-
1 érudit
-
2 erudit
m vidi učenjak, poznavatelj -
3 erudio
ē-rudio, īvī u. iī, ītum, īre (rudis), entrohen = aufklären, unterrichten, lehren, ausbilden, abrichten, a) eine Pers., alqm, Cic. u.a.: iuvenes, Quint.: iuventutem, Cic.: tirones in ludo, Suet.: erudiri in scholis, Quint. – m. Ang. in betreff wessen? durch de m. Abl., tuae litterae, quae me erudiant (mir Aufklärung geben) de omni re publica, Cic. ep. 2, 12, 1. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., alqm in iure civili, Cic.: eruditus in litteris, Spart. – m. Ang. wodurch? (worin?) durch Abl., alqm primis litteris, Quint.: alqm omni disciplinā militari, Nep.: principum filios liberalibus studiis, Tac.: Lentulum cum ceteris artibus, quibus studuisti semper ipse, tum imprimis imitatione tui fac erudias, Cic.: er. iuventutem laboribus, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., filios omnibus artibus ad Graecorum disciplinam, Cic.: filios instituere atque erudire ad maiorum instituta, ad civitatis disciplinam, non ad tua flagitia, ad tuas turpitudines debuisti, Cic.: er. homines ad iustitiae opera, se ad iustitiam, Lact.: multitudo ad tolerandam rerum asperitatem diuturnis casibus erudita, Amm. – od. durch in u. Akk., in assentationem nimiam eruditi, gewöhnt an usw., Amm. 15, 8, 2. – m. dopp. Acc., alqm damnosas artes, Ov. met. 8, 215: alqm cursus, Val. Flacc. 2, 60: alqm leges praeceptaque fortia belli, Stat. Theb. 10, 507: ad erudiendum iustitiam inventutem, Augustin. de civ. dei 2, 7: im Passiv m. Acc. rei, nisi ut ex istis humana mens erudiretur naufragiorum casus, Sulp. Sev. epist. 1, 7: qui eodem in numero Graecas res eruditi erant, Gell. 2, 21, 3 (vgl. 19, 12, 9): sacrorum ritus eruditus, Amm. 23, 6, 33. – m. folg. indir. Fragesatz, quā possint arte capi, Ov. fast. 3, 294. – m. folg. Infin., Ov. fast. 3, 819 sq. Sil. 11, 350: u. so eruditus m. folg. Infin., Plin. 33, 149. Tac. Agr. 8. – m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 3. § 10. – absol., nam est difficile erudire, Varro: Athenas erudiendi gratiā (der Ausbildung wegen) missus, Iustin. – b) lebl. Objj.: liberalibus disciplinis singularis indolem iuvenis, Vell.: plasticen, ausbilden, vervollkommnen, Plin.: erudit admotas ipse capillus acus, gibt Haltung in sich, Ov. – m. ut u. Konj., oculos suos, ut fleant, Ov. rem. 690. – / Part. Perf. Pass. eroditus, Corp. inscr. Lat. 1, 1009.
-
4 savant
1. savɑ̃ adj1) gelehrt2) ( recherché) gelehrt, sachkundig, sehr bewandert, mots savants3) ( habile) geschickt, gewiegt, firm, gekonnt
2. savɑ̃(t) m (f - savante)Wissenschaftler-(in) m/f, Gelehrte(r) m/fsavantI Adjectif1 (érudit) gelehrt; Beispiel: être savant en histoire in Geschichte sehr bewandert sein; Beispiel: c'est trop savant pour moi das ist mir zu hochgestochen familier4 (dressé) dressiert -
5 erudio
ē-rudio, īvī u. iī, ītum, īre (rudis), entrohen = aufklären, unterrichten, lehren, ausbilden, abrichten, a) eine Pers., alqm, Cic. u.a.: iuvenes, Quint.: iuventutem, Cic.: tirones in ludo, Suet.: erudiri in scholis, Quint. – m. Ang. in betreff wessen? durch de m. Abl., tuae litterae, quae me erudiant (mir Aufklärung geben) de omni re publica, Cic. ep. 2, 12, 1. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., alqm in iure civili, Cic.: eruditus in litteris, Spart. – m. Ang. wodurch? (worin?) durch Abl., alqm primis litteris, Quint.: alqm omni disciplinā militari, Nep.: principum filios liberalibus studiis, Tac.: Lentulum cum ceteris artibus, quibus studuisti semper ipse, tum imprimis imitatione tui fac erudias, Cic.: er. iuventutem laboribus, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., filios omnibus artibus ad Graecorum disciplinam, Cic.: filios instituere atque erudire ad maiorum instituta, ad civitatis disciplinam, non ad tua flagitia, ad tuas turpitudines debuisti, Cic.: er. homines ad iustitiae opera, se ad iustitiam, Lact.: multitudo ad tolerandam rerum asperitatem diuturnis casibus erudita, Amm. – od. durch in u. Akk., in assentationem nimiam eruditi, gewöhnt an usw., Amm. 15, 8, 2. – m. dopp. Acc., alqm damnosas artes, Ov. met. 8, 215: alqm cursus, Val. Flacc. 2, 60: alqm leges praeceptaque fortia belli, Stat. Theb. 10, 507: ad erudiendum iustitiam in-————ventutem, Augustin. de civ. dei 2, 7: im Passiv m. Acc. rei, nisi ut ex istis humana mens erudiretur naufragiorum casus, Sulp. Sev. epist. 1, 7: qui eodem in numero Graecas res eruditi erant, Gell. 2, 21, 3 (vgl. 19, 12, 9): sacrorum ritus eruditus, Amm. 23, 6, 33. – m. folg. indir. Fragesatz, quā possint arte capi, Ov. fast. 3, 294. – m. folg. Infin., Ov. fast. 3, 819 sq. Sil. 11, 350: u. so eruditus m. folg. Infin., Plin. 33, 149. Tac. Agr. 8. – m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 3. § 10. – absol., nam est difficile erudire, Varro: Athenas erudiendi gratiā (der Ausbildung wegen) missus, Iustin. – b) lebl. Objj.: liberalibus disciplinis singularis indolem iuvenis, Vell.: plasticen, ausbilden, vervollkommnen, Plin.: erudit admotas ipse capillus acus, gibt Haltung in sich, Ov. – m. ut u. Konj., oculos suos, ut fleant, Ov. rem. 690. – ⇒ Part. Perf. Pass. eroditus, Corp. inscr. Lat. 1, 1009. -
6 erudizione
erudizioneerudizione [erudit'tsio:ne]sostantivo FemininGelehrtheit Feminin, Wissen neutroDizionario italiano-tedesco > erudizione
7 érudite
f (m - érudit)См. также в других словарях:
érudit — érudit, ite [ erydi, it ] adj. et n. • XIVe, repris XVIIIe; lat. eruditus, de erudire « dégrossir » 1 ♦ Qui a de l érudition. ⇒ cultivé, docte, instruit, lettré, savant. Un historien érudit. « Elle était lettrée, érudite, savante, compétente,… … Encyclopédie Universelle
érudit — érudit, ite (é ru di, di t ) adj. 1° Qui a beaucoup d érudition. Il est érudit et se connaît en inscriptions. • Avant de se rendre érudit, Se mettre au fait de la patrie, Savoir Paris avant Madrid, Savoir l Europe avant l Asie, Voilà le bon… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
erudit — ERUDÍT, Ă, erudiţi, te, adj. (Adesea substantivat) Care posedă cunoştinţe temeinice şi vaste în urma unor studii îndelungate; savant, învăţat. ♦ (Despre opere ştiinţifice) Care dovedeşte cunoştinţe vaste şi aprofundate. – Din fr. érudit, lat.… … Dicționar Român
Erudit — Érudit Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Érudit peut désigner : Un érudit, personne d une grande étendue de savoir Érudit, portail universitaire regroupant plusieurs revues… … Wikipédia en Français
erùdīt — m 〈G erudíta〉 onaj koji raspolaže erudicijom, onaj koji ima erudiciju … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
erudit — erùdīt m <G erudíta> DEFINICIJA onaj koji raspolaže erudicijom, onaj koji ima erudiciju ETIMOLOGIJA vidi erudicija … Hrvatski jezični portal
ÉRUDIT — ITE. adj. Qui a beaucoup d érudition. Un homme érudit. On dit dans un sens analogue, Un ouvrage érudit. Il s emploie aussi substantivement. C est un érudit, un de nos érudits … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
Érudit — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Érudit peut désigner : Un érudit, personne d une grande étendue de savoir Érudit, portail universitaire regroupant plusieurs revues universitaires… … Wikipédia en Français
erudít — a m (ȋ) knjiž. kdor ima obsežno in poglobljeno znanje s kakega področja: bil je velik erudit in esejist … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Erudit — eruditas statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Labai apsiskaitęs, išprusęs, daug žinių turintis žmogus. kilmė lot. eruditus – apsišvietęs, mokytas atitikmenys: angl. erudite vok. Erudit, m rus. эрудит … Sporto terminų žodynas
Erudit (edition) — Érudit (édition) Pour les articles homonymes, voir Érudit. Érudit est un organisme sans but lucratif québécois dont la mission principale est la diffusion et la promotion des résultats de la recherche savante en sciences humaines et sociales bien … Wikipédia en Français