-
1 εντολη
ἥ [ἐντέλλω]1) поручение, указание, приказание Pind., Trag., Her., Xen., Plat., Dem., Arst.ἀπ΄ ἐντολῆς Luc. — по поручению
2) наставление, заповедь NT. -
2 εντολή
εντολή ηзаповедь, завет;ΦΡ.Δέκα Εντολές οι Десять Заповедей – закон, данный Богом Израильтянам в лице Моисея на горе Синай. Содержится в Ветхом Завете в книгах Исход и Второзаконие (5, 6-21)Этим.дргр. < εντέλλω «предлагать, приказывать»* -
3 εντολή
η1) поручение; миссия;δίδω ( — или παρέχω) εντολή σε κάποιον — давать кому-л. поручение;
αναθέτω σε κάποιον εντολή — возлагать на кого-л. миссию, дать кому-л. полномочия;
με εντολή μου — по моему поручению;
2) приказ, распоряжение; директива, предписание; указание;κατ' εντολήν ( — или απ' εντολής) — по приказу, по распоряжению, по указанию;
3) наказ;η εντολή των εκλογέων — наказ избирателей;
εκτελώ την εντολή τού πατέρα — выполнить отцовский наказ;
4) мандат;5) завет, заповедь; 6) опека (в международном праве) -
4 ἐντολή
ἡ ἐντολή заповедь -
5 ἐντολή
{сущ., 71}заповедь, приказание, наставление, постановление, указание.Ссылки: Мф. 5:19; 15:3, 6; 19:17; 22:36, 38, 40; Мк. 7:8, 9; 10:5, 19; 12:28-31; Лк. 1:6; 15:29; 18:20; 23:56; Ин. 10:18; 11:57; 12:49, 50; 13:34; 14:15, 21; 15:10, 12; Деян. 17:15; Рим. 7:8-13; 13:9; 1Кор. 7:19; 14:37; Еф. 2:15; 6:2; Кол. 4:10; 1Тим. 6:14; Тит. 1:14; Евр. 7:5, 16, 18; 9:19; 2Пет. 2:21; 3:2; 1Ин. 2:3, 4, 7, 8; 3:22-24; 4:21; 5:2, 3; 2Ин. 1:4-6; Откр. 12:17; 14:12; 22:14. LXX: 4687 (הָוצְמִ), 6490 (םידִוּקּפִּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἐντολή
-
6 εντολή
{сущ., 71}заповедь, приказание, наставление, постановление, указание.Ссылки: Мф. 5:19; 15:3, 6; 19:17; 22:36, 38, 40; Мк. 7:8, 9; 10:5, 19; 12:28-31; Лк. 1:6; 15:29; 18:20; 23:56; Ин. 10:18; 11:57; 12:49, 50; 13:34; 14:15, 21; 15:10, 12; Деян. 17:15; Рим. 7:8-13; 13:9; 1Кор. 7:19; 14:37; Еф. 2:15; 6:2; Кол. 4:10; 1Тим. 6:14; Тит. 1:14; Евр. 7:5, 16, 18; 9:19; 2Пет. 2:21; 3:2; 1Ин. 2:3, 4, 7, 8; 3:22-24; 4:21; 5:2, 3; 2Ин. 1:4-6; Откр. 12:17; 14:12; 22:14. LXX: 4687 (הָוצְמִ), 6490 (םידִוּקּפִּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > εντολή
-
7 ἐντολὴ
заповедьἐντολήΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐντολὴ
-
8 ἐντολή
заповедьἐντολὴΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐντολή
-
9 ἐντολή
заповедь, приказание, наставление, постановление, указание; LXX: (מִצְוָה), (פִּקּוּדִים).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐντολή
-
10 εντολή
[эндоли] ουσ θ поручение, приказ, директива. -
11 κατηγορηματικός
η, ό[ν]1) категорический; категоричный; решительный;κατηγορηματική εντολή — приказание в категорической форме;
2) грам, являющийся сказуемым;κατηγορηματική μετοχή — деепричастие в роли сказуемого
-
12 λευκόν
τό1) белизна;τό λευκόν τού χιονιού — белизна снега;
2) перен. чистота, незапятнанность;τό λευκόν τού χαρακτήρος — безупречность характера;
3) белок;λευκόν του ωού — белок яйца;
του οφθαλμού — белок глаза;§ λευκόν του μολύβδου — свинцовые белила;
εντολή εν λευκώ — карт-бланш;
πίστωσις εις λευκόν — бланковый кредит, кредит без обеспечения;
υπογράψω εν λευκώ — а) выдавать (чек, вексель и т. п.) на предъявителя; — б) полностью доверять
-
13 προφορικός
-
14 δεκάλογος
δεκάλογος οдесять заповедей, данных Богом пророку Моисею, см. εντολήЭтим.< δέκα + λόγος «десять + слово»* -
15 1785
{сущ., 71}заповедь, приказание, наставление, постановление, указание.Ссылки: Мф. 5:19; 15:3, 6; 19:17; 22:36, 38, 40; Мк. 7:8, 9; 10:5, 19; 12:28-31; Лк. 1:6; 15:29; 18:20; 23:56; Ин. 10:18; 11:57; 12:49, 50; 13:34; 14:15, 21; 15:10, 12; Деян. 17:15; Рим. 7:8-13; 13:9; 1Кор. 7:19; 14:37; Еф. 2:15; 6:2; Кол. 4:10; 1Тим. 6:14; Тит. 1:14; Евр. 7:5, 16, 18; 9:19; 2Пет. 2:21; 3:2; 1Ин. 2:3, 4, 7, 8; 3:22-24; 4:21; 5:2, 3; 2Ин. 1:4-6; Откр. 12:17; 14:12; 22:14. LXX: 4687 (הָוצְמִ), 6490 (םידִוּקּפִּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 1785
См. также в других словарях:
ἐντολή — injunction fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εντολή — η 1. προσταγή, διαταγή, παραγγελία. 2. (εκκλησ.), η παραγγελία από το Θεό: Οι δέκα εντολές. 3. εξουσιοδότηση, πληρεξουσιότητα, δικαιοδοσία: Υπογράφει τα έγγραφα με εντολή του νομάρχη. 4. (νομ.), σύμβαση, με την οποία ο εντολοδόχος υποχρεώνεται να … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
εντολή — Σύμβαση, που ρυθμίζει κυρίως ο Αστικός Κώδικας αλλά αναπτύσσεται ιδιότυπα στο εμπορικό δίκαιο (εμπορικός αντιπρόσωπος). Ο χαρακτήρας της είναι προσωπικός και εμπιστευτικός. Ο εντολοδόχος υποχρεώνεται να διεξάγει την υπόθεση που του αναθέτει ο… … Dictionary of Greek
ἐντολῇ — ἐντολῆι , ἐντολεύς agent masc dat sg (epic ionic) ἐντολή injunction fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διαταγή — Εντολή, προσταγή· επίσης το έγγραφο στο οποίο αναγράφεται η διαταγή. δ. πληρωμής (Νομ.). Όταν πρόκειται για χρηματικές απαιτήσεις που αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο, μπορεί να ζητηθεί από τον δικαστή η έκδοση δ. πληρωμής με… … Dictionary of Greek
ἐντολαῖς — ἐντολή injunction fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντολαί — ἐντολή injunction fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντολήν — ἐντολή injunction fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐντολῶν — ἐντολή injunction fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιταγή — Πιστωτικός τίτλος με ασαφή ιστορική καταγωγή που γνώρισε ευρεία διάδοση από τις αρχές του 18ου αι. στη Μεγάλη Βρετανία, όταν απαγορεύτηκε στα πιστωτικά ιδρύματα να εκδίδουν τραπεζογραμμάτια και παραχωρήθηκε το δικαίωμα της έκδοσης χαρτονομίσματος … Dictionary of Greek
Ισραήλ — I Επίσημη ονομασία: Κράτος του Ισραήλ Έκταση: 20.770 τ. χλμ. Πληθυσμός: 6.029.529 (2002) Πρωτεύουσα: Ιερουσαλήμ (622.091 κάτ. το 1997) *Σημ.: Η Ιερουσαλήμ ανακηρύχθηκε μονομερώς από το Ισραήλ πρωτεύουσα το 1982, στη θέση του Τελ Αβίβ, χωρίς όμως… … Dictionary of Greek