zwaśnić

См. также в других словарях:

• zwaśnić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}waśnić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwaśnić — dk VIa, zwaśnićnię, zwaśnićnisz, zwaśnićnij, zwaśnićnił, zwaśnićniony książk. «spowodować waśń, niezgodę, niesnaski między kimś a kimś; pokłócić, poróżnić» Zwaśnić (ze sobą) rodzeństwo. Spadek zwaśnił rodzinę. Godzić zwaśnione małżeństwo …   Słownik języka polskiego

• waśnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, waśnićnię, waśnićni, waśnićnij, waśnićniony {{/stl 8}}– zwaśnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać nieporozumienia, niezgodę; różnić, mącić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waśnić rodzinę, małżeństwo …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła …   Słownik języka polskiego

• poróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić się, zwaśnić się z kimś, także mieć odrębne zdanie w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu poróżnili się. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień