-
1 zeszmacić
zeszmac|ić\zeszmacićony сов. разг. сделать подлым (низким), оподлить* * *zeszmacony сов. разг.сде́лать по́длым (ни́зким), опо́длить
См. также в других словарях:
zeszmacić — dk VIa, zeszmacićcę, zeszmacićcisz, zeszmać, zeszmacićcił, zeszmacićcony 1. pot. «zrobić z czegoś szmatę; wyświechtać, zszargać, zniszczyć» Zeszmacić ubranie, książkę. Zeszmacony obrus, materiał. 2. posp. «spowodować, że ktoś stanie się szmatą,… … Słownik języka polskiego
