-
1 zginąć śmiercią żołnierza
= polec śmiercią żołnierza -
2 polec śmiercią żołnierza
= zginąć śmiercią żołnierza пасть сме́ртью хра́брых, пасть на по́ле бра́ни przest. -
3 żołnierz
сущ.• армеец• боец• вояка• солдат* * *♂, мн. Р. \żołnierzу солдат;prosty \żołnierz простой солдат;
● polec (zginąć) śmiercią \żołnierza пасть смертью храбрых, пасть на поле брани przest.* * *м, мн Р żołnierzyсолда́т- zginąć śmiercią żołnierzaprosty żołnierz — просто́й солда́т
-
4 żołnierz
m (G pl żołnierzy) 1. (wojskowy) soldier- żołnierz piechoty an infantryman- żołnierz zawodowy a regular soldier- zginąć śmiercią żołnierza to die a soldier’s death- ołowiany/cynowy żołnierz a lead/tin soldier2. (szeregowiec) a private* * *-a; -e; gen pl; -y; m* * *mpsoldier, serviceman; poet. warrior; żołnierz zawodowy/najemny regular/mercenary soldier; zginąć śmiercią żołnierza die a soldier's death; Grób Nieznanego Żołnierza the Tomb of the Unknown Warrior l. Soldier; ( szeregowy) man; żołnierz kawalerii trooper; żołnierz ciężkozbrojny man-at-arms; żołnierz piechoty morskiej marine; żołnierz piechoty foot soldier, infantryman; żołnierze ( wojsko) the troops, the military; żołnierze szeregowi the ranks.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żołnierz
См. также в других словарях:
żołnierz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «osoba odbywająca służbę wojskową, członek sił zbrojnych danego państwa (zawodowy lub pełniący służbę z tytułu powszechnego obowiązku wojskowego)» Dzielny, waleczny żołnierz. Żołnierz frontowy. Oddział, pluton… … Słownik języka polskiego
polec — dk Va, poleclegnę, poleclegniesz, poleclegnij, polecległ podn. «zostać zabitym, zginąć, paść» Polec na wojnie, na polu chwały. Polec od kul. Polec w bitwie, w boju, w walce o wolność, w obronie ojczyzny. Polec za kraj, za ojczyznę. Polec śmiercią … Słownik języka polskiego