Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zatwardzenie

  • 1 zatwardzenie

    сущ.
    • запор
    * * *
    мед. запор ♂;

    cierpieć na \zatwardzenie страдать запором

    + obstrukcja, zaparcie

    * * *
    с мед.
    запо́р m

    cierpieć na zatwardzenie — страда́ть запо́ром

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zatwardzenie

  • 2 obstrukcja

    сущ.
    • блок
    • запор
    • обструкция
    • помеха
    • преграда
    • препятствие
    * * *
    obstrukcj|a
    1. обструкция;
    2. мед. запор ♂; mieć \obstrukcjaę страдать запором
    +

    2. zatwardzenie

    * * *
    ж
    1) обстру́кция
    2) мед. запо́р m

    mieć obstrukcję — страда́ть запо́ром

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obstrukcja

  • 3 zaparcie

    сущ.
    • запор
    • обструкция
    * * *
    %1 мед. запор
    +

    obstrukcja;

    zatwardzenie

    pracować z \zaparcieem работать самозабвенно (с самозабвением)

    * * *
    I с мед.
    запо́р m
    Syn:
    II с
    самозабве́ние

    pracować z zaparcieem — рабо́тать самозабве́нно (с самозабве́нием)

    Słownik polsko-rosyjski > zaparcie

См. также в других словарях:

  • zatwardzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zatwardzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} niemożność wypróżnienia się; obstrukcja, zaparcie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatwardzenie — n I, blm «niemożność oddawania stolca, zatrzymanie go dłużej niż przez dwie doby; zaparcie, obstrukcja» …   Słownik języka polskiego

  • obstrukcja — ż I, DCMs. obstrukcjacji; lm D. obstrukcjacji (obstrukcjacyj) 1. «hamowanie jakiegoś procesu, utrudnianie przebiegu jakiejś sprawy» ∆ Obstrukcja parlamentarna «forma walki w parlamencie, polegająca na stosowaniu wszelkich legalnych środków w celu …   Słownik języka polskiego

  • stolec — m II, D. stoleclca; lm M. stoleclce, D. stoleclców 1. «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, wypróżnienie, ekskrementy» Płynne, wolne stolce. Regularne stolce. ∆ Zaparcie stolca «zatwardzenie, obstrukcja» 2. daw. «tron, krzesło monarchy, biskupa;… …   Słownik języka polskiego

  • zaparcie — n I 1. rzecz. od zaprzeć. 2. «obstrukcja, zatwardzenie» 3. «ofiarne, wytrwałe, pełne wysiłku działanie; poświęcenie, samozaparcie» Pracować z całym zaparciem nad czymś. zaparcie się 1. rzecz. od zaprzeć się. 2. to samo, co zaparcie w zn. 3… …   Słownik języka polskiego

  • obstrukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. obstrukcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hamowanie toku czegoś, utrudnianie jakiejś sprawy; w parlamencie: stosowanie wszystkich legalnych środków utrudniających normalne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaparcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zaprzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytrwałe, pełne poświęcenia dążenie do zrobienia, osiągnięcia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»