zewrzeć

См. также в других словарях:

• zewrzeć — dk XI, zewrzećwrę, zewrzećwrzesz, zewrzećwrzyj, zwarł, zwarty, zwarłszy zwierać ndk I, zewrzećam, zewrzećasz, zewrzećają, zewrzećaj, zewrzećał, zewrzećany, książk. «mocno zetknąć ze sobą dwie części czegoś, dwa przedmioty lub spowodować, by coś z …   Słownik języka polskiego

• zewrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zwierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zewrzeć — Zwierać szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… …   Słownik frazeologiczny

• zwierać się – zewrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złączyć się; przycisnąć się jeden do drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zwarły się w uścisku z radości. Zakochani zwarli się w pocałunku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwierać — → zewrzeć …   Słownik języka polskiego

• zwierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwieraćam, zwieraća, zwieraćają, zwieraćany {{/stl 8}}– zewrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zwieraćwrę, zwieraćwrze, zwieraćwrzyj, zwarł, zwarli, zwarty {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć, przyciskać do siebie dwie lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… …   Słownik języka polskiego

• stulić — dk VIa, stulićlę, stulićlisz, stul, stulićlił, stulićlony stulać ndk I, stulićam, stulićasz, stulićają, stulićaj, stulićał, stulićany «delikatnie zewrzeć coś, zbliżyć do siebie, powodując zamknięcie się lub zmniejszenie powierzchni czegoś; skulić …   Słownik języka polskiego

• zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… …   Słownik języka polskiego

• zacisnąć — dk Va, zacisnąćnę, zacisnąćciśniesz, zacisnąćciśnij, zacisnąćnął, zacisnąćnęła, zacisnąćnęli, zacisnąćciśnięty, zacisnąćnąwszy zaciskać ndk I, zacisnąćam, zacisnąćasz, zacisnąćają, zacisnąćaj, zacisnąćał, zacisnąćany «cisnąc zsunąć coś do czegoś …   Słownik języka polskiego

• złączyć — dk VIb, złączyćczę, złączyćczysz, złącz, złączyćczył, złączyćczony rzad. złączać ndk I, złączyćam, złączyćasz, złączyćają, złączyćaj, złączyćał, złączyćany 1. «spoić, związać coś ze sobą, połączyć, zsunąć, zewrzeć jakieś elementy czegoś» Złączyć… …   Słownik języka polskiego