-
1 zobojętnienie
сущ.• нейтрализация* * *☼ равнодушие, безразличие, безучастность ž* * *сравноду́шие, безразли́чие, безуча́стность żSyn: -
2 apatia
сущ.• апатия* * *apati|a♀ апатия;wpadać w \apatiaę, pogrążać się w \apatiai впадать в апатию; z \apatiaą апатично; głęboka \apatia глубокая апатия
+ zobojętnienie* * *жапа́тияwpadać w apatię, pogrążać się w apatii — впада́ть в апа́тию
z apatią — апати́чно
głęboka apatia — глубо́кая апа́тия
Syn: -
3 otępiałość
-
4 otępienie
сущ.• оцепенение• тупость* * *☼ отупение;\otępienie umysłowe тупоумие; \otępienie starcze старческое слабоумие
+ otępiałość, zobojętnienie* * *сотупе́ниеotępienie umysłowe — тупоу́мие
otępienie starcze — ста́рческое слабоу́мие
Syn:
См. также в других словарях:
zobojętnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zobojętnieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan utraty zainteresowania czymkolwiek, ogólnej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zobojętnienie — n I 1. rzecz. od zobojętnić, zobojętnieć. 2. «stan tego, kto zobojętniał, stał się niewrażliwym, stracił zainteresowanie czymś» Odczuwać zobojętnienie. Popaść w zobojętnienie. Kogoś ogarnęło zobojętnienie … Słownik języka polskiego
apatia — ż I, DCMs. apatiatii, blm «niezdolność do odczuwania wzruszeń; brak zainteresowań; nieczułość, zobojętnienie, stan odrętwienia» Beznadziejna, głęboka apatia. Stan apatii. Pogrążyć się w apatii. Popaść w apatię. Otrząsnąć się z apatii. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
gorzknieć — ndk III, gorzkniećeję, gorzkniećejesz, gorzkniećej, gorzkniećniał, gorzkniećnieli 1. «stawać się gorzkim» Masło, śmietana gorzknieje. 2. «wpadać w apatię, zniechęcenie, zobojętnienie, stawać się zgorzkniałym; tetryczeć» Gorzknieć pod wpływem… … Słownik języka polskiego
indolencja — ż I, DCMs. indolencjacji, blm «niezaradność, niedołęstwo; bierność, zobojętnienie» Indolencja intelektualna, umysłowa. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
indyferencja — ż I, DCMs. indyferencjacji, blm książk. «obojętność, zobojętnienie; bierność» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
otępienie — n I 1. rzecz. od otępić, otępieć. 2. «stan zaniku wrażliwości, energii; bierność, apatia, zobojętnienie, ociężałość, otępiałość» Po śmierci żony wpadł w otępienie. 3. lm D. otępienieeń med. psych. «stały, postępujący spadek sprawności… … Słownik języka polskiego
zblazowany — zblazowanyni 1. pot. «znudzony nadmiarem wrażeń, przeżyć, życiem (zwłaszcza hulaszczym), zobojętniały na wszystko» Zblazowany człowiek. 2. pot. «wyrażający znudzenie, zobojętnienie» Zblazowana mina, twarz. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
indyferencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa bierna, brak reakcji na coś; obojętność, zobojętnienie, indyferentność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Indyferencja polityczna, religijna społeczeństwa. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrętwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. odrętwieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan utraty czucia, zdolności do ruchu, skostnienia; bezwład,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otępienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. otępieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan zaniku sprawności intelektualnej, emocjonalnej i fizycznej … Langenscheidt Polski wyjaśnień