-
1 пудыратылше
Г. пыдыра́тылшы1. прич. от пудыратылаш.2. в знач. сущ. возмутитель; тот, кто поднимает мятеж, восстание. Калыкым пудыратылше-влак Пекшик ялын ик пӧртышкыжӧ чумыргышт. «Ончыко». Возмутители народа собрались в одном из домов деревни Пекшик.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > пудыратылше
-
2 пудыратылше
возмутитель.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > пудыратылше