Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

zawiązek

См. также в других словарях:

  • zawiązek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zawiązekzku || zawiązekzka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część organizmu roślinnego lub zwierzęcego, z której rozwija się nowy organ, nowa tkanka : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawiązek — m III, D. zawiązekzku a. zawiązekzka, N. zawiązekzkiem; lm M. zawiązekzki biol. «narząd organizmu roślinnego lub zwierzęcego w zalążku, nie rozwinięty» Zawiązki korzenia, owoców. Zawiązki płodu …   Słownik języka polskiego

  • kolebka — ż III, CMs. kolebkabce; lm D. kolebkabek 1. «dziecinne łóżeczko na biegunach lub z innym urządzeniem do kołysania; kołyska» Usypiać niemowlę w kolebce. ◊ Od kolebki «od urodzenia» ◊ Coś jest (jeszcze) w kolebce «coś jest w stadium początkowym»… …   Słownik języka polskiego

  • pączek — m III, D. pączekczka, N. pączekczkiem; lm M. pączekczki 1. «zawiązek pędu liścia lub kwiatu, zwykle ochraniany przez łuski» Kolorowe pączki kwiatów. Pączki róży, konwalii. Krzewy okryte pączkami. Kwiaty rozkwitłe z pączków. Pączki pękają,… …   Słownik języka polskiego

  • świt — m IV, D. u, Ms. świcie; lm M. y «pora stopniowego rozjaśniania się nieba aż do momentu pojawienia się słońca; początek ranka, brzask» Biały, blady, różowy, szary, wczesny świt. Blaski świtu. Świt różowił niebo. ∆ O świcie, świtem, skoro świt,… …   Słownik języka polskiego

  • zapładniać — ndk I, zapładniaćam, zapładniaćasz, zapładniaćają, zapładniaćaj, zapładniaćał, zapładniaćany zapłodnić dk VIa, zapładniaćnię, zapładniaćnisz, zapładniaćnij, zapładniaćnił, zapładniaćniony «powodować wniknięcie plemników do komórki jajowej i… …   Słownik języka polskiego

  • zarodek — m III, D. zarodekdka, N. zarodekdkiem; lm M. zarodekdki 1. «organizm ludzki lub zwierzęcy rozwijający się z zapłodnionego jaja (u niektórych zwierząt niższych z nie zapłodnionego) w okresie do wyklucia się z jaja lub do porodu; embrion» ◊ Zdusić …   Słownik języka polskiego

  • zawiązać — dk IX, zawiązaćwiążę, zawiązaćwiążesz, zawiązaćwiąż, zawiązaćał, zawiązaćany zawiązywać ndk VIIIa, zawiązaćzuję, zawiązaćzujesz, zawiązaćzuj, zawiązaćywał, zawiązaćywany 1. «złączyć końce czegoś za pomocą węzła, supła; owinąć coś wkoło czegoś… …   Słownik języka polskiego

  • zarodek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zarodekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u ludzi i zwierząt: nowy organizm rozwijający się po zapłodnieniu w organizmie matki lub poza organizmem matki, np. w jaju; embrion… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»