znudzenie

См. также в других словарях:

• znudzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. znudzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nuda, brak zainteresowania czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogarnęło… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znudzenie — n I 1. rzecz. od znudzić. 2. «brak zainteresowania czymś, chęci do czegoś; nuda» Ziewać ze znudzenia. Patrzeć w okno ze znudzeniem. Znudzenie kogoś ogarnia, opanowuje. Znudzenie maluje się na czyjejś twarzy. ◊ Do znudzenia (o coś prosić, coś… …   Słownik języka polskiego

• znudzenie — (Aż) do znudzenia (o coś prosić, coś powtarzać) «aż do wywołania w kimś uczucia nudy, zniecierpliwienia; do uprzykrzenia»: Opowiadali do znudzenia historyjki o tym, jak to krasnoarmiejec kręcił maszynkę do mięsa i dziwił się, czemu nie słychać… …   Słownik frazeologiczny

• nuda — ż IV, CMs. nudzie; lm D. nudadów 1. «niemiły stan, niemiłe uczucie spowodowane zwykle bezczynnością, brakiem interesującego zajęcia, brakiem wrażeń, monotonią życia; cecha rzeczy wywołującej taki stan (także w lm w tym samym znaczeniu)»… …   Słownik języka polskiego

• nudny — nudnyni, nudnyniejszy «wywołujący uczucie nudy, znudzenie, nudzący; nieinteresujący, niezajmujący, niezabawny» Nudni ludzie. Nudny pisarz. Nudne towarzystwo. Nudna książka, impreza. Nudne przedstawienie, przyjęcie. Nudny film, program telewizyjny …   Słownik języka polskiego

• nudzić — ndk VIa, nudzićdzę, nudzićdzisz, nudź, nudzićdził, nudzićdzony 1. «wywoływać uczucie nudy, znudzenia; być, stawać się nudnym, przykrzyć się» Nudzić kogoś gadulstwem, rozwlekłym opowiadaniem, wiecznymi wymówkami. Nudził słuchaczy zbędnymi… …   Słownik języka polskiego

• zblazowany — zblazowanyni 1. pot. «znudzony nadmiarem wrażeń, przeżyć, życiem (zwłaszcza hulaszczym), zobojętniały na wszystko» Zblazowany człowiek. 2. pot. «wyrażający znudzenie, zobojętnienie» Zblazowana mina, twarz. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• znudzić — dk VIa, znudzićdzę, znudzićdzisz, znudź, znudzićdził, znudzićdzony «wywołać uczucie nudy; znużyć» Kogoś znudziło przebywanie gdzieś. Kogoś znudziła długa podróż. Ktoś znudzony życiem. znudzić się 1. «odczuć nudę, znudzenie» Znudzić się długim… …   Słownik języka polskiego

• nużyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, nużyćżę, nużyćży, nużyćżony {{/stl 8}}– znużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać znudzenie, zmęczenie, wyczerpanie swą monotonnością, jednostajnością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajęcie, wysiłek …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zanudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zanudzaćam, zanudzaća, zanudzaćają, zanudzaćany {{/stl 8}}– zanudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zanudzaćdzę, zanudzaćdzi, zanudzaćnudź, zanudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować znudzenie u kogoś, natrętnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znudzony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, znudzonydzeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwający nudę, znudzenie i z tego powodu bierny, apatyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znudzony urzędnik. Znudzona widownia. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień