-
1 zaznać
глаг.• вкушать• испытать• пробовать* * *zazna|ć\zaznaćny сов. czego испытать, изведать, познать что;nie \zaznać radości не изведать радости; nie \zaznaćł chwili spokoju у него не было ни минуты покоя
+ doznać, doświadczyć* * *zaznany сов. czegoиспыта́ть, изве́дать, позна́ть чтоnie zaznać radości — не изве́дать ра́дости
nie zaznał chwili spokoju — y него́ не́ было ни мину́ты поко́я
Syn: -
2 dane zaznać
данные испытатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dane zaznać
-
3 zaznawać
глаг.• испытать• испытывать* * *zazna|wać\zaznawaćje, \zaznawaćwaj, \zaznawaćwany несов. czego испытывать, познавать что; ср. zaznać+doznawać, doświadczać
* * *zaznaje, zaznawaj, zaznawany несов. czegoиспы́тывать, познава́ть что; ср. zaznaćSyn: -
4 zażyć
глаг.• принимать* * *1) (co? np. lekarstwa) принять, употребить, выпить (таблетки)2) zażyć (czego? np. rozkoszy) воспользоваться, вкусить, насладитьсяzacząć żyć (jak?), zacząć jakieś życie зажить (начать жить какой-л. жизнью)zagoić się, zabliźnić się зажить (о ране)* * *zaży|ć\zażyćty сов. 1. со, czego принять, употребить что;\zażyć proszek принять (проглотить) порошок;
2. czego вкусить, изведать, испытать что, насладиться чем;\zażyć rozkoszy получить (изведать) наслаждение;
\zażyć świeżego powietrza подышать свежим воздухом+1. spożyć, przyjąć 2.zaznać
* * *zażyty сов.1) co, czego приня́ть, употреби́ть чтоzażyć proszek — приня́ть (проглоти́ть) порошо́к
zażyć rozkoszy — получи́ть (изве́дать) наслажде́ние
zażyć świeżego powietrza — подыша́ть све́жим во́здухом
Syn:
См. также в других словарях:
zaznać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaznawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaznać — dk I, zaznaćam, zaznaćasz, zaznaćają, zaznaćaj, zaznaćał, zaznaćany zaznawać ndk IX, zaznaćznaję, zaznaćznajesz, zaznaćwaj, zaznaćwał, zaznaćwany «doświadczyć czegoś na sobie; doznać» Zaznać biedy, głodu. Zaznać cierpienia. Zaznać rozkoszy. Nie… … Słownik języka polskiego
zaznawać — → zaznać … Słownik języka polskiego
zaznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zaznawaćznaję, zaznawaćznaje, zaznawaćwaj {{/stl 8}}– zaznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zaznawaćam, zaznawaća, zaznawaćają, zaznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} doznawać, doświadczać czegoś, odczuwać, przeżywać coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użyć — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… … Słownik frazeologiczny
używać — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… … Słownik frazeologiczny
bieda — I ż IV, CMs. biedzie 1. blm «brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo» Zaznać biedy. Żyć w biedzie. Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu. ◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o … Słownik języka polskiego
doświadczyć — dk VIb, doświadczyćczę, doświadczyćczysz, doświadczyćświadcz, doświadczyćczył, doświadczyćczony doświadczać ndk I, doświadczyćam, doświadczyćasz, doświadczyćają, doświadczyćaj, doświadczyćał, doświadczyćany 1. «doznać czego, zaznać, odczuć;… … Słownik języka polskiego
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
pociecha — ż III, CMs. pociechaesze; lm D. pociechaech 1. «pocieszenie, pokrzepienie ducha, ukojenie» Doznać, zaznać pociechy. Potrzebować, szukać pociechy. Nieść komuś pociechę. Przynosić komuś słowa pociechy. 2. «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie,… … Słownik języka polskiego