zjednoczyć

См. также в других словарях:

• zjednoczyć — dk VIb, zjednoczyćczę, zjednoczyćczysz, zjednoczyćocz, zjednoczyćczył, zjednoczyćczony «połączyć dla wspólnego działania w myśl wspólnych interesów, idei; złączyć, zebrać w jedno; zespolić» Zjednoczyć naród, państwo. Zjednoczyć ludy, narody,… …   Słownik języka polskiego

• zjednoczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jednoczyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jednoczyć się – zjednoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się we wspólnym działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwie opozycyjne partie zjednoczyły się przed wyborami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hasło — n III, Ms. haśle; lm D. haseł 1. «myśl przewodnia, idea, dewiza; zdanie, okrzyk wyrażające taką myśl, ideę» Hasła bojowe, niepodległościowe, pokojowe, postępowe, rewolucyjne. Hasła postępu, wyzwolenia, walki o pokój. Hasło wolności, równości,… …   Słownik języka polskiego

• skojarzyć — dk VIb, skojarzyćrzę, skojarzyćrzysz, skojarzyćarz, skojarzyćrzył, skojarzyćrzony 1. «spowodować połączenie, związek kogoś, czegoś; powiązać, zespolić, zjednoczyć» Skojarzyć małżeństwo, parę. Skojarzyć dwoje młodych. 2. «połączyć ze sobą wrażenia …   Słownik języka polskiego

• skonsolidować — dk IV, skonsolidowaćduję, skonsolidowaćdujesz, skonsolidowaćduj, skonsolidowaćował, skonsolidowaćowany «zjednoczyć, połączyć zespolić; umocnić, utrwalić» Skonsolidować państwo, naród. skonsolidować się «ulec konsolidacji; zjednoczyć się, zespolić …   Słownik języka polskiego

• zespolić — dk VIa, zespolićlę, zespolićlisz, zespolićspól, zespolićlił, zespolićlony zespalać ndk I, zespolićam, zespolićasz, zespolićają, zespolićaj, zespolićał, zespolićany «połączyć w jedność; zjednoczyć, związać» Wspólny cel zespolił ludzi. Zespolił w… …   Słownik języka polskiego

• zjednoczenie — n I 1. rzecz. od zjednoczyć Zjednoczenie ruchu robotniczego. Dążyć do zjednoczenia wszystkich stronnictw. 2. lm D. zjednoczenieczeń «organizacja gospodarcza, także społeczna, polityczna itp., powstała w wyniku połączenia organizacji, instytucji o …   Słownik języka polskiego

• jednoczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, jednoczyćczę, jednoczyćczy, jednoczyćczony {{/stl 8}}– zjednoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} dążyć do powstania wspólnoty w działaniu; łączyć, konsolidować, scalać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Ariadna — książk. Nić, kłębek Ariadny «sposób wybrnięcia z bardzo zawikłanej sytuacji»: (...) odnalazłem nić Ariadny, logikę działań Kani, pragnącego zjednoczyć na nowej zasadzie partię i wymyślić sposób na złączenie jej z aspiracjami oraz działaniami… …   Słownik frazeologiczny

• powiązać — dk IX, powiązaćwiążę, powiązaćwiążesz, powiązaćwiąż, powiązaćał, powiązaćany 1. «połączyć końce czegoś węzłem; związać» Powiązać sznury, postronki. Powiązać zerwane nitki osnowy. 2. «skrępować więzami kogoś, coś; umocnić, poformować coś wiążąc,… …   Słownik języka polskiego