-
1 zeban
-
2 lisan
-
3 til
1) анат. языкtil yarası - типунtil pası - налёт на языкеufaq (или kiçik) til - язычокср. tilçik2) язык, речьana tili - родной языкdevlet tili - государственный языкtil nuqsanlığı - косноязычиеtil nuqsanlığı olğan - косноязычныйtili tutuldı - онемел, отнялся язык, потерял дар речиtil sesleri - звуки речиayrı-ayrı sesli til - членораздельная речьedebiy til - литературный языкlaqırdı tili - разговорный языкtiliñni tut, yibere berme! - не распускай язык, держи язык за зубамиkeskin tili bar - он острый на языкtili açıldı - он начал говоритьtili çıqmaq - лепетать (о ребёнке)tiline şeytan tükürgen - у него злой язык, он сквернословtili bir qarış - языкастыйaytmağa tilim barmay - у меня язык не поворачивается (сказать)
См. также в других словарях:
zeban — is., esk., Far. zebān Dil (I) Birleşik Sözler virdizeban … Çağatay Osmanlı Sözlük
zebân — (F.) [ نﺎﺑز ] dil … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ZEBAN — f. Dil, lisan, lügat, lehçe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZEBAN-DIRAZ — f. Dil uzatan, atıp tutan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZEBAN-ÂVER — f. Düzgün konuşan, düzgün söz veya şiir söyleyen. * Dile getiren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ATEŞ-ZEBÂN — f. Ateş dilli. Çok dokunaklı söz veya şiir söyleyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BAZENDE-ZEBAN — f. Boş boğaz, geveze, çok konuşan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BED-ZEBAN — f. Kötü söz söyliyen, hicveden. Ağzı pis, ağzı bozuk. * Kötü dil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DÜ-ZEBAN — f. İki dilli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GİRİFTE-ZEBAN — Kekeme, dili tutuk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HEM-ZEBAN — Aynı dili konuşan, lisanları aynı olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
