-
1 zawalić
глаг.• завалить• загромождать• загромоздить• провалить• рухнуть• рушить• рушиться* * *1) pot. zawalić (np. egzamin) провалиться (напр. на экзамене)2) zawalić завалитьzabić сл. завалить (убить)* * *zawal|ić\zawalićony сов. завалить;\zawalić dół завалить (засыпать) яму; \zawalić wejście завалить вход; sklepy \zawalićone są towarami магазины завалены товарами; jestem \zawalićony pracą я завален (перегружен) работой; \zawalić pracę разг. завалить (провалить) работу; \zawalić termin разг. сорвать срок, не сделать в срок; не соблюсти срок
* * *zawalony сов.завали́тьzawalić dół — завали́ть (засы́пать) я́му
zawalić wejście — завали́ть вход
sklepy zawalone są towarami — магази́ны зава́лены това́рами
jestem zawalony pracą — я зава́лен (перегру́жен) рабо́той
zawalić pracę — разг. завали́ть (провали́ть) рабо́ту
zawalić termin — разг. сорва́ть срок, не сде́лать в срок; не соблюсти́ срок
-
2 zawalić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawalić
-
3 zawalić
zawalać (-am) < zawalić> (-lę) tunel, dół zuschütten; mieszkanie verstellen (I mit D); przejście versperren; fam. egzamin verhauen;wszystko zawalać fam. alles vermasseln, Mist bauen;zawalać kąty fam. herumliegen, im Wege stehen;zawalać się einstürzen; fig zusammenbrechen -
4 zawalić
1. aréner2. encombrer3. s'écrouler4. écrouler -
5 zawalić
titim -
6 zawalić
[завалічь]v.dk -
7 zawalić
завалити -
8 zawalić\ się
zawali|ć sięсов. завалиться; провалиться; рухнуть;dom się \zawalić\ sięł дом рухнул (завалился); plan się \zawalić\ sięł план провалился (рухнул)
+ zapaść się, zarwać się, runąć -
9 zawalić się
сов.завали́ться; провали́ться; ру́хнутьdom się zawalił — дом ру́хнул (завали́лся)
plan się zawalił — план провали́лся (ру́хнул)
Syn: -
10 zawalić się
обрушитьсяKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > zawalić się
-
11 zawalić się
vr pf -
12 zawalić wejście
завалить вхождениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zawalić wejście
-
13 zawalić się
завалитися -
14 завалить
-
15 aréner
zawalić -
16 zacisnonć
zawalić sprawę -
17 zawal|ić
pf — zawal|ać1 impf Ⅰ vt 1. (zasypać) to cover [sth] up, to cover up [otwór, wejście]- tunel zawalono gruzem the tunnel was filled with rubble2. przen. (zapełnić) to inundate- biurko zawalone papierami a desk piled a. loaded with papers- pokój zawalony meblami a room crammed with furniture3. pot. (przeciążyć) to overburden, to inundate- szef zawalił mnie robotą my boss has given me far too much work- urząd zawalony skargami an office inundated with letters of complaint4. pot. (sknocić) to bungle [plan, robotę]; to fluff pot. [egzamin, test]- zawalić szkołę/studia to drop out of school/university- zawalić termin to fail to meet the deadline- zawalił sprawę he bungled it pot.Ⅱ zawalić się — zawalać się 1. (runąć) [dom, strop, sufit] to collapse 2. przen. (nie udać się) [plan, projekt] to fall throughThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawal|ić
-
18 zawalać
(-am, -asz); vt2) (pot) (plan, robotę) perf; -ić to botch (pot)* * *I.zawalać1pf.(= zabrudzić) smear.II.zawalać2ipf.1. (= zasypywać) cover up, bury, crush, lumber up.2. (= spowodować runięcie) bring sth down, cause to collapse.3. pot. (= nie wywiązywać się z obowiązków) bungle; zawalić egzamin fluff, flub; zawalić robotę foul up, gum up.ipf.1. come down, collapse, founder.2. pot. ( o planach) come unglued.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawalać
-
19 рухнуть
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• przypadać• rozpadać• runąć• spadać• spaść• upadać• upaść• wypadać• wypaść• zapadać• zapaść• zawalić* * *oberwać się, runąć, załamać się, zawalić się -
20 przywalić
глаг.• привалить* * *przywal|ić\przywalićony сов. 1. завалить;\przywalić dół завалить яму;
2. придавить;\przywalićiło go drzewo его придавило дёрево(♂);
З. разг. подвалить (дополнительно);4. komu разг. стукнуть, треснуть, огреть кого+1. zawalić 2. przydusić 3. dorzucić, dosypać 4. zdzielić, walnąć, przyłoić, przyłożyć, przyrżnąć
* * *przywalony сов.1) завали́тьprzywalić dół — завали́ть я́му
2) придави́тьprzywaliło go drzewo — его́ придави́ло де́рево(м)
3) разг. подвали́ть ( дополнительно)4) komu разг. сту́кнуть, тре́снуть, огре́ть когоSyn:
См. также в других словарях:
zawalić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zawalać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawalić — dk VIa, zawalićlę, zawalićlisz, zawalićwal, zawalićlił, zawalićlony zawalać ndk I, zawalićam, zawalićasz, zawalićają, zawalićaj, zawalićał, zawalićany 1. «przysypać, zasypać, przywalić coś czymś wielkim, ciężkim, sypkim; o czymś wielkim, ciężkim … Słownik języka polskiego
zawalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawalać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawalić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie powieść się, nie spełnić się, spalić na panewce : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawalić się — Świat się komuś zawalił, czyjś świat się zawalił zob. świat 30 … Słownik frazeologiczny
zawalać się – zawalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu, zamieniając się w gruzy; zapadać się, rozsypywać się, rozpadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pod ciężarem śniegu zawalają się dachy. Szopa się zawaliła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawalać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawalaćam, zawalaća, zawalaćają, zawalaćany {{/stl 8}}– zawalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zawalaćlę, zawalaćli, zawalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przygniatać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozawalać — dk I, pozawalaćam, pozawalaćasz, pozawalaćają, pozawalaćaj, pozawalaćał, pozawalaćany 1. «zawalić, zasypać wiele czegoś; zawalić coś dużą ilością czegoś» Zaspy pozawalały drogę. Pozawalać doły ziemią. Przejście pozawalane głazami. 2. «zawalić,… … Słownik języka polskiego
runąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, runąćnę, runąćnie, ruń, runąćnął, runąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie, całym ciężarem, przewrócić się, upaść, spaść bezwładnie w dół ze znacznej wysokości : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozapadać — dk I, pozapadaćda, pozapadaćają, pozapadaćał 1. «o większej liczbie czegoś: zapaść, zaklęsnąć, zawalić się; zapaść w wielu miejscach» Zmizerniał, policzki mu pozapadały. 2. «zostać wydanym, uchwalonym, postanowionym w większej liczbie» W tej… … Słownik języka polskiego
runąć — dk Vb, runąćnę, runąćniesz, ruń, runąćnął, runąćnęła, runąćnęli 1. «upaść, przewrócić się całym ciężarem, zwalić się, spaść bezwładnie z dużej wysokości; rozpaść się w gruzy, zawalić się» Runął jak długi na podłogę. Trafiony samolot runął w dół.… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego