-
1 ćwiczenie
برزش ; برزيدن ; بكارانداخت ; بكاري ; تكرار ; ترين ; مته ; مشق ; مارست ; ورزشواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > ćwiczenie
-
2 egzerco
-
3 ekzercado
ćwiczenie, wprawa -
4 praktika
ćwiczenie; praktyka; wprawa; zwyczaj -
5 türgenleşik
ćwiczenie; instruktaż; praktyka; staż; szkolenie; trening; tresura -
6 Dehnungsübung
ćwiczenie rozciągające -
7 برزش
ćwiczenie; ćwiczyć; praktyka; praktykować; wprawa; wykorzystywać; zwyczaj -
8 برزيدن
ćwiczenie; ćwiczyć; praktyka; praktykować; wprawa; wykorzystywać; zwyczaj -
9 بكاري
ćwiczenie; ćwiczyć; praktyka; praktykować; wprawa; wykorzystywać; zwyczaj -
10 تكرار
ćwiczenie; ćwiczyć; odnowienie; praktyka; praktykować; przedłużenie; wprawa; wykorzystywać; wznowienie; zwyczaj -
11 ترين
ćwiczenie; ćwiczyć; korzystać; pełnić; praktyka; praktykować; świder; świdrować; tresować; uprawiać; użycie; używać; wiercić; wiertarka; wiertło; wprawa; wykonywać; wykorzystywać; zadanie; zwyczaj -
12 مته
ćwiczenie; ćwiczyć; świder; świdrować; tresować; wiercić; wiertarka; wiertło -
13 مشق
ćwiczenie; ćwiczyć; korzystać; pełnić; praktyka; praktykować; uprawiać; użycie; używać; wprawa; wykonywać; wykorzystywać; zadanie; zwyczaj -
14 مارست
ćwiczenie; ćwiczyć; praktyka; praktykować; wprawa; wykorzystywać; zwyczaj -
15 exercise
['ɛksəsaɪz] 1. n(no pl) ( keep-fit) ćwiczenia pl fizyczne; (piece of work, practice) ćwiczenie nt; ( MIL) ćwiczenia pl, manewry pl2. vtright korzystać (skorzystać perf) z +gen; patience wykazywać (wykazać perf); dog ćwiczyć; problem mind zaprzątać3. vi(also: to take exercise) uprawiać sport* * *1. noun1) (training or use (especially of the body) through action or effort: Swimming is one of the healthiest forms of exercise; Take more exercise.) ćwiczenie, gimnastyka2) (an activity intended as training: ballet exercises; spelling exercises.) ćwiczenie, zadanie3) (a series of tasks, movements etc for training troops etc: His battalion is on an exercise in the mountains.) ćwiczenia, manewry2. verb1) (to train or give exercise to: Dogs should be exercised frequently; I exercise every morning.) ćwiczyć2) (to use; to make use of: She was given the opportunity to exercise her skill as a pianist.) używać -
16 practice
['præktɪs] 1. n 2. vt, vi, see practise (US)it's common/standard practice — (jest) to powszechna or typowa praktyka
to put sth into practice — stosować (zastosować perf) coś w praktyce
* * *['præktis]1) (the actual doing of something, as opposed to the theory or idea: In theory the plan should work, but in practice there are a lot of difficulties.) praktyka2) (the usual way(s) of doing things; (a) habit or custom: It was his usual practice to rise at 6.00 a.m.) zwyczaj3) (the repeated performance or exercise of something in order to learn to do it well: She has musical talent, but she needs a lot of practice; Have a quick practice before you start.) ćwiczenie4) (a doctor's or lawyer's business: He has a practice in Southampton.) praktyka•- make a practice of
- put into practice -
17 активность
сущ.• akcja• aktywizm• aktywność• czyn• czynność• działalność• działanie• ruch• sprawa• ćwiczenie* * * -
18 деятельность
сущ.• akcja• aktywność• czyn• czynność• działalność• działanie• ruch• sprawa• ćwiczenie* * *czynność, działalność, robota -
19 дрессировка
сущ.• instruktaż• kształcenie• przeszkolenie• szkolenie• trening• trenowanie• tresowanie• tresura• wykształcenie• wyszkolenie• ćwiczenie* * * -
20 мероприятие
сущ.• aktywność• czynność• działalność• impreza• przedsięwzięcie• ruch• ćwiczenie* * *impreza, inicjatywa, pociągnięcie, posunięcie
См. также в других словарях:
ćwiczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ćwiczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ćwiczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D.ćwiczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi … Słownik języka polskiego
rozbiór — m IV, D. rozbiórbioru, Ms. rozbiórbiorze; lm M. rozbiórbiory 1. «szczegółowe badanie, rozważanie czegoś; analiza» Rozbiór krytyczny dzieła literackiego. ∆ jęz. Rozbiór gramatyczny zdania «ćwiczenie szkolne polegające na zakwalifikowaniu wyrazów w … Słownik języka polskiego
wprawka — ż III, CMs. wprawkawce; lm D. wprawkawek «ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie muzyczne lub wokalne» Grać, śpiewać wprawki … Słownik języka polskiego
wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… … Słownik języka polskiego
wprawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wprawkawce; lm D. wprawkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie w grze na instrumencie, śpiewie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać, ćwiczyć wprawki na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
numer — 1. Coś, ktoś numer jeden «coś najważniejszego, ktoś najważniejszy»: Rośnie zainteresowanie zdrową żywnością, a odchudzanie od lat jest tematem numer jeden wśród kobiet i coraz częściej mężczyzn. Cosm 3/2000. Postanowiła być numerem jeden w… … Słownik frazeologiczny
dyktando — n III, Ms. dyktandondzie; lm D. dyktandond 1. «dyktowanie» Pisać list pod dyktando. ◊ Robić coś pod dyktando «robić coś tak, jak ktoś sobie życzy» 2. «ćwiczenie ortograficzne polegające na zapisywaniu dyktowanego tekstu» Pisać, poprawiać dyktando … Słownik języka polskiego
etiuda — ż IV, CMs. etiudaudzie; lm D. etiudaud 1. «utwór muzyczny o założeniach dydaktycznych, przeznaczony do ćwiczeń w celu nabycia biegłości technicznej w grze instrumentalnej lub w śpiewie; wprawka» Grać etiudy. ∆ Etiuda koncertowa «utwór muzyczny… … Słownik języka polskiego
kołowrót — m IV, D. kołowrótrotu (kołowrótrota), Ms. kołowrótrocie; lm M. kołowrótroty 1. «maszyna prosta, rodzaj cięgnika do wciągania, przyciągania lub opuszczania ciężarów za pomocą liny lub łańcucha nawijanych na bęben osadzony na wale obracanym korbą»… … Słownik języka polskiego