-
1 zgorszyć
глаг.• возмущать• поражать• ударять• шокировать* * *zgorsz|yć\zgorszyćony сов. 1. возмутить; шокировать;2. kogo показать дурной пример кому; совратить; разложить кого;nie chciał \zgorszyć dzieci он не хотел показывать дурного примера детям
* * *zgorszony сов.1) возмути́ть; шоки́роватьnie chciał zgorszyć dzieci — он не хоте́л пока́зывать дурно́го приме́ра де́тям
-
2 zgorszyć się
-
3 zgorszyć\ się
сов. 1. возмутиться;2. (zdemoralizować się) развратиться, разложиться -
4 zdemoralizować
глаг.• деморализовать• развратить• развращать• совратить• совратиться• совращать* * *zdemoralizowa|ć\zdemoralizowaćny сов. деморализовать; разложить+zepsuć, zgorszyć
* * *zdemoralizowany сов.деморализова́ть; разложи́тьSyn:
См. также в других словарях:
zgorszyć — dk VIb, zgorszyćszę, zgorszyćszysz, zgorsz, zgorszyćszył, zgorszyćszony «wywrzeć na kogoś zły, demoralizujący wpływ, spowodować zepsucie; wywołać oburzenie» Zgorszyć kogoś niewybrednymi dowcipami. zgorszyć się «zostać zgorszonym; oburzyć się»… … Słownik języka polskiego
zgorszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gorszyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorszyć się – zgorszyć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} oburzać się z powodu czyjegoś wyglądu, zachowania itp. :{{/stl 33}}{{stl 10}}Gorszyć się przekleństwami, filmami, modą. Gorszyć się czyimś postępowaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, gorszyćszę, gorszyćszy, gorszyćszony {{/stl 8}}– zgorszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wywierać na kogoś zły, deprawujący wpływ, powodować upadek moralny; budzić oburzenie, niesmak : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaszokować — dk IV, zaszokowaćkuję, zaszokowaćkujesz, zaszokowaćkuj, zaszokowaćował, zaszokowaćowany «bardzo kogoś zaskoczyć, zadziwić, zgorszyć czymś» Zaszokować kogoś swoim wyglądem, zachowaniem. Zaszokować kogoś jakąś wiadomością … Słownik języka polskiego
zdemoralizować — dk IV, zdemoralizowaćzuję, zdemoralizowaćzujesz, zdemoralizowaćzuj, zdemoralizowaćował, zdemoralizowaćowany «spowodować demoralizację; zgorszyć, zepsuć kogoś» Zdemoralizować młodzież. zdemoralizować się «ulec demoralizacji» Zdemoralizował się pod … Słownik języka polskiego
zgorszenie — n I 1. rzecz. od zgorszyć. 2. «demoralizacja, zepsucie» Jawne, publiczne zgorszenie. Budzić, siać, szerzyć, wywoływać zgorszenie (gdzie, wśród kogoś). 3. «oburzenie, zgroza» Patrzeć na coś, słuchać czegoś ze zgorszeniem … Słownik języka polskiego
zgorszony — zgorszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zgorszyć (p.) zgorszony w użyciu przym. «wyrażający zgorszenie, oburzenie» Rzucać zgorszone spojrzenia. Strofować kogoś zgorszonym głosem … Słownik języka polskiego
zgorszenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zgorszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} gorszący postępek, zły przykład, demoralizacja, zepsucie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
