-
1 charm
[tʃɑːm] 1. n(appeal, spell) czar m, urok m; ( talisman) talizman m, amulet m; ( on bracelet etc) wisiorek m, breloczek m2. vt* * *1. noun1) ((a) pleasant quality or attraction: Her charm made up for her lack of beauty.) wdzięk2) (a magical spell: The witch recited a charm.) zaklęcie3) (something believed to have the power of magic or good luck: She wore a lucky charm.) maskotka4) (a small ornament that is worn on a chain or bracelet.)2. verb1) (to attract and delight: He can charm any woman.) oczarować, zaklinać2) (to influence by magic: He charmed the snake from its basket.) czarować, zaklinać•- charming- charmingly -
2 magnetise
1) (to make magnetic: You can magnetize a piece of iron.) (za)hipnotyzować, (na)magnesować2) (to attract or influence strongly: She's the kind of person who can magnetize others.) zauroczyć -
3 magnetize
1) (to make magnetic: You can magnetize a piece of iron.) (za)hipnotyzować, (na)magnesować2) (to attract or influence strongly: She's the kind of person who can magnetize others.) zauroczyć -
4 mesmerise
(to hypnotize: The child was mesmerized by the television screen.) zahipnotyzować, zauroczyć -
5 mesmerize
['mɛzməraɪz]vt* * *(to hypnotize: The child was mesmerized by the television screen.) zahipnotyzować, zauroczyć
См. также в других словарях:
zauroczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zauroczyćoczę, zauroczyćczy, zauroczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczarować kogoś, wprawić kogoś w zachwyt, podziw; urzec, zafascynować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zauroczyła… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zauroczyć — dk VIb, zauroczyćczę, zauroczyćczysz, zauroczyćocz, zauroczyćczył, zauroczyćczony «rzucić na kogoś, na coś urok; zaczarować» Nie mówił o swych planach, żeby nie zauroczyć … Słownik języka polskiego
zauroczenie — n I 1. rzecz. od zauroczyć Poczuła zabobonną trwogę przed zauroczeniem nieżyczliwych oczu. 2. lm D. zauroczenieeń «fascynacja, zachwyt, oczarowanie» Zauroczenie sztuką, teatrem. Romantyczne zauroczenie. Ulec zauroczeniu … Słownik języka polskiego
rzucić kogoś na kolana — 1) Olśnić; zauroczyć; oczarować Eng. To dazzle, charm, or enchant; to cast a spell on 2) Zwyciężyć lub pokonać kogoś łatwo i całkowicie Eng. To win or defeat someone easily or totally; to beat with a great style … Słownik Polskiego slangu
zauroczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zauroczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zauroczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zauroczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} stan fascynacji, zachwytu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
