-
1 go out
1. vt fus 2. viare you going out tonight? — wychodzisz dziś wieczorem?; couple
* * *1) (to become extinguished: The light has gone out.) zgasnąć2) (to go to parties, concerts, meetings etc: We don't go out as much as we did when we were younger.) wychodzić3) (to be frequently in the company of (a person, usually of the opposite sex): I've been going out with her for months.) chodzić -
2 потухнуть
pogasnąć, wygasnąć, zgasnąć -
3 ausgehen
* vi swychodzić; iść na kolację (na tańce, do lokalu); wypadać ( Haare włosy); puszczać ( o kolorze); zgasnąć ( das Licht światło); ( zu Ende gehen) kończyć sięauf etw ausgehen — zmierzać do czegoś
-
4 erlöschen
* vi s -
5 blow out
1. vt 2. vi* * *(to extinguish or put out (a flame etc) by blowing: The wind blew out the candle; The child blew out the match.) zdmuchnąć -
6 fade
-
7 fail
[feɪl] 1. vtperson exam nie zdawać (nie zdać perf) +gen, oblewać (oblać perf); examiner candidate oblewać (oblać perf); leader, memory zawodzić (zawieść perf); courage opuszczać (opuścić perf)2. vicandidate nie zdawać (nie zdać perf), oblewać (oblać perf); attempt nie powieść się ( perf); brakes zawodzić (zawieść perf); eyesight, health pogarszać się (pogorszyć się perf); light gasnąć (zgasnąć perf)to fail to do sth — ( not succeed) nie zdołać ( perf) czegoś zrobić; ( neglect) nie zrobić ( perf) czegoś
without fail — (always, religiously) obowiązkowo; ( definitely) na pewno
* * *[feil] 1. verb1) (to be unsuccessful (in); not to manage (to do something): They failed in their attempt; I failed my exam; I failed to post the letter.) nie spełnić, doznać niepowodzenia w2) (to break down or cease to work: The brakes failed.) zepsuć się3) (to be insufficient or not enough: His courage failed (him).) zabraknąć4) ((in a test, examination etc) to reject (a candidate): The examiner failed half the class.) oblać egzamin5) (to disappoint: They did not fail him in their support.) zawieść•- failing2. preposition(if (something) fails or is lacking: Failing his help, we shall have to try something else.) jeśli zabraknie- failure- without fail -
8 fizzle out
['fɪzl-]vi* * *(to fail, to come to nothing: The fire fizzled out.) zgasnąć, zaniknąć -
9 go off
1. viperson wychodzić (wyjść perf); food psuć się (zepsuć się perf); bomb eksplodować (eksplodować perf); gun wypalić ( perf); event przebiegać (przebiec perf), iść (pójść perf) (inf); lights etc gasnąć (zgasnąć perf)2. vt fus ( inf)* * *1) ((of a bomb etc) to explode: The little boy was injured when the firework went off in his hand.) wybuchnąć2) ((of an alarm) to ring: When the alarm went off the thieves ran away.) włączyć się3) (to leave: He went off yesterday.) wyruszyć4) (to begin to dislike: I've gone off cigarettes.) rzucić5) (to become rotten: That meat has gone off.) zepsuć się6) (to stop working: The fan has gone off.) stanąć -
10 stall
[stɔːl] 1. n ( BRIT)a clothes/flower stall — stoisko or budka z odzieżą/kwiatami
- stalls2. vt ( AUT)3. viI stalled the car — zgasł mi silnik; ( fig) decision etc opóźniać (opóźnić perf), przeciągać (przeciągnąć perf); person zwodzić (zwieść perf), zbywać (zbyć perf)
* * *I [sto:l] noun1) (a compartment in a cowshed etc: cattle stalls.) przegroda, stanowisko2) (a small shop or a counter or table on which goods are displayed for sale: He bought a newspaper at the bookstall on the station; traders' stalls.) stragan, kiosk•- stallsII 1. [sto:l] verb1) ((of a car etc or its engine) to stop suddenly through lack of power, braking too quickly etc: The car stalled when I was halfway up the hill.) blokować się2) ((of an aircraft) to lose speed while flying and so go out of control: The plane stalled just after take-off and crashed on to the runway.) wymykać się spod kontroli3) (to cause (a car etc, or aircraft) to do this: Use the brake gently or you'll stall the engine.) tracić kontrolę nad2. noun(a dangerous loss of flying speed in an aircraft, causing it to drop: The plane went into a stall.) utrata szybkościIII [sto:l] verb(to avoid making a definite decision in order to give oneself more time.) grać na zwłokę
См. также в других словарях:
zgasnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gasnąć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgasnąć — dk Vc, zgasnąćnę, zgaśniesz, zgaśnij, zgasł, zgasła, zgaśli «przestać się palić, płonąć, świecić» Zgasły światła w oknach. Zgasła świeca, lampa. Zgasło cygaro. ∆ Motor, silnik zgasł «motor, silnik przestał pracować» przen. a) «stracić blask,… … Słownik języka polskiego
meteor — Zjawić się, błysnąć, zgasnąć, zniknąć itp. jak meteor «pojawić się nagle i szybko zniknąć»: Film był już na ekranach, ale przemknął jak meteor. Mam nadzieję, że jeszcze na nie powróci. Fil 10/1996 … Słownik frazeologiczny
dogasnąć — dk Vc, dogasnąćgaśnie, dogasnąćgasną, dogasnąćgasł, dogasnąćgasłszy dogasać ndk I, dogasnąćsa, dogasnąćsają, dogasnąćsał «przestać się palić, dopalić się, zgasnąć» Ogień dogasł. Świece powoli dogasały. przen. tylko ndk a) «zbliżać się do końca,… … Słownik języka polskiego
dopalić — dk VIa, dopalićlę, dopalićlisz, dopalićpal, dopalićlił, dopalićlony dopalać ndk I, dopalićam, dopalićasz, dopalićają, dopalićaj, dopalićał, dopalićany 1. «dokończyć palenia, spalić do reszty» Dopalić papierosa. Nie dopalony węgiel w piecu. 2.… … Słownik języka polskiego
meteor — m IV, D. u, Ms. meteororze; lm M. y astr. «ciało stałe o masie od ułamka grama do kilkuset tysięcy kilogramów, poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej, żarzące się w atmosferze ziemskiej wskutek tarcia i sprawiające wrażenie spadającej… … Słownik języka polskiego
ostygnąć — dk Vc, ostygnąćnę, ostygnąćniesz, ostygnąćnij, ostygł a. ostygnąćnął, ostygnąćgła, ostygnąćgli, ostygnąćnąwszy rzad. ostygać ndk I, ostygnąćam, ostygnąćasz, ostygnąćają, ostygnąćaj, ostygnąćał «utracić ciepło, stać się zimniejszym lub zupełnie… … Słownik języka polskiego
pogasnąć — dk Vc, pogasnąćgaśnie, pogasnąćgasły, pogasnąćgasłszy «o wielu źródłach światła, ogniach itp.: przestać się palić, świecić; zgasnąć kolejno, jedno po drugim» Światła w oknach pogasły. Na ulicy pogasły latarnie. przen. a) «o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
przebłysnąć — dk Va, przebłysnąćbłyśnie, przebłysnąćnął, przebłysnąćnęła, a. przebłysnąćsła, przebłysnąćnąwszy rzad. «błysnąć spod czegoś, przez coś; zabłysnąć i zgasnąć» Przez szparę przebłysnął promień słońca … Słownik języka polskiego
przygasnąć — dk Vc, przygasnąćnę, przygasnąćgaśniesz, przygasnąćgaśnij, przygasnąćgasł (przygasnąćnął), przygasnąćsła, przygasnąćgaśli, przygasnąćsły, przygasnąćsłszy (przygasnąćnąwszy) przygasać ndk I, przygasnąćam, przygasnąćasz, przygasnąćają, przygasnąćaj … Słownik języka polskiego
zagasnąć — dk Vc, zagasnąćgaśnie, zagasnąćgasł, zagasnąćsłszy zagasać ndk I, zagasnąćsa, zagasnąćają, zagasnąćał, przestarz. → zgasnąć … Słownik języka polskiego