zmiennik

См. также в других словарях:

• zmiennik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. zmiennikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto wykonuje jakąś pracę na zmianę z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekazać dyżur zmiennikowi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmiennik — m III, D. a, N. zmiennikkiem 1. B.=D.; lm M. zmiennikicy, DB. ów środ. «człowiek pełniący jakąś funkcję na zmianę z kimś innym, ktoś, kto wymienia się z kimś w pracy, zmienia kogoś na warcie itp.» Przekazać prowadzenie taksówki zmiennikowi. 2. B …   Słownik języka polskiego

• indukcyjność — ż V, DCMs. indukcyjnośćści, blm 1. «fakt stosowania w rozumowaniu lub badaniach naukowych metody indukcji; metoda indukcyjna» 2. fiz. «wielkość charakteryzująca oddziaływanie indukcyjne obwodów z prądem elektrycznym; współczynnik indukcji» ∆… …   Słownik języka polskiego