zawierać

См. также в других словарях:

• zawierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawieraćam, zawieraća, zawieraćają, zawieraćany {{/stl 8}}– zawrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zawieraćwrę, zawieraćwrze, zawieraćwrzyj, zawieraćwarł, zawieraćwarli, zawieraćwarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zawierać — Zawrzeć pakt z diabłem zob. pakt …   Słownik frazeologiczny

• zawierać — → I zawrzeć …   Słownik języka polskiego

• angażować — ndk IV, angażowaćżuję, angażowaćżujesz, angażowaćżuj, angażowaćował, angażowaćowany 1. «przyjmować do pracy, zawierać z kimś umowę o pracę» Angażować nowego pracownika. Angażować aktorów do teatru. 2. «wiązać kogoś z czymś materialnie lub… …   Słownik języka polskiego

• implikować — ndk IV, implikowaćkuję, implikowaćkujesz, implikowaćkuj, implikowaćował, implikowaćowany 1. «zawierać, mieścić w sobie; pociągać za sobą» 2. «przypisywać coś komuś; imputować» Implikować uczucia ludzkie zwierzętom. implikować się «implikować… …   Słownik języka polskiego

• kryć — ndk Xa, kryję, kryjesz, kryj, krył, kryty 1. «umieszczać, przechowywać w ukryciu, chować» Wiewiórka kryła orzechy w dziupli. Kryć kosztowności w schowku. 2. «taić coś, nie uzewnętrzniać czegoś» Kryć uczucia, myśli. Krył przed nią swoje zamiary. ◊ …   Słownik języka polskiego

• streszczać — ndk I, streszczaćam, streszczaćasz, streszczaćają, streszczaćaj, streszczaćał, streszczaćany streścić dk VIa, streszczę, streszczaćścisz, streść, streszczaćścił, streszczony 1. «zwięźle formułować treść czegoś» Streszczać film, opowiadanie,… …   Słownik języka polskiego

• sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… …   Słownik frazeologiczny

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• brzmieć — ndk VIIa, brzmi, brzmij, brzmiał 1. «być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk, głos» Echo brzmiało. Melodia piosenki brzmiała w oddali. 2. «wydawać, wytwarzać dźwięk, głos» Dzwony, organy brzmią głośno. 3. «mieć określoną postać słowną, zawierać …   Słownik języka polskiego

• dostawca — m odm. jak ż II, DCMs. dostawcacy; lm M. dostawcacy, DB. dostawcaców «ten, kto się zajmuje dostawą czegoś, kto coś dostarcza, zaopatruje w coś» Dostawca mleka, kartofli. Zawierać umowę z dostawcami surowców …   Słownik języka polskiego