. — достигнуть старости, состариться2) припадать, прижиматься(πέπλους, sc. τινός Eur.)
3) врываться, влетать(πτηνὸς κῶμος ἐσπίπτει δόμοις Eur.; φλὸξ εἰσπίπτει εἰς τὰς οἰκίας Arst.)
4) вторгаться, нападать(ἐς τοὺς ἀγρούς и πρὸς τέν πόλιν Thuc.; ἐς τὸν πεζόν Her.; ἐπὴ τὰς θύρας Plut.)
5) перен. находить, овладевать -
15 εκβαλλω
(fut. ἐκβαλῶ, aor. 2 ἐξέβαλον, pf. ἐκβέβληκα)1) выбрасывать(τινὰ ἰχθύσι Hom.; τινὰ ἐς τέν γῆν Her.)
2) прибивать, пригонять(τὰς ναῦς εἰς τέν γῆν Polyb.)
3) сбрасывать, опрокидывать(τινὰ δίφρου Hom.)
4) свергать(τινὰ ἕδρας и ἐκ τυραννίδος θρόνων Aesch.)
5) валить, срубать(δοῦρα πάντα Hom.)
6) выбивать, вышибать(βιὸν χειρός τινι Hom.)
7) выламывать, взламывать(πύλας Eur.; θύρας Polyb.)
8) изгонять(τινὰ ἐκ и ἔξω τῆς πόλεως Plat., Arst.; τὸν Μῆδον ἐκ τῆς Ἑλλάδος Plut.)
9) прогонять(θυγατέρα Dem.; γυναῖκα Diod., Plut.)
10) прогонять шиканьем или свистом(τινὰ ἐκ τῶν θεάτρων Dem.)
11) отбрасывать, бросать(ξίφος Eur., Arph.; ὀϊστούς Xen.)
12) ронятьἐ. δάκρυα Hom. и ἐ. δάκρυ Eur. — проливать слезы
13) бросать, подкидывать(τέκνον Eur.)
14) бросать, покидать(τινά Soph.)
15) высказывать, произносить(ἅλιον ἔπος Hom. и ἔπος τόδε Aesch.; κόμπους κενούς Eur.; ῥῆμά τε καὴ λόγον Plat.; ἀπόκρισιν Polyb.)
16) отвергать, отрицать(τοὺς θεούς Arph.; πολλοὺς τῶν μύθων Plat.; τὸν νόμον Plut.)
17) опровергать(λόγους Plat., Polyb.; διαβούλιον Polyb.)
18) лишать(τινὰ πλούτου Eur.)
ἐκ τῆς φιλίας τινός ἐκβληθῆναι Xen. — лишиться чьей-л. дружбы19) лишаться, терять(τὰς φρένας ὑφ΄ ἡδονῆς Soph.; ὀδόντας Arst.)
τὸν ἱδρῶτα καὴ φειδωλίαν ἐκβαλεῖν Arph. — лишиться всего, что накоплено потом и бережливостью20) рождать, производить на свет(εὔκαρπον Θηβαίων στάχυν Eur.)
21) преждевременно родить, выкинуть22) выкапывать, рыть(πανταχοῦ φρέατα Plut.)
23) ( о линиях) проводить, чертить(ἔστω ἐκβεβλημένη ἥ ΑΒ Arst.)
24) уходить, удаляться(ἄλλην εἰς αἶαν Eur.)
25) выходить, вытекать(ὅ ποταμὸς κατὰ μέσον ἐκβάλλει Plat.)
26) выходить из берегов(ἥ θάλαττα κυμαίνουσα ἐκβάλλει Arst.)
27) med. выводить на сушу, высаживать, выгружать(ἵππους Her.)
-
16 εκκοπτω
1) выбивать(ὀφθαλμόν Arph., Aeschin., Arst., Dem., Plut.; τὰ ἐδάφη τῶν νεῶν Plut.)
2) вырезывать, оперативно удалять3) отрезывать, отрубать(τέν δεξιὰν χεῖρα NT.)
4) вырубать, срубать(δένδρεα Her.; ἐλάας Thuc., Lys.; παράδεισον Xen.)
5) выламывать, взламывать(θύρας Lys.; πύλας Diod.)
6) разрушать, разорять(οἰκίας Polyb.; νήσους καὴ πόλεις Plut.)
7) ломать, разбирать(τὰ σκηνώματα Xen.)
8) отбивать, отражать(τὰς ἀκροβολίσεις Xen.)
9) сбрасывать, прогонять(τοὺς ἐπὴ τῷ λόφῳ, sc. πολεμίους Xen.)
10) истреблять, умерщвлять, убивать(ἄνδρας Her.; λῃστάς Dem.)
11) уничтожать, искоренять, подавлять(τέν αἰσθητικέν ἐνέργειαν Arst.; τὸ φίλαυτον ἑαυτῶν καὴ τέν οἴησιν Plut.)
ἥ θρασύτης μου ἐξεκέκοπτο Plat. — смелость моя пропала;ἐκκέκομμαι τέν φωνήν Luc. — у меня пропал голос12) соскабливать, стирать(τὸ ἐπὴ τῆς στήλης ὄνομα Arst.)
13) выбивать, чеканить(νόμισμα Diod.)
14) прогонять, нарушать(τὸν ὕπνον μερίμναις Plut.)
-
17 επαραρισκω
(aor. 1 ἐπῆρσα, pf. ἐπάρηρα, aor. 2 med. sync. ἐπάρμενος; для неперех. знач.: pf. ἐπάρηρα, ppf. ἐπαρήρειν)1) прилаживать, приделывать, прикреплять(θύρας σταθμοῖσιν Hom.)
2) быть прилаженным, укрепленным(μία κληῒς ἐπαρήρει Hom.)
ὅπλα ἐπάρμενα Hes. — прочные снасти:ἐπάρμενος βίος Hes. — заготовленные съестные припасы -
18 επικλειω
I[κλέος] восхвалять, прославлять, превозносить(τέν ἀοιδήν Hom.)
IIтж. med. закрывать, запирать(τι Arph.; med. τὰς θύρας Luc.)
; pass. закрываться (на шарнирах), смыкаться -
19 επιπακτοω
-
20 επιτιθημι
(fut. ἐπιθήσω, pf. ἐπιτέθεικα; med. ἐπιτίθεμαι; в знач. pass. употр. преимущ. ἐπίκειμαι)1) класть, ставить, расставлять(εἴδατα πολλά Hom.)
τέλος ἐπιθεῖναί τινι Hom. — положить конец чему-л.2) накладывать, взваливать(ἀσκοὺς ἐπὴ τῶν ὄνων Her.; βάρος τινί Xen.)
; погружать, грузить(νηυσί τι Hom.)
3) наваливать, наносить(φάκελον ξύλων Eur.)
4) возлагать(χεῖράς τινι Hom.)
5) возлагать на алтарь, приносить в жертву(μηρία Ἀπόλλωνι Hom.)
6) приставлять, придвигать(λίθον θύρῃσιν Hom.)
ἐπιτίθεσθαι πύλας τοῖς ὠσί Plat. — затыкать себе уши7) прикладывать(φάρμακον Hom.)
8) давать, выдавать, выплачивать(μισθόν τινι Polyb.)
9) водружать, воздвигать, ставить(στήλην ἐπὴ τὸ ἕρμα Her.)
10) надевать(καλύπτρην κεφαλῇ Hom.)
11) прилаживать, приделывать(κολλητὰς θύρας Hom.)
12) прилагать (что-л. к чему-л.)ἐ. ὄνομα Plat., Arst.; — давать имя, нарекать
13) налагать, накладывать(ζημίαν τινί Her.)
ἐ. τιμωρίαν ὑπέρ τινος Dem. — мстить за что-л.14) (пред)назначать, готовить(κακὸν μόρον τινί Hom.)
15) насылать(ἄλγεα Τρωσί Hom.)
16) добавлять, присоединять(ἕβδομον ἦμαρ Hom.)
; прибавлять(ἐτέων μάλα πολλά Hes.)
κολοφῶνα ἐ. τινί Plat. — завершать что-л.;πίστιν ἐ. Dem. — верить, доверять (досл. давать веру)17) вкладывать, внушать(ἄτην φρεσί τινι Hom.; ἐπιτίθεσθαι φόβον τινί Xen.)
18) (при)давать, даровать(κράτος τινί Hom.)
; доставлять(κῦδός τινι Hom.)
19) перен. склонять, благосклонно обращать(φρένα ἱεροῖσιν Hom.)
20) вручать, передавать(ἐπιστολήν τινι Dem.)
; отправлять, посылать(ἐς Αἴγυπτόν τι Hom.)
21) med. приступать, приниматься (за что-л)(γράφειν τι Isocr.)
ἐ. τῇ πείρᾳ Thuc. — делать попытку;δικαιοσύνην ἐπιθέμενος ἤσκεε Her. — (Дейок) принялся насаждать справедливость22) med. предаваться (чему-л.), посвящать себя(τοῖς πολιτικοῖς Plat.)
23) med. совершать нападение, нападать(τῇ Εὐβοίῃ Her.; τῷ δήμῳ Thuc.)
24) med. пытаться (захватить), стремиться25) med. возлагать (в виде поручения), приказывать(τινί τι Her.)
См. также в других словарях:
θυρᾶς — θυρᾶ̱ς , θυράζω thrust out of doors fut ind act 2nd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Θύρας — Θύρᾱς , Θύρευς masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύρας — θύρᾱς , θύρα door fem acc pl θύρᾱς , θύρα door fem gen sg (attic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύρα — Άνοιγμα των εξωτερικών ή των εσωτερικών τοίχων ενός κτιρίου ή ενός τείχους, που επιτρέπει τη διάβαση ανθρώπων ή οχημάτων και συνήθως κλείνεται με ένα ή περισσότερα θυρόφυλλα. Στην αρχαιότητα η θ. ήταν χώρος ιερός ή μαγικός, γι’ αυτό και οι θ. των … Dictionary of Greek
σταθμός — Όνομα έντεκα οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (81 κάτ., υψόμ. 90 μ.) στην επαρχία Νάουσας του νομού Ημαθίας. Υπάγεται διοικητικά στο δήμο Νάουσας. 2. Πεδινός οικισμός (8 κάτ., υψόμ. 105 μ.), στην επαρχία Λιβαδειάς του νομού Βοιωτίας. Υπάγεται… … Dictionary of Greek
οπισθόθολος — ο 1. θόλος που βρίσκεται πάνω από το άνοιγμα θύρας ή παραθύρου, που το καμπύλο τμήμα τής όψης του διαφέρει από το καμπύλο τμήμα τού βάθους 2. θόλος θύρας ή παραθύρου με τοξοειδές ανώφλι ο οποίος περιορίζει από πάνω την εύρυνση τής θύρας ή τού… … Dictionary of Greek
Codex Bezae — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Uncial 05 A sample of the Greek text from the Codex Bezae … Wikipedia
θύραζε — (Α) επίρρ. 1. έξω από την πόρτα 2. έξω, εκτός (α. «οἱ θύραζε» αυτοί που βρίσκονται έξω, οι εκτός β. «θύραζε τῶν νόμων» εκτός νόμου). [ΕΤΥΜΟΛ. < θύραζε < *θύρας δε < αιτ. πληθ. θύρας + δε (I)*] … Dictionary of Greek
καθρέφτης — Βλ. λ.κάτοπτρο. * * * και καθρέπτης και κατρέφτης, ο (Μ καθρέφτης και καθρέπτης) 1. κάτοπτρο 2. λεία επιφάνεια η οποία ανακλά εικόνες, μορφές κ.λπ. 3. υπόδειγμα, ομοίωμα νεοελλ. 1. κάθε λεία και καλογυαλισμένη επιφάνεια («θα γυαλίσετε τις μπότες… … Dictionary of Greek
ολμίσκος — ο (Α ὁλμίσκος) [όλμος] νεοελλ. μικρός όλμος αρχ. 1. η κοίλη σιδερένια υποδοχή στην οποία εισέρχεται η στρόφιγγα τής θύρας προκειμένου να ανοίξει ή να κλείσει («ἐπὶ τῆς κλεισμένης ἢ ἀνοιγομένης θύρας ὁ μὲν κατὰ τοῡ ὁλμίσκου βεβηκὼς στροφεὺς τῷ… … Dictionary of Greek
στροφαίος — αία, ον, Α 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον στροφέα τής θύρας 2. (ως προσωνυμία τού Ερμού) αυτός που στέκεται ως θυρωρός στους στροφείς τής πόρτας, ο προστάτης τής θύρας 3. μτφ. (για πρόσ.) εύστροφος, πανούργος. [ΕΤΥΜΟΛ. < στροφή + κατάλ … Dictionary of Greek