znakomity

См. также в других словарях:

• znakomity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, znakomityici, znakomitytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyróżniający się pod jakimś względem; wybitny, bardzo dobry : {{/stl 7}}{{stl 10}}To znakomity fachowiec. Znakomita… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znakomity — znakomityici, znakomitytszy 1. «wyróżniający się, wybitny pod jakimś względem, niezwykły, nieprzeciętny» Znakomity fachowiec. Znakomity inżynier, lekarz, pisarz. Znakomity obraz. Znakomita książka. Znakomity utwór muzyczny. 2. «odznaczający się… …   Słownik języka polskiego

• najpierwszy — znakomity; dobry …   Słownik gwary warszawskiej

• przedni — przedniniejszy 1. «znajdujący się na przodzie, z przodu; umieszczony od przodu (czegoś), od frontu» Przednie siedzenie, przednie koła samochodu. Przednie łapy, odnóża (zwierząt). Przedni pomost w tramwaju. Przedni maszt. ∆ Przednie zęby… …   Słownik języka polskiego

• wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego …   Słownik języka polskiego

• świetny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, świetnyni, świetnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo dobry; wspaniały, znakomity, doskonały; fantastyczny, niesamowity, kapitalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świetny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• porównać — 1. Kogoś, czegoś nie da się, nie można porównać z nikim, z niczym «ktoś, coś przewyższa wszystkich, wszystko pod jakimś względem, ktoś jest niezwykły, coś jest niezwykłe»: Wszelako omlet z truflami jest znakomity, a ich zapachu, bo smaku… …   Słownik frazeologiczny

• celny — I celnyni, celnyniejszy 1. «trafiający w cel, do celu» Celny rzut, strzał. Celne uderzenie. Celna broń. Celny strzelec. 2. «trafiający w sedno; trafny, udany, zręczny» Celny dowcip. Celne powiedzenie …   Słownik języka polskiego

• doskonały — doskonałyali, doskonałyalszy 1. «odznaczający się najwyższą jakością, mający wszelkie zalety, wolny od jakichkolwiek błędów, usterek, wad; najlepszy, wzorowy, niezrównany, wyborny, znakomity» Doskonały humor. Doskonała piękność. Doskonali aktorzy …   Słownik języka polskiego

• dostojny — dostojnyni, dostojnyniejszy «zasługujący na poważanie, pełen godności, powagi, będący wyrazem powagi; czcigodny, poważny, szanowny, znakomity» Dostojny starzec. Dostojni wojownicy. Mieć dostojną minę. Witać najdostojniejszego gościa. przen.… …   Słownik języka polskiego

• fraszkopis — m IV, DB. a, Ms. fraszkopissie; lm M. te y, ci owie, DB. ów rzad. «poeta piszący fraszki» Znakomity fraszkopis …   Słownik języka polskiego