-
1 zetknąć
zetkn|ąć\zetknąćięty сов. 1. свести, столкнуть;2. соединить;\zetknąć dwie rury соединить (состыковать) две трубы
* * *zetknięty сов.1) свести́, столкну́ть2) соедини́тьzetknąć dwie rury — соедини́ть (состыкова́ть) две трубы́
-
2 zetknąć
pf — stykać impf (zetknęła, zetknęli — stykam) Ⅰ vt 1. (złączyć) to connect (coś z czymś sth to sth)- zetknął ze sobą końce przewodów elektrycznych he connected the ends of the wires ⇒ stykać2. przen. to bring [sb] together- po wojnie los ich znów zetknął fate brought them together again after the warⅡ zetknąć się książk. 1. (połączyć się) to touch (each other)- zetknąć się z czymś to touch sth, to come into contact with sth- zetknęli się głowami their heads touched2. przen. (spotkać się) to encounter vt (z czymś sth)- nigdy się z czymś takim nie zetknąłem! I’ve never come across anything like that!* * *The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zetknąć
-
3 zetknąć
-
4 zetknąć
-
5 zetknąć
• bring into contact -
6 zetknąć
зіткнути -
7 zetknąć (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zetknąć (się)
-
8 zetknąć się
-
9 zetknąć\ się
сов. 1. столкнуться;2. соприкоснуться;● \zetknąć\ się się nos w nos (oko w oko) столкнуться нос к носу (лицом к лицу)
-
10 zetknąć się się nos w nos
( oko w oko) столкну́ться нос к но́су (лицо́м к лицу́) -
11 zetknąć się
• come into contact -
12 zetknąć ze sobą
• bring together -
13 zetknąć się
зіткнутися -
14 stykać
impf ⇒ zetknąć* * *(przykładać, przytykać) to connectstykać kogoś z kimś — to put sb in touch lub contact with sb
* * *ipf.(np. przewody) connect; stykać kogoś z kimś put sb in touch l. contact with sb; po wojnie los ich znowu zetknął after the war fate joined them again.ipf.1. (= dotykać się) touch ( z czymś sth).2. (= przylegać) adjoin ( z czymś sth).3. (= spotykać się) encounter (z kimś/czymś sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stykać
-
15 stykać
-
16 dotykać
(-am, -asz); dotknąć; vt dotykać kogoś/czegoś — ( stykać się) to touch sb/sth; ( badać dotykiem) to feel sb/sthdotykać czegoś — (podłogi, pedałów) to reach sth; (tematu, sprawy) to touch on lub upon sth
dotykać kogoś — (o chorobie, nieszczęściu) to afflict sb
* * *ipf.1. (= zetknąć z ręką/palcem itp.) touch ( czegoś czymś sth with sth); (ręką t.) feel ( czegoś sth); dotknąć drażliwego tematu touch (up)on a sensitive subject; ludzka noga nie dotknęła tego miejsca no human has set foot in this place before; nawet nie dotknąłem tych pieniędzy I didn't even touch the money; nie dotykać! do not touch!2. (= urazić) hurt, upset; dotknąć kogoś do żywego cut sb to the quick.3. (= ciężko doświadczyć) (o chorobie, dolegliwości) afflict; (o podwyżce, recesji, redukcjach) hit.ipf.be touching, touch; czego się dotknął, robił to doskonale he excelled at whatever he did; niczego się nie dotknę I won't lift l. raise a finger.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dotykać
-
17 stykać się
-
18 stykać\ się
несов. 1. сталкиваться;2. соприкасаться; ср. zetknąć się -
19 dot|knąć
pf — dot|ykać1 impf (dotknęła, dotknęli — dotykam) Ⅰ vt 1. (zetknąć) to touch- dotknąć ściany ręką to touch a wall (with one’s hand)- delikatnie dotykał wargami jej warg he delicately touched his lips to hers- nikomu nie pozwalał dotykać swoich rzeczy he never allowed anybody to touch his things- wyciągnął rękę, ale nie mógł dotknąć sufitu he stretched his arm out but he couldn’t touch the ceiling- coś miękkiego dotknęło jego pleców something soft touched his back- lekko dotknięta zasłona poruszyła się the curtain, lightly touched, moved- słońce dotknęło (do) horyzontu the sun touched the horizon2. przen. (poruszyć w rozmowie) to touch (up)on [problemu, sprawy] 3. przen. (urazić) to hurt, to wound- dotknąć kogoś do żywego to hurt sb to the quick przen.- jej uszczypliwe docinki bardzo mnie dotknęły I was hurt to the quick by her cutting remarks- nie czuł się dotknięty wykluczeniem z klubu he had no hard feelings about being barred from the club4. przen. (doświadczyć) [choroba] to afflict; [powódź, klęska, nieszczęście] to afflict, to affect- kryzys dotknął również naszą rodzinę the crisis affected our family as well- ludzie dotknięci cukrzycą people suffering from diabetes5. przen. (zająć się) nie dotknąć czegoś not to touch sth- wrócił późno i nawet nie dotknął obiadu he got back late and didn’t even touch his dinner- już nigdy nie dotknę fortepianu I’ll never touch the piano againⅡ dotknąć się — dotykać się 1. (zbliżyć się) to touch- niechcący dotknął się gorącego żelazka he inadvertently brushed against the hot iron2. pot., przen. (zająć się) to undertake vt; to get down (czegoś to sth)- nie pamiętam, żeby dotknęła się jakiejś roboty I don’t remember her ever getting down to any work- czego się dotknął, przynosiło zysk everything he touched turned a profit, everything he turned his hand to made moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dot|knąć
-
20 mi|nąć
pf — mi|jać impf (minęła, minęli – mijam) Ⅰ vt 1. (przejść, przejechać obok) to pass, to go past- minąć kogoś/coś w pędzie a. pędem to rush a. flash past sb/sth- minęliśmy strażnika niezauważeni we slipped by the guard- dopiero co minięte skrzyżowanie the junction we/they’ve just passed- minął zjazd na autostradę he went past the exit to the motorway2. (nie przypaść) minęła go okazja/podróż he missed out on an opportunity/a trip- (nie) minie cię kara/nagroda you will (not) go unpunished/unrewarded- minął go awans/minęła go podwyżka he’s been passed over for promotion/a riseⅡ vi 1. (upłynąć) [czas, okres] to pass, to go by- zima/ulewa minęła winter/the downpour passed- minęła godzina, odkąd wyszedł an hour has passed since he left- „która godzina?” – „minęła ósma” ‘what’s the time?’ – ‘it’s (just) past eight a. (just) gone eight o’clock’- weekend minął nam na sprzątaniu we spent the weekend cleaning up- nie mija moda na kapelusze hats are still in- spektakl minął bez wrażenia a. bez echa the performance passed a. went unnoticed- było, minęło pot. it’s over and done with, let bygones be bygones2. (ustąpić) [ból, napięcie] to pass, to ease (off); [kłopot] to pass, to go away; [smutek, wstrząs] to pass, to wear off- minął jej gniew/dobry humor her anger/good mood had gone a. vanished- gorączka spadła, niebezpieczeństwo minęło his/her temperature fell a. went down and the danger was over- kłopoty/nieporozumienia miną bez śladu the trouble/arguments will blow overⅢ minąć się – mijać się 1. (przejść, przejechać obok siebie) to pass each other- mijam się z nim a. mijamy się codziennie na ulicy I pass him a. we pass each other in the street every day2. (nie zetknąć się) [osoby] to fail to meet- nasze listy minęły się po drodze our letters crossed3. (być niezgodnym) [teorie, opinie] to diverge; [osoby, charaktery] to differ- teoria mija się z praktyką theory and practice don’t tally- mijać się z prawdą euf. to depart from the truthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mi|nąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zetknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stykać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zetknąć — dk Va, zetknąćtknę, zetknąćtkniesz, zetknąćtknij, zetknąćtknął, zetknąćtknęła, zetknąćtknęli, zetknąćtknięty stykać ndk I, zetknąćam, zetknąćasz, zetknąćają, zetknąćaj, zetknąćał, zetknąćany «zbliżając dwa przedmioty do siebie, spowodować ich… … Słownik języka polskiego
zetknąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stykać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stykać się I– zetknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbliżać się do siebie aż do zwarcia, przylgnięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koła podwozia jeszcze kilka razy stykały się z ziemią. Końce przewodów się zetknęły. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stykać — → zetknąć … Słownik języka polskiego
skontaktować — dk IV, skontaktowaćtuję, skontaktowaćtujesz, skontaktowaćtuj, skontaktowaćował, skontaktowaćowany «spowodować nawiązanie kontaktu, łączności kogoś z kimś; zetknąć kogoś z kimś» Skontaktować dawnych znajomych. Skontaktować interesanta z… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
stykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stykaćam, stykaća, stykaćają, stykaćany {{/stl 8}}– zetknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stykaćnę, stykaćnie, stykaćnij, stykaćnął, stykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
osoba — 1. Osoba trzecia «ktoś niezwiązany bezpośrednio z daną sprawą»: (...) wstyd wprowadzać w swoje sprawy osoby trzecie. Porachunki załatwia się między sobą. T. Bojarska, Świtanie. 2. Wysoko postawiona osoba «ktoś zajmujący wysokie stanowisko, mający … Słownik frazeologiczny