-
1 zranić
* * *pf.1. (= skaleczyć) wound, injure; zranić kogoś nożem wound sb with a knife; zranić sobie rękę szkłem cut one's hand with a bit of glass.2. (= sprawić przykrość) hurt sb; zranić czyjeś uczucia hurt sb's feelings.pf.(= skaleczyć się) cut o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zranić
См. также в других словарях:
zranić — dk VIa, zranićnię, zranićnisz, zrań, zranićnił, zranićniony «zadać ranę komuś lub sobie; skaleczyć» Zranić kogoś ciężko, śmiertelnie. Zranić kogoś nożem, sztyletem. Zranić kogoś w ramię. Zranić nogę o druty. Zranić rękę szkłem. Zranione zwierzę… … Słownik języka polskiego