-
1 zwichnąć
zwichnąć sobie ramię sich den Arm ausrenken -
2 zwichnąć
глаг.• вывихнуть* * *zwichn|ąć\zwichnąćięty сов. 1. вывихнуть;2. перен. разг. испортить, сломать; \zwichnąć karierę сломать карьеру+1. wywichnąć 2. zniszczyć, złamać
* * *zwichnięty сов.1) вы́вихнуть2) перен., разг. испо́ртить, слома́тьzwichnąć karierę — слома́ть карье́ру
Syn: -
3 zwichnąć
[звіхнǒчь]v.dkвивихнути, зіпсувати -
4 zwichnąć
( nogę) to dislocate* * *pf.-ij1. pat. (rękę, palec) dislocate.2. (= zniszczyć) (karierę, życie) ruin.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwichnąć
-
5 zwichnąć
-
6 zwichnąć
1. déboîter2. démettre3. fouler4. luxer -
7 zwichnąć
vt pfverrenken, verstauchen -
8 zwichnąć
leonadh -
9 zwichnąć
звихнути, вивихнути -
10 zwichnąć
1 ilinsad2 tanggalin -
11 zwichnąć się
сов.вы́вихнуться -
12 zwichnąć\ się
сов. вывихнуться -
13 вивихнути
wywynnutyдієсл. -
14 вывихнуть
глаг.• dyslokować• nadwichnąć• rozdzielać• rozebrać• wywichnąć• zdezorganizować• zwichnąć* * * -
15 ausrenken
-
16 verrenken
-
17 dislocate
['dɪsləkeɪt]vt* * *['disləkeit, ]( American[) -lou-](to put (a bone) out of joint; to displace: She dislocated her hip when she fell.) zwichnąć -
18 verrenken
ver'renken (-) vt MED zwichnąć pf;sich den Fuß verrenken zwichnąć sobie nogę;vr sich verrenken wyprawiać łamańce -
19 przetrącić
pf.pot. (= złamać) break; (= zwichnąć) sprain; (= uderzyć) bust; przetrącić coś pot. (= zjeść coś) catch a bite to eat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przetrącić
-
20 skrzydło
- ła; -ła; loc sg -le; gen pl; -eł; ntwing; (wentylatora, śruby) blade; ( okna) sash, WOJSK flankbrać (wziąć perf) kogoś pod swoje skrzydła — to take sb under one's wing
dodawać (dodać perf) komuś skrzydeł — to lend wings to sb
* * *n.Gen.pl. -eł1. orn. wing; być pod czyimiś skrzydłami be under sb's wing; dodawać komuś skrzydeł lend wings to sb; pędzić jak na skrzydłach run like the wind; podciąć l. spętać komuś skrzydła discourage sb, restrict sb's freedom of action; rozwinąć skrzydła ( do lotu) spread one's wings; zwichnąć sobie skrzydła suffer a defeat; wziąć kogoś pod swoje skrzydła take sb under one's wing; skrzydła ci już opadły? you've already lost your heart?2. lotn. wing.3. techn. blade.4. bud. ( budynku) wing.5. ( część składowa) wing; skrzydło drzwi door leaf; skrzydło okna sash; skrzydło ołtarza altar wing.6. polit. wing; skrzydło konserwatywne conservative wing, the conservatives; lewe/prawe skrzydło left/right wing.7. hist. ( część zbroi husarskiej) wing.9. wojsk. ( w szyku bojowym) wing, flank.10. wojsk. ( oddział lotniczy) wing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skrzydło
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zwichnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zwichnąćnę, zwichnąćnie, zwichnąćnij, zwichnąćnął, zwichnąćnęli, zwichnąćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wybić ze stawu; wywichnąć, skręcić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwichnąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwichnąć — dk Va, zwichnąćnę, zwichnąćniesz, zwichnąćnij, zwichnąćnął, zwichnąćnęła, zwichnąćnęli, zwichnąćnięty, zwichnąćnąwszy «spowodować przemieszczenie względem siebie nasad kości tworzących staw, wybić ze stawu; wywichnąć» Zwichnąć rękę, Zwichnąć nogę … Słownik języka polskiego
zwichnąć sobie skrzydła — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznać niepowodzeń, klęsk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kariera — ż IV, CMs. karieraerze; lm D. karieraer 1. «powodzenie w życiu, zdobywanie coraz wyższych stanowisk w pracy zawodowej, naukowej, społecznej itp., osiągnięcie jakiegoś celu zapewniającego dobre widoki na przyszłość; dobra pozycja życiowa» Robić,… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
przetrącić — dk VIa, przetrącićcę, przetrącićcisz, przetrącićtrąć, przetrącićcił, przetrącićcony 1. pot. «nadwerężyć, uszkodzić jakąś część ciała przez uderzenie; rozbić, zwichnąć, złamać itp.» Przetrącić sobie nogę. Przetrącić komuś kamieniem rękę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
wywichnąć — dk Va, wywichnąćnę, wywichnąćniesz, wywichnąćnij, wywichnąćnął, wywichnąćnęła, wywichnąćnęli, wywichnąćnięty, wywichnąćnąwszy «wykręcić, wybić coś (np. palec) ze stawu; zwichnąć» Wywichnąć rękę, nogę … Słownik języka polskiego
zwichnięcie — n I 1. rzecz. od zwichnąć. 2. lm D. zwichnięcienięć «nieprawidłowy układ względem siebie zakończeń kości tworzących stawy, powstały najczęściej wskutek urazu mechanicznego» Wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego. Stwierdzono zwichnięcie nogi w… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego