-
1 zeżreć
глаг.• глодать• грызть• сожрать* * *zeżr|eć\zeżreće, \zeżrećyj, zżarł/zeżarł, zżarty/zeżarty сов. 1. сожрать, пожрать;2. (o rdzy itp.) разъесть, проесть; 3. перен. истерзать, съесть+1. pożreć, zjeść
* * *zeżre, zeżryj, zżarł / zeżarł, zżarty / zeżarty сов.1) сожра́ть, пожра́ть2) (o rdzy itp.) разъе́сть, прое́сть3) перен. истерза́ть, съестьSyn: -
2 z|eżreć
pf — z|żerać impf (zżarł a. zeżarł, zeżarli, zżarty a. zeżarty — zeżrę) vi 1. pot. (zjeść) to scoff (down) GB pot., to scarf (down) US pot.- zeżarł łapczywie obiad he scoffed (down) his dinner2. (pożreć) to eat 3. pot. (zużyć) to eat away- blaszane puszki zżarła rdza rust has eaten away the tinsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > z|eżreć
См. также в других словарях:
zeżreć — dk XI, zeżrećżrę, zeżrećżresz, zeżrećżryj, zżarł a. zeżarł, zżarty a. zeżarty, zżarłszy a. zeżarłszy zżerać ndk I, zeżrećam, zeżrećasz, zeżrećają, zeżrećaj, zeżrećał, zeżrećany 1. «o zwierzętach: zjeść, pożreć; rubasznie o ludziach: zjeść coś… … Słownik języka polskiego
