-
1 σπλάγχνα
τὰ σπλάγχνα внутренности, нутро; христ. утроба как вместилище сострадания (→ благоутробие - милосердие) -
2 σπλάγχνα
внутренностивнутренностейΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σπλάγχνα
-
3 θερμαινω
(aor. ἐθέρμηνα и поздн. ἐθέρμᾱνα)1) греть, нагревать(θερμὰ λοετρά Hom.; φλογί τι Aesch.; χθόνα Eur.; θερμαίνεται ἥ γῆ ὑπὸ τοῦ ἡλίου Arst.)
θερμαίνεσθαι πρὸς τὸ φῶς NT. — греться у огня2) разогревать, раскалять(τὸν μοχλόν Hom.)
3) сушить, высушивать(θερμαινόμεναι αἱ ῥίζαι Xen.)
4) согревать, разгорячать(σπλάγχνα ποτῷ Eur.)
5) волновать, возбуждать(σπλάγχνα κότῳ Arph.; χαρᾷ καρδίαν Eur.; νοὸν φιλότητι Pind.)
θερμαίνεσθαι κεναῖσιν ἐλπίσιν Soph. — быть взволнованным пустыми надеждами -
4 αναπειρω
поэт. ἀμπείρω (aor. ἀνέπειρα, aor. 2 pass. ἀνεπάρην; part. aor. ἀμπείρας, part. pf. pass. ἀμπεπαρμένος) прокалывать, пронзать(τινά Her.)
ἐπὴ ξύλου ἀναπείρας Her. — посаженный на кол; -
5 εντερον
τό1) кишка(οἰός Hom.)
; преимущ. pl. кишки, кишечник(ἔντερα καὴ σπλάγχνα Aesch.; κοιλία καὴ ἔντερα Arst.)
2) чрево, матка(τὸ ἐμβρυοδόχον ἔ. Luc.)
3) внутренность, сердцевина, ядро (sc. τοῦ καρποῦ Anth.)4) червьἔντερα γῆς Arst. — земляные черви
-
6 εξαμαω
1) скашивать, сжинать, убирать(θέρος Aesch., Eur., Plut., med. Plut.)
2) вырывать(τὰ ἔντερα Arph.; med. τὰ σπλάγχνα Eur.)
γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος Soph. — чей род в корне пресечен -
7 Ηφαιστος
дор. Ἅφαιστος, эол. Ἄφαιστος (ᾱ) ὅ1) Гефест (лат. Vulcanus, сын Зевса и Геры, бог огня - φλὸξ Ἡφαίστοιο Hom. - и кузнечного мастерства; его эпитеты у Hom.: κλυτοτέχνης «прославленный мастер», κλυτοέργος «славный работник», χαλκεύς «медник», περικλυτός «знаменитый (своим искусством)», πολύφρων и πολύμητις «замечательно искусный»; он хотя и ἀμφιγῠήεις «с могучими руками», но χωλός и κυλλοποδίων «хромоногий», а потому ἠπεδανός «слабый»; его жена - Харита в Илиаде, но Афродита в Одиссее; на Олимпе он имеет свою мастерскую и служит также виночерпием Зевса; на земле его излюбленное местопребывание - о-в Лемнос с вулканом Μόσυχλος)2) перен. пламя, огоньσπλάγχνα ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο Hom. — нанизанные (на вертела) внутренности (ахейцы) держали над огнем;
πρὴν στεφάνωμα πύργων Ἥφαιστον ἑλεῖν Soph. — прежде чем пламя охватило верхушки башен -
8 θυληματα
-
9 κελαινοομαι
становиться черным, чернеть, т.е. наполняться ужасом -
10 κλειω
Iстароатт. κλῄω и κληΐω (fut. κλείσω - дор. κλαξῶ; pass.: fut. κλεισθήσομαι, aor. ἐκλεὴσθην, pf. κέκλειμαι и κέκλεισμαι)1) запирагь(θύρας Hom. и θύραν NT.; πηκτὰ δωμάτων Arph.; πύλας Eur.)
κλεῖσαι τὰ σπλάγχνα αὑτοῦ ἀπό τινος NT. — быть глухим к чьим-л. страданиям2) запирать, блокировать(Βόσπορον μέγαν Aesch.; τοὺς ἔσπλους ταῖς ναυσίν Thuc.)
3) (о запоре, задвижке) закладывать, задвигать(ὀχῆας Hom.)
4) ограждать, защищать, укреплять(πόλιν πύργων μηχανῇ Aesch.)
5) закрывать, смыкать(βλέφαρον Soph.; στόμα Eur.)
6) связывать, сковывать(χέρας βρόχοισι, ὅρκοις κεκλῄμεθα Eur.)
IIэп. - κλέω -
11 ματαζω
-
12 μιστυλλω
1) ( о мясе) рассекать, разрубать(σπλάγχνα Hom.)
2) разделять, расчленятьδρόμον φαεθοντίδος αἴγλης μ. Anth. — делить на части путь солнечного сияния, т.е. наносить деления на диск солнечных часов
-
13 μονοφυης
ион. μουνοφυής 2представляющий собой один кусок, не составной, сплошной(ὀδόντες Her.; σπλάγχνα Arst.)
-
14 οικτιρμος
ὁ (тж. σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ - v. l. οἰκτιρμῶν NT.) сочувствие, сострадание, жалость Pind., NT. -
15 πνιγω
(ῑ) (fut. πνίξω и πνίξομαι, aor. ἔπνιξα; pass.: fut. 2 πνῐγήσομαι, aor. 2 ἐπνίγην с ῐ, pf. πέπνιγμαι)1) вызывать удушье, душить(τινά Plat. etc.)
ὅταν τὸ ὕδωρ πνίγῃ, τί δεῖ ἐπιπίνειν ; погов. Arst. — если вода причиняет удушье, что же (тогда) пить?;ἐπεὴ πνίγει impers. Arst. — когда стоит душная погода;ἐπνιγόμην τὰ σπλάγχνα Arph. — я весь задыхался (от нетерпения);ἐπνίγετο ὅστις νεῖν μέ ἐτύγχανεν ἐπιστάμενος Xen. — захлебывался всякий, кто не умел плавать3) кулин. тушить или поджаривать(τέν βύβλον ἐν κλιβάνῳ Her.; ἐν λοπάδι τι Arph.)
4) мучить, терзатьὃ δὲ μάλιστά με πνίγει (v. l. ἀποπνίγει), τοῦτ΄ ἐστίν Luc. — больше же всего мучает меня вот что
-
16 σπλαγχνον
τό (преимущ. pl.)1) анат. внутренность (главным образом сердце, легкие, печень и почки, на которых совершались гадания и которые съедались участниками жертвенного пира) Hom., Her., Aesch., Arph., Arst.2) материнская утроба; чревоὑπὸ σπλάγχνων ἐλθεῖν Pind. — родиться на свет, τῶν σῶν ἐκ σπλάγχνων εἷς Soph. твое дитя
3) перен. сердце, душа(σ. τινὸς ἐκμαθεῖν Eur.)
μομφὰς ὑπὸ σπλάγχνοις ἔχειν Eur. — таить в душе упреки;σπλάγχνα ἐλέους NT. — сердечная жалость, милосердие
См. также в других словарях:
σπλάγχνα — τα, Ν βλ. σπλάγχνο … Dictionary of Greek
σπλάγχνα — σπλάγχνον inward parts neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σπλάγχν' — σπλάγχνα , σπλάγχνον inward parts neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σπλάγχνο — το / σπλάγχνον, ΝΜΑ, και σπλάχνο Ν και σπλάγχανον Α 1. συν. στον πληθ. τα σπλάγχνα α) τα όργανα τού σώματος που βρίσκονται μέσα στις μεγάλες κοιλότητες τού οργανισμού, στην κρανιακή, στη θωρακική, στην κοιλιακή και στην πυελική β) τα σωθικά,… … Dictionary of Greek
σπλαγχνικός — ή, ό / σπλαγχνικός, ή, όν, ΝΜΑ, και σπλαχνικός Ν [σπλά(γ)χνο(ν)] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στα σπλάγχνα (α. «σπλαγχνική αντίδραση» β. «σπλαγχνικὰ φάρμακα», Διοσκ.) νεοελλ. 1. ευσπλαγχνικός, οικτίρμονας («σπλαχνικός πατέρας») 2. (για λόγους)… … Dictionary of Greek
εντόσθιος — (AM ἐντόσθιος, ον) (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα εντόσθια 1. τα σπλάγχνα που βρίσκονται μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα τού ανθρώπου ή τών ζώων, σωθικά 2. (ειδ.) τα σπλάγχνα αρνιού ή η κοιλιά, το συκώτι και η καρδιά τών πουλιών που τρώγονται 3. μτφ. τα … Dictionary of Greek
μεγαλόσπλαγχνος — μεγαλόσπλαγχνος, ον (Α) 1. αυτός που έχει μεγάλο το υπογάστριο 2. αυτός που έχει μεγάλα σπλάγχνα 3. αυτός που προκαλεί εξόγκωση στα σπλάγχνα («οἶνος μεγαλόσπλαγχνος σπληνὸς καὶ ἥπατος», Ιπποκρ.) 4. μεγαλόψυχος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο) * + σπλάγχνα … Dictionary of Greek
σπλαγχνεύω — Α [σπλάγχνα] 1. τρώω τα σπλάγχνα τού σφαγίου μετά από τη θυσία («ἐπὴν... λύπῇ θύοντας καὶ σπλαγχνεύειν ἐπιθυμῇ», Αριστοφ.) 2. μαντεύω από τα σπλάγχνα τών σφαγίων («ἐσπλάγχνευον ἀναφθεγγόμεναι νίκην τοῑς οἰκείοις», Στράβ.) 3. (το παθ.)… … Dictionary of Greek
VISCERA — Graece σπλάγχνα, Veteribus proprie, quidquid inter cutem et ossa, seu quidquid sub corio est, ut ait Servius, ad illud l. 1. Aen. v. 215 Tergora diripiunt costis, et Viscera nudant. Unde visceratio, ἡ κρεωδαισία, de qua postea: et viscera membra… … Hofmann J. Lexicon universale
επίπλοον — και επίπλουν, το ή επίπλοος και επίπλους, ο (Α ἐπίπλοον και ἐπίπλουν ή ἐπίπλοος και ἐπίπλους) ανατ. το δέρτρον*. ο λιπώδης υμένας που καλύπτει την κοιλιά και τα σπλάγχνα, κν. σκέπη, μπόλια, τσίπα νεοελλ. ονομασία τών διπλώσεων τού περιτοναίου που … Dictionary of Greek
μικρόσπλαγχνος — μικρόσπλαγχνος, ον (Α) αυτός που έχει μικρά σπλάγχνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μικρ(ο) * + σπλάγχνα (πρβλ. εύ σπλαγχνος)] … Dictionary of Greek