-
1 πρεσβύτερος
πρεσβύτερος, -η, -ο ο1) старший;2) ο пресвитер, священник – древнейшее каноническое название второй степени христианского таинства священства (другие две степени – дьякон, епископ).Этим.дргр. < πρέσβυς «старший, уважаемый, старейшина» < πρες «впереди, до». Изначально слово означало человека старшего по возрасту и поэтому более значительного. Термин получил особое широкое распространение в первые века христианства. Относился к членам иудейского священства (Синедриона) и к опытным мужам первых христианских церквей, которые иначе назывались и епископами (см. επίσκοπος). Позже слова επίσκοπος «епископ» и πρεσβύτερος «пресвитер» стали различаться по их употреблению в значении различных степеней священстваΗ εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > πρεσβύτερος
-
2 πρεσβυτερος
I3IIὅ1) старец NT.2) старейшина NT.3) предок(ἥ παράδοσις τῶν πρεσβυτέρων NT.)
-
3 πρεσβύτερος
πρεσβύτερος, α, оν superl. πρεσβύτατος, η, ον старший (> лат. presbyteros > нем. Priester, англ. priest; пресвитер) -
4 πρεσβύτερος
{прил., 67}старец, старейшина, пресвитер; ж.р. старица.Ссылки: Мф. 15:2; 16:21; 21:23; 26:3, 47, 57, 59; 27:1, 3, 12, 20, 41; 28:12; Мк. 7:3, 5; 8:31; 11:27; 14:43, 53; 15:1; Лк. 7:3; 9:22; 15:25; 20:1; 22:52; Ин. 8:9; Деян. 2:17; 4:5, 8, 23; 6:12; 11:30; 14:23; 15:2, 4, 6, 22, 23; 16:4; 20:17; 21:18; 23:14; 24:1; 25:15; 1Тим. 5:1, 2, 17, 19; Тит. 1:5; Евр. 11:2; Иак. 5:14; 1Пет. 5:1, 5; 2Ин. 1:1; 3Ин. 1:1; Откр. 4:4, 10; 5:5, 6, 8, 11, 14; 7:11, 13; 11:16; 14:3; 19:4.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > πρεσβύτερος
-
5 πρεσβύτερος
{прил., 67}старец, старейшина, пресвитер; ж.р. старица.Ссылки: Мф. 15:2; 16:21; 21:23; 26:3, 47, 57, 59; 27:1, 3, 12, 20, 41; 28:12; Мк. 7:3, 5; 8:31; 11:27; 14:43, 53; 15:1; Лк. 7:3; 9:22; 15:25; 20:1; 22:52; Ин. 8:9; Деян. 2:17; 4:5, 8, 23; 6:12; 11:30; 14:23; 15:2, 4, 6, 22, 23; 16:4; 20:17; 21:18; 23:14; 24:1; 25:15; 1Тим. 5:1, 2, 17, 19; Тит. 1:5; Евр. 11:2; Иак. 5:14; 1Пет. 5:1, 5; 2Ин. 1:1; 3Ин. 1:1; Откр. 4:4, 10; 5:5, 6, 8, 11, 14; 7:11, 13; 11:16; 14:3; 19:4.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > πρεσβύτερος
-
6 πρεσβύτερος
η, ο [έρα, ον] 1. старший;2.:(οί) πρεσβύτεροι — старшие, люди старшего поколения;
3. (ο) поп, священник -
7 πρεσβύτερος
старец, старейшина, пресвитер; ж.р. старица.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > πρεσβύτερος
-
8 πρεσβύτερος
СтарецстаршийΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > πρεσβύτερος
-
9 πρεσβύτερος
[прэзвитэрос] επ старший. -
10 πρεσβυς
I- εως adj. (только nom., voc. πρέσβυ, acc. πρέσβυν; pl. - только в знач. πρέσβυς 2 - πρέσβεις и эп. πρέσβηες; dual. πρέσβη или πρεσβῆ; compar. πρεσβύτερος, superl. πρεσβύτατος и πρέσβιστος)1) старый(ὅ π. Πόλυβος Soph.; ἄναξ Aesch.; οἱ παῖδες καὴ οἱ πρεσβύτεροι Xen.)
πρεσβύτατος γενεῇ Hom. — старший по рождению;ἐνιαυτῷ πρεσβύτερος Arph. — годом старше;ἐπὴ τὸ πρεσβύτερον ἰέναι Plat. — становиться старше, стареть2) почтенный, уважаемый(βουλαί Pind.)
3) значительный, важныйπρεσβύτερόν τι ποιεῖσθαι ἤ τι Her. — ставить что-л. выше чего-л.;
πρεσβύτατον κρίνειν τι Thuc. — считать что-л. самым главным;πρεσβύτερον κακοῦ κακόν τι Soph. какое-л. — неслыханное несчастьеII1) старейшина, вождь Aesch.2) посол Aesch., Thuc., Xen., Dem., Arph.3) птица королек Arst. -
11 ιερέας
ιερέας οиерей, священник. В разговорной речи называется παπάς «поп», см. παππάς, официально именуется πρεσβύτερος «пресвитер», см. πρεσβύτεροςЭтим.дргр. < ιερεύς < ιερός «священный». Семьдесят переводчиков использовали слово «ιερεύς» для передачи значения еврейского слова khohen. Это же значение сохранилось также и в Новом Завете, где термин использовалось наряду со словом «παππάς» -
12 Ιαπετος
(ῑ) ὅ Иапет (один из Титанов, сын Урана и Геи, отец Атланта, Прометея, Эпиметея и Менэтия; как отец Прометея, считался родоначальником человечества) Hom., Hes.πρεσβύτερος Ἰαπετοῦ погов. Luc. — старше (самого) Иапета;
-
13 μεν
постпозит. частица1) ( со смыслом подчеркнутого утверждения) конечно, право (же), же, (да) ведь, -то, вот, именно, и(ταῦτα μὲν ἡμῖν ἤγγελέ τις Plat.)
ἀκτέ μὲν ἥδε τῆς χθονὸς Λήμνου Soph. — вот и Лемносский край;ἐγὼ μὲν τοίνυν Xen. — что до меня;Ἕλλην μέν ἐστι και ἑλληνίζει ; Plat. — да ведь он грек и говорит по-гречески (не правда ли)?;παρεγένου μὲν τῇ μάχῃ ; Plat. — да ты-то участвовал в сражении?;ἐγὼ μὲν οὐδέν Soph. — я-то ничего (больше не желаю);πάνυ или μάλιστα μὲν οὖν Plat. — ну конечно же, непременно;ἆρ΄ οὐ τόδε ἦν τὸ δένδρον ; - Τοῦτο μὲν οὖν αὐτό Plat. — не то ли это дерево? - Именно, оно самое;οὕτω μέν Thuc. — так вот как, вот каким образом;ἦ μέν τοι τάδε πάντα τελείεται Hom. — и вот все это исполнится;οὐ μὲν γὰρ νῦν πρῶτα Hom. — не впервые же теперь;οὐδὲ μὲν οὐδὲ ἔοικεν Hom. — да и совсем не годится2) ( иногда с оттенком противительности) все же, однакоοὐδὲ μὲν οὐδ΄ οἱ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν Hom. — и хотя они не были без начальника, все же тосковали по (погибшем) вожде;
ἢ σοὴ μὲν ἡμεῖς φίλοι ; (pl. = sing.) Soph. — и все же я буду тебе дорог?3) (в смысле противоположения, сопричисленая или повторения - с соотносительной частицей во втором члене сложного предложения: δέ, реже ἀλλά, τοίνυν, ἀτάρ - эп. тж. αὐτάρ, ἀλλ΄ ὅμως, ὥμος δέ, αὖ, αὖτε, αὖθις, εἶτα, ἔπειτα): ( противопоставление) с одной стороны ( чаще не переводится)(πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης, νεώτερος δὲ Κῦρος Xen.)
; ( сопричисление) ὑμῖν μὲν θεοὴ δοῖεν ἐκπέρσαι Πριάμοιο πόλιν, εὖ δ΄ οἴκαδε ἱκέσθαι Hom. да помогут вам боги разрушить град Приама и счастливо вернуться домой; εἷς δὲ δέ εἷπε στρατεγοὺς μὲν ἑλέσθαι ἄλλους, τὰ δ΄ ἐπιτήδεια ἀγοράζεσθαι Xen. один же (из воинов) предложил избрать других военачальников и закупить продовольствие; ( сопоставительное повторение)οἳ περὴ μὲν βουλέν Δαναῶν, περὴ δ΄ ἐστὲ μάχεσθαι Hom. — вы (оба) - первые на собраниях данайцев, первые и в бою;
τοιαῦτα μὲν πεποίηκε, τοιαῦτα δὲ λέγει Xen. — это он сделал, это он и подтверждает -
14 συμπρεσβυτερος
-
15 υποπρεσβυτερος
-
16 ιεροσύνη
ιεροσύνη η1) духовный сан;2) священство, духовенство:οι τρεις βαθμοί της ιεροσύνης ειναι – διάκονος, πρεσβύτερος, επίσκοπος — три степени священства – дьякон, пресвитер, епископ;
3) посвящение в духовный сан, таинство хиротонии в иерея (одно из семи таинств), см χειροτονία -
17 4245
{прил., 67}старец, старейшина, пресвитер; ж.р. старица.Ссылки: Мф. 15:2; 16:21; 21:23; 26:3, 47, 57, 59; 27:1, 3, 12, 20, 41; 28:12; Мк. 7:3, 5; 8:31; 11:27; 14:43, 53; 15:1; Лк. 7:3; 9:22; 15:25; 20:1; 22:52; Ин. 8:9; Деян. 2:17; 4:5, 8, 23; 6:12; 11:30; 14:23; 15:2, 4, 6, 22, 23; 16:4; 20:17; 21:18; 23:14; 24:1; 25:15; 1Тим. 5:1, 2, 17, 19; Тит. 1:5; Евр. 11:2; Иак. 5:14; 1Пет. 5:1, 5; 2Ин. 1:1; 3Ин. 1:1; Откр. 4:4, 10; 5:5, 6, 8, 11, 14; 7:11, 13; 11:16; 14:3; 19:4.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 4245
См. также в других словарях:
πρεσβύτερος — η και έρα, ο / πρεσβύτερος, έρα, ον, ΝΑ, και βοιωτ. τ. αρσ. πρισγούτερος και θηλ. πρεσβυτερίς, ίδος, Α [πρέσβυς] 1. γεροντότερος, μεγαλύτερος στην ηλικία από κάποιον άλλο 2. το αρσ. ως ουσ. ο πρεσβύτερος εκκλ. ο δεύτερος βαθμός ιερωσύνης που… … Dictionary of Greek
πρεσβύτερος — η, ο ο μεγαλύτερος, ο γεροντότερος: Ο πρεσβύτερος της οικογένειας. ο 1. ο γέροντας: Συμβουλευτείτε και τους πρεσβύτερους που έχουν κάποια πείρα. 2. ιερέας έγγαμος (η γυναίκα του πρεσβυτέρα) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πρεσβύτερος — πρέσβυς old man masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κάτων, Μάρκος Πόρκιος, ο Πρεσβύτερος ή Τιμητής — (Marcus Porcius Cato, Τούσκουλο 234 – Ρώμη 149 π.Χ.). Ρωμαίος πολιτικός και συγγραφέας. Για να διακρίνεται από τον δισέγγονό του, του δόθηκε η προσωνυμία Πρεσβύτερος. Καθώς καταγόταν από οικογένεια γεωργών, ασχολήθηκε και ο ίδιος με τη γεωργία… … Dictionary of Greek
Σιρλίν, Γιοργκ ο Πρεσβύτερος — (Syrlin, Ουλμ 1425 – 1491). Γερμανός γλύπτης. Ήταν επιδέξιος τεχνίτης στο κόψιμο της πέτρας και του ξύλου όπου δημιουργούσε απίθανες διακοσμητικές μορφές. Τα αριστουργήματά του θεωρούνται τα 89 επιτύμβια μνημεία στον μητροπολιτικό ναό της Ουλμ… … Dictionary of Greek
Τζιρόλαμο ντα Τρεβίζο, ο Πρεσβύτερος — (Girolamo da Treviso, Τρεβίζο περ. 1450 – 1496). Ιταλός ζωγράφος. Αδελφός ίσως του ζωγράφου Πιερ Μαρία Πενάκι, έχουμε πληροφορίες γι’ αυτόν από το 1455. Στις εργασίες του στο Σαν Τζιρόλαμο (1475) στον οίκο Πικινέλι στο Μπέργκαμο και στην Πιετά… … Dictionary of Greek
Φρουάουφ, Ρούλαντ ο Πρεσβύτερος — (Früauf, περ. 1445 – Πασάου 1507). Αυστριακός ζωγράφος. Ανέπτυξε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα κυρίως στο Σάλτσμπουργκ και στο Πασάου. Δικά του έργα είναι οι 4 πίνακες με τη σκηνή των Παθών στο Χόφμουζέουμ της Βιέννης (1490 91), όπου… … Dictionary of Greek
Пресвитер — (πρεσβύτερος, presbyter) древнейшее каноническое (т. е. усвоенное древним церковным законодательством правилами апостолов, вселенских и поместных соборов,) название второй степени христианского таинства священства (у нас в России ныне в церковных … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Ιάκωβος — I Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Ι. ο πρεσβύτερος. Ένας από τους δώδεκα Αποστόλους. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Ζεβεδαίου και αδελφός του Ιωάννη. Μαρτύρησε επί Ηρώδη Αγρίππα Α’, περίπου το έτος 42 μ.Χ. (Πράξεις των Αποστόλων κβ’).… … Dictionary of Greek
διονύσιος — I Ονομασία ενός μήνα σε πολλές αρχαίες ελληνικές πόλεις. Στη Λοκρίδα αντιστοιχούσε προς τον αττικό Ποσειδεώνα (Δεκέμβριο) και στην Αιτωλία προς τον Μουνυχιώνα (Απρίλιο). II Όνομα τυράννων των Συρακουσών. 1. Δ. Α’ ο πρεσβύτερος (432 – 367 π.Χ.).… … Dictionary of Greek
αμβρόσιος — I (Saint Ambrose, Τρέβιρα 340 – Μιλάνο 397 μ.Χ.). Άγιος και διδάσκαλος της Δυτ. Καθολικής Εκκλησίας. Γιος Ιταλών χριστιανών, σπούδασε στη Ρώμη νομικά, λατινική και ελληνική φιλολογία και διορίστηκε διοικητής της Λιγυρίας Εμιλίας με έδρα το Μιλάνο … Dictionary of Greek