zgarnąć

См. также в других словарях:

• zgarnąć — dk Va, zgarnąćnę, zgarnąćniesz, zgarnąćnij, zgarnąćnął, zgarnąćnęła, zgarnąćnęli, zgarnąćnięty zgarniać ndk I, zgarnąćam, zgarnąćasz, zgarnąćają, zgarnąćaj, zgarnąćał, zgarnąćany 1. «zebrać coś razem, zsunąć do siebie, zgromadzić w jednym… …   Słownik języka polskiego

• zgarniać — → zgarnąć …   Słownik języka polskiego

• zgarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgarniaćam, zgarniaća, zgarniaćają, zgarniaćany {{/stl 8}}– zgarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zgarniaćnę, zgarniaćnie, zgarniaćnij, zgarniaćnął, zgarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pozgarniać — dk I, pozgarniaćam, pozgarniaćasz, pozgarniaćają, pozgarniaćaj, pozgarniaćał, pozgarniaćany «zgarnąć, zebrać razem lub usunąć skądś wiele czegoś; zgarnąć z wielu miejsc, zgarnąć jedno po drugim» Pozgarniać śmieci na szufelkę. Pozgarniać papiery z …   Słownik języka polskiego

• zgrabić — dk VIa, zgrabićbię, zgrabićbisz, zgrab, zgrabićbił, zgrabićbiony zgrabiać ndk I, zgrabićam, zgrabićasz, zgrabićają, zgrabićaj, zgrabićał, zgrabićany 1. «grabiąc zgarnąć coś razem (np. siano, zżęte zboże)» Zgrabiać siano w kopki. 2. «grabiąc… …   Słownik języka polskiego

• chudoba — ż IV, CMs. chudobabie; lm D. chudobaob przestarz. «skromny dobytek, ubogie mienie, gospodarstwo» Ojcowska chudoba. Zgarnąć do węzełka całą chudobę …   Słownik języka polskiego

• grabki — blp, D. grabkibek «małe grabie» Zgarnąć grabkami liście …   Słownik języka polskiego

• podmieść — dk XI, podmieśćmiotę, podmieśćmieciesz, podmieśćmieć, podmieśćmiótł, podmieśćmiotła, podmieśćmietli, podmieśćmieciony, podmieśćmiótłszy podmiatać ndk I, podmieśćam, podmieśćasz, podmieśćają, podmieśćaj, podmieśćał, podmieśćany 1. «zmieść, zgarnąć …   Słownik języka polskiego

• pograbić — dk VIa, pograbićbię, pograbićbisz, pograbićgrab, pograbićbił, pograbićbiony 1. «grabiąc zgarnąć (kolejno) wiele czegoś; zgrabić» Pograbić zeschłe liście. Pograbić trawniki. 2. «spędzić pewien czas na grabieniu» Trochę pograbił i wziął się znów do …   Słownik języka polskiego

• sczesać — dk IX, sczeszę, sczeszesz, sczesz, sczesaćał, sczesaćany sczesywać ndk VIIIa, sczesaćsuję, sczesaćsujesz, sczesaćsuj, sczesaćywał, sczesaćywany 1. «czesząc włosy, zgarnąć je na bok, do tyłu» Sczesać na bok grzywkę. Sczesać włosy do góry. 2.… …   Słownik języka polskiego

• spłukać — dk IX, spłuczę, spłuczesz, spłucz, spłukaćał, spłukaćany spłukiwać ndk VIIIb, spłukaćkuję, spłukaćkujesz, spłukaćkuj, spłukaćiwał, spłukaćiwany «płucząc zmyć brud; o wodzie, o pędzie wody: obmyć, zmyć, zgarnąć coś» Spłukać wodą twarz, ręce.… …   Słownik języka polskiego