-
1 deadly
['dɛdlɪ] 1. adj 2. adv* * *1) (causing death: a deadly poison.) śmiertelny2) (very great: He is in deadly earnest (= He is completely serious).) nadzwyczajny3) (very dull or uninteresting: What a deadly job this is.) śmiertelnie nudny, monotonny -
2 fatally
-
3 ashen
-
4 catch one's death (of cold)
(to get a very bad cold: If you go out in that rain without a coat you'll catch your death (of cold).) zaziębić się śmiertelnie -
5 catch one's death (of cold)
(to get a very bad cold: If you go out in that rain without a coat you'll catch your death (of cold).) zaziębić się śmiertelnie -
6 dead
[dɛd] 1. adjperson zmarły; animal zdechły, nieżywy; plant zwiędły; city wymarły; language martwy; ( body part) zdrętwiały, ścierpnięty; engine zepsuty; telephone głuchy; battery wyładowany; silence zupełny2. adv( completely) całkowicie, zupełnie; (directly, exactly) akurat, dokładnie3. nplto shoot sb dead — zastrzelić ( perf) kogoś
in the dead centre, dead in the centre — w samym środku
* * *[ded] 1. adjective1) (without life; not living: a dead body; Throw out those dead flowers.) martwy2) (not working and not giving any sign of being about to work: The phone/engine is dead.) zepsuty3) (absolute or complete: There was dead silence at his words; He came to a dead stop.) kompletny, całkowity2. adverb(completely: dead drunk.) kompletnie- deaden- deadly 3. adverb(extremely: deadly dull; deadly serious.) nieludzko, śmiertelnie- dead end- dead-end
- dead heat
- dead language
- deadline
- deadlock -
7 electrocute
[ɪ'lɛktrəkjuːt]vtporażać (porazić perf) prądem* * *[i'lektrəkju:t]1) (to kill or injure (a person etc) accidentally by electricity: The child was electrocuted when he touched an uncovered electric wire.) porazić śmiertelnie (prądem)2) (to put (a person) to death by means of electricity.) stracić na krześle elektrycznym -
8 mortally
adverb (in such a way as to cause death: He has been mortally wounded.) śmiertelnie -
9 scare stiff
(to bore or frighten very much.) śmiertelnie nudzić/przestraszyć -
10 scared
['skɛəd]adjprzestraszony, wystraszonyto be scared (to do sth/of doing sth) — bać się (coś zrobić)
* * *adjective (frightened: I'm scared of spiders; a scared little girl.) przestraszony -
11 stiff
[stɪf] 1. adjsztywny; competition zacięty; penalty ciężki; drink mocny; breeze silny2. advbored/scared stiff — śmiertelnie znudzony/przestraszony
I am/feel too stiff to move — jestem/czuję się zbyt obolały, żeby się ruszyć
to have a stiff neck/back — nie móc zgiąć karku/pleców
* * *[stif]1) (rigid or firm, and not easily bent, folded etc: He has walked with a stiff leg since he injured his knee; stiff cardboard.) sztywny2) (moving, or moved, with difficulty, pain etc: I can't turn the key - the lock is stiff; I woke up with a stiff neck; I felt stiff the day after the climb.) działający opornie, sztywny3) ((of a cooking mixture etc) thick, and not flowing: a stiff dough.) gęsty4) (difficult to do: a stiff examination.) ciężki, trudny5) (strong: a stiff breeze.) silny6) ((of a person or his manner etc) formal and unfriendly: I received a stiff note from the bank manager.) chłodny•- stiffly- stiffness
- stiffen
- stiffening
- bore
- scare stiff -
12 terminally
adverb nieuleczalnie, śmiertelnie -
13 to death
(very greatly: I'm sick to death of you.) śmiertelnie -
14 deadpan
['dɛdpæn]adjudający powagę, śmiertelnie poważny
См. также в других словарях:
śmiertelnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób powodujący śmierć, beznadziejnie, na śmierć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śmiertelnie pchnięty, ugodzony, pobity. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmiertelnie — Zakochać się śmiertelnie zob. zakochać się … Słownik frazeologiczny
zakochać się — na śmierć, śmiertelnie, po uszy «bardzo się zakochać»: W ogóle chyba się nie interesował dziewczynami, chociaż one ciągle go zaczepiały. Jedna z nich podobno zakochała się w nim na śmierć (...). M. Nurowska, Zdrada. (...) zakochałam się w nim po… … Słownik frazeologiczny
zakochiwać się — Zakochać się na śmierć, śmiertelnie, po uszy «bardzo się zakochać»: W ogóle chyba się nie interesował dziewczynami, chociaż one ciągle go zaczepiały. Jedna z nich podobno zakochała się w nim na śmierć (...). M. Nurowska, Zdrada. (...) zakochałam… … Słownik frazeologiczny
zupełny — obłęd «o czymś całkowicie pozbawionym sensu»: Przecież zapił się już tak śmiertelnie, że jeszcze w karetce pogotowia wyjął butelkę i pił. To jest zupełny obłęd. A zdolny pisarz, bardzo go żałuję, lubiłem go. S. Kisielewski, Abecadło … Słownik frazeologiczny
blady — bladzi, bledszy (bladszy) 1. «nie mający rumieńców; mizerny» Śmiertelnie, trupio blady. Blady jak ściana, jak papier, jak płótno. Blady z gniewu, ze złości. ◊ Blady strach padł na kogoś «ktoś się przestraszył» ◊ Blada twarz «w opowiadaniach o… … Słownik języka polskiego
chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… … Słownik języka polskiego
nudzić — ndk VIa, nudzićdzę, nudzićdzisz, nudź, nudzićdził, nudzićdzony 1. «wywoływać uczucie nudy, znudzenia; być, stawać się nudnym, przykrzyć się» Nudzić kogoś gadulstwem, rozwlekłym opowiadaniem, wiecznymi wymówkami. Nudził słuchaczy zbędnymi… … Słownik języka polskiego
obrazić — dk VIa, obrazićrażę, obrazićrazisz, obrazićraź, obrazićził, obrazićrażony obrażać ndk I, obrazićam, obrazićasz, obrazićają, obrazićaj, obrazićał, obrazićany 1. «wyrazić się o kimś, zachować się względem kogoś w sposób uchybiający jego godności;… … Słownik języka polskiego
ponudzić — dk VIa, ponudzićdzę, ponudzićdzisz, ponudzićnudź, ponudzićdził «nudząc, naprzykrzając się zająć komuś jakiś czas; znudzić wiele osób, kolejno, jedną po drugiej» Ponudził wszystkich śmiertelnie. ponudzić się «spędzić jakiś czas nudząc się»… … Słownik języka polskiego
porazić — dk VIa, porazićrażę, porazićzisz, porazićraź, porazićził, porazićrażony porażać ndk I, porazićam, porazićasz, porazićają, porazićaj, porazićał, porazićany 1. «zahamować nagle działanie pewnych narządów, ośrodków, członków ciała, spowodować ich… … Słownik języka polskiego