zwalczyć

См. также в других словарях:

• przełamać — dk IX, przełamaćmię, przełamaćmiesz, przełamaćłam, przełamaćał, przełamaćany przełamywać ndk VIIIa, przełamaćmuję, przełamaćmujesz, przełamaćmuj, przełamaćywał, przełamaćywany 1. «naciskając, uderzając, zginając rozdzielić, rozerwać coś na dwa… …   Słownik języka polskiego

• zwalczać — ndk I, zwalczaćam, zwalczaćasz, zwalczaćają, zwalczaćaj, zwalczaćał, zwalczaćany zwalczyć dk VIb, zwalczaćczę, zwalczaćczysz, zwalcz, zwalczaćczył, zwalczaćczony «walcząc występować przeciw komuś, czemuś; dążyć do pokonania, przezwyciężenia,… …   Słownik języka polskiego

• klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… …   Słownik frazeologiczny

• fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… …   Słownik języka polskiego

• nieodparty — «nie dający się odeprzeć, zwalczyć, odparować» Nieodparta armia. Nieodparta chęć, ochota. Nieodparty czar, urok. Nieodparta senność. Nieodparta argumentacja. Nieodparta siła przekonywania …   Słownik języka polskiego

• niepokonany — niepokonanyni «taki, którego nie można pokonać, zwalczyć; niezwyciężony» Niepokonana armia. Niepokonany strach. Niepokonana siła, przeszkoda …   Słownik języka polskiego

• nieprzebłagany — nieprzebłaganyni «nie dający się przebłagać; taki, którego nie można zwalczyć, pokonać; nieprzejednany, nieubłagany, bezwzględny» Nieprzebłagany ojciec. Nieprzebłagany gniew, upór …   Słownik języka polskiego

• organiczny — 1. «należący do świata zwierzęcego lub roślinnego, będący częścią składową organizmów żywych, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący» Świat organiczny Bałtyku. Zanieczyszczenia organiczne wody. ∆ Schorzenia organiczne «choroby, których… …   Słownik języka polskiego

• pokonać — dk I, pokonaćam, pokonaćasz, pokonaćają, pokonaćaj, pokonaćał, pokonaćany pokonywać ndk VIIIa, pokonaćnuję, pokonaćnujesz, pokonaćnuj, pokonaćywał, pokonaćywany 1. «zwyciężyć, pobić wroga na polu walki; zwyciężyć konkurenta (konkurentów) we… …   Słownik języka polskiego

• przemóc — dk XI, przemócmogę, przemócmożesz, przemócmóż, przemócmógł, przemócmogła, przemócmogli, przemócmógłszy rzad. przemagać ndk I, przemócam, przemócasz, przemócają, przemócaj, przemócał, przemócany 1. «zwyciężyć, pokonać kogoś w walce, zawładnąć… …   Słownik języka polskiego

• przewalczyć — dk VIb, przewalczyćczę, przewalczyćczysz, przewalczyćwalcz, przewalczyćczył, przewalczyćczony przewalczać ndk I, przewalczyćam, przewalczyćasz, przewalczyćają, przewalczyćaj, przewalczyćał, przewalczyćany «walcząc przezwyciężyć, przemóc coś;… …   Słownik języka polskiego