-
1 zbutwieć
глаг.• гнить• истлеть• преть* * *сов. прогнить; истлеть+zmurszeć, zgnić
* * *сов.прогни́ть; истле́тьSyn: -
2 pobutwieć
сов. истлеть, попреть, погнить+zbutwieć, zmurszeć, zgnić
* * *сов.истле́ть, попре́ть, погни́тьSyn: -
3 zmurszeć
глаг.• истлеть* * *zmursz|ećсов. 1. прогнить; истлеть;deska \zmurszećała доска прогнила;
2. обветшать;dom \zmurszećał дом обветшал+1. zbutwieć, spróchnieć
* * *сов.1) прогни́ть; истле́тьdeska zmurszała — доска́ прогнила́
2) обветша́тьdom zmurszał — дом обветша́л
Syn:zbutwieć, spróchnieć 1)
См. также в других словарях:
zbutwieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}butwieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbutwieć — dk III, zbutwiećeje, zbutwiećwiał, zbutwiećwiały «o substancjach organicznych: ulec rozkładowi pod wpływem bakterii i grzybów w obecności tlenu» Zboże w stertach zbutwiało. Zbutwiałe drewno … Słownik języka polskiego
nadbutwieć — dk III, nadbutwiećeje, nadbutwiećwiał, nadbutwiećały «nieco, trochę zbutwieć; nadmurszeć, nadgnić» Nadbutwiały poręcze mostku. Nadbutwiałe belki stropu … Słownik języka polskiego
nadgnić — dk Xa, nadgnićgnije, nadgnićgnił, nadgnićgniły rzad. nadgniwać ndk I, nadgnićwa, nadgnićają, nadgnićał «ulec częściowo procesowi gnicia, niezupełnie zgnić, zbutwieć, spróchnieć» Ziemniaki w kopcach nadgniły. Nadgniłe owoce, warzywa … Słownik języka polskiego
pobutwieć — dk III, pobutwiećeje, pobutwiećwiał, pobutwiećwiałe «o wielu rzeczach: zbutwieć, zmurszeć, zgnić» Obrazy pobutwiały na strychu. Papiery, książki, ubrania w szafach pobutwiały od wilgoci … Słownik języka polskiego
ponadgniwać — dk I, ponadgniwaćwa, ponadgniwaćają, ponadgniwaćał «o wielu rzeczach: zgnić, zbutwieć częściowo, z wierzchu; nadgnić w wielu miejscach» Deski w płocie ponadgniwały … Słownik języka polskiego
zatęchnąć — dk Vc, zatęchnąćnie, zatęchnąćtęchł, zatęchnąćtęchły, zatęchnąćtęchłszy «przesiąknąć zapachem pleśni, zepsuć się wskutek wilgoci (bez dostępu świeżego powietrza); stęchnąć, zbutwieć» Ubrania zatęchły w wilgotnym pomieszczeniu. Słoma zatęchła z… … Słownik języka polskiego
zgnić — dk Xa, zgniję, zgnijesz, zgnij, zgnił, zgniły 1. «ulec procesowi rozkładu chemicznego pod wpływem działania bakterii; zbutwieć, zepsuć się» Zgniłe owoce, jarzyny. Zgniłe liście. Siano zgniło od ciągłych deszczów. 2. pot. «umrzeć, przesiedziawszy… … Słownik języka polskiego
zmurszeć — dk III, zmurszećeje, zmurszećszał, zmurszećszały «zamienić się wskutek gnicia w kruszącą się masę, ulec rozkładowi; spróchnieć, zbutwieć, zgnić» Płot zmurszał ze starości … Słownik języka polskiego
butwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, butwiećeję, butwiećeje, butwiećwiał, butwiećwieli {{/stl 8}}– zbutwieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} gnić, psuć się, rozpadać się pod wpływem bakterii, grzybów (o substancjach organicznych);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przegnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IIIc, przegnićgnije {{/stl 8}}{{stl 7}} zgnić na wskroś, do końca; zbutwieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przegniły belki w ścianie. Przegniły deski w podłodze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień