-
1 εκπιπτω
1) выпадать, спадать, падать(χειρός τινι, δίφρου Hom.; ἀντύγων ἄπο Eur.; ἐκ τοῦ τρήματος Arph.; ὀδόντες ἐκπίπτουσιν Arst.)
αἱ ἀπὸ τοῦ κέντρου γραμμαὴ κατὰ κῶνον ἐκπίπτουσαι Arst. — линии, расходящиеся конусом из центра2) быть выбрасываемым (на берег волнами)(Hom. - in tmesi; εἰς γῆν τένδε Eur.; πρὸς τέν χώραν Plat.)
ἐξέπεσεν ἐς τὸν Ναυπακτίων λιμένα Thuc. — (тело Тимократа) прибило волнами к Навпактийскому порту;οἱ ἐκπίπτοντες Xen. — (потерпевшие кораблекрушение и) выброшенные на берег3) капать, выделяться4) отпадать, отклоняться(ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματός τινος Plat.)
5) воен. делать вылазку, идти в наступление, нападать(οἱ πολέμιοι ἐκπίπτοντες Her., Xen. - ср. 13; ἐκπεσόντες ξίφη ἔχοντες Xen.; εἰς τὰς εὐρυχωρίας ἐκπεσεῖν Polyb.)
ἐξέπεσε διώκων Plut. — он бросился в погоню6) устремляться, выбегать(τῆς ἀγορᾶς δρόμῳ Plut.)
7) убегать(Ἀθήναζε Thuc.; πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους Xen.)
8) прорыватьсяἡ ἀκουσίως ἐκπίπτουσα φωνή Plut. — невольно сорвавшееся слово
9) терпеть неудачу(τραγῳδία ἐκπίπτει Arst.; ἐκπίπτοντες ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντες Luc.)
ἐκπεσὼν οἰχήσεται Plat. — ему предстоит провал;ἐξέπεσε τοῦ δράματος Plut. — его драма провалилась;ἐκπέπτωκεν ὅ λόγος NT. — слово не сбылось10) впадать, оказыватьсяεἰς λήθην τινὸς ἐκπεσεῖν Aeschin. — забыть о чем-л.;
εἴς τινα παροινίαν ἐκπεσεῖν Plut. — впасть в некое состояние опьянения11) лишаться власти, быть свергаемым(πρός τινος Aesch., Soph.)
12) быть лишаемым, лишаться(τυραννίδος Aesch.; τῆς φιλίας τινός Plut.)
ἐκπεπτωκὼς ἐκ τῶν ἐόντων Her. — потерявший состояние, впавший в нищету;ἀπὸ τῶν ὑπαρχουσῶν ἐλπίδων ἐ. Thuc. — лишиться своих надежд;ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς δόξης Isocr. — лишиться (былой) славы;τοῦ φρονεῖν ἐ. Plut. — терять рассудок;τοῦ θράσους ἐκπεσεῖν Plut. — пасть духом;ἐκπεσεῖν τοῦ λόγου Aeschin. — сбиться в речи13) изгоняться(ὑπό τινος Her., Thuc.; ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐκπίπτοντες Thuc.; τῶν οἰκιῶν ἐκπεπτωκότες Xen.; τῆς πατρίδος Plut.)
οἱ ἐκπεσόντες Thuc. и οἱ ἐκπεπτωκότες Plut. — изгнанники;ἐκπεσεῖν τῆς βουλῆς Plut. — быть исключенным из сената;τῶν πολεμίων ἐκπεσόντων Plut. — после изгнания неприятеля (ср. 5)14) распространяться, становиться известнымἐκπεσεῖν εἰς ἀνθρώπους Plat. — стать достоянием людей, т.е. общеизвестным;
φωνέ ἐξ ἄλσους ἐξέπεσε Plut. — из рощи раздался голос15) (об оракулах и т.п.) даваться, объявляться(οἱ νῦν ἐκπίπτοντες χρησμοί Luc.; ἐκπίπτει χρησμὸς ποιεῖν τι Diog.L.)
ταύτης τῆς ἀποκρίσεως ἐκπεσούσης Polyb. — когда был объявлен этот ответ16) переходить, превращаться(ἥ στάσις φιλία - v. l. ἐς φιλίαν - ἐξεπεπτώκει Thuc.; εἰς ἀλλότριον εἶδος Plat.)
-
2 εκπίπτω
(αόρ. (ε)ξέπεσα) 1. αμετ.1) выпадать; падать вниз; 2) перен. приходить в упадок; 3) лишаться (чина, должности и т. п.); терять (право);εκπίπτ του βαθμού μου — лишаться чина;
εκπίπτω του δικαιώματος — терять право;
4) падать (в чьём-л. мнении), терять репутацию;εκπίπτω εν τη κοινή συνειδήσει — пасть в глазах общества;
η υπόληψη του εξέπεσε πολύ его репутация сильно пошатнулась;5) падать, снижаться (о цене); τα σταφύλια εξέπεσαν цены на виноград снизились; 6) разоряться, беднеть; από τον πόλεμο πολλοί πλούτισαν και πολλοί εξέπεσαν на войне многие разбогатели и многие разорились; 7) мор. дрейфовать; 8) отпадать, исключаться;η εκδοχή αυτή τώρα εκπίπτει — этот вариант теперь исключается;
9) деградировать, морально пасть;2. μετ. снижать цену, уценить; делать скидку; μου 'ξέπεσε χίλιες δραχμές από το λογαριασμό он сбавил цену на тысячу драхм;εκπίπτομαι — снижаться (о цене)
-
3 ἐκπίπτω
{с.гл., 14}выпадать, падать, ниспадать, спадать, упадать, отпадать (Мк. 13:25; Деян. 12:7; 27:17, 26, 29, 32; Рим. 9:6; 1Кор. 13:8; Гал. 5:4; Иак. 1:11; 1Пет. 1:24; 2Пет. 3:17; Откр. 2:5).*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἐκπίπτω
-
4 εκπίπτω
{с.гл., 14}выпадать, падать, ниспадать, спадать, упадать, отпадать (Мк. 13:25; Деян. 12:7; 27:17, 26, 29, 32; Рим. 9:6; 1Кор. 13:8; Гал. 5:4; Иак. 1:11; 1Пет. 1:24; 2Пет. 3:17; Откр. 2:5).*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > εκπίπτω
-
5 ἐκπίπτω
выпадать, падать, ниспадать, спадать, упадать, отпадать.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐκπίπτω
-
6 ἐκπίπτω
ἐκ|πίπτω ['выпадать'] 1. делать вылазку против врага; 2. (о реках) впадать; 3. отклоняться от своего пути; 4. быть выброшенным, изгнанным -
7 εκπεπτωκα
-
8 εκπεσε
-
9 εκπιτνω
-
10 εξεπεσον
-
11 διεκπιπτω
(aor. 2 διεξέπεσον)1) падать сквозь, проваливаться(τῶν στενοτέρων πόρων Plut.)
2) выходить, прорываться3) убегать, ускользать(κρύφα Plut.; εἰς Θήβας Diod.)
-
12 ξυνεκπιπτω
1) вместе выпадать, падать вниз(διὰ τῶν πόρων Plut.)
ἀστραπαὴ συνεξέπιπτον Plut. — сверкали молнии2) ( о жребии) одновременно выпадать3) отпадать, отрываться(ἐκ τῶν ῥιζῶν Plat.)
4) одновременно терпеть провал Luc.5) вместе появляться, одновременно возникать6) совпадать, сходиться, соглашатьсяοἱ πολλοὴ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες Her. — большинство высказалось за выбор Фемистокла7) вместе устремляться, прорываться, врываться8) вместе быть в изгнании(τινί Plut.)
9) вместе пропадать, исчезать(τινί Plut., Luc.)
-
13 παρεκπιπτω
-
14 προεκπιπτω
приходиться или случаться раньшеπ. εἰς γένεσιν Plut. — возникать раньше;
φήμη προεκπεσοῦσα Plut. — опередивший (события) слух -
15 συνεκπιπτω
1) вместе выпадать, падать вниз(διὰ τῶν πόρων Plut.)
ἀστραπαὴ συνεξέπιπτον Plut. — сверкали молнии2) ( о жребии) одновременно выпадать3) отпадать, отрываться(ἐκ τῶν ῥιζῶν Plat.)
4) одновременно терпеть провал Luc.5) вместе появляться, одновременно возникать6) совпадать, сходиться, соглашатьсяοἱ πολλοὴ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες Her. — большинство высказалось за выбор Фемистокла7) вместе устремляться, прорываться, врываться8) вместе быть в изгнании(τινί Plut.)
9) вместе пропадать, исчезать(τινί Plut., Luc.)
-
16 υπερεκπιπτω
падать дальше цели, выходить за пределы, превосходить, превышать(τῶν δέκα ὑπερεκπεσεῖν Plut.)
εἰς τοσοῦτον ὑπερεξέπεσεν, ὥστε … Luc. — он до такой степени увлекся, что …;ὑ. εἰς μακρὰς διεξόδους Sext. — делать длинные отступления (от темы) -
17 εξέπεσα
αόρ. от εκπίπτω -
18 1601
{с.гл., 14}выпадать, падать, ниспадать, спадать, упадать, отпадать (Мк. 13:25; Деян. 12:7; 27:17, 26, 29, 32; Рим. 9:6; 1Кор. 13:8; Гал. 5:4; Иак. 1:11; 1Пет. 1:24; 2Пет. 3:17; Откр. 2:5).*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 1601
См. также в других словарях:
εκπίπτω — εκπίπτω, εξέπεσα βλ. πίν. 141 Σημειώσεις: εκπίπτω : μόνο ως αμετάβατο, π.χ. οι φόροι εκπίπτουν. Η χρησιμοποίηση του ρ. ως μεταβατικού (εκπίπτω κάτι) είναι λαθεμένη … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
εκπίπτω — (AM ἐκπίπτω, Α και ἐκπίτνω) χάνω την αξία ή το αξίωμά μου (α. «εξέπεσε από τον θρόνο» β. «ἐκ πολλῶν τε καὶ εὐδαιμόνων ἐκπεσὼν ἐς πτωχηΐην ἀπῑκται», Ηρόδ.) νεοελλ. 1. χάνω την αγοραστική μου αξία, μειώνομαι, υποτιμώμαι («η αξία τού νομίσματος… … Dictionary of Greek
ἐκπίπτω — ἐκπί̱πτω , ἐκπίτνω pres subj act 1st sg ἐκπί̱πτω , ἐκπίτνω pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νεύω — (ΑΜ νεύω) 1. κλίνω το κεφάλι προς τα εμπρός και κάτω, σκύβω ελαφρά 2. κάνω νεύμα με το κεφάλι, με τα μάτια, με τα χείλη ή με τα χέρια για να δείξω συναίνεση, αποδοχή, έγκριση ή άρνηση, αποτροπή, απαγόρευση ή, απλώς, για συνεννόηση σχετικά με… … Dictionary of Greek
παρεκπίπτω — Α [εκπίπτω] 1. πέφτω έξω, γίνομαι επικλινής, παρεκκλίνω 2. (για λέξη) εκπίπτω κατά τύχη, μένω έξω 3. ορμώ σε κάτι («οὐ δυνάμενοι εἰς τὴν πόλιν παρεκπεσεῑν», Φίλ. Βελοπ.) … Dictionary of Greek
διεκπίπτω — (Μ διεκπίπτω) [εκπίπτω] μσν. νεοελλ. (για παροιμίες, φράσεις, λέξεις κ.λπ.) παίρνω άλλη σημασία, διαμορφώνομαι αρχ. 1. εξέρχομαι, ξεφεύγω μέσα από κάτι 2. διαφεύγω, ξεφεύγω 3. αφιδρώνω 4. καταφεύγω («φυγεῑν ἐκ Κορίνθου καὶ διεκπεσεῑν εἰς Θήβας»)… … Dictionary of Greek
εκπίτνω — ἐκπίτνω (Α) βλ. εκπίπτω … Dictionary of Greek
κατέρχομαι — (AM κατέρχομαι) 1. πορεύομαι προς τα κάτω, έρχομαι κάτω, κατεβαίνω, κατευθύνομαι από ψηλότερη θέση σε χαμηλότερη (α. «ο παγετώνας κατέρχεται αργά» β. «πάντες δ Ούλύμποιο κατήλθομεν», Ομ. Ιλ. γ. «οὔπω κατῆλθον αὖθις... εἰς Ἅιδου», Ευρ.) 2.… … Dictionary of Greek
πίπτω — ΝΜΑ και αιολ. τ. πίσσω Α ρίχνω τον εαυτό μου κάτω, πέφτω (α. «αὐτὸν πρηνέα δὸς πεσέειν», Ομ. Ιλ. β. «βάρβαροι γυναῑκες, οὕτως ἐκπεπληγμέναι φόβῳ πρὸς πέδῳ πεπτώκατ », Ευρ). νεοελλ. (η μτχ. αρσ. πληθ. αόρ. ως ουσ.) οι πεσόντες οι νεκροί σε πεδία… … Dictionary of Greek
προεκπίπτω — Α 1. προηγούμαι, προπορεύομαι 2. (για όργανα τού σώματος) παθαίνω πρόπτωση («τὸ αἰδοῑον προεκπίπτοι», Ιππιατρ.) 3. βγαίνω από τα όρια, ξεπερνώ το μέτρο 4. διαδίδομαι, κοινολογούμαι προηγουμένως («λαλιά δὲ καὶ φήμη προεκπεσοῡσα πλήθος ἀνθρώπων… … Dictionary of Greek
προσεκπίπτω — Α [ἐκπίπτω] 1. (για τα νεύρα και τις σάρκες) μαραίνομαι, νεκρώνομαι («τῶν νεύρων προσεκπεσουμένων», Ιπποκρ.) 2. μτφ. περιέρχομαι σε μια κατάσταση, καταντώ («μυθῶδες τὸ πλάσμα καὶ εἰς πᾶν προσεκπῑπτον τὸ ἀδύνατον», Λογγίν.) … Dictionary of Greek